به رغم هر دلیلی که رئیس دولت ترکیه علیه آزادی توئیتر و یوتیوب اتخاذ کرده باشد، شبکه های اجتماعی نه سانسور پذیر خواهند بود و نه تعطیل بردار. امروزه این شیوه های اطلاع رسانی عمومی و تحمل آن از سوی حاکمان، به جز دما سنج دمکراسی، خود به جزئی غیر قابل تفکیک از زندگی شهروندان جهان تبدیل شده و در کشور ترکیه که شهروندان آن در سالیان اخیر رشد چشمگیری را در عرصه توسعه و رشد ملی شاهد بوده اند، نمی توانند فقدان شبکه های آزاد اجتماعی را درجامعه خود تحمل کنند.

پیمان نامه منع گسترش سلاح های هسته ای یک پیمان نامه عجیب، نامتعادل و غیر عادلانه ای است که بطور قابل ملاحظه ای تعهدات کشورهای عضو را نسبت به آنرا به دو دسته تقسیم کرده است. نخست کشورهائی که دارای سلاح های هسته ای قبل از ژانویه 1967 (1347) می باشنند و دوم کشورهائی که از این امتیاز برخوردار نیستند، تعهدات متفاوتی در مقابل اجرای قوانین پیمان نامه منع گسترش سلاح های هسته ای دارند.

بهترین راه برای درک به بن بست رسیدن موضوع هسته ای ایران با غرب آنست که به تاریخ گذشتۀ آنان نظر کنیم و بویژه به خصومت ها و سوء تفاهم هائی که میان آمریکا و ایران رخ داده است و روابط آنها را تیره ساخته، بیان داریم. این سرگذشت به بعد از جنگ جهانی دوم بازمی گردد، زمانیکه ایالات متحده آمریکا توانست به نقش ابر قدرت بریتانیا در منطقه خاور میانه پایان دهد تا خود جایگزین آن گردد.

هم اکنون محور همه بحثها در مورد سرنوشت نهایی بحران اوکراین این است: آیا اوکراین در عاقبت امر به شرق ملحق می شود یا غرب؟ آیا واقعا تنها راه حل این است که یا به دامن شرق بپیوندد یا غرب ؟ نه هرگز اینطور نیست. اوکراین می تواند، پلی میان شرق و غرب باشد. سیاست هر دوسو در مورد اوکراین نادرست است . دولت موقت کنونی اوکراین ناتوان است , و رهبران آن هنر کافی برای سازش کردن ندارند , زیرا ؛ اوکراین تنها 23 سال است که استقلال خود را کسب کرده است. این کشور از قرن 14 میلادی به بعد تحت حاکمیت سلطه خارجی قرار داشته است .

بحران اوکراین را وزراء خارجی آلمان و انگلستان و هم چنین فرمانده ناتو بزرگترین بحران جهان پس از فروپاشی دیوار برلین و بزرگترین تهدید برای ثبات و امنیت اروپا می دانند. این بحران بخصوص برای آلمان که بیش از دیگران در لبه پرتگاه بحران جدید قرارمی گیرد نگران کننده است. اوباما و کری اعلام کرده اند که تخطی از قوانین بین المللی هزینه خواهد داشت و باواکنش بسیارجدی آمریکا و اتحادیه اروپا مواجه خواهد شد.

دو دهه پیش، درپی فروپاشی اتحاد جماهیرشوروی، جرج بوش پدر "نظم نوین جهانی" به رهبری ایالات متحده را اعلام کرد. ادعای رهبری بر دنیا الزامات خاص خود را دارد. ریشه مشکلات کنونی و از جمله "فاجعه بزرگ انسانی" در سوریه دراین است که امریکا بدون آن که کناره گیری خود از رهبری دنیا را رسما اعلام کند، عملا از پذیرش مسئولیت آن الزامات شانه خالی کرده و از این رو آشفتگی ها و نابسامانی های روزافزون دنیا، ازجمله فاجعه سوریه خواب آرام آقای اوباما را برهم نمی زند!.

