|
فراخوان شبکه مردان علیه خشونت ناموسی : مردان، سکوت و انفعال در برابر خشونت‌های جنسی- جنسیتی را بشکنند ما در شبکه مردان علیه خشونت ناموسی به دنبال خودآموزی و آموزش مردان و دستیابی به الگوهای برابری جنسیتی در حوزه رفتار و گفتار و تغییر طرز تلقی نسبت به زنان هستیم؛ تا تصویر دیگری از "مردانگی" ارائه شود که با اقتدار، خشونت‌ورزی و بهره‌کشی جنسی-جنسیتی تداعی نشود. نخستین قدم در مبارزه با یک خشونت و از جمله خشونت جنسی–جنسیتی، به رسمیت شناختن وجود، وقوع و رواج آن است و نه انکار آن. سازوکار انکار از طریق نادیده گرفتن، بی‌اعتنایی و نامعتبر دانستن صورت میگیرد؛ اما بدترین حالتی که ممکن است با آن روبرو شویم مشروعیت بخشیدن به این خشونت از طریق توجیه آن است. ما بر این باوریم که افراد متهم به آزار جنسی باید در گام نخست، به عذرخواهی و اعتراف به خشونت صورت گرفته بپردازند و سپس صادقانه و شجاعانه، آمادگی پذیرش پیامدهای آن و تلاش برای اصلاح را نشان دهند.
آزاده ارفعرجب طیب اردوغان با لغو پیمان استامبول
«چهره واقعی» خود را نشان داد! "کنوانسیون استامبول" در سال ۲۰۱۱ توسط وزرای امور خارجه ۱۳ کشور عضو شورای اروپا در استامبول به تصویب رسید و ترکیه اولین کشوری بود که به این پیمان پیوست. اکنون ۴۷ کشور دیگر علاوه بر کشورهای اروپایی به این پیمان پیوسته اند. هدف این پیمان مقابله با خشونت علیه زنان ، خشونت خانگی، تجاوز در زندگی زناشویی و آزار جنسی و جنسیتی و هر گونه تبعیض علیه زنان، حمایت از زنان قربانی خشونت و همچنین پیگرد قانونی کسانی است که مرتکب خشونت شده اند.
شیدا نبویچهرۀ زنانۀ جنگ، در معرفی یک کتاب در طول عمر کتابخوانی هیچوقت نشده بود که نتوانم خواندن کتابی را به راحتی ادامه بدهم، نشده بود که مجبور شوم بین نوبتهای خواندن فاصله بیندازم تا شاید کمی از سنگینی آن کاسته شود. اما این کتاب، قاعده را بر هم زد. خواندن آن آسان نیست، نفسگیر است. آنچنان روان و اعصاب و احساسات آدمی را تسخیر میکند و آنچنان سنگین و تأثیرگذار است که نمیتوان منقلب نشد، نمیتوان متأثر نشد. نمیتوان آنرا به آسانی خواند و تمام کرد و در قفسه گذاشت. زنان این کتاب همیشه با خواننده میمانند. او را ترک نمیکنند. آنچه بر آنها گذشته است فراموش شدنی نیست. چهرۀ واقعی جنگ را اینجا میتوان دید.
آزاده ارفع دفاع از زنان افغان در برابر «معامله کثیف قرن» برای درک نگرانی زنان افغانستان کافی است که گفته های هیلاری کلینتون در مورد کمک آمریکا به اسلامیون افغانستان و از جمله طالبان را یادآوری کنیم. او می گوید که آمریکا در مسلح کردن اسلامی های افغانستان در مقابل نیروهای شوروی سابق نقش تعیین کننده داشته است. و اکنون هم برای بیرون کشیدن گلیم خود از منجلاب خودساخته، در حال معامله کثیف بر سر حقوق زنان با طالبان است. برای افشاء این معامله کثیف نه تنها زنان افغان بلکه تمامی کسانی که مدافع حقوق زنان و حقوق بشر هستند باید در برابر این "معامله کثیف قرن" بایستند و به هر شکل ممکن با آن مقابله کنند.
