تعلل در فراهم آوردن امکانات انتقال قدرت به دولت بعدی و رییس جمهور آینده که برنده هردو رای عمومی و الکترال شده ، عدم تسهیل این انتقال تنیجه یی ندارد جز اینکه با توسّل به این حربه که انتخابات متقلبانه بوده و چنین رییس جمهوری مشروعیت ندارد لذا نه تنها همکاری با وی لازم نیست ، حتی بایسته است در کار وی به هر طریق ممکن کار شکنی کرده شود. خیانتی بالا تر از این به مردم وجود ندارد. چه مردمی که موافق رییس جمهور برگزیده باشند و چه آنها که مخالف ، زیرا دمکراسی یعنی همان سیستمی که بر اساس مقررات موجود در آن احزاب می باید بتوانند در انتخابات ببازند و نتیجه را برابر همان قواعد دمکراسی بپذیرند و تمام قوای خود را صرف به وجود آوردن راههای تعالی انسانی و تامین رفاه و آسایش و امنیت اجتماعی حال و آینده مردم نمایند.

ماه هاست که انتخابات اخیر ریاست جمهوری آمریکا تبدیل به یک پدیده جنجال برانگیز شده است. ایرانی ها هم در این مدت مثل مردم آمریکا به دو دسته تقسیم شده اند؛ یک عده هوادار ترامپ هستند و عده دیگر هوادار بایدن. من هوادار بایدن بودم و به انتخاب او رضایت داشتم به این دلیل که به نظر من ترامپ یک لومپن نژادپرست است و قابل اعتماد نیست. ترامپ فقط به خود و منافع خود فکر می کند و نه هیچ کس دیگری. انسان خودشیفته ای که جز خودش و شاید یکی دو نفر از افراد خانواده اش به هیچ چیز و هیچکس دیگری اهمیت نمی دهد.

حالا مانده است یک امید که آنهم دست خوشِ بازیهای ابلهانه ی فردی است که جز ورشکستگی در کارنامه ی خود ندارد. و آن امید اینست که کشتی شکسته ی تعامل و وحدت ملّی که مزایای عمومی و منافعِ تمامی مردم آمریکا را در انبارهای خود دارد و فعلن زیر سلطه ی ناخدایی نابَلَد ،ناشی و بد خواه در امواج نا آرام دریای سیاست ِ های غیر خردمندانه کَژ و مَژ میرود ، با خیر خواهی مبتنی بر خردمندی به ساحلِ امن و امان برسد. پایان سخن اینکه با عنایت به این امور است که معتقدم مردم آمریکا در انتخاب رییس جمهور و یا دیگر کارگزاران خود بیشتر و عمیقن در فکر سیاستهای داخلی و نوع اجرای آنها هستند و چندان التفاتی به سیاستهای خارجی و اینکه در آن زمینه چه خواهد شد ندارند و یا اینکه چنان خیالاتی بیشتر متوّجه سیاستمداران حرفه یی و منافع آنها هست. با امید به اینکه خرد و خردمندی جای گزین خباثت و بلاهت گردد سخن را به پایان می برم.

به رغم انتقادهایی که در بعضی از کشورهای اروپایی به نحوۀ برخورد دستگاه قضایی فرانسه به کُفرگویی و توهین به مقدسات می‌کنند، دادگاه حقوق بشر اروپا در این باره اعتراضی به دولت فرانسه نکرده است. زیرا نظام حقوقی آن کشور برآمده از تاریخ دور و دراز آن است. آنچه در فرانسه زیر عنوان «توهین» جُرم شمرده می‌شود، توهین به یک شخص یا یک گروه و یا یک جماعت به دلیل وابستگیِ قومی، نژادی یا دینیِ آن‌هاست. در فرانسه می‌توان به نمادها یا مقدسات یک دین توهین کرد اما هرگونه توهینی به پیروانِ آن دین جُرم شمرده می‌شود.

یکی از ویژه گی هایی که سیاستمداران و گردانندگان حکومتها بیش از دیگر خصایص ِ مردم زیرِ مدیریت خود دوست میدارند "جهالت" است . جهالت عمومی شاهراه حرکت سریع و تمام عیار و بی دردسر ماشین حکومت است که وقتی به پایان راه میرسد مردم برای راننده و سرنشینانش هورا میکشند و آنها را بر سر شانه های خود به امن ترین و آسوده ترین اماکن میرسانند و خود باز میگردند به زندگی روزمّرگی تا فقط با زنده بودن خویش و با کار و رنج فراهم آورنده ی رفاه همانها باشند که بر شانه هاشان حمل کردند.

