آقای کروبی من به عنوان یک زندانی‌ی سیاسی‌ی سابق و شاهدی زنده‌مانده از کشتارِ تابستانِ 67 در بیست‌و‌نهمین سال‌گشتِ آن دوزخ‌سالِ اسلامی از این‌که شما در "حصر" هستید، شادمان نیستم و امیدوارم "حصر"‌تان شکسته شود. من از حقوق فردی و انسانی شما -بی‌هیچ برجسته‌گی- مانند هر حق دیگری دفاع می‌کنم. من از حقِ هر آن‌کس که در اسارت به‌سر می‌برد دفاع می‌کنم. من اما با صدای بلند به عنوانِ یک حبس‌کشیده اعلام می‌کنم قائل به هیچ حمایتِ ویژه‌ای برای شما نیستم. تلاش می‌کنم مختصر و مفید چرایی سخن‌ام را توضیح دهم و به کوتاهی از فضایی که این‌روزها دنیای مجازی را به اشغال درآورده به سهم خود سم‌زدایی کنم.

اعتصاب فوق و مواردی دیگر نشان می دهند که در واقعیت عینی توازن قوای واقعی آن گونه که حاکمیت وانمود می کند به سودآن ها نیست. بلکه ان ها بریک توازن شکننده و روی صخره ترک خورده ای جست و خیزمی کنند. جناح اصول گرا یعنی هسته سفت قدرت در انزوای روزافزون و امواج بحران رو به گسترش دست و پا می زند و حتی خامنه ای ناچاراست پس از شورش احمدی نژاد و انشعاب قالی باف با بیانیه نواصول گرایش، برای آرام کردن آن ها و حفظ صفوف آشفته ذوب شدگان ولایت، عضویت و تداوم آن در مجمع تشخیص مصلحت را به آن ها پیشکش کند.

آقای گنجی سلاطین مرجع تقلید و رهبر مذهبی نبوده‌اند. آن‌ها به زور یا زر مراجع تقلید و رهبران مذهبی را با خود همراه می‌کردند. جمع این دو قدرت در یک فرد پدیده‌ی منحوس جمهوری اسلامی است که به صراحت "ولی‌فقیه" نامیده می‌شود. شما با "سلطان" نامیدن "ولی‌فقیه" – شاید کاملا ناخواسته - وجه مذهبی رهبر را از زیر ضرب خارج می‌کنید.

کودتای ۲۸ مرداد سیر تکاملی جامعه را در راستای رشد اجتماعی، سیاسی و اقتصادی به عقب انداخت، از روند رو به رشد نهاد های مدنی و سازمان های سیاسی و صنفی پیشگیری کرد، نظام دیکتاتوری فردی و قانون گریزی را بر جامعه حاکم کرد، با رویکرد ایدئولوژیک به تاریخ به تحریف واقعیت و دروغ پردازی تاریخی و تاریخ سازی پرداخت، برای حفظ خود به ارتجاع پناه برد ، با هرگونه نوع آوری فکری و ذهنی که زمینه ساز تحول اجتماعی، سیاسی و روشنگری در جامعه باشد تا به ارتجاع جان سخت ضربه وارد کند، به شدت مبارزه کرد، رژیم بر آمده از کودتا گرفتار هیستری ضد چپ شد و در نهایت زمینه ساز و هموار کننده راهی شد که رژیم ولایت از آن به آسانی عبور کند و حاکمیت خود را برای مدتی برقرار سازد...

... دیری نپایید که کودتای نافرجام شاه رخ داد. شاه حکم عزل نخست‌وزیرش را امضاء کرد و به افسری سپرد، او هم پس از نیمه‌شب آن را به درِ خانه‌ی نخست‌وزیر برد. حُکمی مشکوک و بی‌اعتبار، چرا که به هنگام انحلال مجلس: «حکم شاه مادامی که به ‌همراه امضای وزیری از وزرای کابینه نباشد، معتبر نیست». افسر توقیف شد و شاه هم بلافاصله، در ۱۵ اوت ۱۹۵۳، از راه بغداد به رم گریخت. گریزش برای ایرانیان ضربه‌ی بزرگی بود و همه را مبهوت بر جای نهاد.