از نقطه نظر تاریخ اروپا، کنترل اوکراین یک مسئله استراتژیک برای روسیه، لهستان و آلمان است. پس از آن اوکراین چالشی است برای ایالات متحده تا بتواند تا ازنظرجغرافیای سیاسی و با کنترل دشت های اوکراین،از قدرت یابی اوروآسیا روسیه جلوگیری کند. درشرایطی که آمریکایی ها براثر فشار افکار عمومی،آلمان،بلژیک و هلند تصمیم به عقب کشاندن موشکهای اتمی خود از کشوهایشان هستند،دورکردن روسیه از اوکراین میتواند جوابی به کاهش بیش از حد سریع هژمونی پیمان آتلانتیک شمالی در اروپا باشد. نیرو های کنونی در قدرت پس از خلع ید یانوکوویچ،ترکیبی از اجزای مختلف مدرن اوکراین از بعد از جنگ جهانی دوم هستند.

سیاستمداران غربی با اتخاذ مواضع جانبدارانه همواره بیانیه های گمراه کننده در مورد موضوع هسته ای ایران صادر میکنند. همچنین مطبوعات غربی و کانال های تلویزیونی آنها مطالب ساختگی و غیر واقعی که سرشار از نفرت و شک و تردید میباشد منتشر میکنند و میان مردم یک سوء تفاهم و بد فهمی نسبت به ایران اشاعه میدهند. ما در آینده مثال های بسیاری در مورد اینگونه مباحث و مطالب بدخواهانه مطبوعات غربی را نشان خواهیم داد و سعی میکنیم بی پرده در مورد آنها بنویسیم.

در واقع با ظهور احزاب راست افراطی مذهبی، زنان منطقه با یک چالش جدی روبه رو شدند. مخصوصا زمانی که بنیادگرایان به شیوه ای دموکراتیک انتخاب شوند و حق قانون گذاری به آنها داده شود. برای مثال در لیبی که درآن دولت موقت موسوم به کمیته انتقالی ملی که مبارزه علیه استبداد قذافی و خواست مردم برای رسیدن به دموکراسی را نمایندگی می کرد، روزی که به قدرت رسید تمامی قوانین موجود قبلی را به حال تعلیق درآورد تا آنها را با احکام شریعت جایگزین کند.

هم اکنون محور همه بحثها در مورد سرنوشت نهایی بحران اوکراین این است: آیا اوکراین در عاقبت امر به شرق ملحق می شود یا غرب؟ آیا واقعا تنها راه حل برای آنکه اوکراین بقای خود را حفظ کند و شاهد پیشرفت و کامیابی باشد، این است که یا به دامن شرق بپیوندد یا غرب و مانند پاسگاه مرزی دور افتاده علیه طرف مقابل رفتار کند؟ نه هرگز اینطور نیست. اوکراین می تواند، پلی میان شرق و غرب باشد.
روسیه باید این واقعیت را بپذیرد، وادار کردن اوکراین به اینکه کشور اقماری مسکو باشد و به تدریج به سمت مرزهای روسیه حرکت کند، حاصلی جز تکرار تاریخ چرخه خود محوری های مسکو در قبال فشارهای متقابل اروپا و آمریکا نخواهد داشت. غرب هم باید قائل به درک این حقیقت باشد که اوکراین برای روسیه فقط یک کشور بیگانه نیست.

در فلسطین اشغالی، گوئی آب از آب تکان نمی خورد. جبهه آرام است، حتی اگر برخی از نزدیکی درگیری انتفاضه سوم صحبت می کنند، (امیره هس در روزنامه هآرتص، ۱۱ دسامبر ۲۰۱۳) و البته رهبری فلسطین با چنین رویدادی مخالف است. مذاکرات اسرائیل-فلسطین در خفای کامل ادامه دارد و جان کری وزیر خارجه آمریکا مرتبا برای نزدیکی طرفین تلاش می کند که به زبان دیپلماتیک ایالات متحده به معنی هل دادن فلسطینی ها به دادن امتیاز های بیشتری است. و در این شرایط، مستعمره سازی ها به طور گریزناپذیری ادامه دارند، ۴۰۰ مسکن در این جا، ۸۰۰ مسکن در آن جا، «یک شهرک غیرقانونی» در حال «شناسائی رسمی» از سوی حکومت تل آویو (گوئی شهرک های مستعمره قانونی هم وجود دارند)، اتحادیهء اروپا یا فرانسه برای چندمین بار این اعمال را محکوم می کنند، در حالی که رئیس دولت فرانسه در مهمانی شام زننده در کنار نتان یاهو می خرامد و در وصف عشقش به اسرائیل آواز می خواند

