مجازات اعدام و فقر گروه مترجمین ترجمهای را که در ذیل ملاحظه میکنید خلاصهی متنی است که سازمان ائتلاف جهانی علیه مجازات اعدام در سال۲۰۱۷منتشر کرد. با تشدید هولناک مجازاتهای اعدام در چند ماه گذشته درایران، و امید به لغو مجازات اعدام درآینده، معتقدیم که محتوای این مقاله، با این که بیش از شش سال از انتشار آن میگذرد، هنوز قابل تأمل میباشد.
ائتلاف جهانی علیه مجازات اعدام بههمراه سازمانهای طرفدار الغای مجازات اعدام از سراسر جهان، پانزدهمین روز جهانی علیه مجازات اعدام را گرامي داشتند. امسال ما تمرکز خود را متوجه رابطه بین فقر و مجازات اعدام میکنیم. ائتلاف جهانی در حال رسیدگی به این موضوع است زیرا ما میدانیم که بسیاری از افراد با زمینههای اقتصادی محروم، معمولا بیشتر در معرض خطر اعدام هستند....
سپیده فرخندهویکتور هوگو و اعدام
ویکتورهوگو: «اعدام، جنایت دولتی که لغو آن در کشورهای متمدن قطعی است.» به مناسبت درگذشت روبرت بدنتر وکیل سرشناس فرانسوی مدافع حقوق بشر ویکتور هوگو زمانی که داستان آخرین روز یک مرد محکوم به اعدام را نوشت، ۲۶سال داشت و در همان زمان شاعری پرآوازه و معتبر محسوب میشد. این نویسندهٔ جوان که از شکوه و شهرتِ شاعری موفق برخوردار بود، تصمیم گرفت که در برابر حکمرانان و قضات قد علم کند و با مجازات اعدام به مخالفت برخیزد. او بر آن شد تا برای آرامش وجدان خود دربارهٔ این موضوعِ بهشدت جنجالبرانگیز بنویسد.
احد قربانیاعلامیهی جهانی حقوق بشر،
قانونی برتر از قوانین همهی ادیان، اقوام، دولتها و ملتها انسان دارای حقوق است. نفس انسان بودن، هر کسی را دارای حقوقی میکند، حقوقی مستقل از تعلق او به فرهنگ و ملتی خاص. این اصول چون پایهای هستند حقوق بشر نامیده میشوند، نه حقوق این بشر یا آن بشر، یعنی نه حقوق ایرانی، عرب یا آلمانی، مسلمان، مسیحی یا یهودی، سیاه، سفید، زرد یا سرخ بلکه حقوق بشر در معنایی مطلق. حقوق بشر، انسان را در برابر افرادی که قصد ظلم یا آسیب رساندن به او را دارند، حفاظت میکند. با پایبندی به حقوق بشر همزیستی انسانها در صلح و آرامش امکان پذیر میشود. اساس اعلامیه حقوق بشر این ایده است که تمامی انسانها از بدو تولد آزادند و حقوقی برابر دارند.
آتشسوزی زندان اوین: روایتهای تازه از سرکوب زندانیان فرزاد صیفیکاران - بی بی سی آتش، دود، تیراندازی و صدای مهیب انفجار. اینها تصاویری بودند که شنبهشب، ۲۳ مهر ۱۴۰۱، در اوج اعتراضات سراسری بعد از کشته شدن مهسا (ژینا) امینی، از زندان اوین، در دامنه کوه البرز، بزرگترین و بدنامترین زندانی که مخالفان سیاسی ایرانرا در خود جای داده، منتشر شد.
اکنون یک سال از آتشسوزی بزرگ اوین گذشته و تنها روایت مسئولین این زندان و قوه قضائیه، بر اقدام به «درگیری، شورش، تخریب و آتشسوزی» برخی از زندانیان قرنطینه بند ۷ و در نهایت سرکوب آنها تمرکز داشته است. این روایت نه تنها سوالات بسیاری را بیپاسخ گذاشته بلکه از آنچه در بندهای دیگر اوین گذشته چیز زیادی به ما نمیگوید.
