Mohammad-.Safavi.jpg
محمد صفوی

به مناسبت روز جهانی کارگر:
نقش «زهرا» در اعتصاب کارگران پالایشگاه آبادان

در فرازی از خاطرات آمده است: "در تصفیه خانه ها و کارخانجات دیگر شرکت نفت زنان کار نمی کردند بنابراین تشکیل اتحادیه زنان برای ما میسر نبود. برای این که از قدرت عظیم زنان در تشکیلات اتحادیه استفاده شود به افراد اتحادیه دستور دادیم که منسوبین و محارم خود را با افکار و عقاید و روش اتحادیه و مبارزه طبقاتی آشنا نمایند. ما وقتی که شروع به سازماندهی کردیم، هر فردی از کارگران را که جمع می کردیم، خانواده اش را هم در نظر می گرفتیم و اولین اتحادی که از طریق این فرد به وجود می آمد با همسر و دختر او بود.



rezwan-moghadam.jpg
رضوان مقدم

کمپین «با هم در برابر اسیدپاشی»

معمولا وقتی اتفاقی ناگوار پیش می آید خیلی هیجان زده می شوند و واکنش های فوری کوتاه مدت از خود نشان می دهند. چند روزی که از ماجرا می گذرد به تدریج سرد می شوند و بعد کل ماجرا فراموش می شود. البته بی تردید فراموش کردن آنچه سبب آزار روح و روان انسان می شود یک واکنش طبیعی و مثبت است اما آنچه در این جا مورد بحث است در مورد وقایع «اجتماعی» خشونت بار است آنجایی که قضیه دیگر موضوعی صرفاَ شخصی نیست و فراموشی نه تنها سبب آرامش فرد آسیب دیده، اطرافیان او و آرامش وجدان جمعی و عمومی جامعه را به بار نمی آورد بلکه چه بسا به تکرار و بازتولید آن منجر می شود.



Zanan-Afsarie0.jpg

زنان، مدافعان سرسخت زندگی

گزارش شهلا فروزانفر از اعتراض زنان افسریه به قطع درختان

دوم اردیبهشت در اکسیونی که به مناسبت «روز زمین» در پارک سرخه حصار تهران برگزار می شد شرکت کردم. حامیان محیط زیست با دو فقره ون ما را به محل بردند. نکته قابل ذکر اینکه اکثرا شرکت کنندگان زن بودند. حتی تعدادی از زنان با اتومبیل شخصی به محل آمده بودند. تعداد مردان حاضر از تعداد انگشتان دست تجاوز نمی کرد.
شعارهای مردم عبارت بودند از:
- درخت، زندگی ست، زندگی را قطع نکنید!
- زمینخواری شهرداریها محکوم است!
- هر جاده ای از این مسیر غصبی است!
- مجوز ندارید مجوز ندارید!
...



Rana-Hosseini.jpg
رانا حسینی

حقوق زنان، حقوق بشر است

ترجمه فرانک فرید

وقتی قتلی در اردن اتفاق می‌افتد، نام قربانی یا آدرسش را فاش نمی‌کنند. بنابراین وقتی که از یک منطقه‌ی شلوغ و فقیر‌نشینِ حاشیه‌ی پایتخت، عمان، از راههای ناهموار و شنی تپه‌ها می‌رفتم، واقعا مطمئن نبودم از کجا سر در خواهم آورد. از آنجایی که افراد از کار و زندگی همدیگر در چنین جاهایی باخبر هستند، مردی را در خیابان برای پرس‌وجو متوقف کردم: «شنیدم جنایتی این اطراف رخ داده. یه دختر شانزده ساله توسط برادر بزرگترش به‌قتل رسیده. میتونین آدرسش رو به من بدین؟»



