خدامراد فولادی

رژیم ِ اسلامی بر تخت ِ پروکرست ِ چپ!

یک خطای مهم ِ تئوریک ِ این چپ همین لیبرال نامیدن ِ استبداد ِ حاکم است. به این معنا که، لیبرال نامیدن ِ دزدان و مصادره کنندگان ِ اموال و دارایی ها و مالکیت ِ تاریخی ِ صاحبان ِ سرمایه در یک چشم به هم زدن بدون ِ هیچ زحمت و تلاشی و با تکیه بر چوب و چماق ِ روستاییان، یک خطای بزرگ ِ نظری و در واقع به رسمیت شناختن ِهرگونه کودتای نظامی است که به زور ِ اسلحه یک شبه مالک ِ تمام ِ دستآوردهای تاریخی ِیک طبقه ی اجتماعی می شود. چرا که هم مالکیت ِ سرمایه دارانه بر ابزار ِ تولید و هم بهره کشی از نیروی کار که محصول ِ دراززمان ِ تاریخی است موجب ِ رشد ِ کمی و کیفی ِ کارکرد ِ سرمایه و در نتیجه آنتاگونیستی شدن ِ بیش از پیش ِ همستیزی ِ کار ِ اجتماعی و مالکیت ِ خصوصی شده و جامعه و طبقه ی کارگر را در آستانه ی انقلاب ِ اجتماعی قرار می دهد.



new/jamshid-faroughi01.jpg
جمشید فاروقی

سرایش رقص پروانه‌ها در تابش نور شمع

در معرفی کتاب "باقر مومنی، رهروی در راه بی‌پایان"

این کتاب در فرجامین نگاه یک زندگی‌نامه نیست. بیشتر به یک سفرنامه می‌ماند. حکایت سفر دور و دراز یک روح ناآرام و بی‌قرار است. روحی که حتی در آستانه ۹۴ سالگی نیز از نشستن در ساحل آرامش تن زده و هنوز رام وسوسه سفر دیگری است. وسوسه‌ای که بیاید و خود او و نزدیکان و یارانش را غافلگیر کند.



new/mehrdad-nasser1.jpg
مهرداد وهاّبی - ناصر مهاجر

درنگی سنجشگرایانه درباره‌ی نئولیبرالیسم

تردیدی نیست که در فضای جمهوری اسلامی نقد و اعتراض به لیبرالیزم و نئولیبرالیزم به مراتب ساده‌تر از نقد نظام ولایت فقیه، اقتدار اقتصادی سپاه پاسداران و بنیادهای رنگارنگی‌ست که نفوذ‌شان آشکار است. در نظامی که هنوز خود را مدافع مستضعفان جهان و ضد امپریالیست می‌نامد، انتقاد از سرمایه‌داری، به‌ویژه از نوع آمریکایی آن، به مراتب ساده‌تر از نقد غارتگری اقتصادی بنیادهای اسلامی و شبه نظامی و نظامی‌ست. پُر واضح است با یگانه پنداشتن «خصوصی» و «خصولتی»، و نئولیبرال نامیدن بنیاد مستضعفان و جانبازان، ستاد قرارگاه خاتم‌الانبیاء و ستاد هیئت‌های اجرائی فرمان امام، آسان‌تر می‌توان به انتقاد علنی از آنان دست زد. ترویج بسیاری از اندیشه‌های سوسیالیستی و ضد سرمایه‌داری زیر پوشش مخالفت با نئو‌لیبرالیسم نیز کمتر با تیغ سانسور و سرکوب روبه‌رو می‌شود. و این همانا فضای مناسبی‌ست برای برآمدن پیامبران نوظهوری که به نام مبارزه با خصوصی‌سازی نئولیبرالی، از ضرورت دولتی کردن اقتصاد داد سخن می‌دهند.



new/mohsen-mohammdpour1.jpg
ابوالفضل محققی

جفتی چشم غمگین ومحجوب که زمان ساکنشان ساخته است

جفتی چشم غمگین ومحجوب که زمان ساکنشان ساخته است. راه بر من می بنندد .درونم را می آشوبند.بغضی سنگین را در گلویم می نشانند.
بغضی که با ناله مادران وسکوت تلخ پدران در هم می آمیزد.
به تصویر کارگر نوجوان محسن محمد پور که گوئی به ابدیت خیره گردیده می نگرم
.آرامش روحی دردمند را در پس این تصویر می بینم. درد ناشی از سال ها کار ، زحمت وبزرگ شدن زیر بارفقر.