مانی پارسا برابری جنسیتی در سطح سران کشورها؟
«۱۳۰ سال دیگر» با پشت سر گذاشتن روز جهانی زن در ۱۸ اسفند امسال، نهاد ویژه امور زنان در سازمان ملل خبر داد که بنا به تازه‌ترین اطلاعات، حقوق زنان و سهم مدیریتی آنان در جهان در معرض تهدید است و برای رسیدن به برابری جنسیتی، هنوز مسیری طولانی در پیش است.
نهاد ویژه برابری جنسیتی و توانمندسازی زنان در سازمان ملل، موسوم به «سازمان ملل، زنان» (UN Women)، در بیانیه‌ای تازه نوشت که در حال حاضر، فقط در ۲۲ کشور رئیس جمهور یا شخص اول حکومت زن است و با سرعت فعلی تحول به این سمت، رسیدن به برابری جنسیتی در سطح سران دولت‌ها ۱۳۰ سال طول می‌کشد.
ن. نوری زادهزنان، دمکراسی، نمایندگی
بمناسبت خجسته روز جهانی زن سلسله بحث هائی پیرامون گذار به دمکراسی اینک اگر بر این باور باشیم که بدون مشارکت برابر زنان با مردان در صحنه سیاسی بویژه صحنه نمایندگی و قانونگذاری، تصور دمکراسی نا ممکن است و نیز دمکراسی بدون اقتصاد و فرهنگ معنا و مفهومی پیدا نمیکند متوجه خواهیم شد که کشورهایی که سابقه دیرین در امر دمکراسی دارند و از اقتصاد و فرهنگی برتر نسبت به دیگران به خود می بالند نه تنها در حوزۀ سیاسی سلطه خودکامۀ جهانشمول خود را در لوای زیباترین زیورهای دمکراسی در انتخابات به ویژه در مورد زنان پنهان می کنند بلکه در حوزۀ اقتصاد، مبانی و اصول آنرا به طرز وقاحت باری در بازار سرمایه به حراج گذاشته اند و در حوزۀ فرهنگی آنرا به ترویج انبوه فرآورده های صنعتی که اصطلاحا به آنها تولیدات زنجیره ای (melting pot) گفته می شود، تبدیل کرده اند.
آزاده ارفع نگاهی کوتاه به
«لایحه حفظ کرامت و حمایت از زنان در برابر خشونت » دولت روحانی! برای اینکه زنان کشورمان به منزلت انسانی خود برسند باید قوانینی تصویب شود که برابری زنان و مردان را در همه عرصه های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی تضمین کند. و البته در ادامه، کار فرهنگی همه جانبه برای ریشه کن کردن سنت های عمیق مردسالاری در همه عرصه های زندگی انجام شود. کار فرهنگی باید از طریق آموزش زنان و مردان، رسانه های عمومی و نهادهای مدنی مستقل و از جمله تشکل های مستقل زنان، که در حوزه های مختلف برای برطرف کردن تبعیض فعالیت کنند، عملی شود.
فرزانه راجیهدف اصلی مبارزات زنان: سرمایه‌داری و مردسالاری خاستگاه عمده ستم، نابرابری و خشونتی که تمامی زنان تحمل می‌کنند ناشی از دو نظام و ساختار است: سرمایه‌داری و مردسالاری که توسط انواع و اقسام مذاهب و ایدئولوژی‌های زن‌ستیزانه حمایت می‌شوند. زنان ستم و خشونت اعمال شده از جانب این نظام‌ها را در ابعادی بسیار وسیعتر و گاه به اشکالی متفاوت از آنچه که مردان تحمل می‌کنند، تجربه می‌کنند. به همین دلیل لازم است که زنان همچون سایر اقشار، طبقات و یا گروه‌هایی که به طور خاص مورد ستم و خشونت قرار می‌گیرند جنبش مستقل خود را برای مبارزه و رهایی از این ستم، نابرابری و خشونت داشته باشند.