عباس بختیاریترور و قتل رهبران و مریدان سلسلههای متصوفه در ايران بازداشتشدگان پیروان طریقتهای متصوفه بازجوهای آموزشدیدۀ مخصوص دارند در دوران سعيد امامي فيلمي مستند به نام «عرفان دُمخروسي» تهيه و پخش شد كه شباهت بسياري به سريال «هويت يك» حسين شريعتمداري كيهان داشت كه نويسندگان و دگرانديشان را ترور شخصيت ميكرد. در آن زمان نسخههايي از اين فيلم در اختيار رؤساي ادارات و نهادهاي دولتي قرار گرفت. گوينده بر تصاویر میگوید: «اين فيلم با تأئيد رهبر معظم انقلاب، حضرت آيتالله خامنهاي براي افشای فرقههاي بهاصطلاح عرفاني و بهمنظور جلوگيري از مردمفريبي آنان در اختيار شما قرار ميگيرد.» صحنههاي ساختگي اين فيلم بسیار مشمئزكننده آرايش و مونتاژ شده است.
سازمان ملل متحد باید از جمهوری اسلامی بخواهد که قانون حجاب اجباری را لغو کند کمپین حقوق بشر در ایران در حالی که زنان و دختران در ایران بیش از پیش در معرض خشونت سازمانیافته حکومتی همچون بازداشت خودسرانه هستند و شدت اعمال تبعیض علیه آنان بیشتر میشود، حاکمیت بار دیگر درصدد فعال کردن گشت ارشاد است. کمپین حقوق بشر در ایران از سازمان ملل متحد و جامعه جهانی میخواهد که صراحتا بر لغو فوری این قوانین ضد حقوق بشر و دستورات اجرایی تبعیضآمیز علیه زنان تأکید کنند.
طرح تحقیق و تفحص حکومت از کانونهای وکلای ایران ادامه سرکوب سیستماتیک وکلا و نابودی کامل استقلال کانون وکلاست تصویب طرح تحقیق و تفحص از عملکرد کانونهای وکلای دادگستری و نیز اتحادیه سراسری کانونهای وکلای دادگستری ایران (اسکودا) در مجلس شورای اسلامی، اقدامی آشکار در جهت اعمال فشار همهجانبه علیه وکلای مستقل در ایران است که پس از خیزش سراسری مردم و سرکوب وحشیانه حاکمیت، در صف اول دفاع از مبارزان و مجروحان و دادخواهان بودهاند. این طرح به مقامات و نهادهای قضایی و امنیتی اجازه میدهد تا در پوشش قانون و به نام نظارت، در جزئیترین بخشهای کانونهای وکلای دادگستری دخالت کنند. از جمله «بررسی صلاحیت قانونی» وکلای عضو کانونهای وکلای دادگستری که میتواند زمینه را برای ممنوعالکار شدن بسیاری از وکلای مستقل را فراهم کند.
منیره برادرانتولد نمادی دیگر؛ آرامستان آیچی آرام نمیگیرد شاید طعن تاریخ است که حکومتی که در گورستان با سخنان خمینی پایه گذاشته شد، در گورستانی دیگر پایههایش به لرزه درآمده است؛ در آیچی سقز. شعار "ژن، ژیان، ئازادی" در ایران از آن آرامستان زاده شد.
خاکسپاری مهسا ژینا امینی به یک رخداد تبدیل شد. تصویر مهسای در کما بار معنایی بزرگی داشت. این پیکر زخمخورده از خشونت گشت ارشاد نماد مجموعه بدنهای زنانی بود که در بیش از چهار دهه گذشته مورد آسیب و تعرض حکومت واقع شده بودند. آن درد تازیانه و تبعیضها بود که خاکسپاری مهسا ژینا را به یک رخداد تبدیل کرد.
آیدا قجر در گفتوگو با ناصر مهاجر و رضا معینی به رسمیت شناختن جنایت؛
گفتههای مرتضویزنجانی درباره کشتار ۶۷ نخستین مقام حکومتی که از درون جمهوری اسلامی به اعدام هزاران زندانی سیاسی در تابستان ۶۷ شهادت داد، «آیتالله حسینعلی منتظری» قائم مقام وقت «روحالله خمینی» امضاکننده حکم کشتار دستهجمعی آن هزاران جان جوان بود. حالا، یک چهره حکومتی دیگر، «حسین مرتضوی زنجانی» رئيس آن زمان زندان اوین و پیش از آن زندان گوهردشت است که در تاریخ ۵ تا ۹ خرداد، در چند جلسه برنامه کلابهاوس درباره کشتار تابستان ۶۷ اظهار اطلاع میکند و اظهارتش برای چند روز به بحث رسانهها و شبکههای اجتماعی تبدیل میشود.
