ژان لوک ملانشون، رهبر حزب چپ "فرانسه تسلیم‌ناپذیر"، در اوج تظاهرات خیابانی در فرانسه علیه برنامه اقتصادی دولت این کشور و مخالفت با نخست وزیر تازه ای که رئیس جمهور "فرانکو" منصوب کرده، گفت: از رییس جمهوری فرانسه می‌خواهیم برای پایان دادن به بحرانی که فرانسه با آن دست به گریبان است، استعفای خود را تسلیم کند زیرا او مسئول این بحران است. او چهار نخست وزیری منصوب کرده و در هیچ انتخابات ریاست جمهوری نتوانسته رای قاطع بدست آورد و تنها در ائتلاف با دیگر احزاب توانسته کابینه تشکیل بدهد. مکرون تلاش دارد مقاومت کند ، اما این تلاش ها دیگر جواب نخواهد داد. روند سقوط مشخص شده است و دوران او به پایان رسیده است.
همزمان با ملانشون، ماری لوپن رهبر حزب مجمع ملی فرانسه نیز پیش بینی و پیشنهاد مشابهی را به مکرون کرده و خواهان برگزاری انتخابات پیش هنگام شده است. اگر احزاب چپ فرانسه با حزب مجمع ملی فرانسه برای تشکیل دولت بر سر برخی اختلاف نظرات سیاسی و بویژه با اتفاق نظر بر سر سیاست خارجی به تفاهم برسند سقوط مکرون قطعی است و یکی از آجرهای بنای اتحادیه اروپا برای ادامه سیاست حمایت از اوکراین و جنگ با روسیه کشیده خواهد شد.
من در فرانسه زندگی می کنم دقیقا چهل سال است. چهل سال است که روز بروز زندگی سیاسی در فرانسه را از نخستین روزهای رئیس جمهوری سوسیالیست‌ها برهبری میتران رصد کرده ام. مکرون و دار ودسته ی نوچه ها و تله توله های دستی راستیهای فاشیست پیرامون اش به رهبری دلّال و پانداز سرمایه داری هار نئولیبرال یعنی همین امانوئل مکرون الان بیش از هشت سال است که روز بروز فاصله ی طبقاتی را در فرانسه وسعت بخشیده و روزبروز یکی از سه بنیان جمهوری فرانسه : دموکراسی - لائیسیته- سوسیال، یعنی سیاست‌های اقتصادی سوسیال را در فرانسه محدود و محدود تر کرده.
فرانسه از جهت سیاسی و ارزشهای دموکراسی سوسیال به شدّت تهدید می شود. ماکرون و حزب اش و حامیان تبهکاراش در حال حاضر مشروعیّت حداکثری لازم ندارند. جامعه ی فرانسه رو به بحران سیاسی می‌رود. اما طبقه متوسط و قشربندیهای آن روزبروز محافظه کارتر می شوند. ماکرون و سرمایه داری هار جهانی و فرانسوی، به شدّت دموکراسی و بازمانده ی سیاست های سوسیال را همراه شریک جنایتکارش آلمان و با رهبری ایالات متحده مثل سگ هار تهدید می کند. آینده را نمی توان پیش بینی کرد. افق سیاست بسیار تیره و مبهم است.
م. ح. صدیق یزدچی