در سایه تغییر و تحولات ساختاری در اروپای عصر روشنگری که جنبه های گوناگون اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و علمی را در بر می گرفت، مطالبات و خواسته های جدیدی از طرف مردم و بخصوص طبقه ی متوسط مطرح شد که در میان آنها، تصویب و اجرای قوانین انسانی، حرکتهائی برای تحقق عدالت اجتماعی و ایجاد یک جامعه ی آزاد و دموکراتیک محوری بودند. نویسندگان و فیلسوفان بزرگ در نوشته های مختلف خود زمینه های تئوریک یک جامعه ی آزاد را توضیح داده و از استبداد و دیکتاتوری موجود انتقاد کردند. اما روایتهای گوناگون از آزادی و حرکتهای آزادیخواهانه بدون فرهنگسازی گسترده در بین اقشار گوناگون اجتماعی، ایجاد زمینه های مادی برای آزاد ریستن، تضمین در اجرائی بودن آنها و دگرگونی در قوانین کیفری جوامع مختلف امکانپذیر نبود/نیست.

نزدیک به دویست سال از تلاشها، خیزشها وجنبشهای مردم ایران برای اصلاحات و دگرسانی در جهت جبران عقب ماندگیهای اجتماعی، سیاسیِ و اقتصادی میگذرد. بیش ازصد سال از ناکامی در جهت نهادینه کردن حاکمیت ملت در ایران میگذرد. اگر چه در طی این تاریخ نسبتا طولانی، ملت ایران مسیر دموکراتیک را برای پیشرفت و توسعه برگزیده اند، ولی در هیچ برهه ای از زمان به اندازه امروز به راهی که در پیش دارند اگاه نبوده اند. تحولات فکری به تدریج مسیر طبیعی خود را باز یافته و خواست اصلاحات و دگرسانی برای تحول دموکراتیک تبدیل به گفتمان غالب در میان جامعه روشنفکری و جوان ایران شده است.

فراموش نباید کرد که میل به استقلال در میان کردهای عراق آشکارا نیرومند است، زیرا آنها در گذشته (مخصوصاً در دوره حکومت صدام حسین) پاک سازی‌های قومی مکرر و مصیبت‌های هولناکی را از سر گذرانده‌اند. اما با توجه به این که در قانون اساسی عراق هم اکنون فدرالیسم به عنوان یک اصل حکومتی پذیرفته شده است، اصرار بر خواستِ استقلال از عراق دیگر نه تنها نمی‌تواند ارزش و دست آورد مهمی داشته باشد، بلکه به احتمال زیاد می‌تواند آنها را به رویارویی با ملیت‌های دیگر بکشاند و پایه‌ها و زمینه‌های حکومت غیر دموکراتیک را در خودِ “اقلیم” قوی تر سازد.

توسط رهبری چه می‌تواند باشد که او را به این‌چنین امتیازدهی‌های آشکار و بعضا" نادیده گرفتن قول‌ها و وعده‌های صریح انتخاباتی‌اش واداشته است؟ چه خیر موجه و مصلحت و یاحتی مصلحت‌های بزرگتر از شعارها و وعده‌های انتخاباتی روحانی در کار بوده است که او را متقاعد کرده که فعلا" تن به این فرمول نهایی بدهد و به آن‌ به عنوان حاصل گفتگوها و مذاکرات نهایی خود با بیت‌رهبری تمکین کند. به ویژه که روحانی حقوقدان خود یقینا" به خوبی می‌داند که رهبری به لحاظ مفاد همین قانون اساسی موجود در بهترین حالت تنها حق دخالت محدود و غیر مستقیم در فرآیند انتخاب هیات دولت و وزیران را دارد ونه اینکه بنا بر اخبار در جزئیات چینش کابینه بعضا" حتی تا سطح معاونان وزیر نیز نظر خود را ساری و جاری سازد.