نیویورک‌ تایمز امروز گزارش داد(۱) که پنجشنبه گذشته در جلسه دفتر بیضی‌شکل(محل کار روزانه رئیس‌جمهوری در کاخ سفید-م.)، ترامپ "از مشاوران ارشد سؤال کرد ... آیا او گزینه‌هایی برای اقدام علیه سایت اصلی هسته‌ای ایران در هفته‌های آینده دارد؟" به گفته تایمز، "طیف وسیعی از مشاوران ارشد رئیس‌جمهور را از ادامه حرکت با حمله نظامی منصرف کردند." اما واضح است که این بدان معنا نیست که خطر شروع جنگ ترامپ از بین رفته است.

بیشک بین این دو کاندید و احزاب متبوعشان ، جمهوریخواهان و دمکرات ها ، تفاوت هایی در عرصه مسائل داخلی آمریکا همانند نگاه به بیمه های درمانی و سیستم مالیاتها و حل مسئله مزمن تبعیض نژادی در امر یکا و بویژه جامعه بشدت دو قطبی شده وجود دارد که جو بایدن بارها و بارها در ضمن رقابت انتخاباتی خود را در صورت پیروزی رئیس جمهور تمام آمریکایی نامیده و خواهان کاهش تنش های داخلی بوده ، همچنین در نگاه به مسائل بین المللی ، خاورمیانه و کشور ما ایران نیز تفاوت هایی وجود دارد .

در حالیکه زمان و مردمِ حاضر در زمان حرف خود را زده و رای خود را در خصوص همه ی موارد داده اند و به روشنی نقطه ی پایانی برنا هنجاری ها گذاشته اند این نا هنرمند ِ نا هنر پیشه ی شوی ورشکسته ی تلویزیونی مدعی است که زمان مشخص خواهد کرد که دولت بعدی در آمریکا تحت رهبری چه کسی خواهد بود! چگونه باید در گوش وی فرو کرد که "آقا زمان حرفِ خودش را زده شما باید گوشهایت را بازکنی".

ما خواسته های درستی به ویژه مطالبات مربوط به تأمین اجتماعی را مطرح کردیم، اما از پس آنها برنیامدیم. با این حال ، ما تقریباً در همه کشورهای اروپایی کمی عقب هستیم و از قوه مجریه عقب هستیم. اگر زمینه های دموکراتیک را که قبلاً به آن اشاره کردیم، انتخاب کنیم. مثلا، ما بسیار موافق اقدامات محافظت در برابر کرونا هستیم ، اما باید اقدامات بیشتری را برای انطباق با فرآیندهای تصمیم گیری دموکراتیک انجام دهیم. متأسفانه، این میدان، زمینه فعالیت های دمکراتیک گ، به نیروهای کاملاً متفاوتی واگذار شده است که بسیار بسیار مشکل ساز هستند!

ساکن فعلی ِ کاخ سفید ضمن بدست نیاوردن آرا لازم ،چه رای عمومی شمارش شده و چه آرا لازم ِ الِکتُرال حاضر به پذیرش نتیجه یی که دوست ندارد نیست . تاکنون در این زمینه همه ی سنگهای ایشان به در بسته خورده و هیچ محکمه یی ادعا های وی را دارای وجاهت قانونی ندانسته. ولی این خود شیفته ی درون تهی که تا کنون دست به هر کار زده نتیجه اش جز ورشکستگی در کازینوها، استیک ، ودکا، دانشگاه، و دیگر زمینه های تجاری نبوده ظرف سه سالِ گذشته دستگیرش شده که گویا برای راندن ماشین آمریکا در سنگلاخی که از نظر ِ وی شاهراهی است یکطرفه بی هیچ علامت ِ هشدار دهنده و یا باز دارنده یی نیاز به تبعیت از قانون و قواعد رانندگی ندارد.

