|
محمود المصری یادداشت‌های غزه
چطور ممکن است حماس همه‌ی اینها را اجازه داده باشد؟ پرسش اصلی من این است: چطور حماس همه‌ی این تحقیرها را تحمل کرده است؟ حماس باید غزه را ترک می‌کرد. تنها برای این‌که دروغ‌های اشغالگران اسرائیلی را رسوا کند که می‌گویند: «ما همه‌ی این کارها را فقط به خاطر حماس می‌کنیم.»
من باور دارم حقیقت این است: اشغال، مردم را گرسنگی می‌دهد و می‌کشد، زیرا می‌خواهد آنان را از سرزمین‌شان براند و آن را برای خود و جمعیت خود تصاحب کند. در کرانه‌ی باختری تقریباً هیچ فعالیتی از سوی حماس وجود ندارد، با این حال فلسطینیان همچنان به دست شهرک‌نشینان و سربازان اسرائیلی کشته می‌شوند. حماس باید مدت‌ها پیش غزه را ترک می‌کرد – حتی برای این‌که به جهان نشان دهد هدف واقعی اشغالگران چیست.
فلیپ ویدلیه کارت انصراف (سرگذشت یک بلشویک از سفر به ایران تا مرگ در فرانسه) آنچه در زیر می‌خوانید، زندگی راسکولینکوف، از فعالین بلشویک در انقلاب اکتبر ۱۹۱۷ است که به شکل نوشته بلندی در مجله "لتره بین‌المللی" (Lettre International) شماره ۱۴۷ منتشر شده است. زندگی راسکولینکف که سودای انقلابی جهانی در سر داشت، به علت حضور او در تاریخ ایران (جنبش جنگل) و سرانجام مرگ مشکوک او در فرانسه، در پی مخالفت با استالین، می‌تواند برای خواننده ایرانی نیز جالب باشد.
امیرا هس در این میان، در کرانه باختری، هر سرباز اسرائیلی «هر کاری که دلش بخواهد انجام می‌دهد» برگردان از انگلیسی : بهروز عارفی فقط در ماه ژوئیه، ارتش اسرائیل بیش از ۱۳۰۰ حمله به محله‌های فلسطینی انجام داد. ساکنان دائماً مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند، زیرا می‌دانند که هر سربازی با مصونیت از مجازات عمل می‌کند و هیچ کس مداخله نخواهد کرد. «ما می‌بینیم که هر سرباز مانند یک فرمانده رفتار می‌کند، هر کاری که دلش بخواهد انجام می‌دهد، بدون ترس از مقام های بالاتر.»
سرژ حلیمی و پییِر رَمبِر مانعی برای مجازات‌ها
لابی طرفدار اسرائیل در فرانسه ترجمه بهروز عارفی و تقی تام در حالی که اسرائیل غزه را به اردوگاه مرگ تبدیل کرده و به الحاق کرانه باختری ادامه می‌دهد، فرانسه یکبار دیگر، به‌رسمیت شناختن دولت فلسطین در ماه سپتامبر آینده را اعلام کرد. فرانسه که در گذشته در خاور نزدیک دارای نفوذ بود، بدین ترتیب یک سد و چهل و نهمین کشوری خواهد بود که این گام را برمی‌دارد. این تأخیر تا حد زیادی مدیون نقش یک ساختار خوشه‌ای قدرتمند سیاسی و رسانه ای است که به‌سود تل آویو عمل می‌کند.
توره شرودر با همکاری میشال مارماری «نتانیاهو علیه مردم»
مردم اسرائیل بیگانه با رنج فلسطینی‌ها نتانیاهو مدت‌هاست که به‌شدت با یک توافق جامع برای آزادی گروگان‌ها مخالف است، زیرا حماس برای چنین توافقی پایان قطعی جنگ را شرط می‌داند. با این حال، بیش از ۷۰ درصد مردم اسرائیل خواهان پایان درگیری‌ها و دستیابی به توافق هستند. نخست‌وزیر، با سیاست جنگ‌طلبانه‌اش، در جامعه تا حد زیادی منزوی شده است. گفته می‌شود که هنوز ۵۰ گروگان در اسارت حماس هستند که حدود ۲۰ نفر از آنها زنده‌اند. سرنوشت آنها برای اکثریت بزرگی از جامعه مهم‌تر از هر چیز دیگری است؛ اما نتانیاهو بارها نابودی حماس و دستیابی به «پیروزی کامل» را به‌عنوان هدف اصلی خود مطرح کرده است.
