|
س. حمیدی لزوم فاصله‌گذاری بین کنش سیاسی و کنش سندیکایی ممانعت حکومت از آزادی تجمعات، شرایطی را برمی‌انگیزد تا کنشگران اجتماعی هرچه بیشتر ساماندهی پنهانی خود را لازم بدانند تا شاید بدین وسیله از دستبرد پلیس و نیروهای امنیتی در امان بمانند. اما سندیکاها را هرگز نمی‌توان در فضایی از کار مخفی و پنهانی راه انداخت. چون سندیکاها در فضای آزاد و علنی، ضمن حضور و آگاهی همه‌ی کارگران یک واحد کارگری، تشکیل و راهاندازی می‌شود. بدیهی است که کسب رأی علنی آنان در راهاندازی سندیکا امری لازم به حساب می‌آید. در عین حال، سیاسی‌کاری نیز هرگز در رفتار و عملکرد سندیکا راهی نخواهد داشت. ولی متأسفانه اکنون در اکثر کارخانه‌های کشور کنشگران سیاسی تجربیات غیر سندیکایی خود را به نام سندیکا جا می‌زنند. چون بسیاری از سندیکاها را در خفا تشکیل می‌دهند و همراه با راهاندازی آن خیلی زود به سیاسیکاری‌های ناشیانه روی می‌آورند.
نقدی بر نوشته «اسطوره بورژوازی ملی و مترقی » هنگامی که بحث نقد نوشته‌ای مطرح است به خصوص نوشته‌ای كه نوعی با تاریخ یک جریان سیاسی كم و بیش عجین شده است، اولین مسئله آن است كه یك بررسی دقیقی از واژه‌های به كار رفته در آن اثر داشته باشیم. به خصوص در مورد واژه‌ها در زمان نوشته شدن و خلق شدن آن اثر. تا بتوانیم تصویر درستی از منظور نویسنده یا خالق اثر ارائه دهیم. از این نظر است كه من بررسی این نوشته را از همین نقطه آغاز میكنم.
جمعی از کارگران شرکت گروه ملی صنعتی فولاد ایران تلاش برای ساختن تشکل مستقل کارگری در فولاد اهواز دوباره بحث تشکل و ضرورت آن در میان کارگران فولاد ملی بالا گرفته است. ماشین خانه کارگری ها و شوراهای اسلامی کار دوباره به کار افتاده است و موضوع تشکل و کار مشترک در میان کارگران بالا گرفته است. بالطبع حراست با داشتن امکانات می خواهد شورای اسلامی را به کارگران تحمیل کند. بخشی از کارگران با بررسی قانون تشکیل شوراهای اسلامی کار٬ اساس نامه شورای اسلامی کار می خواهند بدانند که چگونه می توانند قضیه چیست و آیا می تواند به تشکل کارگری برسند؟
س. حمیدیکارگران عسلویه برای خانواده‌هایشان سرطان سوغات می‌برند جمعیت عسلویه جمعیتی کارگری است. بیش از هفتاد در صد جمعیت شهر را کارگرانی تشکیل می‌دهند که از شهرهای دیگر کشور به عسلویه روی آورده‌اند. به همین دلیل هم قریب هشتاد در صد جمعیت آن را مردان تشکیل می‌دهند. مردانی که اکثر آنان به امید کار و شغلی مناسب در آنجا سکنا گزیده‌اند. این گروه از کارگران مهاجر اغلب در کمپ‌هایی به سر می‌برند که آنها را نزدیک واحدهای تولیدی و محل کارشان راه انداخته‌اند. آسیب‌های زیست محیطی کارخانه‌ها بیش از همه جان و سلامتی همین گروه از کارگران را هدف می‌گیرند. کارگران خیلی راحت در مقابل کاری آسیبزا، کلیه، کبد، ریه و قلب خود را وثیقه گذاشته‌اند تا از سر ناچاری سرآخر بیماریهای لاعلاجی را شاهد باشند. چون خیلی زود گونه‌هایی متفاوت و نادر از سرطان در جسم کارگران پا می‌گیرد. آن‌وقت آنان به جای تأمین معاش خانواده، همین گونه‌های ویژه از سرطان را برایشان سوغات می‌برند.