متن و محتوای این بیانیه نشان می دهد که با عجله و در شرایط اضطراری تهیه شده و ضمانت اجرایی آن را پیش بینی نکرده است، شاید هدف آن ایجاد و برقراری آتش بس در شرایط کنونی باشد که جمهوری آذربایجان با پس گیری شهر شوشا از موقعیت برتری برخوردار شده و سرنوشت جنگ را تغییر داده است. گفتار نیکول پاشینیان در نخستین واکنش به این آتش بس نشان می دهد که شیرازه نظامی ارمنستان از هم گسسته و راه دیگری برای ادامه جنگ نمانده بود که می گفت: امضای قرارداد مربوط به قره باغ به اصرار چندین باره ارتش بود که بسیار دشوار و سخت بود. الهام علی اوف رئیس جمهوری آذربایجان هم با غرور می گفت: امضای این سند نشانه تسلیم ارمنستان است و پوتین هم می گفت: امیدوارم که صلح طولانی در آنجا حاکم شود. همین گفته نشان می دهد که صلح در آنجا می تواند شکننده باشد و باید بسیار هشیار بود.

عمده ترین دست آورد این انتخابات این است که مردم آمریکا حاضر به تحمل و پذیرش لات یا گردن کلفتی اهل هر حزب یا مسلک یا باوری باشد نیستند. هردو حزب حاضر نیز باید باور کنند که دوران سخنرانی های آتشین و فریبنده به سر آمده و بزودی - البتّه نه ظرف بیست سال - حزبی سومّی خواهد بود که نه به مدرکِ دانشگاهی و فرهیختگان نیاز خواهد داشت و نه به مردمی که در فرضیات کارگر و کارگر مسلک هستند، بلکه حزبی پدیدار خواهد شد که هدفش تبلیغ و برگزیدن مردمی باشد که در عمل و صرف نظر از باورهای شخصی نشان بدهند چگونه میتوانند به ساختن آمریکایی بهتر قیام کنند که در آن ضمن حفظ و حمایت منافع خردمندانه ی جمعی در این کشور همزیستی مبتنی بر روابطی عادلانه تر با دیگر ملل جهان را نیز در بر داشته باشد.

"جو بایدن" از طرف قدرتمداری حاکمه آمریکا جایگزین "دونالد ترامپ" شد، تا کشتی گرفتار در نابسامانی های طوفان های اقیانوس را از خطرات احتمالی غرق شدن نجات بدهد.کشوری که با دهها میلیون نفر بیکار، یک چهارم تلفات ناشی از پاندومی ویروس کرونا در دنیا را متحمل شده و میزان بدهکاری های دولتی در اثر این پاندومی دو برابر شده و به میزان هفت هزار میلیارد دلار رسیده است.

با توجه به این که هیچ تحلیل جدی و قابل تاملی نمی تواند برپیش گوئی پدیده پیچیده ای چون یک جامعه بزرگ و آکنده از بحران و رقابت تنگاتنگ استوار باشد، آیا می توان از جهان پساترامپ سخن به میان آورد؟!. شاید به یک تعبیر به توان. گرچه داده های موجود* دلالت بیشتری بر پیروزی بایدن دارند؛ امااین نوشته قصد پیشگوئی ندارد و از آن فراتر می رود بطوری که حتی با فرض پیروزی ترامپ هم، می توان به نوعی آن را به معنای وروداجتناب ناپذیر جامعه به دوره پسا ترامپ تعبیرکرد.

کتاب او توانسته خود را روی طنابِ سفتی نگهدارد. در هر گزاره ا ی از آن، همواره این سؤال مطرح می‌شود : آیا میتوان قیام و روشنگری را با هم آشتی داد؟ آیا میتوانیم با وفادار ماندن و امید داشتن به رهائی،چشم هایمان را روی خوش خدمتی های چپ که اسلامیسم از آن بهره میبرد، باز نگهداریم؟ ژان بیربوم

جو حاکم بر روند انتخابات آمریکا در طی سی ساله اخیر،باستثناء دوره نیکسون و جرج دبلیو بوش (پسر) تا این حد پر تنش و پر مخاطره نبود. در بعُد داخلی آرایش نیروه ها بر پایه شکاف طبقاتی و فرهنگی به سه قطب راست و راست افرطی با رویکرد بیش از پیش به مسحیت اوانجلیکی،چپ میانه و رادیکال با رویکرد به سوسیالیسم، و سرانجام قطب ناظر،سیال و یا بی تفاوت نسبت به قطب سنتی( جمهوریخواهان و دموکراتها). در بعد بین المللی گریز از نهادهای چندجانبه گرایی،ارجحیت منافع ملی و تهدیدات علیه رقبای بین المللی بدون ملاحظات با متحدین سنتی خود.