جمعی از فعالان مترقی عرب اهواز (عاتق) بزرگداشت قربانیان کشتار چهارشنبه سیاه محمره (خرمشهر) سال ۵۸ از زمان وقوع آن کشتار و گذشت چهار دهه از تأسیس جمهوری اسلامی، نظام همچنان مرتکب اعمال قتل، شکنجه و اعدام در سراسر ایران می شود. نظام همان استراتژی، رویکرد فاشیستی و سیاست سرکوبگرانه را علیه همه مردم و ملیت های ايران دنبال می کند.
اما همه اینها عزم و اراده توده های مردم را سست نکرده است. مردم ایران با گرایش های مختلف سیاسی، احزاب و تشکل ها و جریان ها همچنان به مبارزه خود علیه نظام ولایت فقیه ادامه می دهند. خیزش انقلابی «زن، زندگی، آزادی» به پیشتازی زنان قهرمان کشور که پس از قتل ژینا مهسا امینی آغاز شد و در آن همه اقشار جامعه مشارکت داشته اند یکی از سلسله قیام های مردمی که دیر یا زود منجر به ایجاد تغییرات انقلابی خواهد شد.
چند پرسش از ناصر مهاجر دربارهی اعدام : «امروز در موقعیتی هستیم که میتوانیم یک کمپین جهانی جدی به راه اندازیم» ه باور من، در این دوران گذار، برای پیشگیری از اعدام هر آن که به این مجازات بیرحمانه محکوم میشود، باید شکلهای گوناگون مبارزه را به کار گرفت. به یک شکل مبارزه نباید بسنده کرد. هیچ شکلی را نباید مطلق کرد و شکلهای دیگر را تخطئه. وانگهی باید با سعه ی صدر به روش ها و منش های گوناگون کنشگری روبروشویم. هر کس، هر کاری را که از دستش ساخته است، باید انجام دهد. باید فضایی ساخت که هر کس متناسب با توان و امکاناتش دست به کار شود. پذیرش و احترام به گوناگونی راه ها و روش ها، امروز بیش از همیشه مهم است. اما نباید از دیده دور داشت اهمیت یک کارزار جهانی را برای رسیدن به هدف که همانا نجات جان « زندانی وجدان» است. در موقعیتی هستیم که میتوانیم یک کمپین جهانی جدی به راه اندازیم.
س. حمیدیخبرگزاری میزان یا همان اعدام پرس این روزها سایت خبرگزاری میزان بیش از هر زمانی فعال شده است تا از اعلام اعدامهای حکومت چیزی فرونگذارند. خبر اعدام ها را نخست میزان مینویسد و سپس سایتهای همشهری، خبرگزاری فارس، تسنیم، ایران، جوان و کیهان شریعتمداری به مالهکشی و فرآوری اصل خبر میپردازند. موادفروشی، جاسوسی، تجزیهطلبی و مفسد اقتصادی شناسههایی هستند که همهی آنها را برای اعدامیان به کار میگیرند. لابد به گمان ایشان پس از اعدام سر و کلهی هیچ موادفروش یا جاسوس و مفسد اقتصادی در این امالقرای جهان اسلام پیدا نخواهد شد. اما در هفتههای اخیر موضوع اعدامهای حکومت حدت و شدت بیشتری به خود گرفتهاست.
شهاب میرزایی اعتراضات ایران و «قتل حکومتی»؛ «تیراندازی به چشم از یک متری» بیبیسی چند دقیقه بعد دوباره رفتم بالا دیدم که هیچ کس روی پشت بام نیست جز شوهرمن که کف زمین پشت بام افتاده. دستم را روی سینهاش گذاشتم، صدایش کردم، جواب نداد. بدنش گرم بود، گفتم شکر خدا زنده است که یک دفعه دیدم پشت سرش پر از خون است. تازه صورتش را دیدم. به چشم او شلیک شده بود.»
این روایت مریم جعفری، همسر محمد جامه بزرگ است که به هنگام قتل در اتاق خانه خودش حبس شده بود و پس از رفتن ماموران به بالای جسد همسر خود میرود.
