|
نوشین احمدی خراسانی چرا حرکت «دختران خیابان انقلاب» گسترش نیافت حرکت دختران خیابان انقلاب را اگر در گستره‌ی حرکتهای مدنی مورد بررسی قرار دهیم، می‌توان گفت که در چند سال اخیر به دلایل متعدد از جمله بحران‌های عظیم اقتصادی، تشدید رویارویی غرب با حاکمیت ایران و شکست برجام و اعمال تحریم‌ها، در مجموع شاهد اوج‌گیری حرکتهای صنفی (با خواسته‌های معیشتی و اقتصادی)، و در سایه قرارگرفتن خواسته‌های مدنی‌اجتماعی، و در نهایت افول حرکتهای مدنی هستیم. از سوی دیگر برخورد شدید با جنبش‌ها و حرکتهای مدنی در جنبش سبز و پس از آن، و ناامیدی فزاینده جامعه از ایجاد تغییرات هرچند اندک در دو انتخابات اخیر، جملگی سبب شد که نه تنها حرکت دختران خیابان انقلاب بلکه اغلب حرکتهای مدنی (با خواسته‌های اجتماعی)، با توجه به ناامیدی عمومی و نداشتن دورنمایی برای تغییرات مسالمت‌آمیز، به نوعی با بن‌بست مواجه شوند.
سهيلا ستاري : در باره حقوق زنان و دختران ايران در كنفرانس حقوق بشر شهر كلن المان
س. حمیدینسخه بدل‌هایی برای مطالبات همگانی زنان عابران سواره یا پیاده‌ای که روزانه مسیر خیابان‌های متنهی به دانشگاه تهران را طی می‌کنند، چه‌بسا با خانم‌هایی روبه‌رو می‌گردند که روسری بر سر ندارند. چنین موضوعی در تهران کم‌کم دارد همگانی می‌شود و جا می‌افتد. بدون تردید جانمایی اکثر دانشگاه‌ها و مراکز فرهنگی و هنری شهر در محدوده‌ی جغرافیایی خیابان انقلاب در این خصوص تسهیلگری به عمل می‌آورد. چون این گستره از شهر تهران بیش از هر نقطه‌ای دانشجویان و روشنفکران تهرانی را در خود پناه داده است. گروه‌هایی که بنا به طبیعت فرهنگی خود هرگز ساز و کارهای به ظاهر اخلاقی جمهووری اسلامی را برنمی‌تابند. ولی پس راندن حجاب اجباری جمهوری اسلامی، تنها به خیابان‌های شهر محدود باقی نمی‌ماند. چنانکه این موضوع، فضای عمومی دانشکده‌ها را نیز در بر می‌گیرد.
بیژن هیرمن‌پور نگاهِ ندا وقتی در سرکوب‌هایِ پس از انتخابات در ایران، صحنۀ جان باختنِ ندا از طریقِ اینترنت به خارج از ایران ارسال شد، افکارِ عمومی در سراسرِ جهان با بُهت و ناباوری متوجهِ ایران شد. البته خبرِ انتخاباتِ ایران پیش از آن، تیترِ اوّلِ بسیاری از روزنامه‌ها را به خود اختصاص داده بود، ولی افکارِ عمومی معمولاً به انتخابات در این‌گونه کشورها با بی‌اعتنائی برخورد می‌کند. در این «انتخابات»ها، معمولاً کسی منتظرِ اتفاقِ غیرِمنتظره‌ای نیست.
چهره ای دیگر از خشونت بر زنان برگردان: لاله حسین پور سخن ازدرخطرقرار گرفتنِ حق سقط جنین است. قطع بارداری ناخواسته!
سخن از کشورهای متعصب، مانند ایرلند یا ایتالیا و..... نیست. همین جا در آلمان، آزادی قطع بارداری نا خواسته، چه از جانب زنان و چه از جانب پزشکان در معرض خطر قرار گرفته است. هرچند باید اعتراف کرد، چنین حقی هرگز در آلمان قانونی نشده و با انجام سقط جنین، صرفا "مدارا" می شود. در واقع به زنانی که مایل به قطع بارداری ناخواسته خود هستند، "رحم" می کنند و هم چنین به پزشکانی که عمل کورتاژ را انجام می دهند، "رحم" کرده و آنان را به مجازات نمی رسانند.