متن مصاحبە ى بى شرمانە ى خانم صادقى برآنم داشت پارە اى ناگفته را ضميمە ى انزجار نامە هاى آقايان نيك فر، سركوهى و خانم منيرەى برادران كنم. در ابتدا لازم مى دانم اشاره كنم كه من همانند خانم صادقى مدارك عالى علوم انسانى را از هيچ دانشگاهى كسب نه كردەام، لاجرم در اداى مطلب كاستى اگر هست، در ذهن و زبانم نه ترديد هست و نه جعل و دروغ. قول هم مى دهم ذرەاى در بيان آنچه در دل دارم به خود فشار نه ياورم، به منبعى رجوع نه كنم و آن چه كز همان اوان كودكى كابوس شب هايم هستند را بى هيچ درنگى تا نقطەى آخر توضيح دهم.

اسناد تردیدی باقی نمیگذارد که انگلیس و آمریکا با توطئه و تبانی، تنها حکومت مردم سالار ایران را برای حفظ منافع خودشان سرنگون کردند تا کنترل منابع نفت و استقلال اقتصادی – سیاسی ایران را در دست داشته باشند. اینکه انگلیس و آمریکا که برای منافع کشورشان، ما را کوبیدند، قابل توجیه است؛ ولی شکست و سرافکندگی "ما"، از شرکت و همکاریِ گمراهانِ خود خواه، جاه طلب و فاسدِ ایرانی در کودتا می باشد.

در زمانی که آن دیکتاتوری اعتماد به نفس خود را به‌کلی از دست داده بود و هيچ اميدی به آينده‌اش نداشت، در زمانی که پشتيبانان جهانی‌اش زير پايش را خالی کرده بودند و کارگزارانش می‌گريختند يا به زندگی زيرزمينی روی می‌آوردند و بعضی‌هاشان حتی به انقلاب می‌پيوستند، چه انگيزه نيرومندی يا چه ايده استواری دکتر بختيار را به چنان تصميم سرنوشت‌ساز واداشت؟ آخر چطور ممکن بود کسی مانند او همۀ اعتبار و سرمایۀ سیاسی اش را در چنان وانفسایی به داو بگذارد. بی‌شک او گمان می‌کرد که اگر بخت یارش باشد، می‌تواند کشور را به راه دیگری هدایت کند.

شما مسئول جنایتهای پدرتان نیستید ولی در مقابل حرفی که می زنید، مسئول هستید. توجیه و رفع مسئولیت از پدرتان، یعنی همدستی با او. شما جنایت صادق خلخالی را در حد سختگیری پدرتان در خانه پائین می آورید. می گوئید: "در آن وضعیت همه می‌خواستند چهره‌ای انقلابی از خود نشان دهند که دشمن بترسد. من اینطور می‌بینم. ببین! پدرم توی خانه هم یک جورهایی انقلابی بود. یعنی ما حق نداشتیم دو دست لباس اضافه داشته باشیم. تا آخر زندگی همین بود."

لیست کابینه و مراسم تحلیف روحانی مناسکی بودند برای فاتحه خوانی و دفن وعده های انتخاباتی روحانی و انتظاراتی که برانگیخته بود! پیشتر گربه را دم حجله ذبخ کرده بودند: ابتداشمشیرآخته سرنوشت بنی صدر را بالا بردند. سپس با مشرف شدن نزدآقا پیشاپیش توقعات و خواسته های او مطرح شدند. در این دیدارمعلوم شد که روحانی لیست تمامی وزراء پیشنهادی خود را پیش از طرح در مجلس و یا در انظارعمومی با رهبری در میان گذاشته است که البته بدلیل شوری بییش از حدآن مورداعتراض برخی نمانیدگان هم قرارگرفت.