ندا سانیج آیا حکومت ایران در هراس از «انقلابی زنانه» است؟ هدی عمید کارش وکالت بود و تخصصش کمک به زنانی که در دادگاه خانواده گرفتار قوانین طلاق هستند. صبح یکی از روزهای شهریور ماه ۹۷ ماموران سپاه به خانه‌اش رفتند و او را بازداشت کردند.
خانم عمید به رویه بازداشت‌های معمول سازمان اطلاعات سپاه، سه هفته در بند دو الف در انفرادی بود و فقط یک ملاقات کوتاه با فرزند و پدرش داشت. پس از دو ماه بازجویی با وثیقه آزاد شد. اما حکمش چند روز پیش به تایید نهایی رسید: ۸ سال حبس، ۲ سال محرومیت از برخی حقوق اجتماعی و ۲ سال محرومیت از اشتغال به وکالت.
«نسل کرونا» و خانواده های نگران گزارش از: فرزانه سید سعیدی بیماری کووید ۱۹ بیش از یکسال است که مردم دنیا را درگیر خود کرده و تا کنون قربانیان زیادی گرفته است اما موضوع به همین سادگی نیست و به نظر می رسد که ما پس از این با نسل جدیدی با عنوان"نسل کرونا" مواجه هستیم. کودکانی که مهمترین روزهای زندگی خود را در قرنطینه سپری کرده و نیاز تعلق به گروه در آنها بدون پاسخ مانده است. از طرفی حضور در جامعه برای آنان بسیار مهم است و از طرفی محکوم به ماندن درخانه و سپری کردن اوقات خود با خانواده کوچکی که دارند، هستند.
الهه امانینادیده انگاری نقش مولفه‌های جنسیتی در سوانح طبیعی ایران بلایا و سوانح طبیعی همه‌ی افراد جامعه را به طور یکسان تحت تاثیر قرار نمی‌دهد. آسیب‌ها و شکاف‌های جامعه‌ی بشری، نابرابری‌های جنسی-جنسیتی، توانایی‌ها و چالش‌های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی که به طور سیستماتیک بخش‌هایی از جامعه را در حاشیه قرار داده، بار آسیب‌ها را بیشتر و در این بخش‌ها تلفات را سنگین‌تر میکند.
زنان و دختران بنا بر وجود ساختار مرد/پدر سالار در جوامع بشری از موقعیت اقتصادی و اجتماعی فرودستی برخوردارند و در سوانح طبیعی تلفات به مراتب بیشتری دارند.
هایده مغیثی«روئیدن از گور مفاهیم کهنه»*
زنان و تجربه تجدد در ایران قرن چهاردهم شاید مهمترین درسی که از مرورعوامل و شرایط سیاسی و اجتماعی پیرامون ظهور و تنزل جنبش حقوق زنان در قرن گذشته در ایران می توان گرفت، اهمیت استقلالِ جنبش زنان از دولت و احزاب سیاسی در جهت و در قالبِ مبارزه برای استقرار یک نظام دموکراتیک، سکولار، عدالت خواه، و حرکت فراسوی آن است. نسل جوانی که اکنون در داخل وخارج ازایران به اشکال مختلف در راه تحقق دموکراسی وعدالت جنسیتی تلاش می کند، به این تلخ ترین طنزِ تاریخ کشورمان توجه دارد که به رغم یک صد سال تحولات ساختاریِ اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی در ایران، زنان ایران در پایان قرن هنوز همان خواسته هایی را دارند، که در آغاز قرن برای دسترسی به آنها اغاز به مبارزه کردند
زنان آرزم (آورد رهایی زنان و مردان) بند زنان «عادی»
قربانیانی محکوم به مرگ اکثر این زنان بواسطه‌ی ترس از کشته شدن به‌دست همسران پرخاشگر خود بارها به دادگاه مراجعه کرده‌اند، از قانون طلب کمک کرده‌اند، به خانواده‌هایشان پناه برده و اعلام کرده‌اند اگر در خانه بمانند خود یا فرزندانشان کشته خواهند شد اما چه قانون و چه خانواده‌‌ی ارتجاعی و مردسالارانه، حکم بر «تمکین» داده‌اند. بنابراین این زنان یا راسا اقدام به کشتن همسر خود کرده‌اند و یا با یاری گرفتن از مردی دیگر اقدام به قتل همسرشان کرده‌اند که در صورت اول حکم مرگ و در صورت دوم به اتهام «زنای محصنه» حتی حکم سنگسار دریافت کرده‌اند. برخی نیز با معرفی شخصی به عنوان همدست، از میان فرزندان یا برادر و خواهر خود از حکم مرگ جسته‌اند و به حبس‌های طویل‌المدت محکوم شده‌اند.
