در بحث و جدلی که در فرانسه پیرامون یهودستیزی به راه افتاده، اغلب، از دو بُعد این مسئله خبری نیست: این واقعیت که در نیمهء نخست قرن بیستم، اکثریت یهودیان مخالف با صهیونیسم بودند (آیا آن ها نیز یهودستیز بودند؟)؛ و این که خصوصیت بارز جنبش صهیونیستی در منطق استعماری فتح و استقرار جای می گرفت.

نود و یکمین مراسم سینمایی اسکارکه ۲۴ فوریه در هالیوود برگزارشد امسال نگاه خود را به مسایلی چون نژاد پرستی و درمجموع لزوم انساندوستی و تفاهم بین انسانها معطوف کرده بود . این موضوع را میشد بخوبی از نحوه ی انتخاب فیلمها درک کرد. فیلم ( کتاب سبز ) ساخته ی پیترفارلی که جایزه بهترین فیلم را دریافت کرد درباره اوج نژاد پرستی و نفرت از سیاهپوستان در دهه ۱۹۶۰ درآمریکاست : تونی لیپ ( با نقش آفرینی ستایش برانگیز ویگو مورتتسن ) راننده دان شرلی یک پیانیست سیاهپوست ( ماهرشالا علی )است که قصد اجرای کنسرت در ایالت های مختلف آمریکا دارد ولی به دلیل رنگ پوستش با تحقیر و گاه با ضرب و شتم مواجه میشود و دراین میان تنها راننده سفید پوستش است که از او حمایت می کند .

در رسانه‌های داخلی ایران این روزها تحلیل‌های فراوانی در خصوص بحران اجتماعی و اقتصادی کشور انعکاس می‌یابد. نویسندگان این تحلیل‌ها گاهی بر موضوعی اصرار می‌ورزند که گویا ما باید از تجربه‌های ونزوئلا در همین راستا درس بیاموزیم. اما این نویسندگان در بررسی‌های خود همواره تجربه‌‌های دوگانه‌ای را از ونزوئلا هدف می‌گذارند.

این وسیله کمک اقتصادی که انتظار میرفت نیست ولی برای سرپا نگهداشتن جمهوری اسلامی کافی است رئیس جمهور ایران حسن روحانی در گردهمائی یه مناسبت چهلمین سالگرد انقلاب ، روز دوشنبه بیست و دوم بهمن در تهران اظهار امیدواری کرد که بر تحریمهای آمریکائی غلبه شود . اما در حالیکه در ژوئیه ۲۰۱۵ با امضاء کردن معاهده برجام با آمریکا و قدرتهای دیگر امید زیادی به موفقیت بسته بود، درحال حاضر دولتش باید به وسیله پرداختی که از طرف اروپائیها ایجاد شده و تابحال مورد استفاده و آزمایش قرار نگرفته امید ببندد .

درنگ این نوشته، بر نحوه گذار و چندوچون مسیری است که در آن: نظام مستقر رو به فروریختن گذاشت، "اتحاد شوروی" وارد چرخه‌ هرج‌ومرج شد، کشور ازهم ‌پاشید و جایش را ملغمه‌ای از دمکراسی – دیکتاتوری‌ مبتنی بر سرمایه‌داری و ناسیونالیسم دگرستیز گرفت. نوشته قصد بررسی اقتصاد سیاسی شوروی در دوره پیشا فروپاشی و نیز نوع نگاه ایدئولوژیک مسلط بر این کشور طی بازه زمانی "اکتبر" تا فروریزی "سوسیالیسم واقعاً موجود" را ندارد. هدف آن، مشخصاً پرتوافکنی است بر نسبت میان جامعه و قدرت در شوروی و کشاکش‌هایی که طی دوره گذار در آن "بالا" جریان یافت.

درکابل افغانستان , چهاردانشجو ( سه پسرو یک دختر ) تصمیم به انجام یک پروژه جسورانه میگیرند : شرکت در باز سازی سینمای تعطیل شده ای که بطورمعجزه آسایی ازگزند سی سال جنگ دراین سرزمین درامان مانده است . قرار است این سالن که از دهه ی ۱۹۹۰ رها شده به یک مرکز فرهنگی تبدیل شود وآنها به عنوان یک نیروی مقاومت دربرابر بنیادگرایی اسلامی تلاش می کنند تا به رویاهای خود برای کسب آزادی بویژه درزمینه ی فرهنگ و سینما جامه عمل بپوشانند.

