چه کشوری می تواند ممانعت از جنگ کند ؟ - اگر قرار باشد امریکا به ایران حمله کند چه شیوه جنگی به کار خواهد بست ؟ -آیا می توان روی مردم و عرق ملی ایرانیان حساب کرد که بتوانند یک جنگ میهنی را به پیروزی برسانند.؟
آیا ایران می تواند تنگه هرمز را ببندد ؟

اول ماه مه، یا یازدهم اردیبهشت ، روز جهانی کارگر است. روزی که کارگران در سراسر جهان آن را برای دستیابی به خواسته‌های خود گرامی می دارند. در ایران، اما امروز تجمع کارگران مقابل مجلس شورای اسلامی، به خشونت کشیده شد. خواسته های کارگران در ایران چیست و به چه دلایلی، نیروهای امنیتی با انها برخورد می کنند؟ از سویی دیگر زنان کارگر چه شرایطی دارند و با چه مشکلات بیشتری روبرو هستند؟

این گفتگوها برای آشنایی با جنبشهای کارگری و تحولات در مناسبات کار و سرمایه، و نیز اهمیت این موضوعات برای فعالین کارگری کشورمان توسط برنامه "مصاحبه" صورت گرفته است که در اختیار شما قرار می گیرد.

برانگیختگی مردم علیه نظام امری قطعی است.ملت ایران هیچ گاه حضورنیروی خارجی را درکشورنپذیرفته است.رژیم در بحران زوال خود، نیروی نظامی وشبه نظامی خارجی را برای سرکوب و مرعوب کردن مردم بکارگرفته است.این اقدام رژیم فرصتی فراهم می کند که دیگران هم نیروهای دست نشانده خود را به داخل ایران نفوذ دهند.بزرگ ترین خطراین است که ایران رابه عرصه یک جنگ نیابتی تبدیل کند.ناسیونالیسم باستان گرا درایران بی معناست.عرب ستیزی یعنی ایران ستیزی.

در این گفتگو ابتدا مهرداد درویش پور و بهزاد کریمی درباره تحلیل خود از تعییر فرمانده سپاه و نیز سخنان علی خامنه ای در ارتباط با ارتش صحبت کردند. در ادامه بطور مشخص سپاه پاسداران را یک سازمان تروریست نامیدند و خواهان انحلال سپاه و ادغام ان در ارتش شدند. آنان با جنگ و حمله نظامی آمریکا مخالفت کردند و خواستار راه سوم یعنی گذار مسالمت آمیز به یک نظام سکولار و دمکرات شدند. آنان معتقد بودند که حشد شعبی بایستی به خانه اش برگردد و در پایان به سوالات حاضران پاسخ دادند.

این موضوعات به بحث گذاشته شده ااند:۱- رژیم ایران یک رژیم بحران زا و بحران زی ۲- اهداف درازمدت و کوتاه مدت دولت امریکا در قبال ایران ۳- دلیل اصلی قرار گرفتن سپاه پاسداران در لیست گروه های تروریستی دولت ترامپ ۴- آیا سیاست امریکا از فاز تحریمهای سیاسی - اقتصادی وارد فاز نظامی شده است؟ احتمال بروز جنگ چقدر در سپهر سیاسی ایران محتمل است؟

توقف همکاری ما یک دلیل اساسی داشت: این دلیل اساسی، نگاه دوستان به جایگاهی ویژه برای خودشان و در نتیجه روش کاری بودکه بعدا آنرا فورموله کردند. چون از ابتدا به نظر میرسید همه با حُسن نیت و برابر پای این کارآمده‌اند، و روشن بود که اینکار میبایست ورای منافع فردی یا فرقه ای و گرایشات معین سیاسی صورت بگیرد. البته در همینجا باید من از خودم(و حیدر) انتقاد کنم که ما حق نداشتیم با شناخت و تجربیات موجود از همان روش «اعتماد رفیقانه»ای که ضرورتا میان رفقا در سازمان وجود داشت در این جمع هم استفاده کنیم چون بی توجهی ما مبنی بر«اعتمادرفیقانه»ی بیجا، عملا باعث سوء استفاده از بی دقتی ما در ننوشتن صورت جلسات اولیه شد وبعد تفسیر خاصی ساخته شد که به واقعیت ربطی نداشت!

دکتر فریبرز رئیس دانا - اقتصاددان، استاد سابق دانشگاه تهران، فعال حقوق بشر، عضو کانون نویسندگان ایران، فعال سیاسی سوسیالیست و دانش‌آموختهٔ دکتری اقتصاد از مدرسه اقتصاد و علوم سیاسی از دانشگاه لندن (L.S.E)
این جلسات هر جمعه ساعت ۹ شب به‌وقت‌ایران به‌طور موازی در بیش از ده گروه و کانال تلگرامی برگزار می‌شود.