گفتوگو با فرخنده اعظمی شکنجه در ساواک؛ «برای ثبت در تاریخ روایت میکنم» فرخنده اعظمی روایت میکند وقتی که بازداشت شد دو مامور ساواک به شدت او را مورد ضرب و شتم قرار دادند. در آن حالی یکی از آنها سعی میکرد جلوی دهانش را بگیرد تا صدای فریادهای او هنگام شلاق زدن بیرون نرود. او میگوید درد شلاق به کف پا چنان زیاد بود که دچار تشنج شد، به همین خاطر او را از تخت باز کردند، کمی به او آب دادند و دوباره به تخت بستند و شروع به شلاق زدن کردند.
فرخنده اعظمی تنها ۲۲ سال داشت و تازه از سفر ماه عسل برگشته بود که همراه با همسرش توکل اسدیان به دست ساواک بازداشت شد.
گفتوگوی آیدا قجر با ناصر مهاجر و رضا معینی: هشت ماه پس از پایداری جنبش زن، زندگی، آزادی؛ «فریب» عفو حکومت و تهدید دستاوردهای حجاب اختیاری زنان هشت ماه پس از آغاز خیزش مردمی در پی کشته شدن «مهسا [ژینا] امینی»، سیاستهای جمهوری اسلامی در برابر زنان و مردان آزادیخواه در پهنه عمومی در ظاهر، تغییراتی کرده است. نظام جمهوری اسلامی اما همچنان بر سرکوب پای میفشارد و هر تغییری هم در سیاستهایش نیز با تکیه بر سرکوبگری است؛ اما با شکل و روشی دیگر. سیاستهای جمهوری اسلامی همواره با تغییر شرایط سیاسی- اجتماعی، اشکال مختلفی پیدا میکند. مهمترین جلوههای آن را را میتوان در خصوص «عفو» و آزادی زندانیان سیاسی پیش از نوروز عنوان کرد که بسیاری از جمله «نرگس محمدی» فعال حقوق بشر و روزنامهنگار، آن را «فریب» خواندند. جلوه دیگری از این تغییر را میتوان در خصوص حجاب زنان مشاهده کرد...
نامه ۲۰ وکیل و حقوقدان ایرانی به چهار مرجع بینالمللی درخصوص ضرورت تشکیل کمیته مستقل و مشترک جهت تحقیق و اقدام فوری درباره مسمومیت سریالی دختران دانش آموز از آن سازمانهای بینالمللی که هر کدام در یکی از حوزههای زیر تخصص، مسئولیت و ماموریت دارند، میخواهیم که با تشکیل فوری یک کمیته مستقل و مشترک با حضور نمایندگان خود برای اعزام به ایران (و یا با استفاده از نمایندگان خود در ایران) نسبت به چهار مساله زیر، تحقیق یا اقدام فوری نمایند:
۱-منشاء این مسمومیتهای سریالی چیست؟
۲- چرا حوزه آموزشی و بویژه مدارس ایران درگیر این مسمومیتهای سریالی شده است؟
۳- چرا دانشآموزان دختر مورد هدف قرار گرفتهاند؟
۴- چه اقداماتی باید برای کمک فوری و موثر به دانشآموزان انجام شود؟
همپیمانیِ بیش از ۵۰۰ خانواده دادخواه
و کنشگر مدنی با پیمان دادخواهی در پی انتشار پیشنهاد پیمان دادخواهی، شمار شایان توجهی از خانوادههای دادخواه و کنشگران مدنی به امضا این سند برآمدند و همراهی خود را برای برآورده شدن هدفهای پیمان ابراز داشتند.
این همبستگی نشانگر زمینهی مناسب برای گسترش و توانمندسازی گفتمان دادخواهی در بزنگاه تاریخی جنبش «زن زندگی آزادی» ست. اینگونه میتوان به کارزاری بایسته برای پیشبرد فرجامهای پیمان دادخواهی دامن زد و به گسترش همبستگی و همراهی امیدوار بود.
این همبستگی نشانگر زمینهی مناسب برای گسترش و توانمندسازی گفتمان دادخواهی در بزنگاه تاریخی جنبش «زن زندگی آزادی» ست. اینگونه میتوان به کارزاری بایسته برای پیشبرد فرجامهای پیمان دادخواهی دامن زد و به گسترش همبستگی و همراهی امیدوار بود.
