افلاتون ایده را بطور ایستا در هستی میدید . ارسطو آن را در حرکت و بطور پویا تصور میکرد . ارسطو مدعی بود که هر حرکتی در طبیعت دارای هدف است و نه تنها انسان دنبال هدف میباشد بلکه طبیعت نیز . چهارمین اصل هستی ارسطو متافیزیک خاص وی است که به بحث روح ، جهان ، و خدا میپردازد .

در فاز فعلی گلوبالیزاسیون ، نظام جهانی سرمایه اولیگوپولی های مالی انحصاری برای این که به رشد خود ادامه دهند باید به کلیت بازار بدون توجه به حوزه های نفوذ دسترسی داشته باشند . آن‎ها در این فاز از جهانی گرائی خواهان ایجاد " بازار آزادی " به وسعت کره خاکی هستند . به عبارت دیگر این اولیگوپولی ها میدان کارزار رقابت ها را دیگر به مناطق و حوزه های نفوذ محدود نساخته بلکه آن‎ها را در سطح جهانی به پیش می برند . اماّ این اولیگوپولی ها در ضمن به یک سیستم جهانی نیز احتیاج دارند که پروژه خود را به پیش ببرند . این دگردیسی در ساختمان و شکل امپریالیسم باعث گشته که کنترل کامل اولیگوپولی های انحصاری مالی بر روی دولت های کشورهای مرکز و کشورهای پیرامونی بوجود آید .

آنچه که بنظر من حرکت " سورن کیاکه گورد" را به جنبش صوفیگری منطقه خود ما در خاورمیانه و علی‌ الخصوص ایران شبیه می‌‌سازد در درجه نخست جداسازی " طریقت" مسیحیت از " شریعت" آن بود. اندیشه ای که شاید بتوان گفت نطفه‌های اولیه آن در اوائل قرن سوّم هجری بسته شد . تفکری که ما در این روزها به آن از جمله با سکولاریسم یاد می‌کنیم.

تاريخ سدۀ بيستم نشان داد كه تعيين آخرين حدّ تكامل براي سرمايه داري كوشش عبثي است. در حقيقت، سرمايه داري با استفاده از سنّت نقد خود، كه ميراث مدرنيته و روشنگري است، پيوسته نقاط ضعف خود را شناسايي و ترميم مي كند. فعلا سرمايه داري با بازسازي پيوستۀ خود از اين سنگ به آن سنگ مي پرد و خود را از غرق شدن مي رهاند. هرچند بر اين باورم كه در نهايت ساحل نجاتي براي آن متصور نيست. از اينجا اجازه مي خواهم كه به بحث دربارۀ "فضاي جريان ها" بپردازم كه ترفند سرمايه داري در روند نوين جهاني شدن است.

انسان معاصر دردهه دوم قرن حاضر، در مواجهه با تخریب ترمیم ناپذیر زیست محیطی و زیست بومی، دوباره با عارضه ای زیست مدارانه روبرو شده که امکان تداوم پایدار هستی انسانی و بلکه کل کره زمین و موجودات زنده اش را به پرسشی مبرم تبدیل کرده است. آخرین باری که بشر با چنین شدتی با بحران ادامه زیست درگیر شده بود، درنیمه قرن بیستم و ازپس بارش بمبهای هسته ای برسر مردم هیروشیما، و سپس رقابت هسته ای آمریکا و شوروی بود.

در روانشناسی به مقوله " ترس" بسیار پرداخته شده است. اما آنچه که نگارنده از فلسفه اکزیستانسیالیسم و علی الخصوص اندیشه های " سورن کیاکه گورد " درک کرده است مقوله ی آشنا بنام " ترس", که همگی ما از آن درک مشترکی داریم نیست. در وحله نخست میبایست ترسهای " معمول" مثل ترس از جاده و تصادف ، ترس از افتادن ، ترس از سرما خوردن و امثالهم را که جملگی دارای "عواملی بیرونی" هستند را در این جا کنار گذاشت.

یوسف هیرلمایر در کتاب کم حجمی به تاریخ اندیشه جهانوطنی و انترناسیونالیسم از آغاز تا کنون میپردازد . او با طرح ریشه فلسفی و جامعه شناسی این مقوله آنرا یک جنبش مهم چپ بشمار می آورد . در نظر وی غیر از خوشبینی های دهه 60 قرن گذشته جنبش دانشجویی اروپا ، جهانوطنی همیشه یک حرکت اجتماعی پر از تضاد بوده .

آیا تا کنون کلیسای کاتولیک به خصوص و نقد سنت جهان غرب به طورعام، به قدر کافی پیگیرانه به این موروثیه¬ی مشکل آفرین ـ یعنی مشروعیت مسیحی کشتن و نابود کردن کفار به دلایل مذهبی ـ پرداخته و آن را تجزیه و تحلیل و مردود کرده است؟ یا این¬که اهمال و سهل انگاری، فضایی ایجاد کرده که مشروعیت و تقدیس اعمال قهر و کشتار در جنگ¬ها ـ که گویا خداوند یار و یاورشان است ـ بارها و بارها به وقوع پیوندد؟

ایدئولوژی با شالوده فکری خود است که به این مسیر نزدیک می شود و یا مبنا و انگیزه برای عمل و حرکت بویژه رهیافتهای اجتماعی خود برای پیروانش انگیزه زایی برای عمل ایحاد می کند.البته یکی از مولفه های حیات ایدئولوژی ها را باید در نقد کردن دگر عقایدی که تبدیل به ایدئولوژی شده اند دانست.

ر این نوشته کوتاه یادی از باکونین و تروتسکی ، خواهد شد . باکونین ، انقلابی روس ، یکی از نخستین منقدین نظریه مارکس و انگلس ، میان سالهای 1876-1814 زندگی نمود . او در مسکو و برلین حوالی سالهای 1840 فلسفه تخصیل کرد و از طریق هگلی های چپ با سه فیلسوف آلمانی یعنی هگل ، فیشته و فویرباخ آشنا گردید .