گفتگو با فریبا ثابت فاجعه رشد «کودک همسری» در ایران تعریف کودک همسری و جرم پنداشتن آن در حقوق بین الملل و جوامع مدرن به عنوان پدو فیلیسم ۲- مبانی شرعی (قانونی) این نوع از پدو فیلیسم در تاریخ ایران بویژه در دوره جمهوری اسلامی ۳- آخرین امارها و داده ها در این رابطه و از جمله تصویب لایحه ای در مجلس که سن ازدواج دختران را به ۱۳ سال افزایش داد و اما در مواردی با حکم قاضی میتواند زیر آن سن ازدواج صورت گیرد ۴- تاثیر بحران کرونا و رشد فقر در رشد بی سابقه کودک همسری
پروین ملکناموس، تبلور نظام مرد سالارانه قوانین باید تغییر کند و قتل های ناموسی به عنوان قتل عمد قلمداد شود. دولت برای زنان و دخترانی که در خطر به قتل رسیدن هستند، خانه امن مهیا کند و از این زنان و دختران حمایت کند. سازمان های مردم نهاد، رسانه ها، سینماها و مدارس می توانند نقش مهمی در تغییرات فرهنگی در زمینه نگرش به زنان و حقوق مدنی آنها شوند؛ این امکان را باید برای نهاد ها و سازمان های حامی زنان مهیا کرد. اگر دختران وپسران از ابتدای ورود به مدارس با هم در یک محیط رشد و تحصیل کنند، آموزش می بینند که هیچکس ناموس دیگری نیست. امیدوارم کلماتی مانند ناموس و غیرت از فرهنگ ما زدوده شود و همه یاد بگیریم که از همدیگر حمایت کنیم.
زنان آرزم (آورد رهایی زنان و مردان) سرگذشت: خشونت خانگی در پناه قانون بیش از چهل سال است که پاهای زنانِ گوشه‌ای از جغرافیای کره زمین را با زنجیر شرع اسلامی بسته‌اند و سر زنجیر را به دست قانون سپرده‌اند. قانونی که به شدت حامی مردسالاری است، تا زن نتواند پرواز کردن بیاموزد، نتواند از قفس بگریزد، قفسی که درهایش با کلیدی باز می‌شود که یا در دست پدر است، یا دست شوهر و یا هر نرینه دیگری که قانون برایش انتخاب میکند!
رقیه دانشگریسهیلا صدیق زنی از تبار سین دُخت دکتر سهیلا صدیق ، تنها در برابر دوستان و میهمانان کشور خود از چنین احساس مسئولیتی برخوردار نبود. او به سوگند پزشکی خود وفادار بود و مجروحان جنگیِ هر دو طرف را معالجه می کرد. بنا به گزارش رسانه های رسمی، این پزشک متعهد و خستگی ناپذیر در زمان تسلط طالبان به افغانستان در سال های ۱۳۷۵-۱۳۸۰ خورشیدی ، در لباس مردانه به کار پزشکی و خدمات درمانی در این کشور پرداخت. پس از آن و تا پیش از ابتلا به بیماری آلزایمر ، همچنان به کمک رسانی و مداوای بیماران در کشور خود ادامه داد. دکتر صدیق در دوران بیماری به مدت شش سال در بیمارستانی بستری بود که در آن چهار دهه از عمر خود را در کار شفای هزاران تن از هموطنان خود گذرانده بود.
