|
مرضیه شاه بزاز با ساز تو بزن
که در میان شاخه های لُخت کاج
مرغی به لانه نشسته
که به فصل اندوه و برف
ترانه ای می خواند، شاد و گرم
زخمه بزن ای یار، زخمه
شهاب طاهرزاده آی مردم ! به مریم رجوی اعتماد نکنید!
آینده
در نزد کسانی نیست
که با مشت زندگی را
جلو می برند
در نزد کسانی ست
دست خود را
هرگز مشت نکرده اند
رضا بی شتاببه آسمانِ کودکی به آسمانِ کودکی سلام
به بام وُ آن همه ستاره ها
که هر ستاره اش
- نهالِ مخملینِ آتشی -
نهاده در نهانِ من به یادگار
حسین دانائیماه از کوچه رفته است در کوچه
با ماه
می رفتم
از چشمان باز خانه ای
چکاچک چاقوها
بر زبان می گذشت
علی آلنگ"آرامش مقدس" خانم ادگار : بازهم بحران و نا آرامی دنیا را فرا گرفته است.
پدر جانسون : بگذار بازگردیم به کتاب مقدس!
خانم ادگار : اما برخی دین را افیونی برای مردم دانسته اند.
پدر جانسون : اینطور نیست چون دین یگانه ناجی مردم است!
محمدعلی اصفهانیشايد سقفی فرو ريخته باشد دررثای ساعدی و چند يار ديگر سکوت، چيز خوبي ست
يکدقيقه نه. يک مقدار نامعلوم.
به مقداری که هنوز زنده ای.
و يکدقيقه، بعد از آن.
رضا اغنمیرؤیای تبت فریبا، درصحنه ای که آفریده، تابلوی غم انگیزی از سیاهیِ فقر را برای مخاطبین به نمایش گذاشته است. ته نشینیِ اثرات آن فلاکت ها درجسم و روان شیوا، هشداری ست که خواننده در پوشش پردۀ حجاب تفاوت ها را تمیز بدهد. تفاوت نسل ها را. تغییرات اجتماعی را، تعلیم و تربیت فرهنگی را. مقایسه رفتار مادررا مثال میآورد با رفتارخودش. با فرزندش نیما را. بنگرید به گفتگوی دوخواهر در برگ 106 دفتر. صراحت و صمیمیت کلام و روانیِ نثر پختۀ فریبا نوید خوشی ست برای جامعۀ معتاد به سرکوب و خفقان در رشد وکمال مادران.
محمد بینش (م ــ زیبا روز )دیدار مثنوی
عشق و دوستی فرمان یازدهم (بخش پایانی) وقتی نقش خود را در آیینه می بینی ، آیا آیینه دارای این نقش است ؟ و یا وقتی که نای زن در نی می دمد آیا آن نوای بگوش رسیده از خود آن نی است ؟ حالت فنای عارفان نیر چنین است . در وقت اتصال با حق دیگر از وجود عارف چیزی نمانده است .
علی آلنگ" روزن " نگرانم
نگرانم نکند،
بعد آن همدم آخر که گذشت
درب این لانهِ پر خاطره را،
بی سبب بسته نبودم بتمام
دکتر منوچهر سعادت نوریای دوست : در زنجیری از سروده ها - بخش دوم در بخش نخست ، سروده هایی را پیرامون "ای دوست" بر پایه ی "پند و اندرز زندگی" مورد مطالعه قرار دادیم. در این بخش ، در پیوند با "ای دوست" به مفهوم معشوقه ، یار ، دلداده و یا القاب دیگر_ عاشقانه، به موضوع پیوسته جاودانه ی "عشق" می پردازیم.
بیژن باران تحلیل خانه سیاه است فروغ
فروغ با دید جبرگرا یا تقدیری بیماری با مقررات خشگ بهکده را هادی زندگی دانسته؛ درباره درونمایه عمده مستند یعنی واقعیات زندگی میگوید: زندگی یک چیز جبری است. زندگی است که این انسان جذامی را اداره میکند، نه او زندگی را. او مثل یک ذره است از زندگی.
رضا بی شتابسبوی دوستی به سانِ واپسین آشفته دیدار
نمی دانی به خوابی یا که بیدار
تو می سایی به سوی سایه دستی
ولی آیینه در زندانِ زنگار
حسین دانائیما دلتنگ بوسه ایم هر صبح
خاک خوب قدیمی
در گلو
بغض می کند
مسعود نقره کارامریکا – امریکا * (داستانک) باد تابلو را انداخته است. خانم هانسن تابلو را با عصای اش پیش می کشد و به سختی آن را برمی دارد و سرجای اش می گذارد. کمی راست و ریس اش می کند . دو سه قدمی عقب می رود تا تابلو را بهتر ببیند، و وقتی مطمئن می شود تابلو را کج و کوله جای اش نگذاشته دستمال اش را روی نام و عکس " اوباما" می کشد تا گرد و غبارش بروبد.
