مطابق تحقیقات مورخین و قرائن منطقی اکثریت مهاجرین سفید پوست آمریکای شمالی متشکل از فقرای لومپن و جانیان تحت تعقیب اروپائی بوده اند. که طبق سوابقشان با تعدی و تجاوز به جان و مال سرخپوستان (ساکنین اولیه آمریکا) و تسخیر سرزمین آنها "دولت آمریکای شمالی" تشکیل داده اند. لذا دعاوی نادرست و تجاوز نسبت به حقوق دیگران از ابتدا سنت سفیدپوستان مهاجر به آمریکا بوده است که به هر مهاجری نظیر مهاجرین ایرانی به ارث رسیده است. تا جائیکه فرزانگان آمریکای شمالی همیشه دعوی "غیر آمریکائی بودن" کرده اند تا با آمریکائیان عادی و مهاجرینی که نرسیده خود را آمریکایی قلمداد کرده و دنیا را از آن خود می دانند، یکسان قلمداد نشوند.

مقوله «کار در کل» امکان این بررسی کردن را فراهم می آورد، که شرایط امکان یک موضوع (تاریخی و مفهومی) برای وجود آن موضوع ضروری اند. جدا کردن موضوع از زنجیره تعین هایی که وجودش را بنا می نهند، ناممکن است. بنابراین مقوله از موضوعی که برای درک کردن به کار می رود جدایی ناپذیر است؛ زیرا موضوع جز آن چه که در خلال مقوله وجود دارد، نیست. به موازات آن مقوله تنها در همان موضوع کاربرد دارد و انتقال پذیر به موضوع دیگر نیست. از این رو، به طور تناقض آمیز، مقوله ها هر چند به بی زمانی اندیشه مربوط اند، نمی توانند بدون دگرگشت ها از دوره های تاریخی عبور کنند.

نخبه گرایی و دانش محوری با تضاد در روند کلاسیک قدرت حاکمه، شکل دهی قاعده و قانون الزامی و مورد نیاز را با مانع جدی مواجه ساخته است. و اکنون یک بار دیگر شبح ارزش های نهفته در ایده های علمی خواب قدرت های مسلط را آشفته کرده است. چرا که در دشواری و صعوبت گذر زندگی کنونی که محصول تعدی و فشار روزافزون حاکمیت قدرت طبقاتی می باشد؛ و شفافیت بسیاری از رویکردهای متجاوزانۀ قدرت مسلط، توده ها را بسوی راهی برای خروج از این نابهنجاری های طبقاتی بسوی ایده های علمی و انسانی سوق داده است. این روند تداوم یافته و نظام طبقاتی مسلط را وادار به پذیرش تعدیلات اساسی و بنیادی در بافت و ساخت نامتعارف کنونی خواهد نمود.

شریعتی الهامات خود را از منابع مختلفی دریافت می کرد. به نظر می آید که او تمایلات برجسته ای برای تکامل و تغییر داشته است. چیزهای قدیمی، فقط به خاطر اینکه جا افتاده و آزمایش شده بودند، ارزشی نداشتند. او به آینده می نگریست، اما همیشه آگاه بود که هسته اولیه اسلام را برجسته سازد. آن توسعه و تکاملی را که او برای آن تلاش می کرد، می بایست اسلام حقیقی را بازسازی می کرد. ایران می بایست بدین وسیله از نفوذ بیگانگان که به مردم آسیب رسانده بودند، رها شود. بدین ترتیب یک الهیات رهایی بخش با گرایشاتی انقلابی پدیدار می شود. این بخش های در هم تنیده سوژه هایی برای یک تحلیل عمیق خواهند بود.

نقد از هنگامی که ثابت می کند که شرایط تاریخی پیدایش موضوع و شکل بندی مقوله هایی که می کوشند هم زمان این موضوع را فهم پذیر کنند و روشن سازند، رادیکال می شود . به روشنی می توان ما را به خاطر کوشش در زنده کردن دوباره بحث در باره شکل و مضمون نزد مارکس سرزنش کرد . اگر ما به این کار می پردازیم به خاطر این است که به نظر ما در خلال این مفهومِ«شناخت عقلانی» است که مارکس می کوشد مسئله دو گانه ی خاستگاه و توسعه سرمایه، یعنی خود مفهوم آن را حل کند. در واقع این از نظر او، نشانه ناتوانی اساسی اقتصاد کلاسیک است:

فمینیست‌های رفاه اجتماعی با تعهد فمینیسم لیبرالی نسبت به حقوق فردی و فرصت‌های برابر، اشتراک نظر داشتند، اما از آن‌ فراتر می‌رفتند. آن‌ها به دنبال دولتی گسترده و فعال برای رسیدگی به مشکلات زنان، کاهش بار کار دو برابرِ روزانه، بهبود موقعیت زنان به ویژه مادران در بازار کار ، ارائه خدمات عمومی که کار مراقبتی را اجتماعی نماید، و گسترش مسئولیت اجتماعی برای مراقبت (مثلا، از طریق مرخصی والدین، پرداخت حق‌الزحمه به زنان برای مراقبت از اعضای خانواده) ، بودند.

