من همیشه به آنچه گذشته است توجه دارم و در جواب خیلی ها می پرسم تو چرا خشمگین نیستی,برای تو امکان دارد که هزاران انسان را تا این حد تحت فشار و رنج ببینی و آن را توجیه کنی؟در آلمان من به چنین تجربه ای رسیدم که مردم حتی در مورد احساس خود صحبت میکنند اما سعی ندارند انگشت روی آن مسائل بگذارند. آنها میگویند خشمگین بودن تاثیری بر روند حل مسائل ندارد اما در واقع کاملا بی قرار دیده میشوند.

آیا متوجه هستیم که راجع به زنان زندانی قضاوت و رأی صادر می کنیم که روزگار سختی را در بند و هجران می گذرانند و عمر با ارزش‌شان چگونه می گذرد؟ ما درباره زنانی حرف می زنیم که آنها هرگز احتیاج به دلسوزی و تعریف ما ندارند و ما نمی توانیم در جایگاه آنها باشیم. از برابری و حقوق زنان و «حق انتخاب» مردم حرف می زنیم، اما در جای دیگر، حق انتخاب کسانی را که مورد تأییدمان نیستند و اکنون در زندان به سر می برند نقض می کنیم و از هر فرصتی برای شماتت آنها بهره می گیریم. جالب است که همچون مردسالاران، فرمان خانه‌نشینی و سکوت را برای زنان صادر می کنیم!!

در قوانین داخلی، حقوق شغلی زنان مورد توجه قرار گرفته و در قانون اساسی و قانون کار به آن پرداخته شده است. به عنوان نمونه در اصل سه قانون اساسی رفع تبعیضات ناروا و ایجاد امکانات عادلانه برای همه (اعم از زن و مرد) در تمام زمینه‌های مادی و معنوی مورد توجه قرار گرفته است. همچنین در اصل بیست و هشتم قانون اساسی حق مساوی افراد (زن و مرد) در انتخاب شغل و تکلیف دولت به ایجاد امکان کار برای همه بدون تبعیض، مورد توجه قرار گرفته است. برخورداری از تامین اجتماعی در زمینه امور شغلی نیز موضوع اصل بیست و نهم قانون اساسی می‌باشد.

در هفته های گذشته بحث بر سر برنامه های صدا و سیما در مورد حضور زنان در فضای مجازی و رسانه ای حاشیه های فراوانی داشته و مانند همیشه چالش اصلی بر سر چگونگی حضور زنان و تصویرسازی از آنان است. تکرار در این حاشیه ها و همینطور ادامه ی بحث ها نشان می دهد که همچنان تصویرسازی از زنان یکی از مشکلات اصلی و چالش های فضای رسانه ای در ایران است. این حاشیه ها گاهی به دلیل اعتراض فعالان حقوق زنان و کشیدن آن به فضای مجازی، شکل متفاوت و برجسته تری به خود می گیرد. به نظر می رسد که هر برنامه به نوع خودش درصدد است تا با نگاهی کلیشه ای به زنان مخاطبان خود را در داخل ایران تحت تاثیر قرار دهد.

خبر دستیابی به یک توافق جامع بر سر پرونده هسته ای ایران بهانه ای برای نقب زدن به زیر پوست جامعه شد. نقبی به سال های تحریم و بررسی فشاری که بر ملت تحمیل شد. آنچه در این مطلب می خوانید، مجموعه آمارها و اطلاعاتی است که سازمان بهزیستی کشور منتشر کرده است. اگر چه ممکن است نتوان کاملاً به آن اعتماد کرد. هدف از ارائه این آمار، به تصویر کشیدن تنها بخشی از هزینه هایی است که ملت ایران در جریان پرونده هسته ای، در این سال ها پرداخت کرده اند.