مرضیه دانشعلل اعمال خشونت در محیط های اجتماعی نزدیک و راه حل های برون رفت از آن امر خشونت در محیط اجتماعی نزدیک، برای اولین بار بوسیلۀ جنبش های زنان در سراسر دنیا بعنوان مسئلۀ ویژۀ زنان به بحث گذاشته شده است. از دیدگاه فیمینیستی، عامل اصلی اعمال خشونت علیه زنان، نبود امکانات برابر و عدم توازن قدرت بین زنان و مردان است. نبود توازن قدرت بین این دو گروه، خود موجب باز تولید عدم برابری در تمامی زمینه های اجتماعی می گردد.
منصوره شجاعینگاهی به کتاب «تا آزادی» شیرین عبادی- رمزگشایی «شخصی سیاسی» است در جهانی که سکوت و تحمل از فضایل زنان شناخته می‌شود و در زمانی که صراحت لهجه و بی‌پرده‌گویی آسان نمی‌نماید، شیرین عبادی با نوشتن این اثر، واژه‌های زندانی در دالان‌های رازداری مردسالارانه را آزاد ساخته و آن بخش از زندگی شخصی‌اش را که می‌توانست به پچ‌پچه‌های بی‌محتوا و عقب‌مانده تبدیل شود، با کلام روشن خویش تحلیل و بررسی کرده است. این اثر که در چارچوب رویکرد حقوق بشری و فمینیستی ساخته و پرداخته شده است از نگاه من منبعی است معتبر در رمزگشایی از شعار معروف نسل دوم فمینیست‌ها که فریاد می‌کردند: «شخصی سیاسی است.»
عفت ماهبازپروین بختیار نژاد
زنی همیشه جستجوگر و مانا روز یکشنبه بیست و یکم اکتبر برخی از دوستان و دوستداران پروین بختیار نژاد در کافه ای در کلن گرد هم آمدند و در باره پروین و دستاوردهای او به بحث و گفتگو نشستند .
در ابتدا خدیجه مقدم به آشنایی خود با پروین اشاره کرد که در ایران در جمع هم اندیشی زنان که اولین ائتلاف کنشگران زن با گروهها و «ان جی او » های مختلف مذهبی و سکولار بود، با پروین اشنا شده بود و اضافه کرد که : «کمپین یک میلیون امضا» و «مادران صلح» سپس از دل این جمع ها بیرون آمده بودند.
دکتر منوچهر سعادت نوریزنان نامدار ایران: ژیلا مساعد شاعره، نویسنده
و داور ایرانی کمیته ی ادبی نوبل ژیلا مساعد، شاعره ایرانی - سوئدی، به عضویت آکادمی نوبل ادبیات در آمد. او اولین عضو خارجی تبار این کمیته در تاریخ دویست و سی و دو ساله اش خواهد بود. بانو مساعد سی و دو سال پیش همراه دو فرزندش به سوئد مهاجرت کرد و ده سال بعد از مهاجرت اولین کتاب شعر خود را به این زبان منتشر کرد. او بعد از انتخابش به عنوان عضو آکادمی نوبل گفت در زادگاهش به واژه هایش بها داده نمی شد و حالا در کشور جدیدش برای نوشته هایش یکی از مهم ترین جایگاه های ادبی را به او داده اند.
سیما راستیناقتصاد زیبایی و فرهنگ سرمایه داری زیبایی پدیده‌ای نسبی، تغییرپذیر و زودگذر است و متناسب با تغییرات تاریخی، اجتماعی و فرهنگی، متحول می‌شود. حس زیبایی یادگرفتنی است، انسانها یاد می‌گیرند، چه چیزی زیباست. سائقه یا غریزه‌ای به عنوان حس زیبایی وجود ندارد یا اگر به فرض وجود داشته باشد میان منشأ طبییعی آن با معنای فرهنگ آن، همان فاصله‌ای وجود دارد که میان طبیعت و فرهنگ وجود دارد. درک، تخمین و ارزشگذاری زیبایی مثل همه هنجارهای اجتماعی، در جریان یادگیری و جامعه‌پذیری به وجود می‌آید و با حس‌هایی چون بویایی و بینایی متفاوت است. انسانها از بدو تولد از یکدیگر یاد می‌گیرند و روند جامعه پذیری متقابلی را می‌پیمایند. ما به عنوان کودک یاد گرفته‌ایم و به کودکان خود یاد می‌دهیم که چه چیزی زیبا و چه چیزی نا‌‌زیبا است.
