سخن از انتخابات ریاست جمهوری چندی است آغاز گردیده است .حکومت ایران که خودرا حکومتی دینی میداند نگاهی جدای از حکومتهای دمکراسی ویا مدعی دمکراسی به انتخابات دارد .با بررسی تاریخ ملتهاوبراساس قوانین جامعه شناسی حکومتهائی که برمذهب ویا ایده ئولوژی ویژه ای استوار شده اند بسوی استبدادگرایش یافته اند .جهان امروزشعار ها ووعده ووعید های حکومتهای ایده ئولوژیکی چون ناسیونال سوسیالیست های آلمان ویا ایتالیای فاشیست را که با اتکاء بدستورات کلیسا از دمکراسی سخن میگفتند درحافظه تاریخی خود دارند ؛ جمهوریهای دمکراتیک اروپای شرقی که نام دمکراسی را در کنار نام کشور خود قرار داده بودند خشن ترین نوع دیکتاتوری را به ملت هایشان تحمیل کردند . یک سونگری ومحوآزادیها در سرزمین شوراها لکه ننگ ابدی برچهره آنانیست که حکومت ایده ئولوژیک را دمکراتیک می پنداشتند . دولتهائی که پای در رکاب ایدئولوژی دارند انتخابات را وسیله ای برای شکلی جهان پسند دادن به حکومت خود میدانند .درایران برای آنکه رفتارهای حکومت کمتر مورد اعتراض مجامع جهانی حقوق بشر قرار گیرد هر چند گاهی طبل انتخابات با صدائی گوش خراش نواخته میشود .در انتخابات ایران داوطلبان باید از فیلتر های رنگارنگ وزارت کشور وشورای نگهبان عبور کنند . این خود مخدوش کننده آزادی انتخابات است . در دورههای گذشته که انواع انتخابات را داشته ایم نظارت استصوابی حق شرکت آزادانه مردم رادر انتخابات ازآنان سلب نموده است وتقلب های انتخاباتی درحدی بوده است که شخصیت های طراز اول نظام راه چاره را پناه بردن بخدا دانسته اند .تجربه سه دهه اخیر نشان داده است که شرط اول انتخابات آزاد جدائی دین ودولت است وتا زمانیکه این دونهاد درهم آمیخته اند وحکومت ازدین استفاده ابزاری میکند آنچه انجام میگیردانتخابات نیست بلکه گزینشی است که درآن حقوق انسانی برای گروهی قابل تصوراست که اکثریت را با دخالت دولت کسب کرده وبرای اقلیت (کسانیکه آراء کمتری دارند) هیچگونه راه رشد وتلاش برای رسیدن به آرمانهای خود متصورنیست . ایران امروز گرقتار در میان بحران های درون مرزی وبرون مرزی باردیگر صحنه ای از سناریوی جدیدی بنام انتخابات حواهدبود .ملت ایران دل آزرده از خشونت حاکم برجامعه وگرانی روز افزون ارزاق عمومی که مسئولین را توان کنترل آن نیست و درمحیطی خفقان آور که سالهاست آزادی ازآن رخت بربسته است باری دیگردربرابرانتخابات قرارگرفته است ؛ رسانه ها روزاخذرای برای انتخاب رئیس جمهوررا بیست ودوم خردادهشتادو هشت اعلام نمودند. انگشت شمار افرادی دراین پنداربودند که با آغاز انتخابات رئیس جمهوری از خشونتهای حکومت علیه ملت کاسته خواهد شد .اما بازداشت های گسترده زنان ایرانی به بهانه درخواست حقوق حقه خویش ودرروزهای اخیر آوردن قانون معروف به حمایت خانواده در صحن علنی مجلس هرچندسرانجام دوماده مهم آن که نشان از زن ستیزی داشت حذف گردید اقدامی برای ایجاد هراس در دل زنان مبارز ایرانزمین بود . توقیف ها ی مداوم ومتوالی زنان آزادیخواه وحق طلب زندانی کردن وصدور احکام غیر عادلانه کمیته های انضباطی دانشجویان درتعلیق تحصیلی آنان .