اگرحق تعیین سرنوشت ملل حقی عمومی و خدشه ناپذیراست که انکارآن بمعنای تایید سرکوب و اجبار جهت ادغام است، پس تنها راه ممکن برای دفاع ازاتحاد ملل و ادغام درمسیر تکامل نیروهای مادی، مبارزه با ناسیونالیسم برپاپه دمکراسی وبرابری حقوقی و پیشرفت مبارزه طبقاتی است. از نظر ما بر پایه دمکراسی و ایجاد همبستگی طبقاتی اکثریت ملتها بایکدیگر، مبارزه با ناسیونالیسم تفرقه جو پیش رانده میشود، بدین ترتیب که پذیرش حق برابر ملت ها ومبارزه با ستم ملی ، زمینه اصلی تقابل و رشد ناسیونالیسم را از بین میبرد و شرایط برای طرح مطالبات اجتماعی اکثریت ملتها وتبدیل آنها به حلقه مقدم مبارزه سیاسی و بنابراین صف بندی متحد زحمتکشان در برابر طبقات مسلط مساعد می شود.

هیئت رئیسه مجلس محلی کردستان عراق با صدور بیانیه ای، تلاش حزب کارگران کردستان ترکیه (پ ک ک) برای تشکیل دولت خودگردان در منطقه سنجار را گامی در جهت بازگشت به دوران جنگ داخلی و «پاشیدن تخم تفرقه» میان مردم کرد دانسته است.
فراکسیون حزب حاکم دموکرات در این مجلس نیز با صدور بیانیه جداگانه‌ای، پ ک ک را متهم کرده که به حاکمیت ملی «کردستان جنوبی» (کردستان عراق) دست درازی و سیاست خود را بر «اراده مردم زخم خورده و ستمدیده» سنجار تحمیل می کند و در راستای تجزیه خاک کردستان گام برمی دارد.

ترکمنها درراه عليه مغولها شورش کردند اما شکست خورده وبه جانب مرو وآموی فرارکردند. توده ترکمن باقی مانده که درحوالی شهر جند و يانگی کنت زندگی ميکردند، ازاستيلاگران مغول اطاعت کردند. ترکمنهايی که از جند به مرو گريختند، به نيروی نظامی بوکا (بوقا) پيوستند که قبلا درنيروی گشتی خوارزمشاهيان خدمت ميکرد. بوکا (بوقا) خود اصل اش ترکمن بود. پيرامون وی ترکمنهايی که در وادی مرغاب زندگی ميکردند گردآمدند.

سرکار خانم مهرانگیز کار در مقاله ای بنام "بدن زنان زیر تیغ زنان" در سایت روز انلاین مدعی شده است که دختران در بخش هائی از جهان از جمله سیستان و بلوچستان ختنه می شوند. ایشان نوشته اند" "ختنه دختران یک سنت است و جمعی از مسلمانان آن را ضروری می دانند". ایشان سپس ادامه می دهند : "که معلوم نیست (این سنت) از کجا آمده و هرچه هست حکم اسلامی نیست. شیعیان به ندرت به این سنت پایبندی نشان داده اند".

واقعیت و حقیقت جنبش ۲۱ آذر مردم آذربایجان همچنان در یاد ها و خاطره ها زنده است، کنشگران اجتماعی و پژوهشگران تاریخ بویژه جوانان به همه زوایای آن خواهند پرداخت تا نقاط قوت، تاریک و مبهم آن را روشن سازند و دستآورد های آن را هم که با کوشش و تلاش روشنفکران، کارگران و تهیدستان شهر و روستای آذربایجان بدست آمده مطرح سازند، در نهایت باید یادآور شد که گذشته چراغ راه آینده است...

با آنکه آذری‌های ایران با جمعیت پانزده میلیونی خود اکثریتی را از جمعیت سی میلیونی آذری‌های جهان در بر می‌گیرد، ولی آنان از تبلیغ و ترویج آزادانه‌ی زبان و فرهنگ قومی خویش بهره‌ای ندارند. همچنان که جمهوری اسلامی در نمایش‌های ساختگی و تصنعی خود در رسانه‌های همگانی تلاش می‌ورزد تا چنین واقعیتی را از ذهن ایشان بزداید. بی‌تردید آذری‌های ایران علی‌رغم فزونی جمعیت به منظور دستیابی به حقوق اجتماعی و حتا طبیعی خود، از آذری‌های فرامرزی جا مانده‌اند. چون در ایران اسلامی فرهنگ ملی و قومی آنان مُثله می‌گردد و تنها در چهارچوب رسانه‌های رسمی و دولتی فارسی شناسانده می‌شود. همچنین روزنامه و نشریه‌ی مستقلانه و آزادانه‌ای از آذری‌ها نشر نمی‌یابد و حکومت در تقابل با کلیه‌ی اقوام، شعر، موسیقی و تئاتر آنان را قدر نمی‌داند.

