سرنگونی حکومت وابسته به روسیه و متواری شدن رییس جمهوری آن واکنش هایی متفاوت برانگیخت: دیمیتری مدودف، نخست وزیر روسیه گفت: «دولت جدید با یک شورش نظامی روی کار آمده و به همین خاطر مشروع نیست». سوزان رایس، مشاور امنیت ملی کاخ سفید واشنگتن نسبت به اعزام نیروهای نظامی روسیه به اوکراین هشدار داد و گفت چنین اقدامی یک "اشتباه خطرناک" خواهد بود. پیش از او، ویلیام هیگ وزیرخارجه انگلیس هم درمورد دخالت نظامی روسیه در اوکراین هشدار داده بود.

نظام سلطه بر رسانه های گروهی در هر جامعه ای از جمله جامعه آمریکا به آسانی میدان را برای افراد بیسواد و بی تجربه در نقد نظرات علمی و سیاسی، اجتماعی باز میکند تا آنان بدون واهمه بتوانند افکار عمومی را در جهت موضوعاتی که نظام سلطه نسبت به آنها حساس است بویژه موضوعاتی که در رابطه با خاورمیانه مطرح میگردد، منحرف سازند.

فرایند مشارکت همه اعضا که به تصویب مانیفست انجامید، شش ماه به درازا کشید. نخستین نوشته که به وسیله دبیرخانه فدرال تهیه شده بود، در مناطق گوناگون، در شورای فدراسیون (پارلمان داخلی حزب سبز بلژیک ـ م)، در تمام کمیسیون ها، همچنین در کمیسیون اکولوهای جوان ( شاخه جوانان حزب سبز بلژیک ـ م) و نیز با گروهی از شهروندان دارنده رای، گفت و شنود شد. پس از آن، یک "کمیته ویژه" از سوی شورای فدراسیون برگزیده شد تا اصلاحات انجام شده توسط اعضا را در متن وارد کند. سرانجام، قبل از پذیرفتن متن نهایی در مجمع عمومی، در باره اصلاحات وارده توسط اعضا، در این نشست گفتگو، بررسی و رای گیری صورت گرفت.
این فرایند بی سابقه، امکان شرکت صدها تن از اعضای حزب را در هر یک از مراحل آن تا تصویب نهایی در مجمع عمومی، فراهم ساخت.

جنبش پيروز مردم اوکراين نشان داده است که حداقل در بعد روش، ايستادگی و شفاف کردن هدف تا چه حد و با چه سرعتی به پيروزی منجر می شودو زمان تحولات اجتماعی با زمان گردش وضعی زمين و بصورت کمی تعيين نمی شود، بلکه تغييرات کيفی بسرعت می تواند بر تغييرات کمی پيشی گرفته و به نتيجه بيانجامد.

ارزیابی علمی‌ و منطقی یک جنبش اعتراضی و پیش بینی‌ حوادث آینده آن جنبش اعتراضی بدون در نظر گرفتن نقش، میزان قدرت و اهداف مجموعه عوامل داخلی‌ و خارجی‌ دخیل در آن جنبش بصورت باید و شاید هرگز میسر نخواهد شد. یک چنین تحلیلی به دلیل اینکه تمام جوانب آن جنبش اعتراضی را در نظر نگرفته است، طبیتا با واقعیات موجود آن جنبش اعتراضی منطبق نبوده و نتیجتاً از درک پیش بینی‌ معقول و منطقی‌ حوادث آینده آن جنبش هم عاجز خواهد بود.

خانم ماریا وایسبا ند ٢٦ ساله, همراه برآمد و پیروزی حزب پیراتن( دزدان دریایی ) به شهرت رسید و به عضویت پارلمان آلمان درآمد. او کتابی بنام "ما به این میگوییم سیاست" منتشر کرده است. خانم ماریا وایسباند متولد شهر کیف اوکرایین است, او در هفته های گذشته به دلیل حضورش در اوکرایین مورد توجه رسانه ها قرار گرفت. او در مصاحبه ای گزارش داد که چگونه همراهان او که صورتشان را پوشانده و در نقاب گرفته بودند به عنوان نیروی مخالف دولت, با یک صدای واحد صحبت نمیکنند, که رسانه های آلمان گزارش و نظر او را تحریف واقعیتها میدانند

صورت مسأله چیست؟ دراین نوشته درتوصیف وضعیت چندین بار از سرمایه داری واقعا موجود نام برده شده که می توان آن را بدون هیچ مبالغه ای پویش سرطانی سرمایه که کل پیکره جامعه بشری را هدف گرفته است، نامید. شرط هستی و بالندگی آن در گرونابودی سایریاخته ها و تصاحب همه عرصه های زیستی و انسانی است: تبدیل همه چیز به کالا، برای کسانی که توان خرید آن را دارند و فلاکت و تباهی و مرگ برای آنان که جیبشان خالی است. این پویش هیچ خلا و حوزه ای خارج از نفوذخود را برنمی تابد. باین اعتبار ما با مخلوقی مواجهیم که از کنترل آفریننده خود خارج شده است. بانوعی فرانکنشتاین و هیولای واقعی !.

آدمهایی كه زندگی و مرگشان احترام دنیایی را بر می انگیزند، بسیار نادرند. پیت سیگر از این معدود انسانها بود. نام پیت همراه است با صدای اعتراض كارگران و همه كسانی كه حقوقشان ضایع شده است! او با موسیقی اش واقعیات ساده و در عین حال تلخ جامعه سرمایه داری را به میان میلیونها كارگر و زحمتكش و بقول خودش در ٣٥ كشور جهان برد. پیت در هر اعتراضی در آمریكا كه به سیستم سرمایه داری می شد دیده می شد. هر خواننده ای مثل بروس سپرینگستین و وودی گاتری كه به زورگوئی طبقه حاكمه آمریكا اعتراض داشت، در كنار پیت سیگر كنسرت اجرا می كرد.

با نوشته رژی دبره غمگین شدم چون او آدم خوبی است و آدمهای خوب نباید برای زمین‌های تشنه مثل ابر بی باران باشند. با اینحال نمی‌توانم همه گفته‌های وی را زیر سئوال ببرم. چون آنطور که باید و شاید در افق و در متن تحولات فکری و اجتماعی مردم ایران قرار ندارم و نسبت به خیلی چیزها ذهنی هستم. به دلیل زندگی در تبعید و غربتی که باعث و بانی نخستین آن رژیم قاتلان است، بسیاری از ما با بد و خوب جامعه خودمان آشنایی کافی نداریم و دل مشغولی و دردهای گفتنی و ناگفتنی مردم ایران را به درستی نمی‌شناسیم.