س. حمیدیقانون کار پشتیبان خانه‌ی کارگر و اتاق بازرگانی‌ست نه کارگران از سویی مدیران خانه‌ی کارگر به عنوان چماقدارانی همیشگی و حرفه‌ای علیه تشکل‌یابی آزادانه‌ی کارگران عمل می‌کنند. چون در طول چهل و یک سال که از پیدایی جمهوری اسلامی می‌گذرد همواره در این خصوص وظیفه‌ی دولتی خود را به انجام رسانده‌اند. در ضمن، از نگاه کارگزاران این نهاد بسته و وابسته به دولت، کارگران واحدهای تولیدی کشور یک تشکل صنفی بیشتر ندارند که آن هم خانه‌ی کارگر است. اما شکی نیست که خانه‌ی کارگر در فضای کارگری کشور چنین خواستی را به اتکای راهاندازی بسیج، انجمن اسلامی و شورای اسلامی کار به پیش می‌برد. نیروهایی دولتی که طبق قانون کار حکومت، کنش و فعالیت آزادانه‌ی آنان در محیط کارگری تضمین شده‌است.
ایلنا از آلام «بافت آزادی» گزارش می‌دهد؛ با ۵۰ هزار تومان شب یلدا را جمع می‌کردیم حالا با کل دستمزد هم نمی‌توانیم برای کارگران اما تفاوتی نمی‌کند، آنها کار کردن با این دستگاه‌ها و تعمیر کردن آنها را «فوتِ آب» شده‌اند. درد آنها ماشین‌آلات بافت آزادی نیست؛ بلکه معیشت، سلامت و امنیت شغلی است؛ البته مانند کارگران هر شرکتِ دیگری. به همین دلایل است که می‌گوییم، قدم زدن در فضای وسیع بافت آزادی برای «یلدا» مبارک گفتن به کارگران، نه برای فلسفه وجودی این بلندترین شب سال، که برای رساندن آلام آنها فرصتی‌ست، مغتنم.
علیرضا ثقفیروز جهانی کارگر و ضرورت ایجاد تشکل سراسری کارگران ضرورت متشکل و متحد شدن طبقه کارگر از همین مبارزه روزمره‌ای ناشی می‌شود که در سراسر محیط جغرافیایی سرمایه‌داری در جریان است. سراسری شدن مطالبات طبقه کارگر، اتحاد و آگاهی آن پیش‌شرط مبارزه علیه سرمایه‌داری است و همبستگی و تشکل سراسری کارگری که برخاسته از مبارزه جاری نیروی کار باشد، نیز قدمی حیاتی است.
س. حمیدیاخراج کارگران همچنان ادامه دارد مهوری اسلامی همراه با سیاست‌هایی که در پیش می‌گیرد از پیش برای اخراج کارگران تمهیدات لازم را فراهم دیده است. برخی از همین سیاست‌ها عبارت‌اند از: الف- کنار گذاشتن کارگران از مشارکت در ساختار حکومت ب- نوشتن قانون کار ساختگی برای کارگران ج- جلوگیری از تشکل‌یابی آزادانه‌ی کارگران کشور د- پیوند و هم‌آمیزی راهبردی حکومت با اتاق بازرگانی ه- مصادره‌ی خودمانی دولت از سوی کارفرمایان و- نبود نظارت و کنترل کافی بر واحدهای تولیدی از سوی وزارت کار ز- تحمیل هزینه‌های تمام نشدنی تحریم و خودتحریمی به کارگران و مزدبگیران، تنها بخش کوچکی از همین سیاست‌های نامردمی به حساب می‌آیند که متأسفانه هر روز شدت و حدت بیش‌تری می‌پذیرند. اما کارگران و مزدبگیران کشور به نیکی دریافته‌اند که همراه با بقای حکومت هرگز نمی‌توان بر چنین کاستی‌هایی فایق آمد.