با فروپاشی حکومت عثمانی از طرفی و پیروزی انقلاب اکتبر کە معاهدە های ١٩٠٥، ١٩٠٧ و ١٩١٥ را ملغا کرد کشور ایران از تقسیم شدن بین دو قدرت تزار و انگلیس رهائی یافت و تقریبا بصورت کنونی باقی‌ماند و بخش ترک نشین قلمرو حکومت عثمانی بە انضمام بخش بزرگی از کردستان بصورت کشور کنونی ترکیە درآمد ولی مستملکات عثمانی بصورت چند کشور(معاهدە سایکس –پیکو)( سر مارک سایکس و فرانسوا ژرژ پیکو) ، عراق ، سوریە ، اردن ، لبنان و فلسطین ، حجاز درآمد، در واقع بخش کردنشین قلمرو عثمانی بین سە کشور ترکیە، عراق و سوریە تقسیم شد.

درحالی که خواسته های کردهای عراق و سوریه به روشنی مشخص نشده، آنها به ویژه در کوبانی در خط مقدم جبهه علیه سازمان «خلافت اسلامی» [داعش] قراردارند. حمایتی ظاهری بازی اعمال نفوذ غربی ها، ترک ها و ایرانی ها را می پوشاند که خود اتحادهایی متناقض دارند و همواره با کردها مبارزه کرده اند

برجسته ترین ویژگی سیاست سکوت مطلق در مورد سرکوب های نیروهای ترور و وحشت در بخش های دیگر ایران، از قبیل اعدام ها، اسید پاشی ها و اقدامات ضد انسانی دیگر،همگامی سیاسی آنها با حاکمیت دولت سرکوب و خفقان ولایت فقاهتی می باشد. دولت سرکوب جهت گمراه کردن، خاموش کردن و بیصدا کردن اعتراضات گسترده به اسید پاشی های اصفهان، بطور همزمان اقدام با اعدام ریحانه جباری زد. یکی از اهداف آنها از این جنایت این بود که صدای خروش جنبش ضد اسید پاشی را از طریق تمرکز دادن افکار مردم به اعدام ریحانه جباری، منحرف کرده و این جنش را از بار اعتبار مردمی آن تهی کرده و افکار عمومی را نسبت به آن بی تفاوت بکنند.

در برداشت روانشناختی، زبان هویت آدمی است. زبان قوی‌ترین ابزار حفظ و توسعه میراث آشکار و نهان ماست. ما میراث‌دار زبان مادری خویش هستیم که حتی پژوهشگران معتقدند «دی‌ان‌ای» ما نیز حاوی ویژگی‌های زبانی ماست. زبان هویت ارثی و سرشتی ماست که به دنیا می نمایاند ما از چه کسی زاده شده‌ایم، و در کجا زندگی می کنیم. زبان، نشانگر محل زیست و زندگی ما است. زبان حافظه تاریخی و فرهنگی ماست. جهان درون ما زبان ماست و جهان بیرون ما، زاده جهان درون ماست.

اکثریت قریب به‌ اتفاق زندانیان سیاسی مورد نظرنویسنده‌ این مقاله‌، جزو‌ اعضای ساده‌ی احزاب کردستان بوده‌اند و اگر فعالیتی هم داشته‌اند، سیاسی بوده‌است و نه‌ مسلحانه‌. اما با این حال چنین فرض کنیم که‌ افرادی در میان این زندانیان در یک حزب مسلح فعالیت داشته‌ و پیشمرگ بوده‌اند و با در دست داشتن اسلحه‌ به‌ وظایف و مأموریتهای حزبی و مبارزاتی خود عمل کرده‌ باشند. آیا این امر می‌تواند توجیەگر فراموش کردن آنها، بی توجهی نسبت به‌ آنان و عدم پرداختن به‌ وضعیت آنها از سوی رسانه‌ها و در گزارشهای مربوط به‌ حقوق بشر و زندانیان سیاسی باشد؟

