در جهان هنردست بشريت، تكنيك توليد فرش جايگاه ويژه‌ای دارد. درگستره تاريخ، تكامل و توسعه فرش يكی از نشانه های هنر دست شرق شد. در شرق هيچ فرآورده ديگری جز فرش اين چنين با اين شدت بر غرب تسلط نيافت. امروزه اين فرش در محيط جغرافيايی گسترده‌ای بافته می‌شود. دراين عرصه اگر شرق آسيا را مستثنی كنيم، توليد آن از آسيای صغير شروع و تا سمرقند و مرزهای چين پايان می‌يابد. تعيين دقيق اينكه توليد فرش در شرق درچه زمانی، كجا و به دست چه كسی برای نخستين بار بافته شده يا در حقيقت اختراع شده، معلوم نيست. تاريخ آشكار و روشن فرش دستباف درپانصد سال پيش از ميلاد آغاز می‌شود.

نژاد اصلی اسب ترکمن به‌این ‌دلیل که آمیزش خونی نداشته، بمثابه‌ی خالص‌ترین نژاد اسب و مادر اسب‌های موجود در جهان شناسایی شده است. (منطقه‌ای که ترکمن‌ها در آن به پرورش اسب اشتغال داشتند، تاپایان سده‌ی نوزده با دنیای خارج به سختی در ارتباط بود، ازاین رو نژاد‌های دیگر اسب نمی‌توانستند بر اسب ترکمن تاثیر بگذارند. البته در این منطقه نژادهای دیگری هم وجود داشتند که در واقع نوع دیگر اسب‌های ترکمن بودند). این اسب در نزد قوم ماد از اهمیت بالایی برخوردار بود و گویا به‌دست این قوم به نواحی شمال خراسان کنونی انتقال یافته است.

در حالیکه پروژه وحدت حزب توده ایران با فرقه دمکرات آذربایجان بعد از برگزاری پلنوم وسیع هفتم از سوی هر دو سازمان به پیش می رفت و تلاش می شد که اختلافات موجود برطرف شود ولی عوامل و افراد مخالف این وحدت همچنان مشغول فعالیت و تفرقه انگیزی بودند، در هر فرصتی به گفتار خود پیرامون چگونگی تشکیل فرقه دمکرات آذربایجان و اهداف آن می پرداختند که گاهی سخنان یکدیگر را به دفعات تکرار می کردند غلام یحیی دانشیان به جلسات حوزه های مسکو که بیشتر در مدرسه حزبی برگزار می شد اشاره می کند و می نویسد : عده ای از توده ای ها حرف زدن علیه فرقه دمکرات آذربایجان و علیه وحدت دو حزب و همچنین علیه نگه داشتن اسم فرقه را برای خود به نوعی عادت روزانه تبدیل کرده بودند و با این غرض ورزیها شب و روز خود را مشغول می کردند

زمینه اعتراضات در میان جوانان عرب را بیش از همه در وجود امتیاز پروری‌های حکومتی و اعمال تبعیضات اقتصادی به زیان عرب‌ها می‌توان دید. اختلاف سطح زندگی میان عرب‌ها و غیر عرب‌ها، نابرابری بین کارکنان واحدها در زمینه توزیع امکانات معیشتی و نیز امور استخدامی‌ که قسماً متاثر از تبعیض اتنیکی است موجب برانگیختگی‌ها و نارضایتی‌ها می‌شود. نرخ بالاتر بیکاری میان عرب‌ها در حالی است که طی چند دهه گذشته جامعه عرب از دل خود فارغ التحصیل‌های دانشگاهی‌ بیرون داده است. گرچه حضور عرب‌ تحصیلکرده در نهادها و موسسات دولتی با چند دهه قبل قابل مقایسه نیست، با اینهمه اما تبعیض در مناصب اداری محسوس است و سهم عرب‌ها در پست‌های حساس با ترکیب جمعیتی استان خوانایی ندارد. لذا تداوم این نابهنجاری را دیگر نمی‌توان با توسل به عقب ماندگی‌های عرب عشیره‌ای نسبت به غیر عرب شهری توضیح داد.