امنیت شغلی، ایمنی کار، بهداشت و حقوق کار بر بستر دگرگونی های تکامل تاریخی و ضعف ساختار معیوب سرمایه در ترمیم و بهبود آن ها متناسب با تحول و تکامل، آسیب جدی دیده؛ و مناسبات کار و سرمایه به دلیل تخریب و تهدید تضادها و آسیب پذیری جدی وحدت درونی ساختار سرمایه، دگرگونی پذیرفته که دامنه استثمار و تعدی به حریم زیستی محرومان و زحمتکشان را فزونی بخشیده است. کارگران و دیگر اقشاری که تحت تاثیر مخرب این روند دگرگونه قرار گرفته اند، بایستی با درک و شناخت بنیان های این تحرک و تکامل تاریخی، اشکال نوین مبارزه و تقابل را در یک پیوند تنگاتنگ بر علیه ستم سرمایه ارائه نمایند.

راه‌های جدیدی برای تفکر در مورد سوسیالیسم وجود دارد، و در ایالات متحده، اعضای جوان‌تری از کنگره هستند که به طور علنی می‌گویند آنها سوسیالیست هستند. در آمریکای لاتین افرادی هستند که اساساً می‌گویند مدل رشد قدیمی دیگر کار نمی‌کند، بنابراین باید به الگوهای جدید فکر کنیم؛ آنها این را buen vivir (زندگی خوب) می‌نامند. همه اینها شکوفایی بدیل‌ها در مقابل توسعه سرمایه‌داری است که در حال وقوع است. سوال بزرگ این است که آیا این توسعه خواهد یافت تا به یک جرم بحرانی تبدیل شود؟ این چالش ما در این زمان است. ما به طور فزاینده‌ای شاهد قطب‌بندی بین این جنبش‌ها و راست‌های اقتدارگرا و تمایلات فاشیستی‌ای که آنها نمایندگی می‌کنند خواهیم بود — فکر می‌کنم این اجتناب‌ناپذیر است.

بخش مهم آموزشهای مارکس؛ مخصوصا در کتاب "ایدئولوژی آلمانی"، نقد ایدئولوژی های بورژوایی و ایده آلیستی است. او می‌گفت هستی اجتماعی تعیین کننده آگاهی انسان، یعنی زیربنای اجتماعی تعیین کننده روبنای اجتماعی؛ مانند فرهنگ و ایدئولوژی هاست. و تئوری باید با عمل اجتماعی ایجاد وحدت نماید تا مانع آگاهی های غلط و صوری شود، چون جامعه نیاز به آگاهی حقیقی دارد. نظرات مارکس تاثیر مهمی روی: فلسفه، علوم اجتماعی، اقتصاد، فرهنگ،و همچنین روی جریانات سیاسی قرون ۱۹ و ۲۰ میلادی گذاشت.

تغییر موازنه قدرت در سطح جهانی، مشاجره و مذاکره را ابعاد نوینی بخشیده و جوامع را با یک دیپلماسی نوین و فعال بسوی یک تعامل نوین هدایت کرده است. سرمایه داری جهانی با ویژگی های جهانشمولی خود، تلاش دارد با دورزدن تغییرات از طریق اعمال قدرت هژمونیک خود، موازنه قدرت را کمافی السابق به نفع خود پایان دهد. ولی ساختار فرسوده و ناتوان آن تمامی مساعی وی را با بن بست ها و بحران های فروپاشنده روبرو ساخته است. چرا که سرمایه داری اکنون در مرحله ای از تحولات تاریخی خود قرار گرفته است که جز رجعت به گذشته و یا تن دادن به الزامات و نیازهای تحول و تکامل برای خروج از بحران، راه سومی برایش متصور نیست.

دوران برنشتاین در انگلستان بر او تأثیر زیادی گذاشت، زیرا او در این دوران تحت تأثیر «فابیانیسم» اصلاح‌طلبانه قرار گرفت. برنشتاین در دوره‌های سخنرانی «جامعه فابی‌ها» شرکت کرد، که گروهی از روشنفکران بودند و از جمله جورج برنارد شاو، بئاتریس و سیدنی وب در آن عضویت داشتند. این گروه، در چارچوب آزادی‌خواهی درونی و دموکراتیزه شدن امپراتوری بریتانیا، دیدگاه تکاملی از سوسیالیسم را توسعه دادند. برنشتاین خودش به یکی از «فابی‌ها» تبدیل می‌شود.

بشر امروز بر بستر رشد و توسعه ابعاد دانش و فناوری به درک بسیاری از ناشناخته ها و ابهامات زیستی خود پی برده، و بیش از هر زمانی تغییر و دگرگونی را حس و تعقیب می کند. این حس تغییر صرفا در عرصه دانش و فناوری نیست، بلکه تغییر در خودآگاهی جمعی خود را نشان می دهد. انسان امروز دیگر فقط به دنبال چگونه زیستن نیست؛ بلکه پرسش از چرا زیستن اینچنینی را با شدتی روزافزون به طور مداوم و بنیادین دنبال می کند. این خود نشانۀ تکامل ذهنی و ضرورت یک پوست اندازی ساختاری می باشد.در حقیقت می توان گفت که بشریت در نقطه جوشی از روندهای تاریخی، علم و زیست انسانی رسیده است. نقطه ای که دیگر امکان بازگشت به گذشته وجود نداشته و تنها راه نجات، گذر از وضع موجود می باشد

لنین از این طریق ماهیت دیالکتیک مارکسیسم را به‌شکل نظری و روش تحول جهان و شناخت انسان از هم شکافت و موجب تکامل دیالکتیک ماتریالیستی شد. نکته مهم دیالکتیک این است که مبارزه اضداد نیروی محرک و دلیل هر حرکت و جنبش است و وحدت اضداد : موقت، گذرا، نسبی، و مشروط می باشد ولی مبارزه اضداد با همدیگر امری مطلق است. به این دلیل لنین سهمی مهم در فهم ماهیت شناخت؛ مخصوصن نقش عمل و تجربه و عینی بودن حقیقت در پروسه درک شناخت دارد و میگفت دیالکتیک حقیقت نیز میتواند نسبی و یا مطلق باشد. ا

آنانی که به تئاتر جهانی دعوت شده اند، امروزه آن نمایشنامه چندش زا و گروتسکی را مشاهده می‌کنند که "گنده لات‌ها" و "خر پول‌ها" نقش افرینانش هستند. حال در میان آن تماشاچیانی که دغدغه تداوم و سربلندی ایران را در این "تئاتر صاحب مرده"دارند، پرسش‌های چندی بیداد می‌کند تولید اضطراب و نگرانی. زیرا اکنون تهدیدها در مورد تمامیت ایرانشان مطرح است. تهدیدهایی که در واگردان و ورق برگشتن تاریخی البته می‌تواند به بهبودی وضع داخلیش یاری رساند. در حالی که برایش هم‌چنین نسخه های شفابخشی می‌پیچند که می‌تواند وضع بیمار را از آن که هست بدتر کند. حیاتش را به پرتگاه سقوط بکشاند.