یادداشتی به قلم اسماء عبده دفتر خاطرات غزه
در این جهان بی‌رحم، «حتی هوا هم علیه ماست»
امروز روزم را با سه ساعت تدوین صحنه‌های رنج و درد برای ساخت یک ویدئوی کوتاه آغاز کردم، ویدئویی که می‌خواستم در شبکه‌های اجتماعی منتشر کنم تا شاید به گوش جهان برسد—اگر اینترنت یاری می‌کرد. سپس راهی شدم تا در شهر غذا توزیع کنم.
در مسیر بیمارستان، از پشت شیشهٔ خودروی توزیع، به چهرهٔ همشهریانم نگاه می‌کردم. چطور ممکن است یک چهره این‌همه اندوه را در خود داشته باشد؟ مردم زیر آفتاب قدم می‌زدند، گویی خورشید به آنان مدیون است. دبه‌های آب و بسته‌های هیزم بر دوش داشتند؛ گران‌بها همچون طلا.
سهام تنتش دفتر روزانه غزه
«دریا تیره و غم‌انگیز به نظر می‌رسد – نه خنده‌ای، نه صدای آب‌بازی‌ای» ابتدا خیلی‌ها به این دستور توجه نکردند و برخی ماهیگیران ادامه دادند، انگار هیچ اتفاقی نیفتاده است. اما صبح سه‌شنبه ۱۵ ژوئیه همه چیز فرق داشت. دوازده کشتی جنگی اسرائیلی با اندازه‌های مختلف در نزدیکی بندر غزه ظاهر شدند. در آن زمان دریا پر از مردم بود — کودکان، بزرگسالان، ده‌ها قایق ماهیگیری که حداقل می‌توانستند چند نفر را سیر کنند. قایق‌های ماهیگیری فوراً عقب نشستند — شاید این‌گونه از حمله‌ای نجات پیدا کردند. کشتی‌های جنگی مانورهای خود را در نزدیکی ساحل اجرا کردند و چند تیر هشدار به آب شلیک کردند.
استیون ای. کوک ترامپ بر همسایگان سوریه اهرم فشار دارد
او چگونه باید از آن استفاده نماید برگردان: آزاد ـ شریف زاده در اینجا جایی است که ترامپ می‌تواند وارد عمل شود. او در هفته‌های منتهی به آغاز ریاست‌جمهوری‌اش، اعلام کرد که جنگ سوریه ، جنگ آمریکا نیست — و حق با او بود. اما این بدان معنا نیست که آمریکا هیچ نقشی نباید ایفا کند. ترامپ قرار نیست روابط اسرائیل و ترکیه را احیا کند — هیچ‌کدام از دو کشور تمایلی به این کار ندارند. اما چون اردوغان برای ترامپ احترام خاصی قائل است و نخست‌وزیر اسرائیل، بنیامین نتانیاهو، بابت بمباران تأسیسات هسته‌ای ایران به او بدهکار است، ترامپ می‌تواند کاری کند که رؤسای جمهور پیشین نتوانستند: برخوردی قاطع و مستقیم با طرف‌های درگیر. او می‌تواند طرحی را روی میز بگذارد پیشنهادی که بطور مشخص «همین است که هست» برای اسرائیلی‌ها، سوری‌ها، ترک‌ها و کشورهای حاشیه خلیج فارس تلقی شود.