زنان آرزم (آورد رهایی زنان مردان) دانشگاه زنده است (به مناسبت ١٦ آذر روز دانشجو) شانزده آذر نماد مبارزه‌ی دانشجویان برای رسیدن به رهایی و عدالت است: مبارزه برای آزادی، مبارزه علیه فقر، تبعیض، سرکوب، سانسور و اعدام. روزی که یادآور مبارزه‌ی مستمر و پی‌گیر دانشجویان علیه قدرت دیکتاتوری است، گرچه نظام حاکم از روز نخست درپی مصادره‌ی این روز و تغییر هویت اعتراضی و مبارزاتی آن بوده است اما دانشجویان همواره با اعتراض، اعتصاب و تظاهرات پرشور خود در بدترین شرایط سرکوب، دانشگاه ها را پس گرفته و از آن خود کرده‌اند.
الهه امانیتعمیق شکاف جنسیتی در آموزش؛
فاجعه ترک تحصیل کودکان دختر پاندمی کرونا تاثیرات عمیق و دیرپایی بر سیستم‌های آموزشی در جهان گذاشته و منجر به بسته شدن بسیاری از موسسات و مدارس ابتدایی، متوسطه و دانشگاهی در سطح جهان شده است، امری که فرآیندهای آن به طور کامل مشهود نیست. به تخمین نهادهای بین‌المللی تا ۳۰ سپتامبر ۲۰۲۰ متجاوز از یک میلیارد و ۷۷ میلیون دانش‌آموز و دانشجو از آموزش حضوری محروم شده‌اند. پاندمی کرونا در امر آموزش چون سایر عرصه‌ها شکاف‌های موجود در جامعه را تعمیق داده و آسیب‌های وارده بر کودکان و جوانان اقشار و طبقات زحمت‌کش و فقیر که در حاشیه‌ی جامعه قرار دارند بسیار سنگین است.
اعلام موجودیت شبکه‌ی «مردان علیه خشونت ناموسی»
در آستانه روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان جهت‌گیری عمده این کمپین، مطالبه از مردان برای اقدام فعالانه علیه خشونت ناموسی است و از این رو افرادی را که هویت جنسیتی خود را مردانه تعریف کرده اند دعوت می کند با اعلام انزجار علنی از تابوی "ناموس"، فرهنگ "ناموس‌پرستی" را به چالش بکشند.
شبکه «مردان علیه خشونت ناموسی»، هیچ گونه وابستگی به دولت‌ها، احزاب و نهادها و بنیادهای معطوف به قدرت ندارد و به صورت داوطلبانه و مشارکتی سازماندهی و فعالیت میکند.
فریبا ثابتلایههای پنهان خشونت بر علیه زنان پاندمی نامریی خشونت بر علیه زنان ، هر روزه در جهان جان هزاران زن را به فجعیع ترین وضعی گرفته و یا آسیب جدی به آنها وارد می کند.آمار و ارقام عمق این فاجعه را بخوبی نشان میدهد از هر سه زن در جهان یک نفر در طول زندگی خود تنها به خاطر جنسیت مورد خشونت قرار میگیرد.
در سال های اخیر،خشونت علیه زنان نه نتها کاهش نیافته ،بلکه اشکال و ابعاد تازه ای به خود گرفته است.امروزه حتی پیشرفت تکنولوژی، ارتباطات، شبکه های اجتماعی خود به عامل فشار بر زنان تبدیل شده و به خشنونت پنهان بر علیه آنها دامن میزنند.
بیماری همه گیر کرونا هم باعث افرایش خشونت بر زنان در قرنطینه شده است.
