محمد کاظمی

مبارزه برای انحلال شوراهای اسلامی کار جزء لاینفک مبارزه برای ایجاد تشکلات مستقل توده ای است!

آنچه این روزها در شرکت واحد اتوبوس رانی تهران و حومه میگذرد تبلوری از یک مبارزه طبقاتی است. در یک طرف این مبارزه کارگران شرکت واحد و سندیکای آنها قرار دارند که برای دستیابی به یک زندگی شرافتمندانه و انسانی مبارزه میکنند. در راس این مبارزه فعالین کارگری نظیرابراهیم مددی، رضا شهابی و داود رضوی هستند که از جان خود مایه گذاشته و بارها طعم تلخ اسارت در سیاه چالهای رژیم جمهوری اسلامی را چشیده اند. این روزها رضا شهابی این کارگر جسور و شجاع نه تنها به تجسم کاملی از مبارزه حق طلبانه کارگران شرکت واحد، بلکه همچنین به یک فعال سراسری جنبش کارگری تبدیل شده است.



اطلاعیه شماره سه

گزارش عملکرد؛ کمپین دفاع از رضا شهابی و دیگر زندانیان سیاسی ایران – گوتنبرگ (سوئد)

همچنان صدای بی صدایان زندان های ایران باشیم !

فعالان "کمپین دفاع از رضا شهابی ودیگر زندانیان سیاسی - گوتنبرگ (سوئد) " به همراه خانواده رضا شهابی و همه هم طبقه ای های رضا در سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه ، اعلام می دارد؛ که سلامت رضا شهابی بعد از چهل و دو روز اعتصاب غذا شدیداً در خطر است و ادامه این وضعیت سبب صدمات جبران ناپذیری برای سلامت این کارگر زحمت کش می شود که مسئولیت آن مستقیماً بر عهده سیستم قضایی- امنیتی و حاکمیت جمهوری اسلامی است؛ سیستمی که گویا هیچ ارزشی برای جان و سلامتی رضا شهابی کارگر و معلم و دیگر زندانیان سیاسی اعتصابی ترقیخواه قائل نیست.



محمد کاظمی

شگردهای شورای اسلامی ، مدیریت و حراست بر علیه کارگران شرکت واحد

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه در دو اطلاعیه جدا گانه مندرج در کانال تلگرامی خود از مجبور کردن کارگران این شرکت در رای گیری فرمایشی شورای اسلامی خبر داده است. منجمله در یکی از این اطلاعیه ها آمده است: " با نزدیک شدن به زمان رای گیری نمایشی همه عوامل ریز و درشت مدیریت و حراست با استفاده از انواع شگردهای خود نظیر تهدید، خوشرویی و وعده وعید با کارگران تلاش دارند برای حفظ موقعیت خود مشارکت بیشتری را در رای گیری نمایشی و تحمیلی شورای اسلامی کار رقم بزنند.



اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران

در اعتراض به کشتار کولبران
راه حل چیست؟

وظیفه تشکل ها و فعالین کارگری و بطور کلی همه کارگران و انسان های برابری طلب و مدافع حقوق انسان است که از کولبران و حق زندگی و کار آنان حمایت کنند. مسئله کولبران فقط مسئله آنان و یا مردم کردستان نیست. این دردی است فراگیر و مشترک. در مناطق مرزی ایران از جمله بلوچستان هزاران نفر به کولبری مشغول هستند. رژیمی که که کولبران را به قتل می رساند، همان نظامی است که همه روزه کارگران معترض در اقصی نقاط کشور را سرکوب می کند؛ کارگران آق دره را به شلاق می بندد، برای کارگران معترض هفت تپه حکم جلب صادر می کند و کارگران اعتصاب کننده در بافق را به شلاق و زندان محکوم می کند.



بهزاد مالکی

اصلاحیۀ قانون کار، میخ دیگری بر تابوت قانون کار فرانسه!

قانون کار «الخمری» و اصلاحیه های مکرون آخرین تیری است که بر پیکر این طبقه وارد آمده است. و این درست قبل از خروج لرزان سرمایه داری فرانسه از بحران اخیرش است. مبارزه برای بازپس گیری حقوق از دست رفته ادامه دارد. هر نسلی از کارگران و زحمتکشان در ضمن مبارزه برای بهبود شرایط زندگیشان یاد می گیرند، چگونه متشکل شده و امتیازات به دست آمده را تثبیت کنند. به شناخت خود و نیروهایشان و همچنین دشمن طبقاتیشان نائل آمده تا بتوانند گام به گام به جلو بروند. روشن است تا زمانی که نظام طبقاتی سرمایه داری پا برجاست، استثمار و ستم طبقاتی از بین نمی رود.



محمد کاظمی

درحاشیه »ترجمه و ارزیابی پرونده ۲۵۰۸ علیه جمهوری اسلامی»

هم چنان که در سند آماده است علی رغم همه موانع ساختار در سازمانهایی نظیر سازمان جهانی کار، مدافعین جنبش کارگری ایران در سطح بین المللی کماکان باید این فشار را به رژیم جمهوری اسلامی و سازمان جهانی کار اعمال نمایند. این مدافعین میتوانند "راه هکارهایی را که بتوان جمهوری اسلامی را به دلیل نقض مستمر و جدی مقاوله نامه های بنیادین سازمان جهانی کار تنبیه کرد، از جمله بررسی امکان تعلیق عضویت دولت جمهوری اسلامی و اخراج نمایندگان حکومتی که تحت عنوان "هیئت کارگری" در اجلاس سالانه سازمان جهانی کار شرکت میکنند (اما هم و غم شان جلوگیری از طرح شدن شکایات جدید علیه دولت جمهوری اسلامی ایران و به بن بست کشانیدن شکایات جاری است)، در دستور کار خود قرار دهند وبا صراحت و قاطعیت بیشتری سازمان جهانی کار را بیش از پیش تحت فشار قرار دهند'.