بعضی شعرهای این مجموعه حالت دوار دارند، شعرِ «وقتی که چشم‌هایت» از این جمله است. یاکوبسن که خود زبان شناس است، می گوید: برای اینکه حرف جدیدی در شعر داشته باشیم می بایست ارکان جمله را به هم ریخت. آرنگ با استفاده از این اصل و حتی جایگزینی واژگان، دست به تغییر ساختارِ نحوی زبان می زند و این سبب می شود که زیبایی متن به لحاظ اِلمان های یک متن زیباشناختی فراتر رفته و به شعریت متن کمک نموده تا معانی بیشتری در ذهن شکل بگیرد.

کانون شهروندی زنان: صیانت از حریم عفاف و حجاب عنوان طرحی است که کلیات آن در مجلس تصویب شده و حال، بررسی ماده به ماده ی آن در دستور کار کمیسون فرهنگی مجلس قرار گرفته است. اخیرا نیز این کمیسیون ماده ای از این طرح را به تصویب رساند که به موجب آن بدحجابی خانم های شاغل در محیط کار باعث کسر از حقوق شان می شود. این ماده از طرح طی چند روز آینده علی رغم مشکلات شرعی و قانونی نهفته در آن، به صورت قانون به دولت ابلاغ می شود و دولت نیز ملزم به اجرای آن در محیط های کاری است.

بیدارزنی: هر ساله با انتشار دفترچه‌های انتخاب رشته کنکور در مقاطع مختلف تحصیلی، چشم‌های نگران به ستون‌ها و جدول‌های آن دوخته می‌شود تا سرنوشت و آینده خود را در آن آیینه بتاباند. اما چند سالی است (به خصوص پس از روی کار آمدن دولت نهم) که نگرانی دیگری نیز اضافه شده‌است. چشم‌های بیش از ۶۰ درصد داوطلبان کنکور متوجه ستون پیش از این کم‌اهمیت سهیمه‌بندی جنسیتی است و هر سال اعدادی را دنبال می‌کنند که بار بی‌عدالتی آشکاری را بر دوش می‌کشند و سرنوشت‌شان را تغییر می‌دهند.

این روزها از هر طرف خبر تنبیه و جریمه کردن زنان را می شنویم. از یک طرف لایه و طرح و قانون مصوب می کنند تا زنان شاغل را به خاطر «بدحجابی» یا «کم حجابی» در محل کار «جریمه» نقدی کنند، و از طرف دیگر با زیرپا گذاشتن «قانون خودشان»، زنانی همچون بهاره هدایت را «جریمه» می کنند و او را به رغم پایان دوران محکومیت اش در زندان اوین نگه می دارند؛ و یا مادران زندانی (همچو نرگس محمدی) را با قطع تماس تلفنی با فرزندان شان «جریمه» می کنند!

کتاب «جنس دوم» سیمون دوبووار یکی از بهترین کتابهایی است که ستم به جنس زن را تبیین کرده است. با آن که کتاب در اوایل قرن بیستم نوشته شده اما باز هم به عنوان الگویی پایه برای شکل گیری نگاه های جدید قابل تأمل و استناد است. «دوبووار» در کتاب جنس دوم به مباحثی عمیق و ریشه دار می پردازد، به الگوهای پایداری که بشر آن را بر ساخته است. یعنی الگوهای تبعیض و تحقیر جنس زن که می توان آنها را در سطر سطر زندگی بشر یافت. مراحلی که بشر از آغاز برای ایجاد تمدن پیموده است.

برخی خواستهای برابری خواهانه زنان ذاتی است و فرای طبقه اجتماعی عمل می کند، مانند: حق سفر، حق اقامت، حق تحصیل، حق انتخاب همسر، حق طلاق، حق اشتغال، حق گشایش حساب بانکی برای خود و اعضای خانواده، حق اخذ وام مسکن، حق تصمیم گیری در خصوص جراحی و نحوه درمان خود و اعضای خانوده و حق حضانت کودکان و...

