دوست خوبمان، اسفندیار کازرونیان، روز دوشنبه سوم ماه مارس ۲۰۲۵، در هلند از میان ما رفت و اندوهی ژرف بر دل‌هایمان نشاند.
در آن سال‌های آغازینِ گریز ناگزیر، این مهر و بزرگواری اسفندیار بود که غبار غربت را از دل‌هایمان می‌زدود و تبعید را تاب‌آوردنی می‌کرد. او که خود از کنشگران دانشجویی سالهای پیش از انقلاب بود، با شناخت از دشواری‌های تبعید، همواره با آغوشی گشاده و دلی سرشار از مهر، یاری‌گر ما بود.
گذر زمان، یاد او را از خاطرمان نخواهد زدود. در این اندوهِ جانکاه، با فرزند عزیزش، کاوه، و همه دوستان دور و نزدیک او همدل و همراه‌ایم.
تورج اتابکی. مجید حسنی زاده . نسیم خاکسار. رضا علامه زاده.