همنشین بهارکنوانسیون چهارم ژنو Fourth Geneva Convention کنوانسیون یک نوع معاهده است و با هدف تدوین قواعد حقوقی و مهم، مابین کشورهای مختلف تنظیم و امضا میشود. پُراهمیتترین ماده حقوق بینالملل بشردوستانه؛ کنوانسیون ژنِو است که با تصویب آن، چهارچوب کلی جدیدی برای تنظیم رابطه با زندانیان و اسرای جنگی فراهم آمد.
گفتگوی آیدا قجر با رضا معینی و ناصر مهاجر در چرایی «عفو» زندانیان سیاسی جمهوری اسلامی افزون بر فشارهایی که در جامعه برای آزادی زندانیان داشت، تنگناهایی هم برای نگهداری و هزینه آنها داشت. از آن میان، برای هر زندانی در ایران سازمان زندانها بیش از چند میلیون تومان هزینه میکند. اما این کشتار و بازداشتها در جامعه واکنشهایی را به وجود آورده بود. در هفتههای نخست خانوادهها مقابل زندانها تجمع میکردند. در همین آماری که دربارهی زندانیان منتشر شده است، طبق گفته حکومت بیش از ۹۰ درصد بازداشتیها به گفته خودشان «سوپیشینه» نداشتند، شهادتهای زندانیان از زندانهای فشافویه و اوین و بهويژه در شهرستانها مثل زندان کارون، نشان از بسیاری شمار بازداشتیها بود. نگهداری این انبوه زندانیان و سپس جو جامعه اجازه تداوم نگهداری این شمار زندانی را به جمهوری اسلامی نمیداد.
نامهی سرگشادهی جمعی از فعالان مدنی به دبیرکل سازمان ملل متحد: صریحا و سریعا از دولت جمهوری اسلامی توقف احکام صادره را خواستار شوید ما امضاکنندگان این نامه که مخالف اصولی مجازات "غیر انسانی و ضدبشری اعدام هستیم ، ضمن محکومیت شدید این جنایت و ازآن جا که دادگاه های انقلاب اسلامی در سراسر ایران و بویژه تهران مبادرت به صدور حکم اعدام چندین انسان معترض که تنها جرم آنان شرکت در تظاهرات مسالمت آمیز جنبش زن زندگی آزادی، بوده است، برای جلوگیری حتمی از اجرای این احکام غیر قانونی و ضد بشری که در صورت اجرای ناباورانه، خانوادههای زیادی را عزادار خواهد کرد،ازآن مقام که بر رفیع ترین جایگاه آن سازمان معتبر تکیه زده و خود دارای کارنامه ی پرافتخار سوابق حقوق بشری می باشند، مصرانه استدعا داریم با استفاده از اهرم قانونی و استمداد از جامعه ی جهانی و وجدان بیدار در سراسر جهان صریحا و سریعا از دولت جمهوری اسلامی توقف احکام صادره را خواسته و پیرو محکومیت جمهوری اسلامی در شورای حقوق بشر، از این دولت بخواهند روند محاکمات غیرقانونی معترضین اعم از کودک و غیره را متوقف و در آینده نیز مطابق قوانین داخلی و استانداردها و میثاقهای بینالمللی و با حضور وکیلان مستقل برگزار نمایند.
سیما صاحبی اندیشهی پوینده سوسیالیست، امید به آیندهای روشن بود. به مناسبت بیست و چهارمین سالگرد قتل محمد جعفر پوینده، عضو کانون نویسندگان ایران به این نکته تأکید می کنم که دادخواهی حرکتی است پویا و در طول این سال ها ابعاد ناشناختهای از آن برای شخص من روشن شده است که شاید در بیست و چهارسال پیش حتا به آن فکر هم نمی توانستم بکنم. این روند دادخواهی به جلو را مدیون همه زنان و مردانی هستم که مانند من و در اکثر موارد در کنار من، برای دادخواهی و روشن شدن حقیقت تلاش کرده و می کنند. در عین حال از مجموعه سخنانم می خواهم به این نتیجه برسم که امروز دادخواهی ضرورتی اجتماعی است ، ضرورتی که نه تنها برعهده همه دادخواهانی است که در طول حکومت جمهوری اسلامی عزیزان خود را از دست داده اند، بلکه به عهده تک تک اعضای جامعه ماست که این قتل ها و کشتارها را شاهد بودند و به آن ها اعتراض کردند.