فرخنده حاجی زاده در کجای زندگی قرار دارد؟ گفت و گوی مهین میلانی با فرخنده حاجیزاده به‌انگیزه‌ی حضورش در ونکوور - کانادا قصه‌ی زنی که ترس از «آبرو» تمام زندگی‌اش را پر می‌کند. ناآشنائی به مسائل جنسی در نوجوانی او را در منگنه می‌گذارد. می‌شود اسیر خانواده، سپس اسیر شوهر. به زور او را شوهر می‌دهند. عشق به بچه‌ها او را در تنگناهای اسارت باقی می‌گذارد و دستش را می‌بندد برای انجام هرخواسته‌ای. آنگاه زندان و بیکاری شوهر مشکلاتِ مالی را نیز به دوش او می‌اندازد. و سرانجام قتل برادر و کودکش با ۳۷ ضربه چاقو و انزوای او در شهر کرمان از جانبِ اقوام و هم‌شهریان، او را برای همیشه در محاق نگاه می‌دارد....
طاهره بارئیعلت عدم توفیق اروپا در دلبری برای ترامپ برای این سوال ممکن است دلایل تاریخی، اجتماعی، اقتصادی ِ البته متناقضی پیدا کرد. هر چند اتفاقا دلایل تاریخی ایجاب میکرد ترامپ راه اتحاد با اروپا، بخصوص انگلستان را در پیش گیرد.
اما شاید موضوع شخصی تر ازین حرفهاست و به روانشناسی شخصی رئیس جمهور امریکا بر می گردد.
منیره برادرانجایگاه حرکتهای "مادران دادخواه" در جنبش زنان: تجربه "مادران خاوران" و مقایسه آن با "مادران مایو" آرژانتین و "مادران شنبه" استانبول چرا زنان پیشگام امر دادخواهی شدند؟ آیا این امری زنانه است؟
در سه موردی که برشمردم و نیز در تمام حرکتهای دادخواهانه، زنان و به ویژه مادران بنیانگذار و موتور آن بوده‌اند. اين زنان هزاران كيلومتر دور از هم زندگي مي كنند و شايد هيچوقت همديگر را ملاقات نكرده باشند ولی چه بسا که از حرکت همدیگر آگاه بوده و تاثیر پذیرفته باشند. جنبه‌های مختلفی آنها را بهم پیوند می‌دهند که تنها به سرگذشت فرزندان و همسرانشان محدود نمی‌ماند. آنها حرکت مشابهی را پیش می‌برند.
درخواست جمعی از زنان ایرانی از فیفا برای پایان دادن دائمی به ممنوعیت ورود زنان به ورزشگاه‌ها در ایران هجده تن از زنان ایرانی در نامه‌ای به فدراسیون بین‌المللی فوتبال (فیفا) خواستار آن شدند که این فدراسیون از دولت ایران بخواهد به ممنوعیت تبعیض‌آمیز علیه زنان برای ورود به ورزشگاه‌ها پایان دهد.
در میان امضاکنندگان این نامه، نام‌هایی همچون شیرین عبادی برنده جایزه صلح نوبل، گوگوش هنرمند و خواننده محبوب، شهر آغداشلو، بازیگر و کاندیدای جایزه اسکار؛ مهرانگیز کار، وکیل مدافع حقوق بشر؛ نیره توحیدی، استاد دانشگاه؛ شیرین نشاط، هنرمند و کارگردان و شهرنوش پارسی‌پور نویسنده شهیر ایرانی دیده می‌شود.