Sevil-Soleymai.jpg
سویل سلیمانی

سيستم پدرسالاری

وقتي سخن از پدرسالاری به میان می آید، به دلیل واژه پدر كلمه ”نر یا مذکر“ در ذهن تداعي مي شود که در اذهان عمومي تصور هژموني مردها بر زنان را مي آفريند. با اين تصور بسياری از زنان مردها را به خاطر داشتن نرينگی كه به زعم آنها امتيازی براي هژموني بر زنان است مقصر مي دانند. در طرف مقابل بسياری از مردها نیز اين موضوع را يك مسئله شخصي قلمداد كرده و براي دفاع از خود به پا خاسته و حتي حالت تهاجمي به خود مي گيرند.



rouhangiz-pournaseh.jpg
روح انگیز پورناصح

پل هایش

اگر خودش تنها بود شاید خیلی وقت پیش می توانست کاری کند. اما کسی بود که با حرف ها و اشاره ها، حرکات و زندگی اش، ثانیه به ثانیه گذشته را برایش زنده می کرد و آینده را جلوی چشم هایش می آورد. آخر او همه اش به بختک و دوالپایش فکر می کرد و این را هم وادار می کرد تمام مدت به آن ها فکر کند. ولی این خودش را می خواست و می دانست با جدا کردن بختک و دوالپایش می تواند صاحبش شود. از طرفی هم می دانست این امیدش، تخیلی بیش نیست، شاید هم فکر می کرد اگر از گذشته و آینده اش ببرد با سر توی دره سقوط می کند. تعجب می کرد چرا با دست های خودش می خواهد، پل هایش را ویران کند.



Mansoureh-Shojaei04.jpg
منصوره شجاعی

همصدایی از نیویورک تا لوزان برای رفع تحریم،
یا سکوت در مقابل تبعیض؟

پنجاه و نهمین اجلاس کمیسیون مقام زن در سازمان ملل بیست سال پس از «اجلاس پکن» (که در سال ۱۹۹۵ در شهر پکن برگزار شده بود)،‌ درماه مارس ۲۰۱۵ با نام (پکن+۲۰) به مدت دو هفته با شرکت نماینده های بخش دولتی و غیردولتی ۱۹۰ کشور جهان در نیویورک برگزار شد.



azade-davachi04.jpg
آزاده دواچی

تبعیض علیه زنان در بازار کار : مقاومت در برابر حضور زنان

حال سوال این جاست که دقیقا هدف از این حذف ها چیست؟ آیا سیاستگذاران و قانونگذاران با نادیده گرفتن حضور زنان می خواهند به جامعه خدمت کنند؟ آیا با ایجاد مانع در برابر زنان برای ورود به بازار کار، ضمانتی برای بهبود اقتصاد در سایر قسمت های جامعه فراهم می شود؟ آیا با تحمیل تعاریف سنتی از زن و فشار برای حذف زنان از بازار کار، قرار است وضعیت بهتری برای زنان در جامعه فراهم شود؟ چرا تا به این حد دستگاه های دولتی با رشد زنان در بازار کار و میدان دادن به فرصت های شغلی برابر به زنان مخالفند، در صورتی که می دانند در شرایط اقتصادی امروز ایران بسیاری از زنان هم پای مردان فعال هستند؟



یاشین زنوزلو

درد دلی درون فمینیستی! حاشیه ای بر جک های تبعیض آمیز!

سال ها به دنبال اعتماد به نفس از دست رفته مان جلز و ولز کردیم، برایتان زیادی بود، نمی توانستید بکشید، درک تان می کنم، وقتی عُرضه برای بالا کشیدن خود را نداری مجبوری آنی را که بالاست پایین بکشی!
سال ها این ملت در شادترین مجالس اش هم درمانده و دردناک، سر به زیر گیوتین توهین هایت داد و تو بی شرمانه و گستاخ تر از قبل تیغ های اهانتت را تیزتر کردی!



noushin-ahmadi.jpg
نوشین احمدی خراسانی

تأملی بر «ورود زنان به ورزشگاه ها»

محدودیت ها برای ورود زنان به ورزشگاه ها و تماشای مسابقات ورزشی، هر روز گسترش بیشتری می یابد به طوری که اخیراَ این محدودیت از تماشای فوتبال و والیبال، به تماشای مسابقات بستکبال هم تسری پیدا کرده است. این درحالی است که ورزش و تماشای مسابقات ورزشی یکی از حوزه های سالم و کم خطر برای گذران اوقات فراغت مردم است که دولت ها در جهان از ظرفیت گشودۀ این حوزه، به منظور گذران سالم اوقات فراغت مردمان شان بهره های فراوان می برند.



