هدف اصلی این نوشتار بررسی اثرات کین‌ورزی، خشم، دشمن تراشی های ناموجه، باور به رسالت خود ساخته، خودکامگی، و خرد گریزی و توهم گرایی در پدیداری این وضعیت در کشوراست. در ضمن بحث مختصری در مورد سایر عوامل دخیل مثل عقاید باطنی رهبریت و هسته سخت قدرت، درآمد نفت، و کاسبکاران تحریم صورت گرفته. برای حصول به هدف اصلی از کتاب موبی دیک و یا نهنگ سفید که به زیباترین وجهی اثرات مخرب این خصایل منفی انسانی در ایجاد یک فاجعه را به تصویر کشیده، کمک گرفته شده.

سارکوزی هم در طول ریاست جمهوری اش و هم سالها بعد متهّم بود که دستگاه انتخاباتی او در مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری از سوی دولت لیبی و شخص قذافی و به شیوه های غیر قانونی حمایت مالی شده است. این پرونده سالها گشوده بود و بارها مورد رسیدگی قضایی قرار گرفت تا بالاخره امروز ۲۵ سپتامبر ۲۰۲۵ دادگاه جنحه ی استان پاریس او را به اتهام " استفاده از منابع مالی غیر قانونی برای پیش برد مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری خود، به ۵ سال زندان قطعی محکوم ساخت.

نام‌گذاری روز پرچم می‌تواند نمادی مثبت از همبستگی باشد. اما در غیاب اقدامات عملی برای رفع تبعیض آموزشی و بهبود وضعیت تحصیل دختران و معلمان و بازنشستگان، این نام‌گذاری بیش از آن‌ که ماهیت واقعی داشته باشد، حرکتی نمادین خواهد بود. عدالت آموزشی زمانی محقق می‌شود که به تنوع قومی، زبانی، فرهنگی و اقتصادی اقلیمها و استانهای مختلف ایران توجه شود. تنها در چنین شرایطی است که پرچم می‌تواند معنای حقیقی همبستگی و وحدت ملی را بازتاب دهد.

ارزیابی ها و تحلیل ها از تحولات اجتماعی، از ظرفیت و توانایی حرکت‌های اعتراضی و جنبش‌ها، به ویژه جنبش زن زندگی آزادی، و آینده این جنبش شتابزده بوده‌اند. تحلیل‌ها یی در زمرۀ همان تحلیل‌هایی که در سال ۶۰-۱۳۵۹ صادر می‌شد مبنی بر این‌که حکومت اسلامی عمرش فقط "دو ماه" دیگر خواهد بود. در مورد جنبش زن زندگی آزادی حتی گفته و نوشته شد که این خیزش و جنبش نیست انقلاب است، انقلابی که به سرعت دودمان فروپاشیده حکومت اسلامی را بر باد خواهد داد.

در یکم مهرماه زنگ آغاز سال تحصیلی ۱۴۰۴ بصدا درآمد اما  شرایط  آموزشی کشور در هر سال تحصیلی از نظر کمبودها و محرومیت‌ها و محتوای دروس آموزشی از سال‌های پیشین به‌مراتب نارساتر و ناکارآمدتر است و امسال مدارس شاهد تحمیل دروس جدیدی خواهند بود، امسال افزون بر درس‌هائی که در سال‌های پیشین تدریس می‌شد. درس‌هائی آموزش داده خواهد شد که فاقد اعتبار آموزشی، تاریخی و علمی هستند و بیشتر جنبه تبلیغی  برای مشروعیت نظام را داراست، هم‌چنین کمبودها و مشکلات سیستم آموزشی باتوجه به شرایط اقتصادی در تمامی عرصه‌ها از سال‌های گذشته بیشتر خواهد بود.

جمهوری اسلامی در شرایطی که افتضاح شکست هوا – فضایی و اطلاعاتی جنگ دوازده روزه را پشت سر دارد و دستش خالی تر از هر وقت دیگری برای چانه‌زنی در مذاکرات است، اما همچنان شرط پشت شرط می‌چیند و هر امکان دیپلماتیک ولو شکننده را کور می‌کند. همه‌ی این‌ها نیز تماماً به هزینه‌ی مردمی که عمرشان درون بحران‌های تودرتوی محیط زیستی، اقتصادی و امنیتی تباه می‌شود.

