ترکیه درهم شکستن صنعت پردرآمد گردشگری خود را تاب نخواهد آورد، نارضائی ها در میان میلیون ها نفری که از این صنعت زندگی می کنند روز به روز رشد می کند و سرانجام رشته امور این کشور را از هم می گسلد.
تاثیر فرار ترک هائی که امنیت شغلی و اقتصادی خود را در خطر می بینند، برای اروپا بسیار شدیدتر از بحران پناهجوئی فعلی خواهد بود که اتحادیه اروپا برای حل آن دست به دامن ترکیه شده است.

ین نبرد فرصتی برای نمایش قدرت مالی بود و به آن امکان داد توان و ظرفیت خود را برای تحقیر کردن همه کسانی که در برابر آن مقاومت می کنند، نشان دهد. این هشداری است برای کسانی که فکر می کنند می توانند به فرمان های مستبدانه بی اعتنایی کنند.
با این همه جنگ نه در یونان و نه در جاهای دیگر پایان نیافته است. از این نبرد چه می توان آموخت؟

در اروپا هم نیروهای راست افراطی در حال باز ساماندهی خود برای مقابله با ارزش های اسلامی هستند که به گمان آنها ارزش های اروپایی را تخریب می کنند. در نروژ این نیروها خود را «سربازان اودین» می خوانند و با سگهای هار و گاه به طور مخفیانه مسلح به خیابان ها می آیند تا از مام وطن و ارزش های فرهنگی اروپا صیانت کنند. از طرف دیگر نیروهای بنیادگرای اسلامی با نام «جیش الاسلام» اعلام موجودیت می کنند تا نگذارند ارزش های دینی آسیب ببیند. جنبش پگیدا که راست های افراطی راه انداخته اند و در بیشتر کشورهای اروپایی فعال هست، از سربازان اودین حمایت کرده است. در این معنا آتش جنگ های صلیبی برافروخته شده و اگر هر چه زودتر خاموش نشود، نه تننا عملیات تروریستی در شهرهای اروپایی بیشتر خواهد شد که رو در رویی مستقیم نیروهای اسلامی افراطی با تند روهای راستگرا با ایدیولوژی فاشیسم نامحتمل نیست.

از سیاق خبر آشکار است که روسیه از رفتار بشار اسد رضایت نداشته است. نخست این که مخاطب "پیام این تصمیم را گرفته باشند" بیشتر رژیم سوریه است که با این عقب نشینی حامی مهمی را ازدست می دهد. دودیگر، آنچه که سخنگوی پوتین گفته نیز نشان از آن دارد که این تصمیم بدون مشورت قبلی با رژیم اسد گرفته شده و موضوع فقط تلفنی به بشار اسد اطلاع داده شده است.

در این ۸۰ سال اخیر، تخریب محیط زیست همچنان ادامه دارد. آثار تخریب جهانی محیط زیست، هم اکنون در همه ابعاد: خشکسالی ، ذوب شدن یخ های قطب، بالا آمدن سطح آب ، سوراخ شدن لایه اوزون؛ انقراض بسیاری از گونه های حیوانی و گیاهی ، جنگل زادیی و آلودگی دریاها و نابودی دریاچه ها قابل مشاهده است.
درجه حرارت کره خاکی مدام افزایش می یابد. جنگل ها نابود می شوند. دریاها و اقیانوس ها از ماهی خالی می گردند. بر وسعت بیابان ها هر روز افزوده می گردد. مصرف بی رویه سوخت های فسیلی حیات کره زمین را به مخاطره انداخته است.
با تاثیر پذیری سبک زندگی مردم سایر نقاط جهان، در اثر جهانی شدن، از سبک زندگی غربی ( شیوه زندگی آمریکایی)، که اساسا حد و مرز اکولوژیکی ندارد، بر میزان مصرف، روز به روز افزوده می گردد. چرخه افزایش مصرف منجر به افزایش سرسام آور استفاده از منابع طبیعی و موادمعدنی و خام ، انرژی و آب شده است.