قتل در فراش حقی است برای مرد به عنوان همسر و طی شرایطی یکی از عوامل رافع مسوولیت کیفری است! با این توضیح که طبق ماده 630 قانون مجازات اسلامی "هرگاه مردی همسر خود را در حال زنا با مرد اجنبی مشاهده کند و علم به تمکین زن داشته باشد می تواند در همان حال آنان را به قتل برساند و در صورتی که زن مکرَه باشد فقط مرد را می تواند به قتل برساند. حکم ضرب و جرح در این مورد نیز مانند قتل است."

بهترین راه برای جلوگیری از تجاوز، افزایش سطح آگاهی و آموزش تمام اقشار جامعه و آگاهی بخشی به هر دو جنس است تا احترام و یاری رساندن به هم نوع را بیاموزند. همچنین آموزش و آگاهی در جان به در بردن از موقعیت های خطرناک بسیار موثر است. به خصوص همواره باید کودکان را به نحوی آموزش داد که بتوانند مواقع پرخطر را شناسایی کرده و از خود دفاع کنند؛ و در مواردی که مورد سوء استفاده قرار گرفتند، بتوانند به آشنایان و افراد بزرگ تری که به آنان اطمینان دارند، موضوع را در میان بگذارند.

خودکشی امروزه بزرگ‌ترین قاتل دختران نوجوان در سطح جهان است. دلیل این مسئله در مقاله زیر که توسط نیشا لیلیا دیو[1] در نشریه «تلگراف» در می 2015 به نگارش درآمده و توسط سارا باقری ترجمه شده، ذکر می‌شود. نیشا لیلیا دیو از کارشناسان می‌پرسد چرا این پدیده در حال اتفاق افتادن است و چگونه ما نتوانسته‌ایم به این مسئله مهم توجه کنیم؟

بسیاری از مردانی که از جوامع سنتی آمده اند نگران آن هستند که زنانشان حضور فعال تری در انجمن ها و شبکه های اجتماعی پیدا کنند. شبکه روابط، نوعی قدرت اجتماعی ایجاد می کند. همزمان با قدرتمند تر شدن زنان از جمله در پی حضور فعال تر در شبکه روابط اجتماعی، گاه همسران مرد از اینکه نتوانسته اند ساختار سنتی رابطه را حفظ کنند توسط مردان دیگر مورد طعنه و تحقیر قرار می گیرند. این مردان گاه به خاطر راندن کالسکه کودک یا کار در آشپزخانه با "متلک هایی" از سوی مردان دیگر روبرو می شوند. یا زمانی که همسرانشان به گروه های مختلف اجتماعی می روند ، به نظرشان مردانگی و ناموس خانواده با تهدید روبرو می شود.

با اینکه بهبود وضعیت اقتصادی زنان را می توان یکی از موثرترین پیامدهای توافق اخیر دانست، اما باید یادآوری کرد که برداشته شدن سایه ی جنگ و خشونت از سر ایران نیز به خوبی تاثیر مضاعفی را بر سرنوشت زنان خواهد گذاشت. چرا که همواره جنگ سبب می شود که خشونت علیه زنان گسترش یابد و نیز وضعیت اجتماعی و سیاسی و حتی فعالیتهای مدنی را به شکل گسترده تحت تاثیر قرار دهد. بنابراین می توان گفت که جدا از مسئله ی بهبود وضعیت اقتصادی زنان که یکی از مهم ترین تاثیرات این توافق بر وضعیت زنان است، کم شدن امکان جنگ و خشونت در سیاست های منطقه، خود سهم مهمی را در بهبود وضعیت زنان و راهبرد صلح در ایران و منطقه ایفا خواهد کرد.

کانون شهروندی زنان: روز شنبه ۲۰ تیرماه ۱۳۹۴، نشستی با عنوان «تیغ و سنت: پیرامون بررسی علل و نتایج ناقص سازی جنسی زنان» در سالن اجتماعات دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران و توسط کارگروه مسائل اجتماعی انجمن جامعه شناسی ایران برگزار شد. در این نشست نازی اکبری، محقق و دانش آموخته روان شناسی بین فرهنگی از بریتانیا، احمد بخارایی و رایحه مظفریان سعی در بررسی همه جانبه موضوع داشتند.