کازوئو ایشی‌گورو: «من وضعیت کنونی را خطرناک می‌دانم» مصاحبه کننده: پاتریک هایدمان اکنون هشتادمین سالگرد بمباران اتمی ژاپن فرا رسیده است و در این هشتاد سال – دست‌کم در مقیاس کلی جهان – صلح برقرار بوده است. اما این صلح امروز به‌نظر من بیش از هر زمان دیگری در خطر است؛ حتی بیشتر از اوایل دههٔ هشتاد، زمانی که تنش‌های جنگ سرد بین شرق و غرب به نقطهٔ حساسی رسیده بود. نهادهای مهم و ارزشمندی مانند سازمان ملل متحد، صندوق بین‌المللی پول و اعلامیهٔ جهانی حقوق بشر – که تا چندی پیش آنها را بدیهی می‌پنداشتیم – امروز زیر سؤال رفته و به شکلی که هرگز پیش‌تر ندیده بودم، در معرض آزمون قرار گرفته‌اند. همین‌طور توافقات بین‌المللی اقتصادی و تجاری که تاکنون پایه‌ای برای جلوگیری از جنگ‌ها بوده‌اند. به‌عنوان کسی که عملاً تمام عمر خود را در دوران صلح گذرانده‌ام، وضعیت کنونی را به‌شدت خطرناک احساس می‌کنم.
عصام هانی حجاج روزمرگی در غزه
صدای موسیقی و راکت‌ها امروز صبح، مثل همیشه، از محل خواب در مدرسه راهی بیمارستان اروپایی شدم، جایی که پدر زخمی‌ام بستری است. بیمارستان، مثل مدرسه، در الفخاری، بین رفح و خان‌یونس قرار دارد. تقریباً پنج دقیقه طول کشید تا از خیابان بازار بیمارستان عبور کنم و یاد فروشنده‌ای افتادم که هر روز در آنجا موسیقی پخش می‌کند. به سمتش رفتم و با او صحبت کردم.
جک نیکاس هیچ‌کس مانند رئیس جمهور برزیل، ترامپ را به چالش نمی‌کشد برگردان شریف زاده و آزاد آقای لولا ۷۹ ساله گفت که این "شرم آور" است که آقای ترامپ تهدیدهای خود را در سایت رسانه های اجتماعی خود، «تروث سوشیال» صادر کرده است. او گفت: "رفتار رئیس جمهور ترامپ از همه معیارهای مذاکرات و دیپلماسی منحرف شده است. "وقتی یک اختلاف تجاری ، یک اختلاف سیاسی دارید ، تلفن را برمی دارید ، یک جلسه را برنامه ریزی می کنید ، صحبت می کنید و سعی می کنید مشکل را حل کنید.،کاری که شما انجام نمی دهید ، اما، شما مالیات می گیرید و اولتیماتوم میدهید."
مایکل مک‌فول و عباس میلانی معنای واقعی شکست پوتین در خاورمیانه برگردان: شریف زاده و آزاد در بیست ماه گذشته، جایگاه روسیه در خاورمیانه به شدت فرسوده شد. واکنش اسرائیل به حملات ۷ اکتبر حماس، به به محور مقاومت — شبکه‌ای تحت حمایت ایران که روسیه با آن روابط نزدیکی برقرار کرده بود — به شدت آسیب زده است. رژیم اسد در سوریه، که مدت‌ها مشتری ارزشمند روسیه محسوب می‌شد، به شکلی فاجعه‌بار از هم فروپاشید. حملات آمریکا و اسرائیل به تأسیسات هسته‌ای ایران، مهم‌ترین متحد منطقه‌ای روسیه را به شدت تضعیف کرده است. در نتیجه، اعتبار روسیه به عنوان حامی و ضامن امنیت در منطقه، به شدت لطمه خورده است. در خاورمیانه جدیدی که اکنون در حال شکل‌گیری است، دیگر نیازی به مسکو نیست.
آلنا کامر کدام کشورها فلسطین را به‌عنوان یک کشور به‌رسمیت می‌شناسند با ادامه جنگ و ویرانی در نوار غزه که وارد دومین سال خود شده، انتقادات در بسیاری از کشورها افزایش یافته است. رئیس‌جمهور فرانسه، امانوئل مکرون، بارها نگرانی خود را از وضعیت انسانی در این منطقه محاصره‌شده اعلام کرده و از اقدامات اسرائیل به‌شدت انتقاد کرده است. او در پایان ماه ژوئیه اعلام کرد که فرانسه قصد دارد فلسطین را به‌عنوان یک کشور به‌رسمیت بشناسد. این اقدام قرار است هم‌زمان با نشست مجمع عمومی سازمان ملل در پاییز امسال عملی شود. در این صورت، فرانسه نخستین کشور بزرگ غربی خواهد بود که این گام را برمی‌دارد. مکرون گفت که هدف از این تصمیم، کمک به یافتن راه‌حلی سیاسی برای مناقشه خاورمیانه است.
