کارگران ایران شرایط بسیار سختی را تحمل می کنند. عدم امنیت شغلی برای کلیه ی کارگران عمومیت دارد و آنان مجبورند بخاطر ترس از اخراج از بسیاری ازحقوق خود چشم بپوشند. می توان گفت :تقریبا روزی نیست که خبراخراج وبیکارشدن ،دردرون خانه کارگری نپیچد که فلانی هم اخراج شد. روزی نیست که ازتعطیلی واخراج ، بیکارشدن وازگردش کارواماندن،خیل وسیع کارگران به ما خبرنرسد . آنچه درزیرمی آید ، تنها تیترمطالب مربوط به اخراج ها و بیکارشدن ها درکارگاه های تولیدی و واحد های صنعی و بخش خدمات طی ماه های اخیر است

شارل فولار معتقد است که جنبش اجتماعی اخیر جنبشی سیاسی است. او می گوید: " زمان آن فرا رسیده است که با تداوم مبارزه علیه قانون جدید بازنشستگی به جنبش اخیر سرعت بیشتری ببخشیم ". در هفته ی گذشته زمانی که فرماندار منطقه پالایشگاه دُنژ( Donges ) رسما" دستور داد که تعدادی کارگر باید اجبارا" به کار پرداخته و گرنه همچون قوانین اضطراری زمان جنگ، 5 سال حبس منتظر آنهاست( قانون réquisitionner )، فریادِ کارگران در سراسر فرانسه، خواب از چشمان کسانی که به دموکراسی فرانسه توهم داشتند ، پراند.

اعتصاب ها و اعتراضات حاضر بخشی از اعتراض های گسترده ای هستند که در برابر سیاست موسوم به ریاضت اقتصادی دولت های ۲۷ گانه اتحادیه اروپا صورت می گیرد. آن ها برای جبران کسری بودجه و بدهی های سنگین دولت،کاهش هزینه های دولتی را در دستورکار خود قرارداده اند و در این میان دیواری کوتاه تر از کارگران و حقوق بگیران نیافته اند. کاهش از دستمزد و استخدام، و افزایش سن بازنشستگی و کاستن از مزایای رفاه اجتماعی موجود و افزایش مالیات ها، از عناصراصلی این سیاست محسوب می شوند.

روز دوازدهم اکتبر بدون شک یک روز بزرگ اعتصاب و تظاهرات خواهد بود چرا که در سراسر کشور اطلاعیه های مشترکی در این زمینه منتشر شده است. به همین جهت تشکلاتی که این اطلاعیه را امضاء نموده اند در روزهای آینده دور هم گرد می آیند تا برای گسترش جنبش رایزنی کنند. آن ها از هم اکنون از تشکلات محلی خود می خواهند تا در هر کارخانه، اداره و غیره گرد هم آیند و با تشکیل مجامع عمومی در رابطه با آهنگ، شکل و شیوه های ادامه جنبش تصمیم گیری نمایند.

تعداد زیادی هستند که این‌گونه زندگی می کنند. البته از نظر فقر، مناطق مختلف سیستان و بلوچستان متفاوت است. از طرف مرکز که به طرف جنوب می‌روی وضع مردم بهتر است. چون منطقه پرآب‌تر است و امکان کشاورزی وجود دارد. هر چه به بندر نزدیک‌تر می‌شوید حمل و نقل و تجارت هم بیشتر می‌شود یعنی کار بیشتری وجود دارد. در شهرهای بزرگ مانند زاهدان هم که مرکز استان است وضع مردم بهتر است. ولی باز هم چهره‌ی فقر به طور کامل در تمام شهرهای استان سیستان و بلوچستان قابل مشاهده است.