خبرهائی که در ماه های اخیر از ترکیه می رسد، همه از تلاش رئیس جمهوری و دولت اسلامگرا برای تحکیم پایه های یک استبداد مذهبی و ارتجاعی حکایت می کند. روندی که می تواند ترکیه را به متجاوز از یک قرن پیش و دوران سلاطین مستبد عثمانی بازگرداند.
مقاومت های مدنی در برابر این روند، یکی پس از دیگری در هم شکسته می شوند: ابتدا عدم پذیرش نتیجه انتخابات ژوئن سال ۲۰۱۵ که در آن حزب اسلامگرای عدالت و توسعه نتوانست به اکثریت مطلق برسد، سپس برگزاری انتخابات مهندسی شده نوامبر که به پیروزی مجدد این حزب انجامید، بلافاصله پس از آن آغاز سرکوب شدید کردها و حزب دموکراتیک خلق ها، و همزمان با آن دستگیری گروهی از روزنامه نگاران و تصرف عدوانی روزنامه منتقد دولت “زمان”.

در سه دهه گذشته سرمایه داری غربی با استناد به الگوی نئو لیبرالی رشد اقتصادی و رفاه عمومی، اقدام به توضیح انواع ایده های اقتصادی نموده که در راس آن، ایده بازار آزاد رادیکال قرار دارد.
اگر چه ریشه ایده بازار آزاد در کشور های آمریکا ، بریتانیا ، نیوزلند و استرلیا بوده است اما کشور های دیگر صنعتی و توسعه یافته مانند آلمان و ژاپن نیز با کمترین مقاومت آن را پذیرفتند و میثاق واشنگتن به عنوان مبانی اجرایی همگی آن ها گشت. براساس میثاق واشنگتن ، رشد اقتصادی فقط با تضمین و آزاد سازی نیروی کار ،مقررات زدایی، تجارت آزاد و گسترش هرچه بیشتر رقابت های اقتصادی و کاهش هزینه های عمومی ممکن است. در ادامه این پروسه مانعی برای جهانی شدن که ابزار ایدئولوژیک، ایده بازار آزاد رادیکال است در سراسر جهان وجود نداشت.

جنگ سوریه و عراق عملاً منجر به پیدایش دو حکومت جدید در پنج سال گذشته شده و به یک ‌شبه‌حکومت امکان داده است تا اراضی و حیطه‌ی قدرت خویش را گسترش دهد. این دو حکومت جدید که هنوز از سوی جامعه‌ی جهانی مورد شناسایی قرار نگرفته‌اند، هم ازنظر نظامی و هم سیاسی، نیرومندتر از بسیاری از اعضای سازمان ملل ارزیابی می‌شوند. یکی حکومت اسلامی است، که در سال 2014 پس از تصرف موصل و پیروزی بر ارتش عراق، یک خلافت اسلامی در شرق سوریه و غرب عراق ایجاد کرده است.

اسلام رفرم پذیر نیست، جهان عرب دیگر هیچ ابتکاری برای تغییر جهان ندارد و به آخر خط رسیده است
روشنفکران طرفدار اسلام درباره من دروغ می گویند و نوید کرمانی اسلام شناس ایرانی تبار ساکن آلمان از سر ناآگاهی نسبت به افکار من به بلندگوی این دروغگویان تبدیل شده است
یک روشنفکر باید خودش را از تبلیغات سیاسی آزاد کند و فراتر از آن بنگرد

این جوانان فلسطینی با این احساس زندگی می کنند که افق کاملا برای‌شان بسته‌است و امکان ندارد که از این محبس خارج شوند. امیره هس می‌گوید که انزوای آن ها به اندازه انزوای غزه نیست، اما، «دیوار به آن‌ها می‌فهماند که آینده شان یکسان است». تحصیل دشوار شده است، کار عملا غیرممکن، رفت‌و‌آمد گذشتن از هفت‌خوان رستم و سفر بسان یک رویاست. احساس ناتوانی افزایش می‌یابد: از زمان شکست انتفاضه دوم، اسرائیلی‌ها به مستعمره‌سازی شتاب بیشتری داده‌اند و ویران‌کردن خانه‌های فلسطینی‌ها به بهانه‌های «امنیتی» یا به‌طور ساده «اداری»، که مطلقا از مصونیت مجازات بین‌المللی برخوردارست، فزونی یافته‌است (سازمان‌های غیردولتی اخیرا مشاهده کرده اند که بسیاری از ساختمان‌هائی که با اعتبار مالی اتحادیه اروپا ساخته شده بود، ویران گشته اند).