new/darvishpour-hariri1.jpg
گفتگوهای مهرداد درویش پور و مهرداد حریری

درباره نشانه شناسی شعار علیه نئولیبرالیسم در تظاهرات دانشجویان ۱۶ آذر

طرح برخی شعارها در جنبش دانشجویی ۱۶ آذر و از جمله شعا رعلیه نئولیبرالیسم واکنش های موافق و مخالف گسترده ای را به ویژه در خارج از کشور برانگیخت. به گونه ای که بیش از آن که ایستادگی دانشجویان در فاصله کمی از خشونت کم نظیر حکومت در کشتار آبان ماه مورد توجه قرار گیرد، برآمد جنگ آلترتانیوها به پیامد اصلی و موضوع بحث های پس از آن بدل شد. در این میان استقبال آشکار من از اعتراضات دانشجویی ۱۶ آذر در یادداشت فیس بوکی زیر با واکنش و انتقاد دوست گرامی ام دکتر مهرداد حریری منجر شد که گفتگوی دوستانه اما با خوانش متفاوتی از ۱۶ آذر را در بر داشت.



kazem-izadi.jpg
کاظم ایزدی

تعمقی بر نظام فدراتیو وغیرمتمرکز برای ایران

این روزها برخی ازاندیشه ورزان وکارشناسان و یا کنشگران سیاسی واجتماعی علاقمند به مسائل ایران برنظام فدراتیو با تقسیم قدرت واختیار تصمیم گیری واجرائی ونوعی خودمختاری قومی- زبانی تأکید دارند و گروه دیگر نظام غیرمتمرکز(بسیط با تفویض بخشی ازقدرت واختیاربه کارگزاران برگزیده محل) را مناسب تروکاراتر و یا تنها راه حل منطقی وکارسازبرای آینده‍ ی ایرانی یکپارچه می دانند.



reza-alavi3.jpg
رضا علوی

چگونگی سالم سازی جامعه ایران

سالم‌سازی نظام اجتماعی و سیاسی ایران یکی از مهم ترین مقولآتی است که پس از دوران گذار باید با ان چالش کرد . به تمامی مشکلات موجود در کشور نباید با نگاه سیاسی نگریست . بنیان پاره ای از مشکلات جامعه ما فکری - فرهنگی است . باید در پی این باشیم تا اندیشیدن و فرهمگ مردم هم اصلاح شود



رضا جاسکی

نوشدارو؟

چند نکته در باره جامعه مدنی

این واقعیت دارد که در مواردی، اما نه همیشه، قدرت جامعه مدنی به معنی ضعف دولت مرکزی است. اما باید به خاطر آورد که این ضعف همیشه مطلوب نیست. در شرایطی که یک دولت به دلایل بسیار متفاوت، از جمله عدم وجود یک ساختار مستحکم، جنگ و غیره، از وظایف خود باز می‌ماند جامعه مدنی مجبور است بخشی از وظایف معمولی دولت را به عهده گیرد. چنین پدیده‌ای به خودی خود و تحت همه شرایط آرزوی نیروهای مترقی نیست. شیوع هر پدیده ضد دولتی به معنی گسترش دموکراسی نمی‌باشد



ali-shakerizand02.jpg
علی شاکری زند

تحریم یکصدای نمایش انتخابات:
ضرورتی سیاسی، نه انتخاباتی!

پس از تظاهرات آبانماه و دریده شدن آخرین نقاب ها از چهره ی شیطانی ولایت فقیه به بهای بیش از ۱۵۰۰ کشته و چندین برابر آن زخمی، که نمایش رد قاطع این نظام از سوی مردم بود زمان آن است که این دست رد بر سینه ی رژیم، با استفاده از همه ی راههای خشونت پرهیز، و در فرصت کنونی با تحریم قاطع نمایش انتخاباتی اسفندماه و کوشش در جهت خودداری هرچه وسیعتر مردم از مشارکت در آن، و بیشتر به منظور نشان دادن همصدایی ملت در موضوعی که به سادگی می توان در آن همگام شد، نمودارگردد.



behzad-karimi.jpg
بهزاد كریمی

چشم انداز؟ تشدید تعارض جمهوری اسلامی با جامعه!

آنچه رخ نموده است، در واقع بازتاب اجتماعی آن عدم تعادلی است که اقتصاد بیمار این نظام را غرق در مریضی مزمن‌ دارد. اقتصادی رانتیر و حامی‌پرور که به قیمت مسکنت عمومی و تنگناهای روزافزون در امر معاش عمومی، از دیرباز در کار تولید و پروار طبقه‌‌ای است بر مبنای امتیازپروری و در اکنون خود ناگزیر از پاسداری مصالح خویش؛ جامعه طبقاتی با ساروج دین و ریا! طبقه مسلط در آن، بر منافع اقتصادی و سیاسی خود پای می‌فشرد؛ پافشردن بر منافعی که نمی‌تواند از معبر پاگذاشتن بر حلقوم عمومی ‌نگذرد.