سرکوب بی امان کارگران ایران که برای دریافت مزد کار انجام داده درنقاط مختلف کشورفریاد اعتراض بلند کرده اند وبی توجهی به خواسته های معلمان میهن ما که بردبارانه برسالت خویش پایدارندودرزیر خط فقر بسختی روز گار میگذرانندنه فقط از باز شدن جو سیاسی واجتماعی میهنمان خبر نمیدهد که هرروز بیش از پیش ابتدائی ترین حقوق انسانی ملت ایران پایمال میشودورعب ووحشت بر سراسر ایران استبدادزده مستولی میگردد.قوانینی که دراین روزها یکی بعد از دیگری به تصویب مجلس شورای انتصابی میرسد چون متمم قانون مجازات اسلامی جز افزایش محدودیت های مردم سخن تازه ای ندارد . گرانی کمرشکن؛ قشرهای متوسط وکم درآمد جامعه ایران رادرچنگالهای بی رحم خویش به نابودی واستیصال کشانده است . درسالها ی اخیرقیمت نفت رشدی سرسام آور داشته است ولی صدها میلیارد دلارارز حاصله از فروش نفت ازفقر عمومی نکاسته است .آخرین آمار بانک مرکزی گزارش تورم بیست وهفت ونیم درصدرا نشان میدهد که به اظهار صاحب نظران اقتصادی نرخ واقعی تورم فراتر از عدد مذکور میباشد.لازمه انتخابات وجودآزادیهای فردی واجتماعی است درکشور ایران که به زندان روزنامه نگاران درجهان شهرت داردمدعی وجود آزادیهای فردی واجتماعی وآزادیهای احزاب وجمعیت ها شدن از واقعیت ها بدور است وتا مردم آزادی را لمس نکنند انتخابات نمایشی بیش بنظر نمیاید .مگرنه اینکه رای واقعی وآگاهانه مردم براساس ملموسات غیر قابل تردیداست ؟ چه کسی میتواندمدعی بودن آزادیهای فردی وگروهی درایران باشد ؟نارضایتی از نابسامانیهای اقتصادی نیز عاملی است که مردم را از حضور در صحنه اموری چون انتخابات دوروبی انگیزه میکند .چه کسی میتواند از بهبود وضع اقتصادی مردم سخن بگوید ؟هرچند وزیر محتر م ارشاد درسخنان اخیر خوددر محل مصلای تهران فرموده اند سروسامان دادن به وضع اقتصادی مردم کار دولت ما نیست هر دولت طاغوتی هم از عهده این کار برمیاید (نقل به مضمون) . مهم ترین عامل درآغازوانجام انتخابات آزادی ودمکراسی است که ملت ایران ازآن محروم است . حکومت ایران نیاز به گرمی بازار انتخابات داردتا نتایج از قبل تعیین شده راتوجیه نمایدواقدامات خودرادرصحنه بین المللی مشروعیت بخشد ازاین روست که از چندی پیش پنهانی وآشکار در این محل و آن محل اصلاح طلبان واصول گرایان که دوروی یک سکه اند اجتماعاتی دارند و دراین مقام اند که آگر پیروز این بازی نشوند حداقل جائی در جابجا شدن های احتمالی داشته باشند .از سوئی دیگر اکثریتی عظیم از مردم میهن ما چون بسیاری از دفعات گذشته نگاهی سرد برآنچه انتخابات ریاست جمهوری نامیده میشود دارند .نه آنکه این گروه بزرگ به سرنوشت خویش نمیاندیشند بلکه آنان راهی برای ورود به صحنه جز تغییرات بنیادین در قانون اساسی واستوار ی نظامی متکی بر آراء مردم ایران نیافته اند . آزادی رسانه ها ؛آزادی قلم وبیان؛آزادی اجتماعات وپلورالیسم سیاسی باید درایران حاکم شودتامردم ایران به استقبال انتخابات روند.
مهدی مؤیدزاده
سی ام شهریور ماه یکهزارو سیصد وهشتادو هفت
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
