گر نگفتی بودی

یادت نبود آن روز را؟
که
در هوای دل انگیز آن غروب دوست داشتنی
همراه با قدم زدن
روی برگ های پاییزی باغ رویاهای فردا،
این ترانه همدم شد :
اگر نگفتی بودی
از یادم رفته بودی ،
آری !
نم نم باران تنم را خیس
و
حسی از سردی مهمان درونم شد ،
و خواندم
برگ های درختمان را خزانی نیست
تا من وتو
ریشه های آن درخت هستیم.

· کامروز حسنی ، آبان 91