Deniz
دنیز ایشچی

روایت روسی آتش زیر خاکستر

برنامه آلترناتیو سکولار دموکراسی جمهوریخواهان ایرانی، در روی کاغذ چندان تفاوت فراوانی با پلاتفورم لیبرال دموکراسی آمریکائی نخواهد داشت. آنچه که میتواند در این مورد تعیین کننده و سرنوشت ساز بوده باشد، میزان نقش و درجه کنترل گرانه طبقه کارگر و احزاب چپ دموکرات و رادیکال در جبهه اپوزیسیون آلترناتیو و جایگزین می باشد. تا زمانیکه اردوگاه چپ ایران بصورت متفق و قدرتمند نتوانسته باشد تا بر پهنای سیاسی کشور ظاهر شود، خطر اینکه ما به هیزم بیار پروژه آمریکائی تبدیل گردیم بیشتر و بیشتر خواهد شد. آیا ما هنوز در زمینه تشکیل بلوک قدرتمند و متفق چپ ایرانی در بی عملی و بی توجهی کامل بسر نمیبریم؟



abolfazl_mohagheghi_0.jpg
ابوالفضل محققی

آقای زید آبادی مردی که از رویا های خود دست کشیده است

آقای زید آبادی چشم بر خشونت آشکاری که توسط حکومت در جامعه دامن گسترده و به هر بهانه ای بر گستردگی خود می افزاید می بندد.او خشم فرو خورده زیر پوست ملیون ها ایرانی وندای آزادی بر آمده از گلوی هزاران جوان ایرانی را نا دیده می گیرد.
از کنار بی عدالتی در آمده به صورت یک قانون ،از نابرابرهای عریان ،از فقری که فرهاد نوجوان را در جستجوی نان در در برف وسرما به کام مرگ می کشد عبور می کند.ازفساد ، از بی فرهنگی ، بی اخلاقی ،استبداد حاکم که زمینه ساز تمام اعتراضات وآشوب های اخیر است گذر می نمایدو سخنی نمی گوید.



ali-keshtgar02.jpg
علی کشتگر

«بی‌مسئولیت» کیست آقای زیدآبادی؟

آقای احمد زیدآبادی در گفتگو با سایت زیتون درباره شرایط کنونی ایران، نظام سیاسی حاکم، اصلاح طلبان و بیانیه اخیر میرحسین موسوی در حمایت از اعتراضات مردم، نظرات عجیب و متناقضی ابراز داشته که علی القاعده از یک صاحب‌نظر «مسوول» و «متعهد» بعید است. از آنجا که ایشان هم از بیانیه میرحسین موسوی با عبارت «بی گدار به آب زدن» و «بی مسوولیتی» انتقاد کرده و هم میرحسین موسوی را به سکوت دعوت کرده است برآن شدم که چند کلمه زیر را در پاسخ به فرمایشات ایشان بنویسم



mehrasa.jpg
محمد علی مهرآسا

مشکل ايران پيش از آنکه سياسی باشد، اجتماعی و فرهنگی است!

من بارها در ميان نوشته هايم گاه روشن و گاه مبهم اشاره کرده ام آن مسئله ی اصلی و کليدی که بن بست دموکراسی را در جامعه های دينسالار سبب می شود، فرهنگ غالب شريعت است بر لايه های گوناگون اجتماع؛ فرهنگی که برمبنای علم نيست و از خردورزی در آن نیز اثری یافت نمی شود. این فرهنگ ريشه در استبداد دارد و بر بنیاد زور و کشتار و استبداد قرار گرفته و پایه را در باورهای متافيزيک محکم کرده است.



nasser-rahimkhani.jpg
ناصر رحیم‌خانی
معرفی کتاب «باقرمومنی، رهروی در راه بی پایان».هلسینکی فنلاند.

