درگذشت خانم کبری فرج زاده طارانی را به خانواده و خویشان و نزدیکان او، به یار مهربان و مبارزمان راحله عزیز تسلیت می گوئیم و خود را در این اندوه شریک می دانیم.

محبت و صفایتان را ارج می‌نهیم و نیکوترین درودهایمان را نثارتان می‌کنیم و آرزومندیم زنجیر عشق و محبت یاران، هرگز از هم نگسلد)) .

هُما ناطق از پیروان و سرآمدان مکتب نوین تاریخنگاری در ایران بود و در این راه فریدون آدمیت را آموزگار خود می دانست. به روش علمی و انتقاد عقلی در کار پژوهش پایبند بود. در نظرش تاریخنگار تنها " سخن از آنچه بود می راند و نه از آنچه می شایست بود ". با اندیشه های از پیش ساخته و تاریخنویسی آرمانی و مسلکی بیگانه بود و آنرا " تیشه به ریشۀ شک علمی و استقلال اندیشه " می دانست. از تقلید بَری بود و برای شناسائی و شرح گذشته به سراغ گزارشها و منابع دست اول بازمانده از آن دوره می رفت و اسناد را به سخن می آورد.
در گذشت هُما ناطق فقدان بزرگی است برای اهل فرهنگ و قلم ایران. این اندوه بزرگ را بیش از همه به میشا و روشنک و بستگان و یاران هُما تسلیت می گوئیم.

دوست و رفیق دیرین ما رضا ساکی سه شنبه شب هشتم دیماه هزار و سیصد و نود و چهار خورشیدی و در آستانه ی سال نوی دوهزار و شانزده ی میلادی، ما را و جهان ما را واگذاشت واز دست رفت. سکته ی بی رحم قلبی و مغزی همزمان، جان و جهان او را به یغما برد. رضا ساکی زاده ی خرم آباد لرستان در هزار و سیصد و سی و سه خورشیدی، از آغازه های نوجوانی و جوانی به تئاتر روی آورد و شور و اشتیاق هنر را تا پایان با خود داشت.