یک هفته به انتخابات ریاست جمهوری آمریکا باقی مانده است. شاید این یکی از تاثیرگذارترین انتخابات طی چند دهه اخیر در جهان باشد که نقش تعیین کننده ای بر روندهای سیاسی آتی در جهان به ویژه مبارزه طبقاتی در آمریکا خواهد داشت. انتخاباتی که نتایج آن می تواند منجر به جنگ داخلی و اقدامات خشونت بار بی سابقه علیه مردم آمریکا گردد. اغلب تحلیل گران و فعالین سیاسی معتقدند که در صورتی که بایدن انتخاب شود ترامپ نتایج آن را نخواهد پذیرفت و به احتمال قوی بحران سیاسی جدی از نوامبر تا زمان تحویل کاخ سفید به رئیس جمهور جدید به وجود خواهد آمد.

ساموئل پتی اشتیاق و علاقه زیادی به تدریس داشت و این کار را در چندین کالج و دبیرستان از جمله در شهر کنفلان-سن-آنورین بسیار خوب انجام داد. همه ما در قلب خود، در خاطرات خود، خاطره آموزگاری را حک کرده ایم که مسیر زندگی ما را تغییر داده است. برای هر یک از ما، آموزگار بوده که به ما یاد داد بخوانیم، حساب کنیم، به خود اعتماد کنیم. آموزگار، که نه تنها دانشی به ما آموخته بلکه از طریق کتابی، از طریق نگاهی از طریق توجهی، راهی برای ما باز کرده است.

پس از بحرین و امارات ، اکنون سودان نیز در حال ایجاد روابط سیاسی با اسرائیل است. دشمنان قدیمی برای مهار قدرت ایران، آشتی می کنند. با اعلام رئیس جمهور آمریكا ، دونالد ترامپ مبنی بر عادی كردن روابط سودان با اسرائیل ، روندی در خاورمیانه در جریان است، كه می توان با خیال راحت آن را تغییر پارادایم نامید. پس از امارات متحده عربی و بحرین ، سودان سومین کشور اتحادیه عرب است که طی ماه های گذشته روابط دیپلماتیک با اسرائیل برقرار کرده است. مورد مربوط به سودان از اهمیت نمادین خاصی برخوردار است.

درفوریه ۱۹۳۹ و همزمان با دیکتاتوری فرانکو دراسپانیا گروهی از جمهوری خواهان اسپانیا که به خاک فرانسه فرارکرده بودند توسط مقامات فرانسه دستگیر وبه اردوگاههای کاراجباری درجنوب فرانسه فرستاده شدند . جوزپ که از یک داستان واقعی الهام گرفته شده با اشاره به شرایط ناگوار پناهندگان اسپانیایی در آن سال ضمن نشان دادن بدرفتاری ها ی نگهبانان و ژاندام های مستقر در این اردوگاهها به کاریکاتوریست و نقاش اسپانیایی جوزپ اشاره می کند که ازا ینکه نمیتواند به را حتی کارخود را در کشورش دنبال کند امیدواراست با فرار به فرانسه به آرامش و صلجی که درآرزویش است برسد ولی با دیدن آنچه در اردوگاهها برسراو و همرزمانش می آید افسرده می شود .

مقاله مورد نقد ما باوجود نگاشته شدن توسط روزنامه نگار مجرب و سردبیر تارنمایی که ظاهرا باید بر امور دیپلماسی اشراف و احاطه داشته باشد، دارای اشتباهات فاحشی از لحاظ اطلاعات مورد استفاده است که نشان می دهد نویسنده، مثل اکثریت اصحاب رسانه ای ایران، از اخبار و اطلاعات فقط یک طرف مناقشه، یعنی جمهوری آذربایجان، استفاده کرده و هیچ توجهی به آنچه که طرف دیگر می گوید نداشته است. این پرسش را که این عدم توجه سهوا صورت گرفته یا نه فعلا کنار می گذاریم.