شرح جزییات دستگیری و وضعیت زنان دراویش توسط مادر سپیده مرادی، از دروایش زندانی شده در بهمن ماه مادر سپیده مرادی درویش زندانی که نردبک به چهار ماه است در زندان قرچک به سر می‌برد به کمپین گفت هنوز وکلای فرزندش و ۹ زن درویش زندانی دیگر نه تنها نتوانسته‌اند پرونده را مطالعه کنند بلکه قادر به ملاقات با موکلان خود نیز نبوده‌اند. این در حالی است که تفهیم اتهام نیز در مورد آنها صورت گرفته است. صدیقه خلیلی همچنین به کمپین گفت از روز یکشنبه ششم خرداد ماه زنان درویش هیچ‌کدام نتوانسته‌اند با خانواده‌های خود تماس تلفنی داشته باشند: «ما از آنها بی‌خبریم. مسوولان زندان کارت تلفن‌شان را برای تنبیه از آنها گرفته‌اند چون یکی از زنان در مورد وضعیت بد زندان اطلاع‌رسانی کرده بود. گفته‌اند آنها حق ندارند در مورد وضعیت زندان خبری به بیرون بدهند و کارت‌هایشان را گرفته‌اند.»
گفتگو با سیمین کاظمی جامعه شناس در جنبش کارگری تاریخاً یک گرایش غالب کورجنسیتی حاکم است جنبش‌های اجتماعی اگر از ارزش‌های انسانی مشترک برخوردار باشند، همبستگی و ارتباط بین آنها شکل می‌گیرد، یکی از این ارزش‌های انسانی مشترک که می‌تواند موجب پیوند جنبش کارگری و جنبش زنان شود، تعهد به برابری و عدالتخواهی است، یعنی اگر جنبش کارگری بتواند ارزش برابری را که به آن پایبند است به برابری جنسیتی گسترش دهد و از طرفی جنبش زنان توان آن را داشته باشد که در تحلیل اش از وضعیت زنان، نابرابری را فقط به نابرابری جنسیتی محدود نکند و به سایر اشکال نابرابری در جامعه مثل نابرابری طبقاتی هم حساسیت داشته باشد آنگاه همبستگی و ارتباط این دو جنبش گریز ناپذیر است. در این صورت حاصل تعامل این دو جنبش می‌تواند، توجه به وضعیت زنان طبقات فرودست باشد که همزمان بار ستم جنسیتی و ستم طبقاتی را به دوش می‌کشند.
اطلاعیه مطبوعاتی گلنازامین، بنیاد پژوهش های زنان ایران لازمست يادآوری کنيم که کميته محلی کنفرانس بنياد دراستهکلم، داوطلبانه برگزاری کنفرانس را به عهده گرفته وعلاوه برتقبل دلسوزانه زحمات بسيار، انتخاب سخنرانان را بی هيچ جانبداری به انجام رسانده است. اينک روزها و روزها ست که دوستان اين کميته با ما و دیگرياران بنياد، به چند وچون و رایزنی درباره اين اعتراض هم پرداخته اند.
نتيجه اين است که نمی توان به جای دادگاهی صالح در جايگاه قاضی نشست و حکم حذف را صادر کرد. ما برای جامعه ای قانون مند و مبتنی برحقوق انسانی مبارزه می کنیم وبراین باورایستاده ایم. اميدواريم که اين مباحثه و جدل درشرايطی مناسب ادامه يابد و شيوه های بهتری برای رسيدن به نتيجه را بيابد.
اعتراض بیش از ۱۰۰ کنشگر حوزه‌های مختلف
به کنفرانس بنیاد پژوهش‌های زنان ما، امضاکنندگان این نامه، بر این باوریم که دادن تریبون سخنرانی به کسی که در افترای سازمان‌یافته علیه یکی از فعالان جنبش زنان نقش داشته، مغایر با اهداف کنفرانس بنیاد پژوهش‌های زنان مندرج در اساسنامه آن است که گام اول در اجرای آن، مبارزه با خشونت علیه زنان است.