میشل میلن

افراط و تفریط در تلقی از ما زنان

ترجمه حمید بهشتی

درباره تحقیر باید گفت که این یک مسئله همیشه برای زنان وجود دارد و به سن و سال آنان هم بستگی ندارد. ما پذیرفته ایم که یک زن، به ویژه در صورتی که مجرد باشد از حرمت کمتری برخوردار می شود. در حالی که این موضوع برای مردان مصداق ندارد. حتا در مسائل کوچک این تفاوت در نحوه برخورد با زنان وجود دارد مثلا اگر زن باشی احتمال این که به خاطر پارس سگ ات یا صدای کمی بلند موزیک ات از تو شکایت کنند بیشتر است. تجاوزهای محبت آمیزِ کوچکِ جنسی – متلک، وسوسه های اجباری، دست درازی به کفل و غیره - کاری عادی است (من چقدر از مرگ نابهنگام «رایزِر»، تنها نقاش فمینیستی که برای چارلی ابدو کار می کرد تأسف می خورم – با اینکه می دانم به همین خاطر مورد ملامت قرار خواهم گرفت)



Shirin-Karimi.jpg
شیرین کریمی

گل‌چهره‌های بی‌ریشه

فکر می‌کنم دام‌های دنیای امروزی که تجربه‌اش می‌کنیم خطرناک‌تر از دام‌های دنیای دیروزی است که می‌خوانیمش، بنابراین عبورِ سلامت از این دام‌ها پیچیده‌تر و به مراتب ‌مشکل‌تر از دیروز شده است. دام‌هایی مثل تشخیص ندادن موقعیت‌ها و زیر پا گذاشتن حرمت انزوای فردی و حرمت در میان جمع بودن، بودن در مجمع افرادی که امروز روی دستشان بلندت می‌کنند و هورا می‌کشند و فردا زیر پا لهت می‌کنند و دنبال دیگری می‌دوند، افتادن در دام سلیقه‌ی نازل دیگران، شتابزدگی در تحلیل و نظر دادن بدون اندیشه، بازیچه‌ی انگیزه شخصی دیگران شدن، وابسته شدن به دیگری و دیگری‌ها، متکی نبودن به عقل خود، بها دادن بیش از حد به ذهن شاعرپیشه‌ی سطحی‌اندیش و هذیان‌گوی درمانده در هوس زودگذر، دویدن دنبال شهرت و داشتن عطش سیری ناپذیر محبوب شدن، از جمله‌ی مهمترین دام‌ها در راه زندگی بشر آگاه امروز است.



آرمان ابراهیم زاده:

مصمم شده ام تا صدای مادرم و دیگر زنان قربانی خشونت شوم

نور است که شکوفایی گل ها را سبب می شود. نور است که به گل ها غذا می دهد و آن ها را می پروراند. به گل ها مدد می رساند تا رشد کنند و به کمال خود برسند. مادر من چنین نوری بود و بچه هایش چنین گل هایی. روح مادرم و خاطره اش به زدودن این ظلمت و ترکتازی بیدادی که بر ما رفت، کمک می کند.



میترا علوی:

اسلحه تیزی که گردن لیلای مرا برید، باورهای زن ستیزانه است

صحبت امروز من تنها راجع به کشنده ی خواهرم نیست بلکه راجع به حاکم بودنِ فرهنگی است که هیچ نشانی از فرهنگ انسانی ندارد. همین پدیده شوم است که در ذات خودش، بی رحمی، و بی مهریِ مردان ما را، نهادینه کرده و آنان را، با مرگبارترین و خفت بارترین رفتارها به جان زنان شان انداخته است. این است بزرگترین فاجعه ای که بخش بزرگی از جامعه ی ما را به تباهی و نیستی و پستی سوق داده است.