در تهران شانس با مک کلار و همدستان بیشتر مساعد بود. آنها توانستند از طریق همکاری با عده‌‌ای از افسران بازنشسته، جمعی از افسران شاغل را با پرداخت پول یا وعده‌ی ترفیع درجه به صف طرفداران شاه بکشانند، و در میان این افسران يك فرمانده گردان تانک و ۲ فرمانده هنگ پیاده نیز وجود داشتند. بعلاوه برای آنکه مانع شوند نیروهای پلیس با تظاهرات "جمعیت مزدور" مخالفت نماید، سرتیپ محمـد دفتری از افسران نزدیک به زاهدی را تشویق کردند با مصدق مذاکره کند و از او بخواهد ریاست شهربانی را به عهده اش بگذارد و دفتری مدعی شد در این پست در نهایت وفاداری به مصدق خدمت خواهدکرد

در غرب هنگامی‌که ایمان به خدا به عنوان معیاری برای ارزش‌ها فرو ریخت، جایگزین آن سیستمی حقوق – اخلاقی شد که تا حدودی در خود آن کشورها کار می‌کند. ولی در کشور ما فروپاشی ایمان تحت یک سیستم سیاسی توتالیتر انجام گرفت، سیستمی که به هیچ وجه قادر نبود نظم حقوقی مدنی جدیدی را جایگزین ان کند و چنان از خدا سوءاستفاده کرد که شاید در تاریخ بی نظیر باشد. هزاران کاخ سر به فلک کشیده مقامات و سلاطین اقتصادی و خروج میلیاردها دلار از کشور نشان این سو استفاده است. بی شک آینده به این ترتیب نخواهد بود و عذاب وجدان ناشی از این همه کج‌روی که بر شانه ایرانیان سنگینی می‌کند در نهایت خواهد توانست کشور را به جهتی بهتر رهنمون شود و خدای سیاسی و سوءاستفاده بی‌شرمانه از او را متوقف کند و سیستم حقوقی سکولار و عادلانه‌ای را جانشین آن کند.

این که وجود انسان، بر ماهیت او پیشی دارد، یک موضوع فلسفی انتزاعی نیست، و به عینیت زندگی روزمره بر می گردد. چه بر آن واقف باشیم و چه بر آن واقف نباشیم.
انسان، چه در هیأت نوع، و چه در هیأت فرد، و چه در هیأت جامعه (و نه گلّه)، و چه در حیات تاریخی و چه در حیات جغرافیایی و چه در حیات فرهنگی، ماهیت خود را اندک اندک می‌سازد و اندک اندک تعریف می‌کند، و خود اندک اندک تعریف می‌شود.

این جنبش (جنبش ۱۴۰۱) که بنام و یاد نخستین قربانی آن مهسا امینی "جنبش مهسا" نامیده شد، در تاریخ معاصر ایران مبداء تاریخی ثبت شده و می شود که عصری نوین و پیدایش تاریخی نوین را اعلان میدارد و ما به همین مناسبت آنرا بزرگ میداریم و به یاد زنان و مردان پیشگام و جان بر کف انی که بودن و زندگی خویش را فدای ابداع تاریخی نوین برای ایران و مردمانش کردند پاس میداریم.

امروز، بیش از هر زمان دیگر، روشن است که جمهوری اسلامی اصلاح‌پذیر نیست. تا زمانی که قاتلان ژینا و هزاران جان‌باخته بر مسند قدرت‌اند و در دادگاه‌های مردمی محاکمه و مجازات نشده اند، دادخواهی وظیفه‌ای تاریخی است. تا زمانی که زندان‌ها مملو از زندانیان سیاسی و عقیدتی است، تا سرنگونی رژیم اسلامی و تحقق خواست‌های کارگران و زحمتکشان، مبارزه یک ضرورت حیاتی است. تا زمانی که ماشین کشتار فعال است، تنها قدرت جمعی و سازمان‌یافته‌ی مردم می‌تواند این نظام را به زانو درآورد!