افترا به دلیل هتک حرمت و سلب حیثیت فرد موضوع افترا، یک نقض جدی حقوق و عملی مجرمانه محسوب می‌شود و دادگاه‌ها در کشورهای مختلف، با آن برخورد حقوقی و فرد مفتری را مجازات می‌کنند. اما متاسفانه برگزارکنندگان این کنفرانس که ۸ تا ۱۰ ژوئن جاری برگزار می‌شود، با وجود اطلاع قبلی از عملکرد این سخنران و اسناد رسمی ارائه شده در دادگاه مبنی بر نقش وی در این افترازنی و خشونت سایبری، تاکنون نام او را از فهرست سخنرانان حذف نکرده‌اند. به عبارت دیگر، این فشار روحی ناعادلانه را به قربانی خشونت تحمیل کرده‌اند که در زیر یک سقف، شاهدِ دادن اعتبار به خشونت‌گر باشد.
بیانیه چهل و چهارمین نشست نهاد آلمانی زنان در علوم طبیعی و تکنیک در حمایت از جنبش زنان در ایران برای از بین بردن تبعیض جنسیتی اعضای این نشست با انتشار این قطعنامه از جنبش زنان ایران حمایت می کنند. آنها خواستار لغو همه اشکال تبعیض علیه زنان در ایران و فرودست نگاه داشتن آنان می باشند. به ویژه آنها خواهان پایان دادن فوری به قوانین و مقررات تبعیض آمیز در رابطه با پوشش زنان و حجاب اجباری و نیز خواهان از بین بردن تبعیض قانونی و آشکار علیه زنان در خانواده، جامعه و کسب و کار هستند. امری که برای تغییرات اجتماعی در ایران ضروری است و همزمان به آزادی زنان در پهنه بین المللی خدمت می کند
رضا شکیباکارزار «می‌تو» و چند سند تاریخی! سابقه ما در جنبش «می تو» اگر چه در زمان حال، رنگ و لعابی ندارد اما اوراق تاریخی گذشته (اگر با انگشتان مورخان متعهد ورق بخورند) چه بسا جایگاه ما را در این کارزار به دوران اشکبوس و تیمور لنگ برسانَد. «اسماعیل بزاز» از جمله مشهورترین لودگان دربار ناصرالدین شاه قاجار بود که در اندرونی و بیرونی، به کار خنداندن عَمَله و اَکَرِه حکومت اشتغال داشت. اسماعیل بزاز هر وقت که برای امور لودگی به حرمسرا می رفت برای اینکه شیطنتی از او سر نزند چشمانش را می بستند و او جلوی زنان حرم(با چشمان بسته) چند چشمه «اِستند آپ» اجرا می کرد. سالی نگذشته خفیه نویسان برای پادشاه خبر آوردند که هر چند ما اسماعیل بزاز را با چشمان بسته به حرمسرا اعزام می کنیم اما بنا بر اعتراف سوگلی های حضرت والا ( اعتراف به «می تو»)، از انگشت اشاره ایشان کارهایی سر زده که زبان از گفتن آن قاصر است.
شش‌رنگ: تغییر هم‌جنس‌گرایان از راه درمان‌های بی‌رحمانه، غیرانسانی و تحقیرآمیز در ایران افزایش یافته است تعداد موسسات و کلینیک‌های خصوصی و نیمه‌دولتی روانشناسی و روانپزشکی که در زمینه درمان هم‌جنس‌گرایان فعالیت می‌کنند به شکل چشمگیری در یک سال گذشته افزایش یافته است. این در حالی است که در فرودین ماه سال گذشته و در یک نشست سازمان ملل، مقامات جمهوری اسلامی رواج استفاده از روش‌های پزشکی و روانپزشکی برای تغییر گرایش یا هویت جنسی افراد را تکذیب کرده بودند.
دادخواهی: یاران نرگس محمدی از او می‌گویند، در سالگرد اسارتش شیرین عبادی، خدیجه مقدم، آسیه امینی، مهناز پراکند، منصوره شجاعی، پروین اردلان روز ۱۵ اردیبهشت سال۱۳۹۴ نرگس محمدی، فعال سرشناس حقوق بشر، در خانه‌اش در تهران دستگیر شد. نرگس در مجموع ۲۲ سال حکم زندان در کارنامه‌اش دارد که ۱۶ سال آن لازم‌الاجراست. در این سال‌های دور از هم، هربار که نرگس از قفسش پیامی و نامه‌ای می‌دهد، حکایت طوطی و بازرگان از برابر چشممان رژه می‌رود. نرگس، و نه هیچ پرنده خوش‌الحانی سزاوار قفس نیست، و ما هم پرندگانی نیستیم که زندگی را با نمایش مرگ به او نوید دهیم، که او سرشار از زندگی و عشق است حتی در گوشه قفس و اوست که با نامه‌هایش از گوشه زندان، با سخنان و نظرها و حتی با گلایه‌هایش هشدار می‌دهد که نمی‌توانیم و نباید خودمان را به مردن بزنیم. این نوشته‌ها پاسداشت یاد نرگس است از زبان تعدادی از دوستان‌اش.