عصام هانی الجاج یادداشت‌های روزانه از غزه: جستجو برای آب و رویاهای دیگر کودکان هر روز به مناطق خطرناک می‌روند تا هیزم، کارتن و نایلون از خیابان‌ها جمع کنند و در این فقر شدید به خانواده‌هایشان کمک مالی کنند. برخی خانواده‌ها از آب شست‌وشوی مستقیم از زیر زمین می‌نوشند که آنها را در معرض بیماری‌های معده قرار می‌دهد. کودکان وقتی ظهرها برای جمع‌آوری نیازهایشان به خیابان‌ها می‌روند، بدن‌های کوچک‌شان در معرض سوختگی خورشید و بیماری‌های پوستی ناشناخته‌ای قرار می‌گیرد که ناشی از باقی‌مانده‌های جنگ و باروت ارتش اشغالگر است. این روزها بیماری‌های پوستی شایع شده‌اند که بیمارستان‌ها به دلیل کمبود تجهیزات پزشکی و دارو توان مقابله با آن را ندارند.
کریستف سلنگن چگونه یک زندان مجلل در پاریس به نماد انقلاب تبدیل شد در ۱۴ ژوئیه، فرانسه به یاد حمله به باستیل، این روز را گرامی‌می‌دارد، رویدادی که در سال ۱۷۸۹ آغازگر انقلاب فرانسه شد. داستان‌های وحشتناکی پیرامون این زندان دولتی نقل می‌شد. اما کسانی که در آنجا زندانی بودند، لزوماً شرایط بدی نداشتند.
ملکه فرانسه، ماری آنتوانت، که هم‌عصرانش او را گاه زن شهوت‌ران، گاه بلوندی احمق و گاه جاسوسی خائن به میهن می‌نامیدند، از نظر فکری کاملاً در جریان وقایع بود. او در شامگاه ۱۴ ژوئیه ۱۷۸۹ در نامه‌ای به دوست صمیمی‌اش، پرنسس دو لامبال، نوشت: «همه چیز از دست رفته است. باستیل در اختیار پاریسی‌هاست».
یائیر روزنبرگ بدترین راز مناقشه اسرائیل و فلسطین برگردان شریف زاده و آزاد نتانیاهو در یک کنفرانس مطبوعاتی در ماه مه اعلام کرد که اجرای دیدگاه ترامپ اکنون شرط پایان دادن به جنگ است. هفته گذشته، بنا به گزارش ها، مدیر موساد برای گفتگو در مورد انتقال «داوطلبانه» «صدها هزار فلسطینی» به کشورهای ثالث به واشنگتن سفر کرد. در تمام این مدت، بحران گرسنگی غزه به طرز چشمگیری بدتر شده است، و گروگان ها همچنان در سیاه چال های حماس رنج می برند. به جای تسریع پایان درگیری، پیشنهاد ترامپ برای طولانی کردن آن سازماندهی شده است. تا زمانی که رئیس جمهور صریحا هدف بیرون راندن ساکنان غزه را رد نکند، همچنان برنامه های او برای منطقه به جایی نخواهد رسید.
مصاحبه اشپیگل با اولمرت، نخست‌وزیر پیشین اسرائیل «دیگر بس است، ما به قدر کافی کشته‌ایم» به‌نظر من، ما واقعاً از یک مرز عبور کرده‌ایم. باید به حرف بایدن گوش می‌دادیم و اجازه نمی‌دادیم خشم ما را از درون ببلعد. البته، نمی‌دانم ملت‌های دیگر در چنین شرایطی چگونه واکنش نشان می‌دادند. به آنچه بایدن گفت فکر کنید: ایالات متحده وارد جنگ‌های افغانستان و عراق شد—جایی که هزاران نفر کشته شدند و شهرهای کامل ویران گشتند. میل به تلافی در ما حتی بیشتر بود، زیرا عاملان این حمله در نزدیکی ما زندگی می‌کردند. برخی از قربانیان در کیبوتص‌ها، پیش از آن داوطلبانه بیماران غزه‌ای را برای درمان به بیمارستان‌های اسرائیلی منتقل می‌کردند. همین مسئله خشم عمومی را افزایش داد.