امير جواهری لنگرودی به استقبال اول ماه مه ، روزجهانی کارگر بشتابیم! باردیگر بالماسکه هفته کارگر از آستین علیرضا محجوب خانه کارگر و شرکاء بیرون زد!
طی چند سال گذشته ، خانه کارگری ها به مجرد این که پس از پایان دوره دولت احمدی نژاد، امکان برگزاری راه پیمایی درروزاول ماه مه را به دست آوردند، با حمله به کارگران افغانستانی و طرح شعارهای نژادپرستانه، شکاف انداختن بین صفوف کارگران را به اصلی ترین اقدام روزکارگر تبدیل کردند. انجام این امر یعنی به نمایش گذاشتن درهم شکستن همبستگی نیروی کار، به مثابه اصلی ترین وظیفه این نیروی شبه کارگری در اول ماه مه بود که همگان شاهدش بودیم و ما همان موقع ، انتقادات سخت خود را در برابر این نمایش ضد انسانی منتشر ساختیم!
امير جواهری لنگرودی تشکیل کمیته ها یا شورای محلات و کمیته های یاری رسانی مستقل ، تنها راهکار واقعی برای جلوگیری از صدمات بیشتر سیلاب در برابر بی تدبیری مسئولان کشور! ایجاد کانال های خبر رسانی و ایجاد رسانه سراسری برای پوشش دادن به این سطح از حضور مادی مردم در صحنه رودررویی ها ، می تواند پشتوانه فراموش نشدنی از تاریخ پیکار مردم را ثبت نماید. درست در چنین شرایطی؛ همپیوندی و همپشتی های هر چه گسترده تر مردم می تواند ، مشارکت مردمی در نزد توده مردم را بالا برد و تصمیم گیری جمعی را جایگزین حرکات فردی و شخصی سازد. مردم ما نیک دریافته اند که تنها با اتکا به قدرت خویش می توانند راه رهایی جامعه را هموار سازند. در این میان ، هیچکس را یارای رودررویی با اراده جمعی مردم نیست .
س. حمیدیقانون کار، قانونی ساختگی و جعلی قانون کار جدای از راهاندازی مسجد و قرارگاه بسیج، حضور انجمن اسلامی را هم در محیط کار به رسمیت می‌شناسد. حتا در ماده‌ی ۱۳۰ قانون کار راهاندازی آن به اصل بیست و ششم قانون اساسی خودنوشته‌ی حکومت مستند می‌گردد. در همین ماده از قانون کار گفته می‌شود که انجمن‌های اسلامی را "به منظور تبلیغ و گسترش فرهنگ اسلامی و دستاوردهای انقلاب اسلامی" راه می‌‌اندازند. اما کوس رسوایی دستاوردهای انقلاب اسلامی و فرهنگ اجق وجق و نامردمی آن را اینک مردم در هر کوی و بازاری به صدا درآورده‌اند. با این حال حکومت در پررویی چیزی کم نمی‌آورد تا همچنان راه و رسم خودانگارانه‌ی خود را در فضاهای کار و کارگری به نمایش بگذارد.
امير جواهری لنگرودی نگاهی به وضعیت معیشتی بازنشستگان
و کارکنان و کارگران کشور روزها و هفته های پشت سرگذاشته، با چهل سالگی انقلاب بهمن ۵۷ روبه رو بودیم. حال سال ۹۸ هم آغاز شده است. اما زندگی در پهنه جغرافیای ایران چه سخت می گذرد که شاعر می گوید: «این چه رازیست که هر بار بهار با عزای دل ما می آید». نوروز از راه رسیده و از “بهاران” خبری نیست. اما ببینیم مضمون و مفهوم انقلاب بهمن، در امر دفاع از موجودیت استقلال، آزادی و عدالت اجتماعی از فردایش چگونه دهن گشود تا پاسخگوی آن مجموعه نیروی اجتماعی باشد که انقلاب را به ثمر رساندند؟
رضا سپیدرودیصدای اسماعیل بخشی و سپیده قلیان باشیم صدای مستقل خودمان را با همصدایی هر چه وسیع تر رسانه های همسو رساتر کنیم.
