new/gabriel-boric1.jpg
حبیب حسینی‌فرد

انتخابات شیلی؛ بازی میان نسل‌ها در میدان ترس و امید

در ۳۰ سالی که از احیای دمکراسی و پایان حکومت نظامیان به سرکردگی آگوستو پینوشه در شیلی می‌گذرد، سابقه نداشته است که نامزدی که در دور اول انتخابات مقام دوم را حائز شده در دور نهایی به پیروزی برسد. روز یکشنبه ولی چنین اتفاقی رقم خورد و گابریل بوریچ با کسب ۵۶ درصد آرا رقیب راست پوپولیست خود، خوزه آنتونیو کاست را شکست داد. بوریچ، از رهبران سابق جنبش دانشجویی در ۱۰ سال پیش، حالا ۳۵ سال سن دارد و تازه به لحاظ سنی واجد شرایط انتخابات شده است. به این ترتیب شیلی جوان‌ترین رئیس‌جمهور خود را تجربه خواهد کرد. او در کارزار انتخاباتی گفته است که «از جوانی ما ترسی نداشته باشید. ما روی شانه تجربه‌های کسانی ایستاده‌ایم که قبل از ما مبارزه کردند. از اشتباهات و موفقیت‌های آنها درس گرفته‌ایم و حالا اینجا ایستاده‌ایم.»



فروش رافال را پنهان کنید تا نبینند!

سلاح های فرانسوی برای دیکتاتوری نمونه

سباستین فونتِنِل - برگردان بهروز عارفی

اصول خیرخواهانه ای که فشارهای دوستانه برانگیخته اند، در گذشته فروشِ سودآورِ اسلحه فرانسوی را دچار اختلال کرده است. در سال ۲۰۱۴، فرانسه برای مجازات روسیه به خاطر تحریکاتش در مناقشه اوکرین از تحویل دو ناوهلیکوپتربر به مسکو خودداری کرد. اما، دغدغه ها سَمت گیری های متغیری دارند، همان گونه که شتاب زدگی فرانسه برای مسلح کردن مارشال السیسی مصر نشان می دهد.



علیه بوروکراسی وهنجارها ، به هواداری از آزادیِ مدلِ اوبِر

مواظب گاردِ جوانِ لیبرالیسم باشید...

آنتوان شوارتز - برگردان بهروز عارفی

نامزدهای راست گرایان در انتخابات آینده ی ریاست جمهوری فرانسه در ارائه ی پیشنهادهای اقتدارگرایانه با یکدیگر رقابت می کنند تا در انتخابات درونی حزب شان برای گزینش نامزد برنده شوند. تاحدی که می توان گمان برد که راست لیبرال ناپدید شده است. اما این جناح راست با تکیه بر چند رسانه ی بزرگ، هنوز چند روشنفکر پُرکار در میان خود دارد. موضوع نبرد آنان، ساده سازیِ اموراداری است.



new/gilbert-ashkar1.jpg
فاطمه مسجدی و بابک مینا در گفتگو با ژیلبر اشقر

چپِ لبنان در مواجهه با اسلام‌گرایان

کمونیست‌های سنتی به طور تاریخی خود را نماینده‌ی طبقه‌ی فقیر و کارگران می‌دانند، و در اتحادیه‌های کارگری فعال‌اند و برای حقوق آنها مبارزه می‌کنند. اما پایه‌ی اقتصاد لبنان صنعتی نیست، و کارخانه و کارگران صنعتی زیادی ندارد. کارگران بیش از بخش صنعتی، در رستوران‌ها، هتل‌ها و حمل‌ نقل و بخش خدمات کار می‌کنند. چپ‌های‌ نو و جوان در لبنان، در میان کارگران و اتحادیه‌ها چندان نفوذی ندارند، و فاقد سازمان و امکانات برای بسیج و حمایت کارگران‌اند. چپ‌های نو بیشتر در بین روشنفکران و گروه‌های دانشجویی و طبقه‌ی متوسط جامعه ریشه دارند و فعالیت می‌کنند. اما باید دید که آیا در آینده این چپ‌های نو می‌توانند خود را به شکل نیرویی منسجم برای حمایت از کارگران سازمان‌دهی کنند یا به همین صورت خودجوش و شبکه‌ای به فعالیت خود ادامه خواهند داد.



new/aliafshari.jpg
علی افشاری

آیا تایوان، سارایوو قرن بیست و یکم می‌شود؟

تایوان که در اوایل دهه هشتاد میلادی به اردوگاه کشورهای دمکراتیک و آزاد جهان پیوست، یادگار حکومت کومینتانگ (حزب ناسیونالیست چین) بر چین بعد از جنگ جهانی دوم است که در جنگ داخلی همه قلمرو چین را به غیر از مجموعه جزایر تایوان از دست داد. هم دولت تایوان و هم دولت چین متکی به حزب کمونیست این کشور دیگری را «غیرقانونی» و «نامشروع» می‌داند. کرسی نمایندگی چین تا سال ۱۹۷۱ میلادی در دست تایوان بود اما بعد به دولت کمونیست چین واگذار شد.



new/alain-frachon1.jpg
اَلن فراشون - لوموند

چرا حزب الله، منشاء مصیبت های مرگبارِلبنان است؟

ترجمه‌ی علی شبان

ایجاد شده توسطِ جمهوری اسلامی در۱۹۸۲؛ حزب الله لبنان نقشِ کلیدی در زندگی سیاسی آن کشور ایفاء میکند. این جنبشِ مستقر شده در میان ِ شیعیان ِ لبنان، که یک سوم جمعیت آن کشور را در بر میگیرند، توانسته در برابر سنی‌ها و مسیحیان که دو سوم دیگر مردم ِ آن کشورند ، با کمک ِ شبه نظامیان ِ جنگ دیده ، و با تکیه بر جمهوری اسلامی، قوی‌تر و پرنفوذ تر از ارتشِ ملی لبنان خود را به خوبی در سرنوشت سیاسی و نظامیِ آن کشور تحمیل کند. و ایران به این وسیله توانسته است برتری اش در منطقه را به دولت های دیگر نشان دهد. تحت ِ این عنوان، حزب الله و شبه نظامیانش که جمهوری اسلامی تأمین کننده ی قوه مالی آنهاست، توانستند حفظ ِ وضعیت موجود را به دولت ِ لبنان بقبولانند.