با پذیرش اینکه روابط اجتماعی میتواند مستقیمأ و بهسادگی بهوسیلهى شيوههاى عمل اجتماعی ستمديدگان دگرسان شود، هالووی گسترهى استراتژی و بىترديد سیاست را يكسر وامىنهد. ماركسيستها موظفاند به او بگویند که انقلابيان بایستی، از یک نظر، در پيوند با قدرت "مُبتدى" تلقى شوند؛ آنها بايد رموز و راهكارهاى بسيار نكبتبار حرفهى سیاست را بياموزند، كه بىشك با خود پىآمدهاى منفى بههمراه دارد. بهراستى كه بسى خوب مىبود که مستقیم به سوی روابط اجتماعی بديل، بدون وارد شدن به اين همه كار اندوهبار و نفرتانگيز ساختن احزاب و پيكار براى قدرت، پيش مىرفتيم. اما همانگونه که ارنست مندل مايل بود كه بگويد، بدبختانه چنين چيزى در "اين دنیای شریر ما" ناممكن است.

اغلب تصورمی شود که خودکشندۀ کلاسیک آدمی است اخمو، گوشه گیر، پریشان و مالیخولیایی ویا افسرده، بی رمق و یُبس که شوخی سرش نمی شود، با چشمانی درحدقه فرورفته که زیر بار یاّسِ عظیمی کمرش خم شده و روزی ازروزها، باری که بردوش می کشد، بیش ازحد سنگین خواهد شد. اما در واقع، « خودکشنده» برای اهل فن شخصیتی است پرانرژی، سرزنده، بیش ازحد فعال، بلندپرواز، پُرکار، موفق، واغلب کاملا با استعداد.

سوسیالیسم زیست ـ محیطی تلاشی­ست برای تأمین یک بدیل متمدنانۀ رادیکال دربرابر چیزی که مارکس آن را "پیشرفت ویرانگر" سرمایه­داری نامیده است (۲). سوسیالیسم زیست ـ محیطی سیاستی اقتصادی را پیشنهاد می­کند مبنی بر معیارهای غیرپولی و فرااقتصادیِ با هدف تأمین نیازهای اجتماعی و توازن زیست ـ محیطی. این سنتز (همنهاد) دیالکتیکی که بر استدلال­های پایه­ای جنبش زیست ـ محیطی و نقد مارکسیستی از اقتصاد سیاسی و کوشش طیف وسیعی از نویسندگان مانند آندره گورتس (در نخستین آثارش)، المار آلتواتر، جیمس اُکونور، ژوئل کوول و جان بلامی فاستر استوار شده، در عین حال، هم نقد «زیست ـ محیطی بازار» است که چالشی با نظام سرمایه­داری ندارد و هم نقد «سوسیالیسم مولّدگرا» است که مسألهء محدودیت­های طبیعی را نادیده می گیرد.

ازجمله آثار او ، زمان و آزادی ، ماده و حافظه ، تحول و تغییر خلاق ، خنده و طنز ، در باره آگاهی ، از عجیب و غریب های عامه ، پیرامون شرایط واژهها ، خلاقیت مفاهیم فلسفی ، مقدمه ورود به متافیزیک ، تفکر و شدن خلاق ،و در زمینه اخلاق و دین ، هستند . کتاب " زمان و آزادی " او شامل نکاتی پیرامون تئوری روان جسمی و حافظه است . برگسن در کتاب " خنده و طنز " جدایی از فلسفه دانشگاهی را با یک توصیف پدیده شناسی دقیق عملی نمود.

هشت سده پیش با بنیان نهادن روشهای نو برای شناخت مجهولات فلسفه به جنگ ارسطو برخاست و راه را برای امثال فرانسیس بیکن و رنه دکارت باز کرد تا با روشهای ابداعی او، جهان را از قید و بندهای آرای ارسطو رها سازند، و با خردگرایی خود چراغ راه فرزانگانی مانند ولتر و نیچه شد که آنان نیز توانستند دنیای مسحیت را از سلطۀ کلیسا نجات دهند.

