ما شاهد یک حالت تدافعی هم در آمریکا و هم در تمامی غرب هستیم. این امر را در رشد سریع جنبش های ضد مهاجرت، اسلام هراسی، و استفاده از عامل ترس در سیاست های داخلی، و حتی سیاست های دولتی، میتوان مشاهده کرد. حتی در فرانسه، با آن فرهنگ "جهانی" و "جهانشهری"، آقای فرانسوا فیون، نامزد محافظه کار ریاست جمهوری (امسال)، مخالف جند گونگی فرهنگی است. پیش از آن دولت فرانسه، با زیرپا گذاردن اصول لائیسیته و ارزش های دمکراتیک، با حمایت مردم، هرگونه نشانه نمادهای دینی را در مدارس و دیگر اماکن ممنوع ساخته است.

آنتونیو گرامشی از شاخص‌ترین چهره‌های مارکسیسم غربی است که رَد تأثیرش را می‌توان در بسیاری از جریان‌های بعد از او دید و سابقه مطرح‌شدنش در ایران به دهه چهل برمی‌گردد اما واقعیت این است که هنوز مهم‌ترین نوشته‌های گرامشی در ایران منتشر نشده‌اند. به‌این‌اعتبار شاید بتوان گفت که جریان چپ در ایران به‌اندازه‌ اهمیت گرامشی به او نپرداخته و شناخت ما از او اندک و سطحی بوده است. همین شناختِ اندک به این تصور دامن زده که گرامشی فقط به سیاست و فلسفه توجه داشته درحالی‌که اینک، با انتشار برگزیده‌ای از نوشته‌های فرهنگی گرامشی، می‌توانیم بخش مغفول‌مانده پروژه فکری او را ببینیم که ازقضا بخشی مهم از پروژه او به‌شمار می‌رود.

آیا اسلام گرایی واکنشی دربرابر استعمار، نژادپرستی و ملیتاریسم غرب است یا ایدئولوژی اقتدارگرا برای احیای امپراطوری شکست خورده اسلامی است؟ آیا راسیسم فزاینده در غرب واکنشی در برابر خطر تروریسم اسلامی و در حمایت از گفتمان امنیت با طرح شعارهایی نظیر ممانعت از ورود مهاجران، پناهندگان، مسلمانان و به زیر پرسش بردن ارزش های جامعه چند فرهنگی است یا خود ایدئولوژی تهدید آفرین علیه دمکراسی، صلح و امنیت است که ناخرسند از جهانی شدن، دامن زدن به هویت های ملی، پوپولیسم و بیگانه ستیزی را راه حل تغییر نابسامانی های امروز می خواند؟

آشوب سفید پوستان برتری طلب نژاد پرست در ویرجینیا / بحران و تهدید اتمی آمریکا و کره شمالی علیه یکدیگر / آینده عراق و سوریه : حشدالشعبی تلاش برای پرکردن جای خالی داعش

طبعیتا هدف وحدت پایان دادن به پراکندگی بخشی از نیروهای چپ و بویژه آن طیف هایی ازچپ است که دیدگاه ها و اهداف همسویی با هم دارند و به تبع آن می توانند در یک سازمان واحد حزبی امکاناتشان را متمرکز وحول برنامه مشترکی فعالیت کنند تا فعالیت هایی را که می کنند، بازده بهتری داشته باشد. نیروی چپ در مقاطعی از تاریخ معاصر ایران به رغم این که همواره از طرف رژیم های دیکتاتوری و استبدادی تحت پیگرد و سرکوب های شدید قرار داشته معهذا در توسعه و پیشرفت اجتماعی و سیاسی و فرهنگی ایران نقش کم نظیری داشته و از خود تاثیرات ماندگاری در عرصه های مختلف بجا نهاده و اگرتحت پیگرد نبود مطمئنا کارنامه به مراتب بهتری می توانست داشته باشد و در آن صورت وضع ما و کشورمان بهتر از امروز بود.

می خواهيم گذار خشونت پرهيز به دموکراسی را در جامعه سامان دهيم. اين نگرش با توجه به تحولات اجتماعی ايران و نگاه به تجربه گذشته مان شکل گرفته است و تاريخچه تحولات سی و چند سال گذشته هم مويد صحت آن بوده است. اين راهبرد کنونی ماست. ما بايد برنامه عملی داشته باشيم که می خواهد نيروهای عمده تحول جامعه ايران را در مد نظر داشته باشد. بنابران در پاسخ به پرسش بالا، می گویم درست است برنامه عمل با راهبرد پیوند مستقیم دارد.