ما به شبکه رسانه های همسو نیاز داریم... فقط نمی توانیم برخیزیم واعتراض کنیم! ناچاریم پا به پای اعتراض مان، مفصل بندی مطالبات مان، تنظیم روابط و رویکردمان با قشرها و لایه های دیگر، صدای مستقل خودمان را هم با همصدایی هر چه وسیع تر رسانه های همسو رساتر کنیم. ما به شبکه رسانه های همسو نیاز داریم تا صدای ما بدون فیلترهای طبقات بالا و کوته نگری ها، حسابرسی ها و محدودیت های خاص طبقاتی آنان هر چه وسیع تر منتشر شود وگرنه «طبقات بالا» در اپوزیسیون و «طبقه سیاسی» در حاکمیت ما را گروگان خواهند گرفت و اگر نتوانند از تار و پود خشم برحق طبقاتی کارگران و زحمتکشان و جنبش مطالباتی ما بساط قدرت و خودکامگی خویش را بیافند، پرپر هم بزنیم، قطره اشکی برای مصائب بی پایان ما نخواهند ریخت.
امير جواهری لنگرودی سفره کارگران ایران در نوروزی دیگر همچنان خالی است! سال بس سخت وپُرتعبی دربرابر توده کارگران ایران است! فضای موجود نشان می دهد ، حداقل دستمزد کارگران را نمی خواهند حتی در سطحی که از گرسنگی نجات پیدا کرده و توانایی بازتولید نیروی کارشان را داشته باشند ارتقا دهند. واقعیت مسلم این استکه؛ هم برای دولت به سان بزرگترین کارفرما و هم تمامیت کارفرمایان کشور، پول و موجودی است ولی سیاست عادلانه توزیعی نیست و نفع طبقاتی ای که دولت روحانی دنبال می کند اجازه نمی دهد که فقر و فلاکت طبقات پائین و اردوی بزرگ کار و زحمت کشور جبران شود. بدون اعتراضات گسترده و حضور پیگیرتر در جنبش مطالباتی نمی توان به سیاست های ناعادلانه و ریاضتی و سرکوب نفس گیر مزدی خاتمه داد.
امير جواهری لنگرودی راه آهن ، سندیکای شرکت واحد ، بازنشستگان ، معلمان و ... در کنار هم
هم پوشانی ها وهمگرایی ها ، نشانه سطحی از تحول جنبش مطالباتی
در پهنه رودررویی ها در جامعه کارگری ایران بشمارمی آید! اسفند ماه همواره ماه دلشوره و دلواپسی لایه های گوناگون اردوی کار جامعه ما در قبال تعیین نرخ دستمزد سال آینده اش بوده است . امروز با توجه به بحران عمومی حاکم بر جامعه ما در قبال اختلاس ها و مافیای قدرت که جزپُرکردن جیب و سائیدن سرانگشتان خویش فکر و ذکری ندارند . حدّت اخبار و گزارشات کارگران، ما را در برابر این واقعیت قرار می دهد که بپرسیم طبقه ما به کدام سمت می رود؟
علی صمدادامە تبعیضات و نابرابری های مضاعف علیه زنان کارگر در محیط های کار اهمیت کار زنان برای کارفرمایان از آنجا ناشی می شود که علاوه بر استثمار طبقاتی، با اعمال تبعیض جنسی به بهره کشی مضاعف زنان کارگر برای کسب سود بیشتر مبادرت می کنند. در این میان زنان کارگر بار فقر و ناهنجاری های ناشی از این تبعیضات مضاعف را به دوش می کشند و دولت نیز اقدام جدی برای جلوگیری از این تبعیضات ناروا بە عمل نمی آورد. بە رغم این کە اقدامات ضد کارگری دولت بطور کلی متوجە تحدید حقوق همە کارگران است، با این وجود تغییراتی مانند؛ حذف و تعدیل قوانین حمایتی و بطور کلی مقررات زدایی از مناسبات کار و سرمایە کە توسط دولتها دە ها سال است در کشور اعمال می شود حقوق زنان کارگر را بیش از مردان تحت تاثیر قرار دادە است.