مژگان دبیری گزارش: دردهای بی‌درمان کرونایی شدن موجود زنده یعنی موجودی هشیار و پویا. به برگ‌های درختان وگل‌ها که نگاه می‌کنیم چرخش هر کدام به سوی نور خبر از زندگی و پویایی میدهد. در این مسیر انسان که هوشمندترین وتواناترین جانداران است در هر زمان چنان خود را بر موج حوادث سوار میکند که دیدن وتعمق در آن یعنی دعوت شدن به نمایشی تمام نشدنی از کمدی و تراژدی که قرن‌هاست آغاز شده و اینکه تا کجا ادامه خواهد داشت از تصور من یکی خارج است. و این روزهای پاندومی چالشی است که انسان‌ها را به مبارزه با مرگ و حفظ حیات دعوت کرده است. من از نحوه مبارزه اقتصادی و اجتماعی جوامع مختلف فقط در حد اطلاعات رسیده از رسانه‌ها مطلعم، اما در چند روز گذشته به صرف درگیر شدن خودم در ماجرا، به خاطر بیمارشدن پسرم، با مسایل بهداشتی واقتصادی در این تهران زیبا مواجه شده و مزه‌ی تلخ آن را بدجور چشیدم.
دکتر منوچهر سعادت نوریهریس: نخستین بانو در مقام معاونت رئیس جمهور آمریکا
ویژگی های او
زادهٔ ۲۰ اکتبر ۱۹۶۴ یک سیاست مدار اهل ایالات متحده ی آمریکا و سناتوردموکرات از کالیفرنیاست. شیامالا مادر او در سال ۱۹۶۰ از هندوستان و دونالد هریس پدر او در سال ۱۹۶۱ از جامائیکا (جزیره‌ای در دریای کارائیب واقع در آمریکای مرکزی) به آمریکا مهاجرت و چندی بعد با یکدیگر ازدواج کردند. حاصل این ازدواج دو دختر بود که یکی را "کامَلا"و دیگری را "مایا" نام نهادند.
زنان آرزم (آورد رهایی زنان و مردان) قیام آبان جاودان یک سال گذشت، ما با خشم و اندوهی که بر دل داشتیم ایستادیم، مبارزه کردیم، نترسیدیم و عقب ننشستیم، چرا که به‌خوبی می‌دانیم به آخر خط رسیده‌اند، سیستم متزلزلی که به بن بست رسیده، حکومت بحران، غرق در دزدی، فساد، غارت اموال عمومی، بی‌کفایتی و دروغ. و آنها خود می‌دانند آینده‌ای ندارند و علنا جنایت می‌کنند، در مشهد در روز روشن و در ملا عام وحشیانه با اسپری فلفل و شوکر مردی دست بسته را به قتل می‌رسانند، در اسفراین مستقیما شلیک می‌کنند و می‌کشند. دختر آبادانی را که به او تجاوز شده، کتک خورده، به اعتراف اجباری و اعلام برائت مهره‌ی حکومتی متجاوز، وادار می‌کنند.
منصوره شجاعیانفرادیههای دوازده زن و یک زن، نگاهی به کتاب «شکنجه‌‌‌‌ی سفید» وقتی که نرگس محمدی داستانِ عمل جراحی دخترش کیانا را برایم می‌گفت، غروب یکی از روزهای آخر تیرماه ۱۳۸۹ بود. درست فردایِ شبِ آزادی‌اش از زندان اوین، سالی که دوقلوهایش سه سال و نیمه بودند. تقی رحمانی، نوشین احمدی و من کنار تختش در بیمارستان ایرانمهر ایستاده بودیم و نرگس با کلماتی نامفهوم که به سختی شنیده می‌‌‌‌‌شد چیزهایی می‌گفت. ناگهان به نام صدایم کرد. به طرفش خم شدم و گوش‌هایم را نزدیک‌تر بردم تا صدای ضعیف و لرزانش را بهتر بشنوم و شنیدم که گفت: «... وقتی کیانا را زاییدم سزارین شده بودم و شکم‌ام پر از بخیه بود اما وقتی بغلش می‌کردم انگار تنِ گرمش مرهم بخیه‌هایم بود ... شبی که دستگیر شدم کیانا را تازه از بیمارستان به خانه آورده بودیم. شکمش پر از بخیه بود ولی منِ بی‌مرام مرهم بخیه‌هاش نبودم.
| 