محمد جلالی چیمه (م. سحر)فردای بهتر بر گِردِ خود، پرگار سان ، خطّ ِ مُدوّر می کشم
وانگه به دامِ خویشتن ، آه از جگر بر می کشم
افتاده بیرون از کران ، وز راهیان ِ کاروان
چون مرغ دور از آشیان ، بر هر دری پَرمی کشم
مجید نفیسیآتش مرا باد به کف آمد
و تو را آتش.
پس فروزان شو
تا در ویرانه های جهان
به رقص درآئیم.
جهان آزادستّـار، ستّـار بگذار تا بنشینم و تنها بگریم
بر کوه و دشت و جنگل و صحرا بگریم
بگذار تا رعدی شوم در کوهساران
یا همچو ابری تیره بر دنیا بگریم
رضا مقصدیما زجنس ِ نور وُ پرده های منتظر، نشسته ایم هیچ کس
حرف ِ تیره ی تبار ِ شبگرفته را به خانه اش نمی بَرَد
پنجره، نیازمندِ روشنی ست
پرده های منتظر نشسته ، نیز
علی آلنگ" لرزشی دیگر! " و ما اینجائیم اما ،
هنوز تا هنوز
با دستانی مسکوت
که در زمستان یک حادثه
اسیر انجماد اند!
آزاده بی پرواتو - من چراغ
نور
آینه
تو ;
بوی خوش
باران
دکتر منوچهر سعادت نوریای دوست : در زنجیری از سروده ها
- بخش نخست گر چه زنده یاد فروغ فرخزاد در غزل پنجره گفته بود "ای دوست ، ای برادر ، ای همخون/ وقتی به ماه رسیدی/ تاریخ قتل عام گل ها را بنویس" و یا روانشاد مهدی اخوان ثالث در "نا گه غروب کدامین ستاره ؟" هشدار داده بود "ای دوست ، ما را مترسان ز دشمن/ ترسی ندارد سری که بریده ست" و یا سراینده ی فقید و پر احساسی چون سیاوش کسرایی زمزمه می کرد که "به من گفتی که دل دریا کن ای دوست"، اما انگیزه ی اصلی نگارنده در تهیه و تدوین زنجیره ی "ای دوست" ، سروده ای بود از دکتر باقر پَرهام به ویژه آنجا که می گوید:
تحمل دگری ، از لوازم بشری ست / بشر ، بشر نشود جز از این گذر ، ای دوست
عباس شکریزبان، خودِ اندیشه است گفت وگو با پرتو نوری‌علا “زبان” در شعر یا هر نوع آفرینش کلامی “همه چیز” است. زبان، خودِ ذهن و دریافت و تجربه هنرمند است. زبان، خودِ اندیشه است. به همین دلیل اگر شاعر یا نویسنده‌ای، اندیشه‌ای پویا، جستجوگر، با حساسیت بالا، تجربه یا تخیل قوی نداشته باشد، زبان‌اش نیز فرسوده و بی رمق و کل کار ضعیف و ناموزون خواهد بود.
مجـيـد فلاح زاده
« ديب، شادی، مردم »
(نمايشنامه‌ی عروسكي در سه تابلو)
چهارسوی بزرگ شهرواقعی كه تاریک ــ روشن است. گروه کُر و سُولیست خوانی «گاث ها» و سُرود می خوانند.
گُروه کُر: بَگَ وَزرَکَ اَهورَمزدا
هِیَ شیاتِم اَداَ مَرتی یَهیا…
بَگَ وَزرَگَ اَهورَمزدا
هِیَ شیاتِم اَداَ مَرتی یَهیا ...*
بیژن باران فروغ: خانه سیاه است مستند خانه سیاه است فروغ شاهکار و راهگشای مستندسازی در ایران است. این مستند تلفیق شعر و فیلم بوده؛ فروغ با حافظه قوی خود دکوپاژ را دور زده؛ فیلمبردازی و تدوین را بطور بداهه خود انجام داد. فروغ در 1341 مستند خانه سیاه است را در باره بهکده بابا باغی تبریز کارگردانی کرد. این شاهکار یکی از مستندهای عالی جهان است که در جشنواره های اوبرهازن آلمان، پزارو ایتالیا، لوکارنو سویس، فیلم آمریکا جایزه برد.
علی آلنگ" فاتحانِ متروک " سوارانی غریب
که در کشتزارهاشان،
جز هرز نمی‌‌رویید
و اسبها‌شان ،
جز آب و آخور نمی‌‌دانست،
بقصد جهانی فتح آمدند
| 