صبح روز شنبه چهاردهم مرداد خبری از سوی خبرگزاری‌های داخلی نشر یافت که گویا علی‌اصغر مروارید در سن ۹۳ سالگی وقات یافته است. سه روز بعد یعنی در تاریخ هفدهم مرداد ماه رهبر جمهوری اسلامی اطلاعیه‌ای در خصوص تسلیت مرگ او انتشار داد. کاری که حسن روحانی را نیز واداشت تا در همراهی با رهبر جمهوری اسلامی او نیز مرگ علی‌اصغر مروارید را تسلیت بگوید.
هم‌زمان با مرگ او بسیاری از رسانه‌های برون‌مرزی نیز به جنب و جوش آمدند و خبر فوت مروارید را به اطلاع مخاطبان خویش رساندند. اما گروهی از این هم فراتر رفتند و درخارج از کشور مطالبی را در خصوص تقدیر و تحسین او نشر دادند. همین موضوع بهانه قرار گرفت تا پیرامون او اندکی بیش‌تر سخن گفته شود.

حوزه سياست و مديريت سياسى نيروى توليد انديشه نيستند محافظ آنند در زايش و بالش. و از آنجائيكه مشكل و معضل ديرينه ما، در نوع نگرش به كل هستى و سطح ارزشى فرهنگ ماست و ما بالحاظ حسى و روحى با گذشته آنها پيوند داريم و مرتبطيم در نتيجه چنين ارزشها و پيوندى مى بايست در حوزه انديشه سنجيده شوند و درقالب مفاهيم تنظيم گردند. رسوخ در ديرينگى و كهنگىِ معضل ما كه همچنان در سنگوارگى اش تداوم دارد و مانع هر نوع پيشرفت در حوزه سياست شده، از طريقه حوزه انديشه ميسر مى شود اگر توانايى، دانايى و اراده اى در اين زمينه بوجود آيند، در غير اينصورت حوزه سياست و مديريت سياسى در يكنواختگى هميشگى شان باقى خواهند ماند.

ایران کنونی هیچ فرقی با دیگر کشورهای منطقه نظیر عراق و سوریه و کشورهای جنوب خلیج فارس و آفریقائی و حتا کره شمالی ندارد. گزینشهای آنچنانی نباید ما را فریب دهد و بپنداریم در میهنمان دموکراسی را لحاظ می کنند. این گونه انتخابات، گزینش مردمی نیست بل انتخاب ده یا دوازده نفر به نام «شورای نگهبان» است که از کسانی که عاشق ولایت فقیه و شخص رهبرند، تعدادی معرفی می کند و می گویند در بین اینها نمایندگان مجلس یا شخص رئیس جمهوری را برگزینید!

۱۵مرداد(ششم آگوست) بیست و ششمین سالگشت ترور سبعانۀ شاپور بختیار و همراه وی سروش کتیبه، و ۱۶ مرداد(هفتم اگوست) بیست و پنجمین سالگشت ترور وحشیانه فریدون فرخزاد است. این یادداشت و نامِ برخی از ترورشدگان، در گرامیداشتِ یاد و خاطرۀ ماندگارِ شاپور بختیار و فریدون فرخزاد، و قربانیان تروریسم حکومت اسلامی در خارج از کشور منتشر می شود.

فاصله فقير و غنی جامعه ايران را دوپاره کرده و زمينه ساز پديد آمدن آسيب های اجتماعی شده است. فقر، بيکاری و شکاف طبقاتی، به عنوان سه معضل بزرگ جامعه ما، عدالت اجتماعی را در دستور روز قرار داده است. امروز توسعه پايدار در کشور ما هم با آزادی و دمکراسی و هم با عدالت اجتماعی پيوند خورده است. اين دريافت ـ پيوند توسعه با امر دمکراسی و عدالت اجتماعی ـ نه يک امر ذهنی و خواست و تمايل اين يا آن جريان سياسی، بلکه امر عينی و برخاسته از آرايش نيروهای اجتماعی و مطالبات آنها است.

درسه دهه نخست نیمه دوم قرن بیستم جاذبه اندیشه های لنینیستی با هیچ اندیشه دیگری قابل مقایسه نیست. پیروزی کمونیستها در چین و کوبا و اروپای شرقی و گسترش بی سابقه نفوذ احزاب کمونیست در اروپای غربی و بسیاری از کشورهای جهان سوم این تصور که جهان به نحوی شتابان فرایند “گذار از سرمایه داری به سوسیالیسم” را طی می کند، اذهان صدها میلیون انسان شیفته عدالت را در پنج قاره عالم تسخیر کرده بود. بسیاری از روشنفکران سرشناس نیز شیفتگی خود را نسبت به کمونیسم پنهان نمی کردند. در چنین فضایی بود که سرمایه داری جهانی تا اندازه ای در موضع تدافعی قرار داشت و سرمایه از وحشت طغیان کارگران و پیروزی کمونیستها به اصلاحات اجتماعی ، برنامه های تعدیل ثروت و تامین اجتماعی تن می داد.