جلب توجه ام به وجه اشتراك آخوندها با بسيارى از روشنفكران يكى از انگيزه هاىِ مهم من بود كه باعثِ تأملاتم شد ، گرچه اين تشابهات گاها صورى و بخشى از عادات و ادا هاى شبيه بهم و تا حدودى به تشابه هر دو در ارتباط با كار فكرى و كارِ يدى نكردن بر ميگردد ، اما مسئله را كه پى گرفتم و بويژه وقتى در نگاهِ ملايان و برخى روشنفكران بخودشان باريك شدم ، ديدم كه نگاهى شبيه بهم به خويشتن شان دارند ، دنبال ريشه ى اين باور گشتم كه از كجا آب ميخورد . برغم تشابهات و تفاوتهاى گاها جدى اين دو دسته بخاطرِ موقعيت شان نسبت به كار وتوليد مادى ، بهِ نظرم رسيد كه يك آموزه ى كهنِ دورانِ باستان مبنى بر "اعليحضرت" شدن "فيلسوف - روشنفكران" كه افلاطون در زمانِ برده دارى آرزو كرده است ، همچنان آرزوى ملايان و بخشى از روشنفكران است . و اين ميل و آرزو، آنان را به ايفاى نقشهاى مشابه در ديوان و دستگاه دولتى واداشته ، تا چندانكه نتوانند اعليحضرت باشند لااقل در معيتِ اعليحضرت ها و يا دستگاه دولتى بوده و خطاها و ايرادات او را تصحيح و مشاراليه را به راهِ درست و صواب هدايت كنند .

به نظر من هدف از وحدت، عمدتا به هم گرویدن نیروهای میانه چپ است، نیروهائی که از زاویه انتقاد به تجربه اتحاد شوروی و تجارب نزدیک به آن می نگرند، و در صددند نمونه ای از سوسیالیسم بنا نهند که بر آزادی، دمکراسی و عدالت اجتماعی استوار باشد، تجربه ای که بازتولید سیستم اقتصادی ـ اجتماعی خود را از رای و تمایل مردم اخذ می کند و نه از ضرورت ایدئولوژی و یا اتوریته غیرانتخاباتی یک حزب سیاسی و یا یک ایدئولوژی.

نقش آیت اله بهشتی در آغاز خشونت بار کردن حرکتهای خیابانی رودر رویی کاریزمای خمینی در برابر کاریزمای رجوی/ شناخت فلاحیان در کشتارهای درون کشور و ترورهای خارج از کشور از شاپور بختیار تا رهبران کرد در میکونوس

شمار نیروهای چپ خواهان ایجاد سازمانی متحد و موثر و نوین،بسیار فراتر از اعضای سه تشکلی است که امروز در این پروژه حضور دارند. مشارکت فعالان خارج از این سه جریان، در پروژه وحدت و حتی در کنگره مشترک، مورد توجه ماست و برای آن با انرژی راه جویی می کنیم. ابزارهای تشکیلاتی ما کنفرانس های حضوری و پالتاکی، دیدارهای منطقه ای و دو جانبه و چند جانبه، استفاده از ابزارهای اینترنتی و ایجاد سایت است. تمامی امکانات تشکیلاتی، ابزارهای اینترنتی و سایت اتی به روی دوستان و علاقمندان و همراهان این پروژه باز است. این پروژه به روی تمامی کسانی که در این راه مایلند قلم بزنند و یا اقدام کنند، مشتاقانه آغوش می گشاید. ما ز یاران خود در داخل و خارج از کشور چشم یاری داریم و تردید نداریم که خطا نیست آنچه می پنداریم.

مشکل ما مشکلِ راديكاليسم نبود، چيزي كه از آن انقلاب زده بود بيرونِ همه راديكاليسم بود، اتفاقاً درايت و شعور و پختگي و تجربه رهبري اين نيروي عظيم راديكال را كم داشتيم. اقليت مگر كم راديكال بود، حتي همين‌ها كه سرِ اقليت را به سنگ زدند بسيار راديكال بودند، اما راديكاليزم وقتي شعور و درايت ندارد مي‌تواند خراب‌كاري به‌بار آورد. اما مي‌توانم بگويم؛ شعور نسبي مردم عادي گاه بالاتر از اين رهبران ما بود.