گفت‌وگوبا روتِم سیوان، فعال صلح‌طلب اسرائیلی «نتانیاهو از فرزندان ما به‌عنوان مهره‌های شطرنج استفاده می‌کند» مصاحبه کننده: تسا شیشکوویتس ما در ماه گذشته بارها مقابل در خانه رئیس ارتش، ایال زامیر، تجمع کرده‌ایم. این کار را به صورت شیفتی انجام می‌دهیم. او مکث می‌کند و با مادران صحبت می‌کند. ما از او می‌خواهیم این جنگ بی‌معنی را تمام کند. مادران جمعیتی سخت‌گیر و پرخشم‌اند، آنها ترسیده و ناامیدند. گفتگوها واقعاً دلخراش است. نتانیاهو فرزندان ما را به عنوان مهره‌های شطرنج به کار می‌گیرد تا خودش سیاسی باقی بماند.
ینس کستنر صدمین سال تولد فرانتس فانون
مردی که با استطوره‌ها کاری نداشت فانون به‌عنوان روان‌پزشک، انقلابی و نظریه‌پرداز، مبارزه‌اش علیه نژادپرستی را گامی در ادامه‌ی نظریه‌ی بیگانگی مارکس می‌دانست. به باور او، سیاه‌پوستان در ساختارهای اجتماعی نسبت به خود بیگانه‌اند؛ زیرا نمی‌توانند رابطه‌ای مثبت با خود به‌عنوان یک سوژه برقرار کنند، چراکه سیاه‌بودن از لحاظ تاریخی با ویژگی‌های منفی و نژادپرستانه پیوند خورده است. باید استعمارشدگان را «از خودشان نیز رها کرد» ــ یعنی از درونی‌سازی الگوهای استعمار. در اندیشه‌ی فانون، همواره سخن از «استعمارزدایی از آگاهی» نیز هست ــ حتی در مورد سفیدپوستان.
گزارشی انتقادی از انشعاب در حزب چپ اروپا چرا به اتحاد چپ اروپا نیاز داریم؟ ترجمه‌ی: الف. کیوان آنچه تجربه‌ی چپ اروپا در سال‌های اخیر نشان می‌دهد، این است که هیچ اتحاد پایداری نمی‌تواند به نیرویی مؤثر در خدمت طبقه‌ی کارگر بدل شود، مگر آنکه بر پایه‌ی استقلال طبقاتی، انسجام سیاسی روشن، و پیوند زنده با مبارزات واقعی زحمتکشان شکل گرفته باشد. آنجا که توافقات صوری، دموکراسی‌های بی‌عمل و ملاحظات دیپلماتیک جای جهت‌گیری انقلابی را گرفته‌اند، اتحادها نیز بیش از آنکه موتور پیشروی باشند، به بازتولید سردرگمی و انفعال منجر شده‌اند. مترجم
گزارش مشترک شِبنم آرسو و ماکسیمیلیان پوپ. آنا سوفی شنایدر بازی با آتش به نقل از اشپیگل ما داوطلبانه و به‌عنوان نشانه‌ای از حسن نیت و اراده‌مان، سلاح‌هایمان را نابود می‌کنیم»، این را بسه هوزات، بانفوذترین زن در پ‌ک‌ک، پیش از مراسم خلع سلاح گفت. زمان و مکان دقیق این مراسم تا مدت‌ها پیش از آن مخفی نگه داشته شده بود. بنا بر گزارش‌ها، تنها حدود ۲۰۰ نفر اجازه‌ی حضور در محل را داشتند؛ در میان آنان، سیاست‌مدارانی از حزب دموکراتیک خلق‌ها (DEM) از ترکیه، نمایندگانی از دولت عراق و چند خبرنگار گزینش‌شده. پخش زنده‌ای در کار نبود. تصاویر با تأخیر منتشر شدند و روزها بر گزارش‌های رسانه‌ای ترکیه سایه انداختند.