"ناپدید" کردن اشکال مختلفی را در بر می‌ گیرد. بازداشت مخفیانه در زندان و یا خانه ‌های امن، محروم کردن خانواده‌ ها از اطلاعات در باره محل بازداشت و سرنوشت زندانی، آدم ربایی که گاه منجر به کشتن می‌ شود. "ناپدید" کردن افراد بدترین ستمی است که فعالان حقوق بشر، مخالفان، روزنامه نگاران مستقل و مدافعان آزادی بیان را که همواره در خط اول مبارزه با رژیم‌ های مستبد قرار دارند، هدف قرار می ‌دهد. دیکتاتورها علاوه بر سانسور سخن آزاد و عدالت، به پرسشگران و حاملان این صداها نیز یورش می برند. این اقدامات نه تنها نقض فاحش حقوق جهانی و عملی شیطانی بلکه در برخی مواقع حتا نقض حق حاکمیت دولت است.

ردها می توانند نخستین کسانی باشند که از هرج و مرج عراق سود می برند. آنها از درگیری ها برای تصرف کرکوک، که آن را پایتخت تاریخی خود می دانند، بهره بردند. ولی رویای حکومت یک پارچه [کرد] هنوز در دوردست است زیرا آنها نمی توانند خود را از تلاطم های شدیدی که منطقه دستخوش آن است برکنار نگهدارند و درعراق مانند کشورهای همسایه آن، به شدت دچار تفرقه و نفاق هستند.

در جهان کنونی ملت ها بر خلاف دولت ها، ارتباط ارگانیک و تنگاتنگی با یکدیگر دارند. این ارتباط در سراسر جهان و در بین تمامی ملت ها باعث یکسان سازی نیازها و خواسته های آنها گردیده است. همین یکسان نگری به خواسته ها و آرمان های انسانی باعث می گردد آن شهروندی که مثلا در آمریکا و یا اروپا خواسته های حداکثری را از حقوق شهروندی خود ارائه می دهد، ملت های موجود در جهان عرب، خاور میانه، افریقا و... نیز خواهان همان خواسته های حداکثری از همین حقوق شهروندی باشند. اما آن چه در این میان متفاوت است دموکراتیک و غیر دموکراتیک بودن قدرت سیاسی در جغرافیای متفاوت سیاسی جهان است که گاه این قدرت غیر دموکراتیک در چالش با خواسته های مردم کشور خود قرار می گیرد و تنش های متفاوتی را موجب می گردد.

آنهایی که در واشنگتن و بروکسل سر بر شانه و دست بر سینه گذاشته در تمنای ملاقات با چند سناتور دست چندم و یا نماینده ناشناس پارلمان اروپا هستند و یا در آنکارا و باکو جا خوش کرده اند، تا باب گفتگویی باز شود و در آینده آذربایجان نقشی داشته باشند سخت در اشتباه اند. بدون شک تبادل نظر با همگان بویژه با مردم ترکیه و جمهوری آذربایجان که هم زبان و هم تبار مردم آذربایجان هستند در شرایط کنونی لازم و ضروری است ولی آنچه تعیین کننده است اراده و خواست مردم آذربایجان است

ضرورت آموزش به زبان مادری امریست که امروزه اکثریت قریب به اتفاق پداگوگها و متخصصین تعلیم و تربیت در باره ی آن اتفاق نظر دارند. اهمیت آموزش به زبان مادری در تکامل مغز و چارچوب تفکر و نگرش انسانها هر روز بیشتر توسط دانشمندان مورد مداقه قرار گرفته و جنبه های تازه ای از آن کشف می شود. کودکانی که زبان مادری خود را بخوبی یاد نمی گیرند، در مسابقه ی زندگی از همان اوان نوجوانی در بیشتر عرصه ها عقب می مانند. امروزه دیگر راز پنهانی نیست که اجبار در یادگیری زبان فارسی به عنوان زبان اول باعث می شود که کودکان غیر فارس زبان نه تنها زبان مادری خود را یاد نگیرند، بلکه حتی از یادگیری درست زبان فارسی نیز عاجز بشوند. عقب ماندگی تحصیلی اینگونه کودکان امری بدیهی است.