بحث هالووی تا آن¬جا که به "مُحاط شدن" دولت در روابط اجتماعی سرمایه¬داری باز مى¬گردد، درست اما تك¬سويه است. دولت تنها در شبکه¬ی روابط اجتماعی مدفون نشده است، بلکه برای کارکرد سرمایه¬داری نیز حياتى است. دولت جايى است که بسيارى از تصمیم¬گیری¬های اساسی و استراتژیک در آن تمرکز می¬یابد. و سازوکار اساسی دفاعی علیه دگرگونى بنيادى روابط اجتماعی به شمار می¬رود.

فلسفه اگزیستانس دست کم صد سالی تاریخ دارد. آغازش همزمان است با «شلینگ» در دوران پسین تفکرش و نیز با «که یر که گار». این فلسفه در روند پا گرفتن خود تا به امروز با جنبه های بیشمار و تازه اندیشیدن پیرامون تفکر «نیچه» همراه بوده است. این فلسفه هم چنین تعیین کننده اصلی در فلسفه «برگسون» نیز در این به اصطلاح فلسفه زندگی بوده است. سرانجام در آلمان بعد از جنگ با افرادی نظیر «شه لر»، «هیدگر» و یاسپرس» به آگاهی هنوز دست نیافتنی پیرامون فلسفه مدرن رسیده است«.

استعاره معماری« نوسازی بزرگ» مسلما درگذشته موردتوجه وملاحظه شده است:از پی ریزی علم وبا عبورشتاب زده ازدهلیزعقل, وبه درون« اتاق آراسته وتزیین شده طبیعت» که درآن« حجله وهمبستری روح خلاقه وجهان هستی» است. نوسازی« بیشتربه عنوان کتاب وعمارت« تاریخ طبیعت« به عنوان ذخیره یا به عنوان پی ریزی برای« بنای فلسفه» ودرست به این خاطر تصورویژه معماری ازنوسازی وسمُبل مذهبی که درمعبدگاه وجود دارد«.وبه عاریت گرفتن این استعاره» یک رابطه درونی وارتباط دارد.

در این نوشتار به نکاتی از کف بینی امانوئل والرستین درباره آینده جهان در پرتو بحران عمیق نظام جهانی و تلاطمات منبعث از آن می پردازیم . به نظر نگارنده تفحص ، بحث و تبادل نظر درباره این نکات می توانند به تنظیم و پیشبرد استراتژی نیروهای چپ در هر بخشی از جهان که هستند ، کمک های قابل ملاحظه ای بکنند .

در طی دو سال گذشته ،به همراه تعدادی از دوستان و هم نظران ، بحث های متعددی را در زمینه های مختلف اجتماعی و سیاسی به پیش برده ایم. در عین حال ،صحبت از جمع بندی این بحث ها و به نگارش درآوردن آن همیشه مد نظر ما نیز بوده است. بحث اساسی ما در مورد نگارش، بر این پایه استوار بوده است ، که مبنای نگارشی همیشه می باید ابعادی را مورد توجه قرار دهد که بدان کمتر پرداخت شده و نه اینکه تکرار گفتمان دیگران، زیرا ما بعنوان چپ، نمی باید برای نشان دادن به هم پیوستگی یمان تکرارکننده بیان هم باشیم، که برعکس بیان های ما می باید مکمل یکدیگر باشند!

آیا این هوّیتها کاملاُ از همدیگر مستقّل هستند؟ آیا این هویّتها در همدیگر تداخل میکنند؟ آیا این هویّتها بصورت یکی در داخل دیگری (زیر مجموعه ای)عمل میکنند؟ آیا رابطه آنها با همدیگر بصورت از جزء به کّل و یا بر عکس آن ، یعنی از کّل به جزء حرکت و عمل میکنند؟ آیا دینامیسم مناسباتی آنها بمراتب وسیعتر و بسیط تر از تک به تک فرمولهای بالا میباشد؟ سیر حرکت چنین دینامیزمی در چه مسیری میباشد؟

بنا به پیش گفتارارغنون جدید که هدف آن نوسازی باشد «بیکن» اشاره زیر را درمورد ارغنون جدید میکند: بعدازاینکه من درامتداد سواحل قدیمی چیزهای مفیدوسودمند رااخذ و برداشت کردم. وحالا من فهم انسانی رابرای سفردردریای آزاد مهیا وآماده میکنم. سفراکتشافی دردریای آزاد که ریسک آن رابوسیله تجهیزات خوب(ابزار- ارغنون جدید) باید محاسبه شود-این استعاره چارچوب واقعه اتلانتای جدیدرا بوجود می آورد