فرزانه عزیز با پشت سر گذاشتن آخرین دردهای زندگی پر از اندوه‌ و شادی‌های نه چندان اندک خود، سرانجام بامداد هشتم اردیبهشت ماه از میان دوستدارانش پر کشید و رفت و با مرگی پیش هنگام همه عزیزانش را در سوگ نشاند. او آرزو داشت در عروسی دخترش ولو با حال و جانی نزار برقصد و در آخرین مجالی که پیش از رفتن برایش باقی بود دیدار با نوه‌ را شاهد باشد. فرزانه هر دو این آرزوها را خوشبختانه تجربه کرد و آخرین لحظات رنج جانکاه بیماری‌اش‌ با دیدن لبخندهای نوزاد تسکین یافت. او زندگی را با ستایش از زندگی وداع گفت.