پاسبان ” ستارمرادی” با قد درازودیلاق خود، جلو ورودی اطاق ملاقات ایستاده وکسانی که از بندهای مختلف برای ملاقات می آیند را زیر نظردارد. ظاهرا اوقاتش تلخ است. انگاربه د نبال بهانه ای می گردد تا زهرخودش را بریزد. وقتی روشن ازکناراو رد می شود چپ چپ نگاهش می کند وزیرلبی میغرد. سفیدی چشم هایش به خون نشسته وخسته به نظر می رسد. همین یکی دوروز پیش بود که به خاطر گزارش او، روشن و “یدالله علی زاده” را زیرهشت بردند وحسابی” تنبیه ” کردند. روشن بی اعتنا به او خودش را به پشت میله های اطاق ملاقات که برای جلوگیری از تماس زندانیان و ملاقات کننده ها با توری فلزی استتار شده می رساند.

نه پارلمان موقت و نه اعلامیه ی پایانی آن چشم انداز مشخصی برای آینده آذربایجان جنوبی ندارد. سکولار بودن خود را بیان نمی کند که مهمترین اصل در شرایط کنونی است زیرا حاکمیت دکترین شیعه و ولایت در ایران نه تنها حق و حقوق شهروندی اقلیت های قومی و دینی را نادیده می گیرد بلکه حقوق سنی مذهب ها( ترکمن ها، بلوچ ها، برخی از اعراب جنوب و کرد ها ) را هم پایمال می کند. سند پایانی نشست و پارلمان موقت، موضع خود را در رابطه با منشور جهانی حقوق بشر، میثاق ها و کنوانسیون های بین المللی مشخص نمی کند،

چرا آنهایی که در جنبش سوسیال دموکراسی آذربایجان قرار دارند، چه آنهایی که به هیچ تشکیلات خاصی وابستگی ندارند، چه آنهایی که در تشکیلات فدرال دموکرات ها هستند، چه آنهایی که در جمع چپ های دموکرات آذربایجان تعریف می شوند و چه آنهایی که در تشکیلات های چپ سرتاسری فعال می باشند، نه فقط دیالوق و تبادل فکری فعالی بین آنها صورت نمی گیرد، بلکه نشانی از همکاری مشترک بین انها مشاهده نمی گردد

ا بررسی هر چه بیشتر اسناد فرقه دموکرات در می یابیم که این تشکل اساساً برای تحقق خواسته های طبقاتی کارگران و دهقانان و دیگر توده های تحت ستم به وجود نیامده بود بلکه همان طور که خود نیز آشکارا اعلام می کرد اجرای قانون اساسی در مورد "انجمن های ایالتی و ولایتی" و به طور مشخص مختاریت در اداره امور آذربایجان و رسمیت دادن به زبان ترکی مسئله اصلی اش را تشکیل می داد.(1) بر این اساس فرقه دموکرات نه فقط توده های تحت ستم بلکه فئودال ها و سرمایه داران را نیز در خود جای داد؛ کما این که از همان آغاز با صراحت از مردم آذربایجان خواست که صرفنظر از این که به چه طبقه و قشری تعلق دارند به تشکیلات فرقه دموکرات پیوسته و در آن ثبت نام کنند. مسلم است که چنین حزبی که طبقات دارای منافع متضاد با یکدیگر را صرفاً حول مسئله ملی دور خود جمع کرده بود نه خواست و نه توانائی مبارزه طبقاتی با دشمنان توده های رنجدیده آذربایجان را داشت.

حل قضیە کردها در منطقە و کشور ما از ضرورت عاجل برخوردار است. در این راە باید جنبش کردستان چنانکە بە گسترش همکاری خود با دیگر جریانات سیاسی کرد می پردازد، بە جنبش و نیروهای سیاسی و مدنی سرتاسری نیز نزدیکتر شدە تا بدین ترتیب بتوانند بە تدوین سیاست و برنامە واقعبینانە تری کە بر اساس شرایط مشخص کردستان و ایران قرار گرفتە است، نائل شوند.

روحانی و تیم ایشان در زمینه سیاست خارجی با به کارگیری یک ادبیات معتدل در گفتگو با جامعه جهانی و جلب نظر آنان، توانستند تا حدودی برخی از تهدیدها که متوجه ایران بوده را دور ساخته یا حد اقل آن خطرها را به تاخیر بیندازند.
در مهمترین چالش داخلی پس از اقتصاد کشور، یعنی در زمینه امور ملت های غیر فارس، حسن روحانی به تاسیس پست جدید " دستیار ویژه رئیس جمهوری در امور اقوام و مذاهب" اکتفا کرده است. اداره جدید با مدیریت آقای یونسی وزیر سابق اطلاعات کارش را آغاز کرد.