بحران ونزوئلا با دخالت و موضع گیری قدرتهای جهانی و منطقه ای، خصلتی بین المللی یافته است. آمریکا و عمدۀ کشورهای اروپائی چون فرانسه و آلمان و متحدان منطقه ای آن، برزیل و آرژانتین و اکثر کشورهای عضو« لیما»... به طرفداری از اپوزیسیون از یک سو و روسیه و چین و کوبا و ایران و سوریه و ترکیه و...در سمت حکومت از سوی دیگر، توازن قدرتی را بوجود آورده اند که آینده اش روشن نیست.

هستان کوشیده است کنفرانس ورشو علیه ایران شناخته نشود و از سویی هم، نشانه‌ای از اقدام در راستای تشدید شکاف میان آمریکا و اروپا به حساب نیاید. کل ماجرا از معضلاتی عمیق‌تر در اتحادیه اروپا حکایت دارد.
از روزی که شبکه فاکس‌نیوز برای اولین بار از زبان مایک پمپئو، وزیر امور خارجه آمریکا خبر داد که ورشو میزبان کنفرانسی است که به ابتکار و خواست آمریکا برای ایجاد اجماعی بین‌المللی علیه ایران برگزار خواهد شد، مقام‌های لهستان با مشکلات چندگانه‌ای مواجه بوده‌اند: از اعتراض وانتقاد ایران گرفته تا متهم‌شدن از سوی برخی کشورهای اروپایی به عمیق‌تر کردن شکافی که آمریکا می‌خواهد در اروپا، از جمله بر سر حمایت یا عدم حمایت از برجام و نوع رویکرد در قبال ایران، دامن بزند.

هیچ دلیلی در دست نیست که بر اساس آن بتوان توضیح داد چرا باید رژیم اسد از کردها در مقابل ترکیه دفاع بکند. به خصوص با توجه به اینکه کم و بیش همه‌ی نیروهای اصلی درگیر، حتی پومپئو، او را به عنوان حداقل جزئی از راه حل مسئله‌ی سوریه پذیرفته‌اند. بر عکس برای عدم دفاع از آنان اسد دلائل بسیار دارد. می توان گفت: اگر اسد امروز همان کاری را نمی‌کند که در سال ۱۹۹۹ با پکک و یا با مردم کرد در ۲۰۰۴ کرده است، ناشی از ضعف نظامی او است. اگر امروز به اتحاد به کردها روی خوش نشان داده است و می‌دهد، مسئله‌اش گسترش پایه‌های حکومت و استفاده‌ی ابزاری از کردها برای سرکوب نیروهای دیگر و در صورت لزوم در استفاده از آنان در مقابل ترکیه است، اگر ترکیه قصد ماندن در سوریه داشته باشد. از گفتگوی کردها با روسیه نیز می‌توان چنین استنباط کرد که آنان نیز می‌توانند چنین رلی را بپذیرند.

مشکلی که در برابر اقای ترامپ قرار گرفت، وحدت جمعی در عراق در مقابله با توصیه او و پیشنهاد تصویب قانونی برای سد کردن فعالیت نیروهای نظامی امریکا در عراق بود. پیشنهادی که در حال تصویب شدن است و حرکت و فعالیت نیرو های امریکایی را در عراق محدود میکند.

شما آدمی را می بینید که هیچکس در ونزوئلا او را نمی شناسد. از مردم کوچه و خیابان راجع به شخصی به نام "خوان گائیدو" سوال کنید. متوجه خواهید شد که هیچ کس چیزی از او نمی داند. چنین شخصی به وسیلۀ ایالات متحده به عنوان رئیس جمهور جدید علم شده است. خود او تا هم اکنون که شما در حال مصاحبه با من هستید، هنوز اعلام موجودیت نکرده است.این خبر توسط پمپئو اعلام گردیده و آلماگرو دبیر کل سازمان کشور های آمریکایی که اهل اروگوئهاست به همراه با دیگر روسای جمهور او را به عنوان رئیس جمهور اعلام کرده اند. آنها در صدد شدت بخشیدن به درگیری سیاسی در ونزوئلا هستند و به نیرو های مسلح فشار می آورند که بر ضد مادورو موضع بگیرند.