پروژه ای که تحت نام وحدت چپ در حدود یک دهه پیش آغاز شده است همچنان ادامه دارد. در این مدت سه دوره رئیس جمهوری در آمریکا و ایران تعویض شده است. آنچه که تحت عنوان بهار عربی آغاز شد، با آزادی قابل توجهی در تونس، حمله به لیبی و تبدیل آن به حاکمیت قبیله ای دینی بخش های مختلفی از افراط گرایان اسلامی، رهائی مصر از گروگان گیری سیاسی توسط اخوان المسلمین بوسیله یک حاکمیت امنیتی سکولار، و جنگ فاجعه بار سوریه ادامه یافته است. این پروسه در شرف از هم پاشیدگی داعش پس از کشتار صدها هزار شهروند سوری ظاهرا در راستای استقرار یک ثبات نسبی به پیش میرود.

افسران زن جهت تفتیش عمومی همواره در صندلی‌های عقبی ون‌های پلیس می‌نشینند. آنوقت راننده جلوی پای دختران ترمز می‌کند و همین افسران چادر به‌سر به بازجویی سرپایی از دختران مشغول می‌شوند. در هنجارهای ناصواب پلیس، نوع پوشش و مانتوی دختران بهانه قرار می‌گیرد تا آنان را سوار ون کنند. اما در این بازرسی و تفتیش همان‌گونه که گفته شد به پسرها چندان اعتنایی ندارند. در نتیجه پسرها از سر ناچاری همچنان نظاره‌گر ماجرا باقی می‌مانند. فقط دختران بازداشت شده به قرارگاه انتقال می‌یابند. در آنجا فرم‌هایی در اختیار بازداشت‌شدگان قرار می‌گیرد که باید ضمن پرکردن فرم‌ها نسبت به نامناسب بودن حجاب و پوشش خود اقرار نمایند. حتا در صورت لزوم به خانواده‌شان زنگ می‌زنند تا پدر خانواده جهت رهایی دخترش تعهد بسپارد. اگر چنانچه دختری سابقه‌ی دستگیری و بازداشت داشته باشد او را به همین راحتی آزاد نخواهند کرد. چون او با محاکمه‌ای تصنعی و ساختگی سروکار خواهد داشت تا به پرداخت جریمه‌ی نقدی گردن گذارد.

دخالت آشکار رهبر رژیم و نهادهای پیرامونی اش در تعیین ترکیب کابینه، یکی دیگر از نشانه های استبداد ولایتی است که با شعار مردم سالاری دینی در تضاد آشکار قرار می گیرد. دخالت هسته سفت قدرت در چینش کابینه جدید حسن روحانی، آنچنان برجسته است که دفتر نشر آثار علی خامنه ای با انتشار اطلاعیه ای حدود این دخالت های "رسمی" را اعلام کرد و نوشت:« ، رویکرد رهبر انقلاب در قبال انتخاب وزیران نیز مشخص می‌شود؛ رویه ثابت در همه دولت‌ها، هماهنگی با رهبری در انتخاب وزیران دفاع، امور خارجه و اطلاعات بوده است، و این هم، حسب تکالیفی است که در قانون اساسی برای رهبری در امور سیاست خارجی و دفاعی ــ امنیتی تعیین شده است. در خصوص برخی وزارتخانه‌ها مثل علوم، آموزش‌وپرورش و ارشاد اسلامی، رهبر انقلاب اسلامی حساسیت‌هایی دارند،