دین بیکر ترامپ گفتن دروغ‌های آشکار با چهره‌ای جدی را با شایستگی اشتباه می‌گیرد ترجمه‌ی احمد سیف
منصوبان ترامپ واقعاً توانایی خارق‌العاده‌ای در دروغ‌گویی دارند. «آر.اف.کندی جونیور» می‌گوید که دلسرد کردن مردم از تزریق واکسن سرخک هیچ ارتباطی با بزرگ‌ترین شیوع سرخک در دهه‌های اخیر ندارد. همه دولتی ها می‌گویند که می‌توانیم هزینه‌های مدیکید را طی یک دهه، به میزان ۸۰۰ میلیارد دلار (تقریباً ۱۰ درصد) کاهش دهیم، بدون آنکه کسی را از این برنامه خارج کنیم. و رئیس سابق DOGE، «ایلان ماسک»، گفت ۲۰ میلیون نفر فوت‌شده همچنان مزایای تأمین اجتماعی دریافت می‌کنند.
انوسا سلیم لیبی، سیزده سال پس از قذافی: رشد، آشوب یا بن‌بست؟ ترجمه‌ی احمد سیف تمرکز قدرت در بخش نفت، که توسط قذافی ایجاد شد، بذر بی‌ثباتی را نیز کاشت. پس از سرنگونی او، همان میادین نفتی به دارایی‌هایی مناقشه‌آمیز تبدیل شدند. دولت وحدت ملی و ارتش ملی لیبی برای کنترل آنها رقابت کرده‌اند؛ رقابتی که بارها منجر به تعطیلی ترمینال‌ها و خطوط لوله شده و باعث وقفه‌های پرهزینه‌ای شده که دولت را از درآمد محروم کرده و بحران مالی لیبی را عمیق‌تر کرده‌اند. علیرغم ظهور بازیگران و نهادهای جدید، وابستگی دولت به نفت همچنان مانند گذشته است و اقتصاد لیبی همچنان به‌شدت فاقد تنوع است.
جرالد اپشتاین ترامپ اقتصاد آمریکا را برای یک بحران عمیق مالی آماده می‌کند ترجمه‌ی احمد سیف سیستم مالی ایالات متحده همواره مستعد بی‌ثباتی و بحران بوده است. با این حال، اکنون تحت دولت جدید ترامپ که در حال پیشبرد کاهش شدید مقررات، از جمله در بخش ارزهای دیجیتال است (بخشی که خانواده‌ی ترامپ در آن منافع مالی عمده‌ای دارد)(۱)، این سیستم مالی بیش از هر زمان دیگری آسیب‌پذیر شده و خطرات جدی برای اقتصاد گسترده‌تر به همراه دارد. البته، این مسئله برای دونالد ترامپ، خانواده‌اش و دوستان میلیاردرش اهمیت چندانی ندارد. برای ترامپ، معنای واقعی "اول آمریکا" همان "ثروت‌اندوزی شخصی" است.
سهام تانتیش دفترچه‌ی روزانه‌ی غزه
«دل من می‌خواهد باور کند» همه‌ی آنچه امروز تجربه می‌کنیم، به من احساسی می‌دهد انگار یکی از شخصیت‌های سریال «بازی مرکب» هستم. ما برای بقا می‌جنگیم، با چالش‌هایی ناشناخته روبه‌رو می‌شویم و نمی‌دانیم زنده از این مهلکه بیرون خواهیم رفت یا جسدمان بیرون برده خواهد شد. اینجا ممکن است کشته شوی چون برای غذا جنگیده‌ای، چون از خانواده‌ات دفاع کرده‌ای یا فقط چون سعی کرده‌ای از مرگ بگریزی. هیچ تضمینی برای زنده ماندن وجود ندارد، هیچ خیابانی امن نیست — فقط شانس است که شاید روزی دیگر از زندگی را به تو هدیه دهد.
| 
