ماریا مایز

خاستگاه‌های اجتماعی تقسیم جنسی کار

برگردان به فارسی: زرینه صفایی برای تریبونی برای زنان چپ

برای حذف این سوگیری‌ها در مفاهیم ذکر شده فوق چه می‌توان کرد؟ آن چنان که برخی زنان پیشنهاد می دهند، کلاً آنها را به کار نبریم؟ در این صورت، فاقد زبانی برای بیان عقاید خود خواهیم بود. یا این که زبانی جدید اختراع کنیم؟ آنچه که برخی از آن احساس بهتری می‌گیرند. اما مفاهیم بیان کننده تئوری و تجربه تاریخی را نمی‌توان به اختیار جایگزین کرد. باید پذیرفت که مفاهیم پایه‌ای که ما در تحلیل‌هایمان به کار می‌بریم، مثل سرزمین‌ها یا مستعمره‌ها، با ایدئولوژی مسلط جنس‌پرستانه «اشغال» شده‌اند. پس نمی‌توان از آنها خلاصی یافت. اما می توان نگاه «از پایین» به آنها داشت، نه از دیدگاه ایدئولوژی مسلط بلکه از دیدگاه تجربیات استثمارشدگان، ستمدیدگان و فرودستان و تلاش آنها برای رهایی.



noushin-ahmadi.jpg
نوشین احمدی خراسانی

چرا حرکت «دختران خیابان انقلاب» گسترش نیافت

حرکت دختران خیابان انقلاب را اگر در گستره‌ی حرکت‌های مدنی مورد بررسی قرار دهیم، می‌توان گفت که در چند سال اخیر به دلایل متعدد از جمله بحران‌های عظیم اقتصادی، تشدید رویارویی غرب با حاکمیت ایران و شکست برجام و اعمال تحریم‌ها، در مجموع شاهد اوج‌گیری حرکت‌های صنفی (با خواسته‌های معیشتی و اقتصادی)، و در سایه قرارگرفتن خواسته‌های مدنی‌اجتماعی، و در نهایت افول حرکت‌های مدنی هستیم. از سوی دیگر برخورد شدید با جنبش‌ها و حرکت‌های مدنی در جنبش سبز و پس از آن، و ناامیدی فزاینده جامعه از ایجاد تغییرات هرچند اندک در دو انتخابات اخیر، جملگی سبب شد که نه تنها حرکت دختران خیابان انقلاب بلکه اغلب حرکت‌های مدنی (با خواسته‌های اجتماعی)، با توجه به ناامیدی عمومی و نداشتن دورنمایی برای تغییرات مسالمت‌آمیز، به نوعی با بن‌بست مواجه شوند.



Soheila-Sattari.jpg
سهيلا ستاري :

در باره حقوق زنان و دختران ايران

در كنفرانس حقوق بشر شهر كلن المان





س. حمیدی

نسخه بدل‌هایی برای مطالبات همگانی زنان

عابران سواره یا پیاده‌ای که روزانه مسیر خیابان‌های متنهی به دانشگاه تهران را طی می‌کنند، چه‌بسا با خانم‌هایی روبه‌رو می‌گردند که روسری بر سر ندارند. چنین موضوعی در تهران کم‌کم دارد همگانی می‌شود و جا می‌افتد. بدون تردید جانمایی اکثر دانشگاه‌ها و مراکز فرهنگی و هنری شهر در محدوده‌ی جغرافیایی خیابان انقلاب در این خصوص تسهیلگری به عمل می‌آورد. چون این گستره از شهر تهران بیش از هر نقطه‌ای دانشجویان و روشنفکران تهرانی را در خود پناه داده است. گروه‌هایی که بنا به طبیعت فرهنگی خود هرگز ساز و کارهای به ظاهر اخلاقی جمهووری اسلامی را برنمی‌تابند. ولی پس راندن حجاب اجباری جمهوری اسلامی، تنها به خیابان‌های شهر محدود باقی نمی‌ماند. چنانکه این موضوع، فضای عمومی دانشکده‌ها را نیز در بر می‌گیرد.



bijanhirmanpour04.jpg
بیژن هیرمن‌پور

نگاهِ ندا

وقتی در سرکوب‌هایِ پس از انتخابات در ایران، صحنۀ جان باختنِ ندا از طریقِ اینترنت به خارج از ایران ارسال شد، افکارِ عمومی در سراسرِ جهان با بُهت و ناباوری متوجهِ ایران شد. البته خبرِ انتخاباتِ ایران پیش از آن، تیترِ اوّلِ بسیاری از روزنامه‌ها را به خود اختصاص داده بود، ولی افکارِ عمومی معمولاً به انتخابات در این‌گونه کشورها با بی‌اعتنائی برخورد می‌کند. در این «انتخابات»ها، معمولاً کسی منتظرِ اتفاقِ غیرِمنتظره‌ای نیست.