خاطره، تاریخ، گسست و پیوست نسل‌ها

کتابِ «رهروی در راه بی‌پایان»، تصویری‌ست از زمانه و کارنامه‌ی باقر مؤمنی، به روایت او، شماری از هم‌نسلان او و نیز از منظر شماری دیگر از نسل‌های سپس‌تر در دهه‌های چهل و پنجاه خورشیدی. کتابی در دو دفتر، حاصل گردآوری و ویراستاری ناصر مهاجر، همکاری بنفشه مسعودی، سیروس جاویدی، ناصر رحیم‌خانی.



manouchehr-salehi2.jpg
منوچهر صالحی

آیا خیزش ۱۳۹۸ آغاز ِ پایان ِ جمهوری اسلامی است؟

نگاهی به‌تاریخ نشان می‌دهد که میان وضعیت کنونی ایران و روسیه تزاری در سال‌های پایانی جنگ جهانی یکم شباهت زیادی وجود دارد. در آن دوران تأمین هزینه جنگ سبب افزایش مالیات‌ها و فقر مردم شد و تنگ‌دستی مردم سبب بینوائی سلطنت تزار گشت، به گونه‌ای که حکومت نمی‌توانست غذای سربازان خود در جبهه‌های جنگ را تأمین کند. فرار سربازان از جبهه‌های جنگ آغازِ پایان آن رژیم بود.



yadollah-baladi02.jpg
یدالله بلدی

گلوله، سقوط ازکوه ، یخ زدگی فقط برای یک لقمه نان

درسوگ دونوجوان کولبر، فرهاد وآزاد

مردم مریوان همانند دیگر مردم ایران که دروقوع زلزله وجاری شدن سیل از هموطنان خود حمایت کرده وبیاری آنان شتافتند پس از شنیدن خبر کرفتار شدن دوبرادر در برف صذها نفر ازمردم مریوان با امکاناتی که در دسترس داشتند بیاری آنان شتافتند بااین وجود که درسرمای سخت ودر بوران وبرف تا زانو در برف فرورفته بودند ساعتها تلاش کردنذ اما دریغا که فقط تواستند پیکر بی جان و یخ زده این دو نوباوه از زیر برف خارج کنند ، در روز خاکسپاری این دو نوجوان هزاران نفر ازمریوان وروستاهای اطراف در حالیکه یک تکه نان بنشانه مرگ بخاطر یک لقمه در دست داشتند برعلیه رژیم شعار میداند.



ijadi12.jpg
جلال ایجادی

نئولیبرالیسم، اقتصاد اسلامی و اقتصاد اکولوژیکی

لیبرالیسم مفهومی فلسفی و اقتصادی و سیاسی است. فلسفه سیاسی جان لاک و مونتسکیو بر فرد و آزادی او و دولت مدرن تاکید میکنند. لیبرالیسم اقتصادی با اتکا بر اندیشه آدام اسمیت و ریکاردو و جان استوارت میل، بر اقدام فردی و خصوصی تاکید کرده و معتقد به مالکیت خصوصی و رقابت اقتصادی و اقتصاد بازار می باشد. لیبرالیسم سیاسی با افکار بنژامن کنستان و الکسی توکویل بمعنای برابری اجتماعی و نظام انتخاباتی و بیان آزاد و حاکمیت مردم است. بقول مونتسکیو این رژیم کم ترین رنج را برای طبیعت انسان به بار می آورد. لیبرالیسم سیاسی نفی استبداد و اعتقاد به اهمیت فرد، آزادی فرد، اقدام آزاد فرد در بازار، اصل شهروندی و دمکراسی است.



abdolsatar-doshouki-s.jpg
دكتر عبدالستار دوشوكی

چرا با معافیت چابهار از تحریم های آمریکا باید مخالفت کرد

معافیت چابهار از تحریم های آمریکا کاملا به ضرر مردم بومی است. برآیند این پروژه ضد مردم ء بومی جز گسترش فقر, گرانی و حاشیه نشینی بیشتر همراه با تبعیض های متعدد چیز دیگری نبوده است. هجوم غیر بومی ها برای تصرف زمین های مردم بلوچ به همراه هندی ها, افغانها, و چینی ها در درازمدت پیامد فاجعه باری برای مردمان آن منطقه خواهد داشت. آمریکا نیز باید بداند که معافیت چابهار از تحریم ها به سود جمهوری اسلامی و دور زدن تحریم ها است. مقامات هند و افغانستان نیز ثابت کرده اند که در این راستا با جمهوری اسلامی همخوان و همراه هستند و در معادلات تجاری و اقتصادی آنها مولفه هایی نظیر انسانیت, عدالت و حقوق شهروندی مردم بلوچ محلی از اعراب ندارد. به همین دلیل صرف نظر از فرایافت کلی از مفهوم و بازده تحریم ها که جای تجزیه و تحلیل آن اینجا نیست, باید به دلایل ذکر شده بالا با معافیت چابهار از تحریم ها مخالف کرد. زیرا در آینده ای نه چندان دور نه از تاک نشان خواهد ماند و نه از تاکنشان.