کتاب «سرمایه در سده‌ بیست‌و‌یکم» نوشته توماس پیکتی یکی از پرخواننده‌ترین کتاب‌های اقتصادی دهه‌ اخیر است و از زمان انتشار در سال ٢٠١٣ بحث‌های زیادی پیرامون آن در رسانه‌های مختلف جهان از سوی اقتصاددانان چپ و راست مطرح شده است. موضوع اصلی کتاب چگونگی رسیدن به بیشترین میزان نابرابری از ابتدای قرن بیستم تاکنون است. به‌خاطر مشابهت‌های سیاست‌های نولیبرالی، استقبال از کتاب در ایران هم زیاد بود و به فاصله کمی دو ترجمه از آن به فارسی منتشر شد. اخیرا ناصر زرافشان ترجمه جدیدی از متن فرانسه کتاب به دست داده است.

در ماه های اخیر، مذاکرات و اقدامات عملی برای وحدت چپ پیشرفت مثبتی داشته است و با تشکیل گروه های کار، حتی تدارک کنگره مشترک و برنامه ریزی و گام های عملی برای برگزاری آن نیز آغاز گشته است. در عرصه بیرونی نیز توانسته ایم برآمد سیاسی داشته و اطلاعیه های مشترک بدهیم. همین امر نشان می دهد که رمز موفقیت ما تاکید روی اشتراکات و نیز اراده واحد برای به سرانجام رساندن امر وحدت چپ است. این که ما در جریان کار با چندین منشور برنامه ای و سیاسی و یا طرح اساسنامه مواجه شویم، نمی توانست و نباید مانع از ادامه کار ما شود. باید در نظر داشت که هر یک از نیروهای درگیر در کار وحدت دارای اسناد برنامه ای و تشکیلاتی متفاوت بودند و با علم به این تفاوت ها در اسناد، با توجه به اشتراکاتشان وارد پروسه وحدت شدند.

جزئیات را به خاطر ندارم. اما من راهنمایی کردم و ترتیبی داده شد که در هتل کاسپین اتاقی برای او رزرو کنند. صاحب هتل یکی از آشنایان و نزدیکان من بود. در نتیجه خیلی راحت می‌شد در آنجا با آقای ویلسُن تماس گرفت و ارتباط برقرار کرد. حضور و رفت و آمد من هم در آنجا توجیه داشت؛ چون من زیاد به آن هتل می‌رفتم و در نتیجه شکی برنمی‌انگیخت.

»  رساله یک کلمه
»  درباره انتخابات ایران
»  آوار اقتصاد امنیتی بر سر کارگران معدن
»  نمایش انتخابات ریاست جمهوری اسلامی
»  ارزیابی از جنبش کارکری ایران ، مبارزات وچشم اندازها
»  مشکل ملت ایران با تغییر حکومت حل نمی‌شود
»  رای مردم دفاعی است نه انتفاعی
»  درباره زمینه و چشم انداز رشد راست پوپولیست در اروپا
»  در مورد انتخابات ریاست جمهوری آینده ایران
»  قدرت ایران در تکه‌تکه شدن نیست
»  انتخابات ٩٦،
»  در مورد اختلاف دیدگاههای خامنه ای و روحانی در پیام نوروزی
»  درباره تقابل منافع ملی و منافع جمهوری اسلامی
»  شادی چیست؟ چرا آخوندها با شادی مساله دارند ؟ ‎
»  اهمیت مبارزه برای حد اقل دستمزد و مشکلات و موانع آن
»  مهاجرت، دگرگونی در الگوهای مردانگی و برابری جنسیتی
»  باز هم درباره‌ی کتابِ حماسه‌ی سیاهکل
»  نگاهی گذرا به رویدادهای ایران در سالی که گذشت
»  ویدا حاجبی، زنی غیر معمول در همه دوران زندگی، حتی در نوشتن وصیت‌نامه‌اش
»  ادیب برومند احیاگر جبهه ملی بود
»  فیلم خاطرات ویدا حاجبی
»  از مصدق تا مصدق
»  چالش ها شبکه های اجتماعی و مجازی و پیامدهای آن
»  نگاهی کوتاه به پنج دوره زندگی بزرگ علوی
»  درباره انقلاب اسلامی، تهدیدات ترامپ و فراخوان اشتی ملی خاتمی