حکومت ملی آذربایجان در طی یک سالی که بر سر کار بود، در جهت تحقق اهداف فوق قدم های عملی برداشت- هر چند که تحقق آن اهداف پاسخگوی مسایل اصلی و اساسی توده های تحت ستم آذربایجان نبود. در واقع در شرایطی که مسائل و معضلات توده های تحت ستم و استثمار نیاز به برخورد ریشه ای و تغییر بنیاد اقتصادی موجود داشت، آنچه که انجام شد صرفا رفرمهایی در راستای پاسخگوئی به برخی از نیازهای مردم بود.

آذربایجان آرامش نداشت، آتش زیر خاکستری بود که می توانست هر لحظه شعله ور شود. تظاهرات خود جوش مردم هر روز ابعاد وسیعتری بخود می گرفت. مردم تهیدست، که گرفتار فقر و گرسنگی بودند، فریاد می زدند، « ما نان می خواهیم و گرسنه ایم » ( روزنامه فریاد، 22 تیرماه 1322 ). تهران نگران از این رخداد ها در آذربایجان رویکرد گذشته خود را در سیاست تکرار می کرد. از یک سو وفاداران و دلباختگان خود را برای سرکوب سازماندهی می کرد و از سوی دیگر هر گونه جنبشی را در آذربایجان به بیگانگان نسبت می داد. دولت مرکزی همزمان برای ساماندهی به کارشناسان خارجی متوسل می شد.

حال که دولت روحانی نیز به این نتیجه رسیده است که جهت بازگشایی گره از مسایل مختلف جامعه اتنیکی- مذهبی ایران، باید نگاه امنیتی را از این بخش بزداید آیا واقعا انتخاب فردی که به مدت ۶ سال وزیر اطلاعات بوده است خود در راستای تسریع بخشیدن به تغییر این نگاه صورت گرفته است که روحانی تاثیر گذارترین نگاه خود را معطوف به آن کرده است و یا این که این انتخاب نیز در راستای دست به دست کردن یک نگاه! صورت پذیرفته است؟

»  اعدام غیر انسانی ١٦ زندانی بلوچ و دامی که برای جمهوری اسلامی پهن شده است
»  فولکلور، ادبيا‌ت و زبان ترکمنی
»  فاجعه شرم آور پالایش آوارگان سیستانی از شهرهای خراسان
»  راه حل کارگری مساله ی کرد
»  چپ آذربایجان و تبادل افکار در راه ساختاری فراگیر
»  شیرکو بیکس(بی که س) امروز چشم از دنیا فروبست
»  دولت های منطقه مردم کرد در سوریه را آزاد بگذارند
»  گرفتار در ژرفای نفرت
»  دانش – قدرت – خشونت: اندر حکایت پان‌فارس‌ها و پان‌ترک‌ها
»  نگاهی تاریخی به جنبش های ملی-دمکراتیک و چشم انداز دمکراسی در ایران
»  جنبش های ملی دموکراتیک و پروژه وحدت چپ
»  موجودیت و حقوق کردها را برسمیت بشناسید تا فرصتها را از دست ندهید
»  نشست باکو، خشم تهران
»  نگاهی تاریخی به جنبشهای ملی-دمکراتیک و چشم انداز دمکراسی در ایران
»  چهاردهمین سال بزرگداشت ۲۱ فوریه روزجهانی زبان مادری
»  ممنوعیت تحصیل به زبان مادری از مصادیق بارز نقض حقوق بشر
»  کمدی تراژدی در جنبش ملی آذربایجان
»  زبان رسمی یا زبان مادری؟
»  نگاه معرفتی به زندگی اقوام مختلف در کنار هم
»  حقوق بشر فقط در تهران تعریف می‌شود!
»  دشمنان آذربایجان را بشناسیم! در دفاع از زبان آذربایجانی
»  فقر عیان بر روی گنج نهان در بلوچستان
»  ۲۱ آذر: یادمان ملی، یا نشان وابستگی؟
»  آموزه های ۲۱ آذر
»  نگاهی به سخنرانی تاریخی سید جعفر پیشه وری در مجلس شورای ملی