گفتوگوی آیدا قجر با ناصر مهاجر و رضا معینی پایداری در برابر سرکوب ناصر مهاجر: قلب من دقیقا همانطور میزند که قلب رضا معینی. فکرم نیز کمابیش همانیست که او در بخش پایانی صحبتهایش طرح کرد. آنچه به آن صحبت میافزایم این است که سرکوب هم مثل هر چیز دیگری، مراحل گوناگون تحول خودش را دارد. بر پایهی دادههای امروز، احساس میکنم که به زودی وارد مرحله دوم سرکوب میشویم.
رضا معینی: من بر دو مساله میخواهم تاکید کنم. نخست آنکه یک جنبش اینگونه سراسری و همگانی، جنبش چندصداییست که باید اجازه داد، صدای همه شنیده شود؛ حتا صدای مخالفان این جنبش. حتی کسانیکه فکر میکنند به گونهای دیگر هم میتوان جنبش را پیش برد.
همنشین بهارقتلِ فروهرها، مختاری، پوینده و مجید شریف به روایت قاتلین در این بحث بعد از اشارهای کوتاه به داریوش و پروانه فروهر، محمد مختاری، محمدجعفر پوینده و مجید شریف، روایت کسانیکه آنان را کاردآجین کردند یا به دار کشیدند، بازگو میکنم.
کشتار فکر و گفتمانِ مخالف در میهن ستمدیده و مجروح ما، که نقطه اوجش، اسیرکُشی سال ۶۷ بود، بعدها دامن زندانیان آزادشده را هم گرفت و قاتلین، در طرح موسوم به «الغدیر» شماری از آنان را ربودند و کشتند. تیغ ستم، فرهنگورزان و دانشوران ایران را
س. حمیدیاعدامهایی که اینک تدارک میبینند خانوادهها به حتم باید نام و نشانی افراد مفقود یا بازداشت شدهی خود را به اطلاع مجامع حقوق بشری در خارج کشور برسانند. همچنین میتوانند نامههای اعتراضی و دادخواهانهی خود را به دفتر سازمان ملل در تهران یا خارج کشور هم ارسال کنند. جدای از این، میتوانند مقابل نمایندگی سازمان ملل در تهران یا هر شهر دیگری تجمع اعتراضی راه بیندازند. کنشگران خارج از کشور هم میتوانند در همین راستا به خانوادههای زندانیان سیاسی یاری برسانند. رسانهای کردن هرچه بیشتر اقدامات انجام شده هم میتواند حکومت را از مواضع نامردمی خویش پس براند. شکی نیست که دادگاهها باید به طور علنی و با حضور خبرنگاران و خانوادهی زندانیان سیاسی برگزار شود. چنین مطالبهای بخشی پایدار از خواستهای همهی خانوادهها شمرده میشود. میتوان در اقدامی دسته جمعی چنین مطالبهای را در خارج و داخل کشور به پیش برد.
س. حمیدیدر دفاع از بازداشتیها و مفقودشدگان کم نیستند افرادی از بازداشت شدگان که تا کنون نام و نشانی ایشان در لیست دادستانی دیده نمیشود. شاید بتوان به چنین گروهی نام مفقود شدگان را اطلاق کرد. در واقع حکومت خود را در قبال مفقود شدگان چنین ماجرایی پاسخگو نمیبیند. اما تجربههای پیشین واقعیتی را پیش روی ما میگذارد که بسیاری از همین مفقود شدگان برای همیشه مفقود باقی میمانند. چون افرادی از ایشان در نهایت مجبور میشوند زیر شکنجه به مرگی ناخواسته گردن بگذارند. خانوادهها نیز ضمن شناختی که از جمهوری اسلامی دارند، چنین دلشورهای را در ذهن خویش دوره میکنند. طبیعی است که به دادستانی و سایر نهادهایی قضایی و امنیتی باید فشار آورد تا از محل زندانی شدن بازداشتیها نشانیِ درستی به دست بدهند. اما اتحاد عمل خانوادهها و تجمع مداوم و سازمان یافتهی ایشان در دادستانیها میتواند برای اجرای چنین هدفی تسهیلگری بیشتری به عمل آورد.
|