نقدی بر یادداشت هایی برای راهبرد سوسیالیستی

درک کژدیسه از سرمایه داری

رویدادهای سیاسی سه ماهه ی اخیر زمینه ساز طرح راه کارها و راهبرد های سیاسی متنوعی شده است. هر گرایشی بر اساس مواضع سیاسی و طبقاتی خود می کوشد با ارائه ی راه کارها و راهبرد سیاسی خود، سیمای سیاسی ویژه ی خود را در میان گروه ها و نیروهای سیاسی بسیار ترسیم و برجسته کند. تشکل رهایی زنان ایران ( رزا) در سلسله مقاله هایی با عنوان « یادداشت هایی برای یک راهبرد سوسیالیستی» به قلم ن. سپهری، که تاکنون پنج بخش آن منتشر شده است؛ یکی از گروه ها و گرایش هایی است که در این میان کوشیده است با دیدی تئوریک به « تحلیلی مشخص از شرایط مشخص امروز ایران و خوانشی طبقاتی از رویدادهای این روزها» بپردازد.



noghrekar.jpg
مسعود نقره کار

" روح آسمانی نیست"

در میلاد" ایوان پتروویچ پاولف"

دشمنی ِ خامنه ای های تاریخ با علوم انسانی, به ویژه روانشناسی, ریشه در جهان بینی و اندیشگی ِاین حضرات دارد. روانشناسی "روح" را از آسمان و زندان های زمینی اش همچون کلیسا ها و مساجد به آزمایشگاه کشانده است, و می رود تا دکان " وحی و خرافه " را تخته کند . بیهوده نیست دینکاران یکی دو قرن است با کساد کننده گان بازارشان در افتاده اند.



Jean-Jacques-Rousseau-s.jpg
ژان ژاک روسو (۱۷۷۸-۱۷۱۲)

منشاء مشروعیت قدرت سياسی

فصلی از کتاب:
«نظریه های قدرت سياسی - از توتالیتاریسم تا دموکراسی»
اثر: میشل ریچارد منتشر شده در ۱۹۸۶
برگردان : نادر عصاره

در سده روشنگری و در زمان سلطنت مطلقه، روسو، «شهروند ژنو» (شهر زادگاهش) در باره خوش بینی معاصرانش پرسش و اندیشه می کند. این خوش بینی در اثر سود دهی ثروت، پیشرفت علمی و آزادی ازسنن، بوجود آمده بود. او، برعکس، برداشت و جمع بندی را ارائه می کند که فشرده آن عبارت از اعتراض اخلاقی بر علیه بی عدالتی، فقر و خودسری در مراکز سیاسی است، برداشتی که در نقطه مقابل آن خوش بینی قرار داشت. بدین سبب او تربيت، مذهب، هنر، علم، اقتصاد، مراکز سیاسی و حقوق را به نحو عمیقی مورد سئوال قرار می دهد. روسو، به آنانی که نمی بینند که جامعه و پیشرفت های آن، نه تنها انسان را خوشبخت نمی سازند بلکه با انحراف در سرشت نیک و آزادی اودر جامعه اوليه، او را تباه نیز می کنند، اعلام خطر می کند.



فرهاد قابوسی

توضیحاتی در پسروی پیشروان

غرض من در "پسروی پیشروان " تفهیم این مسئله بود که بجهت ساختار ادب زده فرهنگ ایرانی که فرهنگ اجتماعی مارا حماسه گرا ، نامعقول و احساساتی و لذا غیر واقع گرا بار آورده است ؛ باوجود "حسن نیت" بعضی از "اندیشمندان" ایرانی ، فقدان منطق و عدم خرد گرائی ناشی از نگرش علمی به مسائل تاریخی و اجتماعی نه تنها مانع فایده بلکه معمولا عامل ضرراجتماعی نوشته هایشان شده است .



reza-arab.jpg
رضا عرب

پدیدار شناسی متن ؛ زیبایی شناسی دریافت

نقد ادبی در نظر ولفگانگ آیزر

آنچه در این مقاله قصد بررسی اش را دارم ، صرفا نظریات شخص آیزر است . درست تر آن است که قبل از پرداختن به آیزر به پدیدار شناسی هوسرل و نظریات اینگاردن بپردازیم اما دیباچه ای در حد این مقاله کوچکتر از پرداختن به هر سه ی آنهاست . در این مجال صرفا به آیزر می پردازم ( در خلال بحث طبیعتا مباحثی از دیگران هم طرح خواهد شد ) و در مقاله های بعدی به طور جداگانه و مفصل تر به دیگران هم خواهم پرداخت .



hidayet-soltanzadeh.jpg
هدایت سلطان زاده

گاندی و مبارزه مسالمت آمیز

عده ای از روشنفکران سیاسی ما ، تاکید خطا آمیز و مطلق گرایانه ای بر جنبش نافرمانی مدنی گاندی و مارتین لوتر گینگ و شیوه مبارزه مسالمت آمیز آنان دارند. تردیدی نیست که مبارزات مسالمت آمیز ، ظرفیت بسیج توده ای بالائی دارد و شیوه ای انسانی تر است. لیکن هیچ تجربه تاریخی را نمیتوان از متن اجتماعی مشخص خود جدا کرده و از آن ، استنتاج تئوریک جهان شمولی را بدست آورد.



فرهاد قابوسی

در پسروی پیشروان

باید ارزیابی کرد که چه عواملی سبب سکون فرهنگ و اندیشه اجتماعی در ایران ، سقوط آن به ظلمت غرایز و حماسه ها و لذا شکست های متعدد "اندیشمندان" معاصر ایرانی بعنوان پیشروان نهضت های اجتماعی معاصر و سقوط آن نهضت ها دردهه های اخیر شده است تا از شکست چندباره در آینده جلوگیری شود . چه شده است که مهد تفکر جهانگیر ابن سینا و فلسفه جهانساز ملا صدرا در خلاء عقل علمی و حضیض سنت بیخرد گرفتار آمده و جولانگاه نا اندیشمندان معاصر شده است که نه تنها قادر به رهبری اندیشه های اجتماعی نیستند بلکه همچنانکه تجارب تاریخی معاصر نشان داده اند ، عقل اجتماعی را به بیراهه کشانده اند .



naghed.jpg
خسرو ناقد

سازگاری ناسازوار سنت و تجدد

تجربه به ما نشان داده است راه سنت گرايان افراطي و روش تجدد گرايان تندرو همواره با شکست مواجه شده است. از اين رو راه برون رفت از معضل «تقابل سنت و تجدد» و يافتن راهکاري براي همزيستي آنها، به رغم ناسازگاري شان، با تحکم و توسل به رفتارهاي آمرانه امکان پذير نيست. در دنياي امروز با تصويب قوانيني به دور از ساختارهاي فرهنگي و واقعيت هاي جامعه نمي توان از ورود عناصر فرهنگي غرب به درون جامعه يي جلوگيري کرد. با زور و اعمال قدرت و خشونت، بر دشواري هاي اجتماعي نمي توان فائق آمد و بحران ها را به سلامت پشت سر گذاشت.