برخی از فعالین اجتماعی و سیاسی رخداد های ترکیه را « بهار ترکی » می خوانند و آن را با حوادث کشور های عربی مقایسه می کنند، در حالیکه ساختار اجتماعی، اقتصادی و سیاسی ترکیه با آنها قابل جمعبندی و مقایسه نیست. ترکیه در راستای دمکراسی، جامعه مدنی و نهاد های دمکراتیک قدم های اولیه را بر داشته و بخشی از این پروسه را طی کرده است، از آن رو خودخواهی ها، سیاست های موذیانه و تلاش های پنهان حزب عدالت و توسعه را در راستای اسلامیزه کردن جامعه سکولار ترکیه، بنام اکثریت در مجلس بر نمی تابد و به آن واکنش نشان می دهد.

شاید، وضعیت سوریه بدتر از بدترین کابوس های شبانه مان است، اما آیا میتوانیم از حق تغییر وافعیت اطرافمان و یا خواسته به حقمان بر داشتن آزادی، کرامت و حق شهروندی، یا وظیفه مان در قبال کاهش نابرابری و آوردن آزادی بیشتر به جامعه مان دست بکشیم، فقط برای اینکه این اشعار همواره ابزارهای ایدئولوژیک در دست رژیم های خودکامه و مستبد و جنبشهای خشونت آمیز و تکفیری بوده اند؟
آیا دوباره و دوباره مجبور به جویدن و نشخوار تجربه ی ازدواج ظلم و فساد در جهان عرب هستیم که ثمره ای جز افراط گرایی، خشونت و تروریسم نداشته است؟

۱۴۰۰ اتوبوس, ۱۰ قطار, ۵ هواپیمای اختصاصی و سه کشتی ,۱۰۰ هزار نفر کارگر متشکل را از پای رشته کوههای آلپ در شمال ایتالیا تا جنوبی ترین نقطه جزیره سیسیل , شامل جوانان, بازنشستگان و اعضای شرکت های در بحران را به" رم " منتقل کرده است تا در کنار دیگر رفقای همکار خود در شهر رم این روز را,به مبارزه برای معکوس کردن روند سیاست های "رکود" تبدیل کنند.
آنها یک پارچه شعار می دهند" کار درقلب ماست" .صفوف منظم از دو مسیر به سمت میدان ضد دولتی " سن جووانی" شکل می گیرد.کارگران از میدان" پارتیجانو" و میدان "رپوبلیکا ",خود را در ساعت 11 به میدان "سن جووانی" می رسانند.در تمام طول مسیر با کنترل شدید نیروهای پلیس و پرواز هلی کوپتر بر فراز سر کارگران و زحمتکشان , آنها شعار میدهند.

باید این نکته را هم در نظر گرفت که در سه دوره حکومت اردوغان مقاطعی وجود داشت که او با دیگران رابطه ی خوبی برقرار کرده بود. خیلی از لیبرال ها درست مثل او دمکراسی بیشتر و کوتاه کردن دست نظامیان از حکومت را می خواستند. بعد اما اردوغان همان نمونه ی حکومت های قبلی را پیاده کرد و نشان داد که به دمکراسی تحت کنترل خود اعتقاد دارد و برای حقانیت بخشیدن به این ایده هنوز هم از خطر «آن ها» حرف می زند و از یاد می برد که بسیاری از « آن ها» را روانه ی زندان کرده.
این که چه تعداد از اعضای حزبش این سیاست رامبویی را می پسندند، زیر علامت سوال است. در صف محافظه کاران شکاف دیده می شود.