نقد هرمنوتیک قرآن در ایران غایب است و جامعه روشنفکری، با این روش علمی آشنایی ندارد. جامعه نخبگان دستخوش آرکائیسم فکری است و نیازمند یک تحول فرهنگی و فلسفی می باشد. گسترش بررسی هرمنوتیکی و علمی در باره قرآن، پایه نقد رازگرایی دینی است. محیط روشنفکری سیاسی ایران اسلام زده است و فاقد قدرت یک تفکر مستقل از دین می باشد. این گروه نخبگان روشنفکری در یک وابستگی روانی درونی شده، نفس می کشد و قادر نیست به جامعه یک دورنمای جسورانه ارائه نماید. حال آنکه پیشرفت جامعه و ارتقای اندیشه فلسفی و ترقی پژوهش های دانشگاهی، در گرو آزاد شدن روان و اندیشه از تقدسگرایی است.

انتخاب دونالد ترامپ به ریاست‌جمهوری آمریکا بیانگر یکی از سلسله شورش‌ها و خروش‌های سیاسی شگرفی است که خبر از سقوط هژمونی نئولیبرال می‌دهند. این شورش‌ها شامل رأی به برگزیت در بریتانیا، عدم پذیرش اصلاحات رنزی در ایتالیا، کمپین انتخاباتی برنی سندرز برای نامزدی حزب دموکرات در آمریکا و حمایت فزاینده از جبهه ملی در فرانسه می‌باشد. اگرچه این دسته از شورش‌های انتخاباتی به لحاظ ایدئولوژی و هدف با یکدیگر متفاوت هستند اما اماج مشترکی دارند: همه آن‌ها در پی نفی جهانی‌سازی شرکتی و کورپوراتیو، نئولیبرالیسم، و تشکیلات سیاسی‌ هستند که از این روندها پشتیبانی کرده‌اند. در همه این موارد رأی‌دهندگان به ترکیب مهلک ریاضت اقتصادی، تجارت آزاد، وام‌های غارتگرانه و کار بی‌ثبات با حقوق بد که خصیصه‌های سرمایه‌داری مالی امروز هستند، «نه» می‌گویند.

شائبه و سائقه های خردمندی، و درک و شناخت و همپیوندی با حقایق و الزامات مبتنی برآن را بایستی در حیات متعامل جمعی و عمومی جامعه و انسان جستجو کرد. تعقل و خرد آدمی در تعاملات و تصادمات مداوم تحولات و تقابلات محیطی تحریک شده و صیقل می پذیرد. این فرایند و درک و دریافت آدمی از محیط و جامعه در وی نوعی نگرش و بینشی را شکل می دهد؛ که رسالت و تعهد زیست متعامل و متکامل را در بطن خود دارد. این رسالت عقل، با شناخت نا شناخته ها و غلبه بر ضرورت های مانع و رادع رشد و بلوغ دماغی و فیزیکی، اشکال متفاوت و متکاثری می یابد، که بنیان های سازه ای و نمادی حیات اجتماعی را شکل می دهد.

تا زمانی که تعریفی از ایران بدست داده نشود، سوء استفاده از این مقوله ادامه خواهد داشت. سوء استفاده ای که منجر به آوارگی و تفرقه میان مردمانی که چه در محدوده جغرافیایی ایران بیشتر زیست می کنند، و چه در برهوت "خارج" عمری می گذرانند. این سوء استفاده، مرزی میان زن و مرد ایرانی، فمینیسم و پان ایرانیسم نمی شناسد. اکثریت دانسته و ندانسته، بواسطه محدودیت دانش و نظرگاه، و تعلق خاطر به مقولات سنتی و غیر منطقی اسطوره های ایرانی و یا گرایش های سطحی مد روز جهان غرب که معمولا با تاخیر فاز میان ایرانیان رایج می شوند، مقید در آن محدودیت نظرگاه و گرفتار گرایش های غیر منطقی می مانند.

مارکس و انگلس قطعاً تئوری سیستماتیک و صریحی در مورد ایدئولوژی، که قابل مقایسه با دقت و انسجام نقد اقتصاد سیاسی آن‌ها باشد، را توسعه ندادند . در عوض، آن‌ها مفهوم ایدئولوژی را به صورت موردی و در رویارویی با شرایط مشخص به کار بردند. این بدان معنی نیست که آن‌ها این مفهوم را به طور دلبخواهی بکار گرفتند، یا اینکه تاملات آن‌ها اعتبار نظری ندارد. برعکس، به مجرد آنکه بتوان بین کشمکش‌های گفتمانی که درگیرشان بودند و رویکرد روش‌شناختی آن‌ها تمایز قائل شد، آنگاه می‌توان کاربردهای مختلف‌شان که با یک انسجام ضمنی به هم چسبیده شده بودند، را مشاهده کرد، انسجامی که به طور شگفت‌اوری بسیاری از دستاوردهای بعدی تئوری‌های ایدئولوژی را پیش‌گویی‌ می‌نمود.