با پخش خبر توافق تاریخی هسته‌ای، گروه‌هایی از مردم شادی و هلهله کردند. گویی سهم ما ایرانیان به شادی گذرا در خیابان و افراختن پرچم ایران و ساعتی پایکوبی، محدود شد. کنشگران جنبش زنان نیز این پیامد را به فال نیک گرفته‌اند و با تئوری «باز شدن فضای اقتصادی در نهایت منجر به باز شدن فضای سیاسی و اجتماعی خواهد شد» خوش‌بینی خود را از این مذاکرات اعلام کردند و بر آن هستند که دولت در این میان نیم‌نگاهی به وضعیت حقوق بشر و حقوق زن خواهد داشت.

اولین نظریه اذعان می دارد که لازمه تحقق این جرم، ظاهر شدن بدون حجاب در معابر و انظار عمومی است، بنابراین به نظر می رسد با توجه به اصل تقسیر مضیق قوانین کیفری و تفسیر به نفع متهم که از اصول زیربنایی حقوق کیفری است، گذاشتن عکس بدون حجاب در فضای مجازی از شمول این ماده خارج است؛ چرا که تعریف معابر کاملاً روشن است و انظار عمومی نیز به معابر عطف شده است لذا هر چند ممکن است چنین عکسی را همگان مشاهده کنند، لیکن با تفاسیر موجود نمی توان فرد را به دلیل ارتکاب این جرم مورد پیگرد و مجازات قرار داد.

آغاز تحول فکری زنان و ایجاد تغییر در ساختار نهادهای مدنی ایران در عصر قاجار صورت گرفت و پایه دگرگونی هایی شد که موقعیت و نقش زنان را در جامعه سنتی آن زمان تاحدودی متحول کرد. همراه با تغییراتی که در این زمان تحت تأثیر نشر اطلاعات و گسترش ارتباطات در باور و نگرش گروه های مختلف مردم در حوزه های اجتماع، سیاست و فرهنگ به وجود آمد، زنان نیز به تدریج نسبت به وضع موجودشان ابراز نارضایتی کردند و با نگاهی منتقدانه به وضعیت نابسامان اجتماعی، پاره ای از مطالبات و حقوق جدید خود را خواستار شدند

در زمانه ای بسر می بریم که تاریک ترین و عقب افتاده ترین نیروها از اعماق جوامع مسلمان نشین سربیرون آورده اند و با پشتوانه اسلحه و زور و کشتار، خاورمیانه و شمال آفریقا را به جولانگاه خود تبدیل کرده اند. طالبان، القاعده، بوکو حرام، داعش و دیگر نیروهای مشابه، رؤیای زندگی بهتر را در میان مردمان این مناطق خاموش کرده اند، آنچنان که حتی در ایران که خوشبختانه هنوز فاصله اش را با آتش جنگی که در آن طرف مرزهایش شعله ور است، حفظ کرده، رؤیای مردمان اش برای رسیدن به دموکراسی، با موانع سخت و رنج آور موجود در منطقه، رنگ باخته است.

کانون شهروندی زنان: به بهانه انتخابات مجلس و طرح موضوع افزایش تعداد زنان در مجلس آتی، هفت تن از فعالان مدنی، سیاسی و فرهنگی زنان از جمله (به ترتیب حروف الفبا): زهرا ربانی املشی، ژیلا موحد شریعت پناهی، ساعده سیما، فاطمه کمالی احمد سرایی، فریده غیرت، مریم باقی و نیره توکلی، به فراخوان نشریه پایتخت کهن، به دو پرسش زیر پاسخ دادند. لازم به یادآوری است که در آینده و به تدریج پاسخ دیگر فعالان به این پرسش ها را نیز منتشر خواهیم کرد :

در ایران آموزش بزرگسالان مفهومی جدید است و آنطور که شواهد نشان می دهند وقتی سخن از آموزش بزرگسالان به میان می آید سوادآموزی پایه به ذهن ها متبادر می شود. در مواردی هم آموزش های ضمن خدمت یا توسعه مهارتهای زندگی و ارتباطی مورد نظر قرار می گیرند. گرچه در عمل آموزش بزرگسالان به صورتی گسترده در ایران درحال شکل گیری است، اماا مطالعات زیادی بر روی آموزش بزرگسالان انجام نگرفته است.