مصدق هنوز در زندان بود که تو برای ادامه‌ی تحصیلاتت به‌ خارج از کشور سفر کردی. هواپیما چندین توقف داشت و توقف اول، در فرودگاه بغداد بود. شب بود و هوا گرم ومرطوب و رستوران فرودگاه کثیف و پر از مگس. تو به همراه دوست همسفرت میزی یافتید که از میزهای دیگر نسبتاً تمیزتر بود و در کنار هم نشستید. بلافاصله افسر جوانی سر رسید و او نیز روبروی شما نشست. عراقی بود، مؤدب و به زبان انگلیسی با شما سر صحبت را باز کرد. لابد برای این که نشان دهد نیت سویی ندارد، بی‌مقدمه گفت: ازدواج کرده است و مایل است با شما حرف بزند و بداند که شما ایرانیان، در باره‌ی مصدق چه می‌اندیشید؟ واکنش‌تان در برابر کودتا چیست و او اکنون چه می‌کند و در کجاست؟

برگزاری آئین «امضا» و «تنفیذ» رای و «تنصیب» رئیس‌جمهور از سوی مقام «ولایت مطلقه‌ی فقیه»،از منظر بنیادهای حقوق اساسی مدرن، صحنه‌ی دیگری است از نمایش بی‌پرده‌ی بی‌حقی ملت ایران در انتخابات ریاست جمهوری و جلوه‌ای دیگر از سرشت واپسگرایانه‌ی آئین حکمرانی ولی فقیه بر پایه‌ی قانون اساسی؛ قانون اساسی‌ای که-بنا به گفته‌ی پایوران «نظام»- اساس «مشروعیت» و «قانونیت» آن، خود وابسته‌ی اراده و امر «ولی فقیه» است.
در حقوق اساسی مدرن و برپایه‌ی اندیشه‌ی سیاسی نوین، «ملت» و اراده و آرای شهروندان «ملت»، بنیاد «مشروعیت» نظام سیاسی است؛ در قانون اساسی جمهوری اسلامی و به وارونه، «مشروعیت» و «حقانیت» رای «امت» وابسته و مرهون «امضا» و «تنفیذ» ولی فقیه است.

»  بحران فروپاشی ارزش های کاذب و تحمیلی در صفوف اصول گرایان!
»  پروژۀ وحدتِ چپ مرد، زنده باد فرایندِ وحدتِ صفوفِ چپ
»  اصلاح‌طلبان و هابز؟ (بخش پایانی)
»  آوارگانی که در زندانِ آوارگی خود محبوس اند
»  اصلاح‌طلبان و هابز؟
»  کودکانِ کار یا بچه‌های خیابانی؟
»  فرصتی تازه برای زنده کردن و زنده نگهداشتن حافظه تاریخی
»  آیا دگردیسی اقتدارگرایان ممکن است؟
»  فرجام رژیم با موج پر خروش سیل بیکاران
»  چریک‌های پیرِ جمهوری اسلامی
»  آمریکا مجموعه اسناد کودتای ۲۸ مرداد را منتشر کرد
»  در باره برخورد به انتخابات ریاست جمهوری و مسئله تضادهای داخلی حاکمیت
»  سوسیالیسم رؤیایی من
»  سخنی پیرامون سی ام تیر ۱۳۳۱
»  تغییر تاکتیک!
»  سلى كه در ميان تناقضات يك «جمهور» دينى، و خرافه و خيال بافى هاى نخبگانش غوطه مى زند
»  انقلاب
»  پریشان گویی آقای سروش در باره مرگ مریم میرزاخانی
»  نگاهی از درون: از گفتمان سکوت تا توجیه جنایت در «ماجرای نیمروز»
»  انتصاب رهبر؛ نمونه‌ای از بی‌تاثیر بودن نتیجه انتخابات
»  رُشد فرد گرائی و پی آمد های آن در ایرانپس از انقلاب۱۳۵۷ از زاویه ی جامعه شناختی
»  خامنه ئی: دشمن باید سیلی بخورد!!
»  چگونه می توان از تراژدی آتنا اصلانی ها جلوگیری کرد ؟
»  فرصت‌های تاریخی در خیابان دکتر فاطمی تهران
»  حکومت اُپوزیسیون قوی می خواهد!