رفیق و دوستمان وهاب انصاری در سوگ پدر نشسته است. پدری که برای دیدار با فرزند از تلاش باز نماند اما با ناکامی‌ها مواجه شد. یک بار عزم کرد تا به دیدار فرزند، عروس و نوه بشتابد و به این منظور از مرز شوروی گذشت! مرزبان او را برگرداند و به وی گفت نمی شود! شوق دیدار فرزند اما همیشه با پدر بود و ماند....
ما درگذشت این انسان زحمتکش و شریف و این پدر مهربان را که همه عمر هوادار دکتر مصدق و ابوالفضل قاسمی ماند، جوانی خویش‌ در مبارزه با فئودال‌های شرور سپری کرد و از مهربانی در حق فرزندانش چیزی دریغ نگفت، به وهاب عزیز تسلیت می گوییم. ما برای او و منصوره و همه بازماندگان این درگذشته آرزوی آرامش خاطر داریم.

درویشیان چون عضوی از کانون نویسندگان ایران، هرگز سر هیچ گونه آشتی و سازش با هیچ حکومت استبدادی نه شاه و نه شیخ نداشت. صدای جاودانه او که "من سر سفره خون نمی نشینم" در پاسخ به دعوتی از او برای شرکت در مراسمی ادبی که وزیر دولت اصلاحات در حکومت جمهوری اسلامی سامان داده بود، صدای بزرگ و توانای نویسنده و شاعر متعهد و مسئول ایرانی است در اعتراض به سرکوب و کشتار آزادیخواهان که هرگز خاموشی نمی‌گیرد. جاودان باد یاد او و بزرگ باد نامش که آثارش به تمامی، دفاع از محرومان جامعه بود.