در ایران، هیچ جنبشی به‌اندازه‌ی جنبش «زن، زندگی، آزادی» ویژگی‌های جنبش‌های نوین اجتماعی را یک‌جا دربر نداشته است. این جنبش هم بر مبارزه با حجاب اجباری و دفاع از حقوق زنان و برابری جنسیتی تأکید داشت و در عین حال، خواهان آزادی‌های فردی، مدنی و اجتماعی و دموکراسی بود. از ساختار غیرمتمرکز و افقی بهره می‌برد و برای سازماندهی و گسترش خود به شبکه‌های اجتماعی متکی بود. همچنین، توانست تا حدی بر شکاف‌های نسلی، اتنیکی، جنسیتی و پیرامون-مرکز در مبارزات پراکنده و جداگانه‌ی پیشین غلبه کند.

در جنبش مهسا اما جلوه‌ی دیگری از عشق به نمایش در آمد که تحولی به جلو را نشان می‌دهد. سنت و دستگاه های ایدئولوژیک حاکم بر جوامع اما، هر رنگ و تفاوتی که داشته باشند، جملگی کوشش می‌کنند، با تفسیر ها و احادیث مذهبی و سنتی و یا سکتی ، با خرافه‌ها و یا با ادبیات بازاری و سرگرمی به کمک اصحاب کلیسا و ملایان و برخی روشنفکران دستگاهی و بوسیله نظام فرهنگی و مدیای تبلیغاتی قدرتمندشان، این استقلال و میل رهایی را به صور گوناگون «مدیریت» کرده و آن را در سطح غریزه و آداب سنتی مثل میهن پرستی دروغین، هنرهای مبتذل و نمایشی ، تشکیل خانواده و پذیرش اخلاق پدرسالار و قوانین خاص خود، و با سرگرمی های رنگارنگ مهار کنند و یا به کجراهه ببرند. بویژه آنگاه که این میل و کنجکاوی دست به افشاء «اسرار سر به مهر» سیستم سیاسی حاکم میزند ، این افراد «واجب القتل» می‌شوند.

آیا با کوشش خستگی‌ناپذیری که نهضت آزادی در راه این مقصود انجام‌داده‌بود بهترین نتیجه را به‌دست‌نیاورده‌بود؟ همه‌ی اسناد موجود بر این دلالت دارد که جامعه‌ی سوسیالیست‌های خلیل ملکی نیز در این معامله پابه‌پای نهضت آزادی و، به عبارت درست تر دست‌دردست آن عمل‌کرده‌بود. در چنین وضعی نیروی اصلی جبهه ملی، یعنی جوانان آن، که ااکٍثریت بزرگ آن جوانان غیر حزبی بودند، بدون یک رهبری یا مرکزیت، به حال خود رها شد.

سوسیال دموکرات ها با اتکا به ارزش های بنیادین سوسیال دموکراسی هویتی روشن و امروزین دارند: مخالف جنگ و جنگ افروزی، مدافع صلح ، حامیِ مُحیط زیست، خواهانِ برابری زنان با مردان و پایبند به مفاد مندرج دراعلامیه جهانی حقوق بشرهستند. سوسیال دموکرات ها پیکارگران و مبارزینی استوار برای تحقق دموکراسی و عدالت اجتماعی هستند، و باورمند به اینکه پیکار سیاسی، اجتماعی، صنفی و فرهنگی نمی باید نیازی به شیوه های ضد انسانی و غیردموکراتیک داشته باشند.

ایجاد فرهنگ پلورالیستی و اینکه ایران واقعا متعلق به همه ایرانیان - صرفنظر از عقیده و مرام- است، امری است که بدون آن، رسیدن به تفاهمی برای دستیابی به اهداف مشترک امکان پذیر نخواهد بود. برد-برد تنها زمانی میسر است که هر بخش از اپوزیسیون، به سهم خود در تعیین سرنوشت خویش بسنده کند و نخواهد خواست خود را به بخش‌های دیگر اپوزیسیون و مردم، تحمیل کند. امروز مشترکا برای گذار از جمهوری اسلامی مبارزه کنیم و فردا را به نتایج صندوق رای در انتخاباتی آزاد بسپاریم. راه فردا نیز بسیار پرپیچ و خم و دشوار خواهد بود، اما حداقل می توان امکان شروع آن را فراهم کرد.