تجربه تاریخی نشان میدهد که حضور نیروهای نظامی امنیتی جبهه جهانی امپریالیسم در کنار ناسیونالیسم کور افراطی و خرافه پرستی دینی، نه تنها کشورهای منطقه را میتواند به ویرانی، قتل و کشتار جمعی منجر کرده و چندین دهه عقب ببرد، بلکه حضور این ترکیب فاشیستی خٌرافی ارتجاعی به مفهوم زیر ضربه رفتن نیروهای سکولار، مترقی و خصوصا پیروان راهکار سوسیالیستی خواهد بود. بارها و بارها نیروهای چپ جبهه سوسیالیستی شاهد قلع و قمع و خویش توسط این نیروها در جّو های ناسیونالیستی کور و فاشیستی بوده اند. ترکیب شرایط بالا مناسبترین بستر برای تکرار فجایع مشابه میباشد.

بجرأت میتوانگکفت که اکثریت مطلق افراد و تشکیلاتها از سبب واقعی این بحران که منطقه را فرا گرفته، و علل وخاستگاه تاریخی آن بیخبر، یا بی‌توجه، ویا ناآگاه بودند.
در نوشته حاضر، سعی شده است به ریشه تاریخی و علل سیاسی مطلب پرداخته و به سبب‌های برخی ادعاهای واهی و خیالی ناسیونالیستی و استمرار آن توجه شود.

در اینجا پشتیبانی ی بی قید و شرط ِ خود را از شارلی اِبدو که بهای سنگینِ آزادیش را با در خون غلتیدن ِهمکارانش پرداخته است، ابراز می کنیم، و این در حالی صورت گرفته که در فرانسه کفر گویی جرم نیست. ممکن است باشند کسانی در میان ما که مؤمن هستند و طبیعتاً از کفر گویی ضربه روحی خواهند خورد. ولی ما با در نظر داشتنِ این امر، و با دفاع ِ از آزادی کفر گفتن ، میخواهیم؛ نه از کفر گویی، بلکه از آزادی دفاع کنیم.

ازصبح روز ٢٧ سپتامبر گذشته درگیری نظامی تازه و گسترده ای در خط آتش بس نیروهای جمهوری آذربایجان و ارمنستان، دو همسایه شمالی ما، آغاز شد که تا دیروز به جنگی تمام عیار میان این دو کشور تبدیل شد و اکنون با وساطت روسیه آتش بسی بشردوستانه برای تبادل اسرا و اجساد قربانیان میان طرفین برقرار شده است.
منازعه دو هفته اخیر همسایگان شمالی ما از لحاظ شدت و حدت از تمام درگیری های دو طرف، حتی از مخاصمات سالهای ١٩٩۰ تا ١٩٩۴، شدیدتر و گسترده تر بوده است. در مورد خود این منازعه و دلایل شدت و حدت آن در سطور زیر اشاره ای خواهد شد.

»  چرا جمهوری آذربایجان با آتش بس و ادامه ی مذاکرات موافقت کرد!...
»  بحث آزاد فلسطين و جهان عرب. مسئول شکست کيست ؟
»  ما ناظر بر جنایاتی هستیم که بطور مستمر و بدون وقفه، سالها است ادامه دارد
»  بهشت گمشده کودکی
»  بحران انتخاباتی آمریکا: جهان در انتظاراولین مناظره ترامپ و بایدن
»  «شارلی اِبدو» : «ما، شما را تنها نمی گذاریم»
»  سخنی با معلمان
»  راه رفتن روی طناب
»  خاطره سپتامبر سیاه!
»  الکساندرکُلُوژ : چشم ِ بازِ اندیشه
»  صلح با طالبان اعلام جنگ به مردم است
»  تنش در جنوب قفقاز افزایش می یابد
»  حق بازگشت، کليدِ صلح در فلسطين
»  گلوبالیزاسیون و نظام مالی جهانی
»  وصعیت دردناک پناهندگان ایرانی درترکیه
»  آیا جنگ سرد بین چین و آمریکا وارد فاز جدیدی شده است ؟
»  جهان‌گیری (ویروس کرونا) و نظم سیاسی
»  فعالیت های فرهنگی سازمان سیا*
»  خشونت سیاسی راست افراطی در اروپا
»  الحاق رسمی سرزمین های فلسطینی هیچ چیزی را تغییر نمی دهد
»  جنبش توفنده ضدتبعیض نژادی، ویژگی ها، و گشودن قلمروهای تازه!
»  پسا کرونا و معضل نیروها برای «جهان بعدی»
»  واکسن و داروهای ضد ویروس کرونا کارکرد ونقش کمپانی های دارویی
»  تنش در روابط جمهوری اسلامی و ارمنستان
»  نگاهی به چالش های ژئوپلیتیکی در جهان چند قطبی