فرزانه راجیتشکل مستقل زنان کارگر ... بدیهی است که تشکل‌های مستقل زنان کارگر باید از بطن کارگران و توسط خودشان شکل بگیرد، در آن‌صورت است که می‌توانند نقش تاریخساز خود در جنبش زنان و درجنبش کارگری را ایفا کنند. در غیر این صورت، اگر قرار باشد مثل اکثر تشکل‌های فعلی کارگری که از عده‌ای روشنفکر تشکیل شده که عمدتا ارتباطی با طبقه کارگر ندارند تشکیل شوند، همان به آنها خواهد رفت که بر این تشکل‌های روشنفکری مدعی کارگری رفته است و می‌رود.
س. حمیدیناایمنی محیط کار برای کارگران ساختمانی طبق آمارهای رسمی و دولتی به طور متوسط روزانه چیزی حدود پنج کارگر جان خود را به دلیل حوادث ناشی از محیط کار از دست می‌دهند. جمهوری اسلامی در این عرصه نیز همانند بسیاری از عرصه‌های نامردمی دیگر، همچنان در دنیا رکورد می‌زند. ضمن آنکه طی سال گذشته شمار دقیق و درست آمار کشته‌شدگان حوادث کارگری، از رقم نوزده هزار نفر هم فراتر رفت. با این همه مدیران بی‌انگیزه و ناکارآمد کشور چشمان خود را بر این حوادث ناگوار می‌‌بندند تا ابعاد این فاجعه‌‌های انسانی را ناچیز و بی‌اهمیت بشمارند.
امير جواهری لنگرودی در پاسخ حسن روحانی باید گفت : سازمان تامین اجتماعی و شستا ،
مایملک اجدادی شما نبوده و نیست باید به حسن روحانی گفت : درجابجایی سازمان تامین اجتماعی که یک موسسه عمومی غیر دولتی و سازمان بین النسلی است که دولت صاحبش شده و در امر واگذاری آن به بخش خصوصی با فرمان "اینها را جمع کنید!" هیچ چیزی به خودی خود بر سرجایش قرار نمی گیرد . همین هفته پیش بود که خبر گزاری ها اعلام داشتند: یک قلم صادرات عسکر اولادی ۱۶ میلیون یورو و حقوق یک ماه معاونان شهردار تهران ده تا دوازده میلیون تومان است ، در حالی که بسیاری از کارگران به دلیل اوضاع سخت معیشتی شان خواهان آن شده بودند که یک ماه عیدی و پاداششان را زودتر دریافت کنند در صورتی که همه ساله در اسفند ماه عیدی کارگران پرداخت می شد ولی تا اینجای کار صدای هیچ کارگذار حکومتی در امر پاسخگویی به این خواست توده کارگران بلند نشده است.
به مناسبت روز هشت مارس جهانی زن ما باید تعریف مان از جنبش زنان را تغییر دهیم گفتگو با هاله صفرزاده - دلارام علی، نغمه عباسی من فکر می کنم به وجود آوردن یک جنبش چیز اراده گرایانه ای نیست که عده ای روشنفکر دور هم جمع شوند و تصمیم بگیرند که آن را بسازند. جنبش باید از بطن جامعه به وجود بیاید که آن هم مستلزم یک پروسه تاریخى از مناسبات اجتماعى، تولیدى، فرهنگى، اقتصادى و سیاسى است که شرایطى را به وجود می آورند که دیگر تحمل آن برای عده ای از آدم ها غیرممکن است، بنابراین به شکل های مختلف طغیان می کنند.