غرب چشم براه چه بود؟ ولاديمير پوتين آدم شرورى است ولى هيچ رئيس جمهور روسيه از كريمه نمى گذرد. صدر اعظم مركل و وزير خارجه اشتاين ماير بايد اين را مي دانستند. اگر نقش نوين آلمان در جهان چنين است همان به كه نباشد.
فرانك والتراشتاين ماير به تازگى گفته بود كه آلمان "بزرگتر از آن است كه سياست جهانى را تنها تفسير كند". حال منظور وزير خارجه را در مي يابيم. آلمان در رويدادهاى كيف نه تنها مفسر كه مداخله گر نيز بود. نتيجه جيزى جز فلاكتى ديپلوماتيك نيست.

درهنگامی که دولت قانونی اکراین بر سرکار بود, و "تظاهر" کنندگان آشکارا به رفتار های ناقض دمکراسی و خشونت آمیز دست میزدند؛ کاترین اشتون مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا به اکراین برای شرکت درآن "تظاهرات"ها رفته و رسما و علنا اعلام می کند که اتحادیه اروپا از چنین "تظاهر"کنندگانی رسما پشتبانی می کند.

این بار روی سخن اوباما "ولادیمیر پوتین" رئیس جمهور روسیه است . پوتین مجوز دخالت نظامی را از " مجلس دوما " گرفت و بدین گونه مشروعیت یافت . اوباما تهدید کرده که مداخله نظامی روسیه در اوکراین برای مسکو هزینه هایی را در پی خواهد داشت و این بار پوتین درپی آن است تا با این تهدید، اوباما را مورد آزمایش قرار دهد. اوباما گزینه های فراوانی در روی میز ندارد . آیا آزمایش و دامی که پوتین برای اوباما چیده است , سبب کم سو شدن هژمونی آمریکا در جهان خواهد شد ؟

آنچه که امروز در اوکراین اتفاق میافتد مجموعه کنش و واکنش عوامل مختلف داخلی‌ و خارجی‌ در ابعاد داخلی‌، منطقه‌ای و جهانی‌ می‌باشد. اگرچه که در یک مقاله محدود اینچنینی براحتی‌ تمام نمی‌توان تمامی‌ جوانب این قضیه را در عرصه‌های مختلف سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی‌ و ژئوپلیتیکی در ابعاد داخلی‌، منطقه‌ای و جهانی‌ توضیح داد، اما در مجموع میتوان گفت که آنچه که در اوکراین امروز ما شاهد آن هستیم یک انقلاب نیست. ضمن اینکه، مطالب درج شده در این مقاله بمعنی‌ تائید یا حمایت من از حکومت قبلی‌ یا فعلی‌ اوکراین یا سیاست روسیه یا اتحادیه اروپا و یا آمریکا در این کشور نمی‌باشند؛ چرا که هر یکی‌ از مؤلفه‌های فوق نکات منفی‌ و بندرت مثبت خود را برای کشور و ملت اوکراین بهمراه دارند.

این انقلابات یا کودتاهای رنگی فنامنون سیاسی جدیدی هستند که طی دهه های گذشته به کرات تکرار شده اند. الان چندین نمونه آین تئاتر سیاسی بصورتی زنده در کشورهایی مثل تایلند و اکراین جاری می باشد. تا آنجائی که من یادم می آید، اولین نمونه چنین سناریو ای در مورد گرجستان پیاده شد. نقطه محوری این پروژه این میباشد که رشته اصلی طرح، اجرا و هدایت آن در دست کشورهای غربی می باشد. ویژگی دیگر عمده این طرح این میباشد که آن مضمون و جوهری که بر بستر آن این پروژه سوار می باشند این است که هدف آنها در نگاه اولیه گذر از یک نظام دیکتاتوری ، استبداد، عقب ماندگی و فساد اقتصادی به نظامی دموکراتیک، مترقی و غربی می باشد. این طرح بصورتی عمده از چندین مرحله ترکیب شده است.