هیچ دلیلی در دست نیست که بر اساس آن بتوان توضیح داد چرا باید رژیم اسد از کردها در مقابل ترکیه دفاع بکند. به خصوص با توجه به اینکه کم و بیش همه‌ی نیروهای اصلی درگیر، حتی پومپئو، او را به عنوان حداقل جزئی از راه حل مسئله‌ی سوریه پذیرفته‌اند. بر عکس برای عدم دفاع از آنان اسد دلائل بسیار دارد. می توان گفت: اگر اسد امروز همان کاری را نمی‌کند که در سال ۱۹۹۹ با پکک و یا با مردم کرد در ۲۰۰۴ کرده است، ناشی از ضعف نظامی او است. اگر امروز به اتحاد به کردها روی خوش نشان داده است و می‌دهد، مسئله‌اش گسترش پایه‌های حکومت و استفاده‌ی ابزاری از کردها برای سرکوب نیروهای دیگر و در صورت لزوم در استفاده از آنان در مقابل ترکیه است، اگر ترکیه قصد ماندن در سوریه داشته باشد. از گفتگوی کردها با روسیه نیز می‌توان چنین استنباط کرد که آنان نیز می‌توانند چنین رلی را بپذیرند.

مشکلی که در برابر اقای ترامپ قرار گرفت، وحدت جمعی در عراق در مقابله با توصیه او و پیشنهاد تصویب قانونی برای سد کردن فعالیت نیروهای نظامی امریکا در عراق بود. پیشنهادی که در حال تصویب شدن است و حرکت و فعالیت نیرو های امریکایی را در عراق محدود میکند.

شما آدمی را می بینید که هیچکس در ونزوئلا او را نمی شناسد. از مردم کوچه و خیابان راجع به شخصی به نام "خوان گائیدو" سوال کنید. متوجه خواهید شد که هیچ کس چیزی از او نمی داند. چنین شخصی به وسیلۀ ایالات متحده به عنوان رئیس جمهور جدید علم شده است. خود او تا هم اکنون که شما در حال مصاحبه با من هستید، هنوز اعلام موجودیت نکرده است.این خبر توسط پمپئو اعلام گردیده و آلماگرو دبیر کل سازمان کشور های آمریکایی که اهل اروگوئهاست به همراه با دیگر روسای جمهور او را به عنوان رئیس جمهور اعلام کرده اند. آنها در صدد شدت بخشیدن به درگیری سیاسی در ونزوئلا هستند و به نیرو های مسلح فشار می آورند که بر ضد مادورو موضع بگیرند.