سپیده جدیریبه مطالبات زنان کارگر بی‌توجه بوده‌ایم گفت‌و گو با مریم رحمانی آیا منظور شما مطالباتی مانند دستمزد برابر در برابر کار برابر و برخورداری از کلیه‌ی حقوق در محل کار مانند مردان کارگر است؟ یا مطالبات و مسایل دیگری را هم شامل می‌شود؟ اگر مربوط به این دست مطالبات باشد بله جنبش زنان ایران به آن کم‌‌اعتنا بوده است. این مساله را شاید بتوان در شکل‌گیری متفاوت جنبش زنان در ایران و جهان و شرایط متفاوت ایران دید. اولین خواست زنان در ایران آموزش بوده است و در کنار آن به ازدواج در سنین کودکی اعتراض می‌کردند ضمن آن که در زمان مشروطه ما شاهد فعالیت اقتصادی زنان در خارج از خانه به شکلی که در طول جنگ‌های بین‌المللی در اروپا اتفاق افتاد نبودیم. آن‌جا نیروی کاری شکل گرفته بود و سندیکاهای کارگری قدمت داشتند و مسلما زنان در فضای این چنینی بعد از پایان جنگ و دستور بازگشت به خانه دیگر کوتاه نمی‌آمدند.
مسعود نقره کارزنان در کانون نویسندگان ایران نکوداشت پنچاه سالگی کانون نویسندگان ایران سیمین دانشور، فریده فرجام، غزاله علیزاده، سیمین بهبهانی، هماناطق، رویا کهربایی، طاهره صفارزاده، گلی ترقی، شهرنوش پارسی پور، بتول عزیزپور، صغرا باقری، منصوره هاشمی، لیلی گلستان، کیاندخت پرتوی، پرتو نوری علاء، فرزانه ابراهیمی، قدسی قاضی نور، مهین خدیوی، عاطفه گرگین، کبری سعیدی(شهرزاد)، روشنک داریوش، نازی عظیما، فرشته ساری، مهرانگیز کار، فرزانه طاهری، شهلا لاهیجی، شیرین عبادی، نسترن موسوی، فرخنده حاجی زاده، روجا چمنکار، ساناز فلاح فرد، شهرآشوب امیرشاهی، منیژه نجم عراقی، فرخنده آقایی، بنفشه حجازی، خاطره حجازی،غزل تاجبخش، مهنازآذرنیا، منصوره بهکیش( عضو افتخاری)، فریده خردمند، فرشته توانگر، رزاجمالی، مریم خراسانی، فریده رازی، ویولت رازق پناه، منیرو روانی پور،...
تریبونی برای زنان چپ گزارش از روز کارگر در ساعت ده صبح به تجمع پنج تشکل مستقل کارگری و اتحاد بازنشستگان در جلوی مجلس، پشت به مجلس و روبه خیابان، پیوستیم. جمعیت بر خلاف انتظار قلیل بود گرچه در اطراف محل و روبروی محل کسانی گرد آمده و به تماشا ایستاده بودند. علت نیز این بود که از روز قبل نیروهای امنیتی با تهدید و حمله به خانه‌ی اعضای این تشکلات کارگری عملا مانع شرکت بسیاری از آنان در این تجمع شده بودند. تا ساعت یازده و نیم جمعیت، که بنرهای بزرگی در گرامیداشت روز اول ماه مه، محکوم کردن فقر و بیکاری، آزادی کارگر زندانی، تشکل مستقل زنان کارگر و ... را در دست داشت بدون درگیری ادامه داشت
| 