«حافظه‌ی فردی»، بُن و بنیاد «حافظه‌ی جمعی»‌ست. از رهگذر بازگویی یادمانده‌ها و روایت‌‌های فردی‌ست که سره از ناسره تمیز داده می‌شود، «حافظه‌ی جمعی» پا می‌گیرد و صیقل می‌خورد. با بسیج حافظه‌ی فردی بسیارانی که تجربه‌ی مشترکی را از سرگذرانده‌اند و آن را به صورت‌های گوناگون بازتابانده‌اند، زمینه‌ برای شکل‌گیری حافظه‌ی همگانی پدید می‌آید؛ و این زمینه‌ی مناسبِ رویش و پیدایش حافظه‌‌ یا حافظه‌های تاریخی‌ست. چه، می‌دانیم گروه‌های متخاصم اجتماعی، حافظه‌ی تاریخی ویژه‌ی خود را برمی‌سازند.

ایران، سرزمین تضادها و کشمکش‌ها، امروز بیش از هر زمان دیگری در آستانه تحولی عظیم قرار دارد. در تاریخ معاصر، لحظه‌هایی بوده که ملت‌ها توانسته‌اند سرنوشت خود را بازنویسی کنند و ملت ایران نیز بارها نشان داده است که استعداد برخاستن از زیر بار سنگین‌ترین فشارها را دارد. اما پرسش اصلی اینجاست: چرا در برابر چنین حجم گسترده‌ای از بحران‌ها، جامعه سکوت کرده است؟ چرا توده‌های مردمی که زیر بار فقر، فساد و سرکوب خم شده‌اند، هنوز به خیابان‌ها بازنگشته‌اند؟

عده‌ای از جمهوریخواهان متظاهر به چپ هم صلاح کار خودشان را چنان دیده‌اند تا نشستن بر سفره‌ی شاهزاده را امری لازم بشمارند. آخر اصالت این شاهزاده را جز ایشان چه کسی می‌تواند تضمین کند. مگر رضاخان تباری از شاهی به همراه داشت؟ وجاهت ناموجه اقتدار او، به کودتایی انگلیسی پیوند می‌خورد. انگلیسی‌ها همان‌هایی بودند که او را در حوت ۱۲۹۹ برای سیاست ایران فلاکت زده سوغات آوردند و سرآخر همان‌ها هم این سوغاتی لایتچسبک را در شهریور ۱۳۲۰ با خودشان پس بردند. اجرای همین نمونه از کودتا را فرزندش نیز راهی محترم شمرد. شکی نیست که کودتاهایی از این دست تنها به قصد تاراج دستآورد‌های مشروطه صورت می‌گرفت. چر‌اکه اگر غیر این بود هرگز انقلاب مردمی سال ۵۷ پا نمی‌گرفت.

طرفداران فاشیست رضا پهلوی درسهای خود را از هواداران ترامپ گرفته‌اند و بیش از همه در شبکه های مجازی به دروغ پراکنی و تبلیغات مشغولند. من از همه‌ی مشروطه‌خواهان دموکرات که با رژیم پلیسی شاه مرزبندی دارند, از همه‌ی چپهای دموکرات که به نقد دیکتاتوری پرولتاریا و انترناسیونالیسم پرولتری نشسته‌اند, و از همه‌ی جمهوری خواهان دموکرات اعم از فارس, کرد, بلوچ, ترکمن, عرب و آذری میخواهم که به وظیفه‌ی تاریخی خود عمل کرده برای جلوگیری از مصادره‌ی انقلاب ژینا از دست فاشیستهای شاه‌الهی, قدم در میدان گذاشته, یک صدا شعار دهند: "ایرانی آزاده! نه ملا, نه شازده".

نقض استقلال قطر که سال‌هاست نقش میانجی در مذاکرات برای آتش‌بس میان اسرائیل و گروه حماس داشته و هم سابقه میانجی‌گری در پرونده‌های تبادل اسرا داشته است، اکنون درس عبرتی می‌شود برای همه نظام‌های سرسپرده آمریکا در منطقه، حتی عربستان سعودی که با خرید صدها میلیارد دلار اسلحه آمریکایی، به توانایی مالی این کشور یاری می‌رساند، که نگران تمامیت ارضی و استقلال کشور خود باشند. زیرا پیامد این رفتار اسرائیل فقط به فلسطین و همسایگان نزدیک ختم نمی شود.