این قتل که برآمد جریان های فاشیستی را در فرانسه نشان می دهد افکار عمومی چپ و دمکرات را تکان داده است. سال ها بود که به نظر می رسید برخلاف آلمان و چند کشور اروپایی دیگر، فاشیست ها در فرانسه چندان قوی نیستند و نشانه هایی هم که از فعالیت آنان وجود داشت چندان جدی گرفته نمی شد. با این جنایت فاشیستی که فعالیت و سابقه چنین گروه هایی بیشتر مورد کنکاش قرار گرفته زنگ خطر چنان به صدا در آمده است که نخست وزیر، ژان مارک ارو، بلافاصله خواستار ممنوعیت قانونی این گروه و گروه های مشابه شده است؛

امروز شهروندان استانبول به خیابان آمده اند، شهروندان آنکارا، ازمیر، هوپا،زونگول داغ و دیگر شهرهای آناتولی. در پارک قاضی حسابدار و وکیل کنار هم ایستاده اند و آب، نوشابه و نان کنجدی میان جمعیت جوان تظاهر کننده که از ته دل فریاد می زنند، پخش می کنند. دانشجو و دانش آموز،پدران و مادرانی که بچه ها را با خود آورده اند. در کنارشان مسلمانان انقلابی که در میانشان زنان باحجاب زیادی هم دیده می شود.

آنچه برای دولت اسلامگرای ترکیه شگفت انگیز و درس آموز بود، سرعت و گسترش تظاهرات مسالمت آمیز کنونی، سازماندهی آن و حمایت و همبستگی توده های مردم، سندیکاهای کارگری-- کارمندی، روشنفکران، نویسندگان و هنرمندان از آن بود. مردم با آوردن خوراکی، دارو، کتاب و دیگر وسائل معیشتی و تفریحی از تظاهرکنندگان حمایت مستمر کردند تا جائیکه بولنت آرینچ معاون نخست وزیر که در غیاب اردوغان مسئولیت نخست وزیری را به عهده دارد خواهان مذاکره با نمایندگان تظاهرکنندگان شد.

خزب الله لبنان چیست و از کجا آمده است؟ سازمانی که مدعی آزادی خواهی، مبارزه علیه سلطه گری و نجات مردم فلسطین بود، چگونه می تواند در کنار ارتش سفاک و خونریز رژیمی ددمنش که برسر هم میهنان خود بمب و خمپاره می ریزد و میلیون ها نفر را آواره و بی خانمان می کند شریک جنایات شود و به این کار نیز مباهات کند؟!

" ما نباید به خاطر باور به یک بهشت از مسیر زندگی منحرف شویم. ما باید سعی کنیم که این جهان را تبدیل به بهشت کنیم".
" انجام دادن کاری که یک زن انجام میدهد مرا تبدیل به زن نمی کند بلکه بی توجهی مرا نسبت به زن تغییرخواهد داد".
این جملات گفتۀ مردی از اتیوپی است که نه خواندن می داند و نه نوشتن می تواند. او ایده و فلسفه ای دارد که از خود اوست و به خاطر آن دکترای افتخاری دانشگاه معتبر شهرجیما Jima در اتیوپی را دریافت کرده است.

جمهوری اسلامی در صورتیکه خطر را آنگونه که در اینجا ارزیابی شده است را جدی بگیرد میتواند با عملکرد سیاسی و دیپلماتیک تهاجمی با کمپاین بین المللی شروع کنفرانس سازمان ملل برای منطقه خالی از تسلیحات کشتار دستجمعی افکار عموی جهان را به همراهی با خود سوق دهد و در افکار جهانی این تصور را که چاره ای بجز جنگ علیه ایران باقی نمانده است را به تزلزل درآورد8. اما متاسفانه و آنطور که به نظر میاید در جمهوری اسلامی هم در رهبری و هم در درون نیروهای اپوزیسیون گوئی اینکه سناریوی" بدترین حالت ممکن" نقشی در ارزیابی ها ندارد و در کل هم این نظریه مسلط است که جنگی علیه ایران اتفاق نخواهد افتاد.

با کشوری که در شرف ویرانی کامل است و آتش بیاران معرکه ای که هرکدام جز به منافع و مطامع خود نمی اندیشند، آیا می توان در خوشبینی رجب طیب اردوغان، نخست وزیر ترکیه، سهیم شد که در دیدار با پناهندگان سوری درشهر مرزی ریحانلی جنوب ترکیه به آنان نوید می دهد که: «نیروهای اپوزیسیون دیکتاتور دمشق را سرنگون خواهند کرد. روز رهایی نزدیک است»؟!