در این دیدار خانواده و فرزندان نرگس محمدی که روز گذشته توانسته بودند با وی ملاقات حضوری داشته باشند در مورد آخرین وضعیت نرگس گفتند: به رغم آن که دو تن از پزشکان متخصصی که نرگس سالهاست زیر نظر آنان به معالجه می پردازد، طی نامه های کتبی به دادستانی اعلام کرده اند که نرگس باید جهت ادامه معالجه در بیرون از زندان بستری شود، اما متأسفانه مسئولان زندان از اعزام وی به بیمارستان سر باز زده اند و اعلام کرده اند که اجازه این کار را نمی دهند.

در کشورهایی که در زمینه خشونت علیه زنان پژوهش های علمی و میدانی صورت گرفته نشان می دهد که بیشتر زنان هنگامی مورد خشونت قرار گرفته اند که می خواسته اند رابطه رییس و مریوسی در خانواده شان را به چالش بکشند. در واقع زنان با مقاومت در برابر نگاه ابزاری به خودشان در خانواده و نه گفتن به محرومیت از تحصیل و اشتغال، به تهدیدی در برابر اقتدار مردانه بدل می شوند که مردان برای مهار ساختن زنان و تحکیم قدرت خود به خشونت متوسل می شوند. یا به تعبیر دیگری می شود گفت که ورود مدرنیزاسیون در حیطه زندگی مردم افغانستان باعث شده است تا آگاهی زنان از نابرابری های موجود افزایش یابد. در نتیجه، آنها علاقه مند هستند تا به بازتعریف هویت خود به شکل متفاوت از گذشته بپردازند.

شنبه ۲۰ تیرماه ۱۳۹۴، «جمعیت زنان مسلمان نواندیش»، نشست هم اندیشی زنان را با موضوع «زنان و انتخابات پیش رو» برگزار کرد که در این گردهمایی فاطمه راکعی، شهیندخت مولاوردی، فائزه هاشمی، الهه کولایی، آذر منصوری، بدرالسادات مفیدی، سهیلا جلودارزاده، مینو مرتاضی، فریده غیرت، فاطمه پهلوان، فاطمه داداشیان و طاهره کریمی صحبت کردند.

مدتی پیش لیست بلند بالایی از مطالبات جنبش زنان و راه کارهای آن را از جانب تعدادی از زنان کنش گر خواندم. هرچند که این لیست درخواست های قشر معینی از زنان کشورمان را بیان کرده و راه تحقق آن ها را نیز روشن کرده بود، اما در واقعیت ناشی از طرز تفکر، ایده آل ها و حتی جایگاه طبقاتی- اجتماعی نویسندگان آن بود.

حضور کارگران جنسی و زنانی که به‌ناگزیر از این راه زندگی می‌گذرانند، در کنار ناکارآمدی طرح سرکوب و انکار به‌کارگرفته‌شده در رویارویی با این پدیده، لزوم به‌کارگیری راه‌های حمایتی در کاهش آسیب‌های ناشی از روابط خارج از ازدواج و تن‌فروشی را نشان می‌دهد. در دسترس بودن روش های کنترل جمعیت و پیشگیری از بارداری و همچنین آموزش استفاده از آنها می‌تواند به عنوان یکی از راههای حمایتی به کار گرفته شود. همچنین روشن‌سازی این موضوع که حمایت از زنان تن‌فروش و ایمن‌سازی آنان در مقابل آسیب‌های ناشی از فروش تن، هرگز به منزله حمایت و گسترش این پدیده نیست.

