برای لهستانی ها تاریخ مهم ترین چیز است. ما در گذشته اشتباهات زیادی کردیم و هنوز هم داریم آن ها را تجزیه و تحلیل می کنیم. تا بیش از صد سال لهستانی وجود نداشت. بعد از آن هم ما فقط ۲۰ سال استقلال داشتیم. ۵ سال درگیر جنگ بودیم و بعد از آن دوباره استقلالمان را از دست دادیم. در اصل هیچ تعجبی ندارد که حتی حالا هم ما از خودمان بپرسیم که چه کسی مسئول این اتفاقات است.
ما در لهستان یک سنت کهن برای درک هنرمندان به عنوان کسانی که مسئولیت اجتماعی دارند، داریم. درست پس از این که لهستان استقلال خودش را از دست داد خیلی از نویسندگان لهستانی به کشورهای اروپایی و آمریکای شمالی مهاجرت کردند و آنجا تلاش کردند که به این سئوال پاسخ دهند. چطور ممکن بود که این کشور بزرگ و ثروتمند اینقدر سریع از نقشه اروپا محو شود؟

رابطه زبان و فرهنگ، دوسویه و درهم تنیده است. فرهنگ برحسب نیازها و فضای خود زبان می آفریند یا زبان خود را فضای ویژه می بخشد، هم چنین زبان با باز بودن یا باز شدن به روی فرهنگ دیگر می تواند سازمایه های تازه فکر، فرهنگ و رفتار را از آن وارد فضای فرهنگ بومی کند و آن را دیگرگون کند. این بستگی به وضع تاریخی جامعه ها دارد. فرهنگ های فرادست از راه زبان های خود به فرهنگ های فرودست زور می آورند تا جایی که زبانشان زبان های فرودست را از میدان به در می کند و جانشینشان می شود.

ولایت فقیه فقط عنوانی نیست بر آموزه‌ای دینی که بتوان بحث کرد بر اساس چه فهمی از سنت دینی پا گرفته و کجای این فهم را باید تصحیح نمود. ولایت فقیه عنوانی است بر یک همتافته‌ی ایدئولوژیک-اقتصادی-نظامی. هر گونه سیاستی که هدف خود را اصلاح همین نظام مستقر قرار داده است، بایستی بگوید که در این کمپلکس چه چیزی را می‌خواهد اصلاح کند: آیا می‌توان در آن سرمایه‌ی دینی را به گونه‌ای کیفیت‌زا از چرخه‌ی اقتصاد خارج کرد؟ آیا می‌توان به جایی رسید که در آن رژیم حقیقت یک رژیم نظامی و رژیم نظامی همزمان یک رژیم حقیقت نباشد؟

تروتسکی ازسال ۱۹۰۵ خالق آثار مهمی از جمله: نتایج و پیش بینی ها، نیروهای محرک انقلاب، و زندگی من، بود.او می گفت که انقلاب به طور خودکار در وقت معینی اتفاق نخواهدافتاد، چون غیر از روابط تولید به عناصردیگری نیز وابسته است. وی مصممانه می گفت که انقلاب نباید فقط در یک چارچوب ملی محدود شود، بلکه باید به کشورهای دیگر نیز صادرشود.