نقشه‌ی کودتای آمریکایی - انگلیسی که قرار بود اجرا شود دارای ۴ نکته اساسی به این شرح بود: یک مبارزه‌ی سیاسی و تبلیغاتی دامنه دار به‌راه بیفتد که ضمن آن مصدق به عنوان چهره‌‌ی مرموز کمونیست نقابدار معرفی شود؛ اپوزیسیون نیز تشویق به ایجاد هرج‌ومرج و آشوب گردد. شاه زیر فشار قرار گیرد که مصدق را برکنار کند و زاهدی را به جای وی منصوب نماید و بالاخره پشتیبانی افسران ارتش برای جانشینی زاهدی به جای مصدق جلب گردد.

امروز بیش از هر زمان دیگری نیازمند آنیم که مرزبندی ‌های سخت گیرانه و اختلافات نظری گذشته را عمده نکنیم و حول خواست حیاتی نجات جان زندانیان سیاسی و آزادی آنان گرد هم آییم. این وظیفه‌ انسانی و سیاسی همه جریان‌هائی است که رهائی انسان‌ها را هدف مبارزه خود قرار می‌دهند. بدون شک مبارزه‌ هر فرد و هر جریان سیاسی ارزشمند است، اما کافی نیست. تنها فعالیت مشترک و بسیج متحدانه‌ نیروهای چپ، دموکرات و آزادی‌خواه است که می‌تواند ماشین کشتار حکومت اسلامی را عقب رانده و فضای نفس ‌گیر سرکوب را بشکند. اپوزیسیون چپ و دموکرات ایرانی تا کنون نسبت به انجام این وظیفه خطیر حساسیت لازم نشان نداده و به بهانه‌های مختلف از گره زدن صداها برای تبدیل آن به یک فریاد رسا طفره رفته است.

ظاهرا آنچه خشم‌کور و واکنش سطحی برخی طرفداران سلطنت را بر می‌انگیزد، نقش سلطنت در پرورش بسترمناسب برای پیشروی حکومت دینی است که سلطنت طلبان دوست دارند با فروکردن سرخود در برف آن را نبینند و با فرافکنی به گردن چپ‌ها بیافکنند که خودآن‌ها با هر اشکالی که داشته‌آند و نقدی که برآن‌ها رواست، از قربانیان سرکوب بزرگ استبدادشاهی بوده‌‌اند. دلیل؟: وجودهزاران زندانی سیاسی چپ تا آستانه انقلاب بهمن در زندان‌های شاه. بهرحال این یک گزاره علمی است که هیچ نظام تازه‌ای از آسمان نازل نمی شود،

کودکی فقط گذرگاهی زودگذر در زندگی نیست؛ بلکه زیربنای شکل‌گیری شخصیت، هویت و رؤیاهای هر انسان است. لبخند هر کودک، نوید فردایی روشن‌تر برای جامعه و جهان است. اما امروز واقعیتی تلخ و بی‌رحم، سیمای کودکی را در بخش بزرگی از جهان مخدوش کرده است؛ جایی که میلیون‌ها کودک، به جای دویدن در حیاط مدرسه، در خیابان‌ها، معادن، کارخانه‌ها و کارگاه‌ها، بارهایی سنگین‌تر از سن و توان خویش بر دوش می‌کشند.

»  اعلام جنگ تجاری ایالات متحده علیه قطب‌های رقیب
»  برگ‌هایی از زندگی سیاسی دکتر شاپور بختیار* دفتر دوم
»  سیاست باطل را نمی‌شود به روز کرد!
»  برچسب‌زنی، توهین، تهمت و غیبت در فضای سیاسی و اجتماعی ایران
»  اهمیت بازنشر جزوه ی مارکسیست اسلامی یا اسلام مارکسیستی
»  آغاز پایان جمهوری اسلامی؛ سرکوب داخلی، دریوزگی خارجی و ضرورت اتحاد ملی