او زنی شجاع، مستقل، فهیم و مسئول در رابطه با اتفاقاتی است که در کشور جریان دارد. عملکرد او در این سال ها نشان داده که او نمی تواند مانند بسیاری از شهروندان ایران نسبت به حقوق و کرامت مردم، خصوصا زنان، بی تفاوت بماند. او عضو دو نهاد مدنی است: یکی به عنوان سخنگوی" کانون مدافعان حقوق بشر" و دیگری رئیس هیات اجرایی "شورای صلح ایران". اگرچه این نهادها در حال حاضر به دستور حکومت فعال نیستند، اما کسی نمی تواند با دستور، اندیشه او یا وظیفه شهروندی و انسانی او را از وی صلب نماید.

در این نوشتار رابطه میان بنیادگرایی، جریان های تکفیری و استفاده ابزاری از زنان مورد بررسی قرار گرفته است. بررسی این موضوع که بنیادگرایی در مورد زنان چه می گوید، چه تاثیری بر سرنوشت آنها دارد و چگونه جریان های بنیادگرا زنان را قربانی کنش های ایدئولوژیک خود قرار می دهند. اشکال گوناگون استفاده های ابزاری از زنان توسط این گروه ها را تحت چند عنوان می توان مورد بررسی قرار داد. یک حالت به عضویت در آوردن این زنان در گروه و استفاده از آنان به عنوان عاملین فعال اقدامات تروریستی و عملیات شهادت طلبانه است.

استفاده از کمربندهای محافظ اندام جنسی در قرون وسطی به اوج خود رسید و بیشتر برای کنترل میل زنان استفاده می شد و به آن "کمربند پاکدامنی" می گفتند. در قرون وسطی رسم بود که مردان با استفاده از زرهی آهنین مانع از داشتن رابطه همسرانشان با افراد دیگر می شدند. اهداف طراحی این نوع کمربندها برای زنان نه تنها برای کنترل رابطه جنسی آن ها بلکه برای حفاظت زنان از تجاوز نیز به کار برده می شد.

چشم هایش مغلوب صلابتی مردانه است و آشکار که آن‌قدر دست‌آموز پیچ و خم های سختی شده که تمامی کودکانگی‌اش را به فراموشی سپرده است، دخترک دست‌فروش را می‌گویم، زیاد از ما دور نیست کمی آن طرف‌تر از مشغله‌های روزمره‌مان درست زمانی که غرق فکریم و ثانیه به ثانیه‌ی این لحظه‌ها را می‌شماریم که سریع‌تر به مقصد برسیم ، زمانی که تمامی کلمات و واژه‌ها درون ذهن‌مان در دایره‌ی زندگی شخصی‌مان مدام مرور می‌شود؛ اگر برای لحظه‌ای از دنیایی به نام خود خارج شویم می توانیم پاهای کوچکی را ببینیم که دمپایی پاره ای را به‌پایش کرده و بی‌مقصد و البته مردد در مقابل هر مسافری توقف می کند ....

اده 1 - به موجب این قانون کلیه مراکز تخصصی درمان ناباروری ذی‌صلاح مجاز‌خواهند بود با رعایت ضوابط شرعی و شرایط مندرج در این قانون نسبت به انتقال ‌جنین‌های حاصله از تلقیح خارج از رحم زوج های قانونی و شرعی پس‌ از موافقت کتبی‌ زوجین صاحب جنین به رحم زنانی که پس از ازدواج و انجام اقدامات پزشکی ناباروری‌ آنها (‌هر یک به تنهایی یا هر دو) به ‌اثبات رسیده اقدام نمایند.

انسان ذاتا زیباپسند است و این امر را تاریخ بشری ثابت کرده است، بنابراین ستایش زیبایی و «زیبا جلوه کردن» یک حق انسانی است. اما چون تلقی از زیبایی برحسب زمان و مکان متغییر بوده و به اصطلاح امری وابسته به فرهنگ است، این حق به اشکال مختلف نمود یافته است. به عبارتی زیبا جلوه کردن رابطه‌ی تنگاتنگی با فرهنگی دارد که شخص در آن زندگی کرده و می‌کند، به آن احساس تعلق می‌کند و یا تلاش دارد خود را با آن همسان سازد.