یوسف اباذری و آرمان ذاکری سه دهه همنشینی دین و نولیبرالیسم در ایران سیاست‌های اقتصادی نولیبرالی در ایران چگونه پیش رفته‌اند؟ ایران از آن حیث با مابقی کشورها تفاوت دارد که سیاست‌های نولیبرالی را «حکومت دینی» اجرا کرده است. حکومتی که علی‌القاعده نمی‌توانست نسبتی با سیاست‌های اقتصادی نولیبرال داشته باشد. همچنانکه به اعتبار سرشت فقهی نظام بر سر کار آمده پس از انقلاب نمی‌توانست نسبتی با نتایج فرهنگی سیاست‌های نولیبرال داشته باشد. اقتصاد و فرهنگی که لاجرم از پی هم می‌آیند. با این‌همه جای شگفتی است که برخی سیاست‌های اقتصادی نولیبرالی به مدت سه دهه، به خصوص پس از گردش به راست نیروهای خط امامی، با اجماع کامل همه‌ی نیروهای سیاسی حاضر در ساختار قدرت درون حکومت دینی پیش رفت.
امير جواهری لنگرودی اصلاحات پارامتریک تامین اجتماعی، نسخه پیچی از جیب فقرا برای فقرا ،
نه عدالت دارد نه انصاف! یادداشت کارگری هفته چرا هروقت جایی به هم می ریزد به جای صاحبان ثروت های نجومی، ویژه خواران، آقازاده ها، آیت الله های شکر خوار، چایی خوار، ماهی خوار، زمین خوار و غارتگران آب و خاک و ذخایر دریاها و جنگل ها؛ و به جای رفتن به سروقت سران و گردانندگان انواع مافیاها، به سروقت کارگران، بازنشسته گان مستمری بگیر، معلم و پرستار، کارگر ساختمانی، دستفروش، معلول، مجروج جنگی و کلا اقشار ضعیف و محروم می روید که همین زیر فشار مشکلات معیشتی در حال له شدن هستند؟ و دهها چرای دیگر .... !!
امير جواهری لنگرودی فشار چرخه سرمایه داری حاکم( دولت - کارفرمایان - پیمانکاران)، برگُرده کارگران ، درعدم پرداخت حقوق های معوقه! نگاهی به روزشمار کارگری دو هفته اخیر نشان می دهد : حقوق های معوقه از محورهای مهم اعتراضات کارگری و از کسری های چشمگیر جنبش مطالباتی کشورمان است.
طول دو هفته گذشته، ما شاهد اعتراضات عدیده ای در این رابطه بوده ایم از جمله :
*- کارگران کارخانه سیمان آباده، اعتراضشان را نسبت به عدم پرداخت بموقع حقوق و پرداخت سیمان بجای حقوقشان... وضعیت پرداخت حقوق کارگران کارخانه سیمان آباده بهتر نشد که هیچ بدتر شد و علاوه بر تأخیرهای چند ماه در پرداخت حقوق کارگران به‌جای حقوق به آنها سیمان تخصیص داده می‌شود.
امير جواهری لنگرودی
دستمزد سال ۱۳۹۸
و «کمیته تعیین دستمزد» شورای عالی کار اساسی ترین محور بحث اینجاست که در مقام تعیین نرخ واقعی دستمزد نمایندگان منتخب خود طبقه کارگر حضور ندارد و آنانی که به نیابت از او در ترکیب " سه جانبه گرایی " به چانه زنی مشغولند هیچ ربطی به او و استمرار امنیت شغلی کارگران کشور ندارند تا بتوانند با تعیین واقعی موقعیت امنیت شغلی کارگران را ارتقاء دهند.
امير جواهری لنگرودی
کارگران شهرداری ها
و دشواری های حقوق های عقب مانده کارگرانی که برای شرکتهای پیمانی مربوط به شهرداری ها کارمی کنند، بدلیل نداشتن امنیت شغلی از زاویه نگرانی اینکه مبادا فردا، بیکارشوند، به شرایط تحمیلی این شرکتها تن می دهند و هر سطح دستمزد پائین و شرایط نامناسب کار را می پذیرند. از اینرو باید همه این موانع را باز شناخت و برای برچیدن شرکت های پیمانکاری اقدام توامانی در سطح ملی مبادرت ورزید و خود شهرداری ها را نسبت به بازپرداخت حقوق های معوقه کارگران موظف نمود .
| 
