ن. نوری زاده مقدمه ای بر کتاب "یک توهم خطرناک" ایران از سوی آمریکا و اسرائیل توامان بمثابه بزرگترین تهدید برای صلح و امنیت جهانی معرفی می شود. زیرا در بررسی و ارزیابی مواضع سیاست خارجی ایالات متحده آمریکا در مورد برنامه های هسته ای ایران درخواهیم یافت که این مواضع بدون تردید با منافع اسرائیل در منطقه خاورمیانه مطابقت کامل دارد.
شهباز نخعیکشتار در بن بست! وضعیت سوریه 28 ماه پس از آغاز تظاهرات مسالمت آمیز مردمی که با شعار "الشعب یرید اسقاط النظام" (ملت سقوط نظام را می خواهند)، به جایی رسیده که نمی توان آن را با واژه یا عبارتی مناسب توصیف نمود. کدام یک از واژه های فجیع، دلخراش، دردناک، غیرانسانی و حتی وصفی که دبیرکل سازمان ملل چندماه پیش به کار برد یعنی "جنایت علیه بشریت" می تواند ابعاد واقعی آنچه که برمردم ستمدیده و زجرکشیده سوریه می گذرد را توصیف کند؟!
متن سخنرانی «نلسون ماندلا»* در مراسم دریافت جایزهی صلح نوبل، سال ۱۹۹۳ سپیدهدم دنیای جدید برگردان: عباس شکری شهروند: هفته پیش، نود و پنج بهار! پاییز، یا نمی دانم، سال، از عمر پُر بار «نلسون ماندلا» گذشت و جهان در حالی زاد روزش را جشن گرفت که او در بیمارستان بستری بود و هنوز نیز با مرگ و زندگی در ستیز است. برای بزرگداشت او تنها به فکرم رسید که متن سخنرانی او که در سال 1993 هنگامی که جایزهی صلح نوبل را دریافت میکرد، ترجمه کنم تا بیشتر با اندیشه و فکر او آشنا شویم. باشد که جهان هر روز شاهد یکی، تنها یکی مانند او باشد، که اگر چنین شود، گلستانی خواهیم داشت به وسعت کرهی خاکی و انسانیتی که وصف ناپذیر خواهد بود.
اوزلوم گذر – ماکسیمیلیان پاپ خانه تکانی بزرگ برگردان: گلناز غبرایی «در استانبول دوستانم دستگیر شدند. با گاز اشک آور کوچه به کوچه تعقیبشان کردند.» کاهرامان ادامه می دهد «و من این جا گیر کرده ام». اما کاری برعلیه این جابجایی از دستش بر نمی آید. می ترسد شغلش را کلأ از دست بدهد.علاوه بر این تهدید به مرگ هم شده است. از طرف هواداران اردوغان. ایمیل هایش را نشان می دهد و پیام های پر از نفرت تویتر را. کسی نوشته: آرزوی دیدنت را بر سر دار در میدان تقسیم داریم. در استانبول هفته ها جرأت رفتن به خانه را نداشت. چندین بار هتلش را عوض کرد، پیش دوستان و در دفتر کار می خوابید. البته اگر خواب به چشمانش می آمد.
تراب حقشناساسرائیل نژادپرست است، ما از بایکوت آن حمایت می کنیم،
دیگران خود دانند! هیچ توجیه "فرهنگی، سینمایی، فستیوالی!" برای تأیید نژادپرستی، اشغالگری و نفی حقوق مردم فلسطین کارآیی ندارد. هستند کسانی که 60 سال مبارزه عادلانه فلسطین را نادیده می گیرند و فراموش می کنند که به گفته شلومو ساند، نویسنده و مورخ اسرائیلی: طرفی که صلح نمی خواهد اسرائیل است. آنان حمایت از نیروی جنگ افروز و نژادپرست را برگزیده اند.
آندرا تِتی و جنارو جرواسیو تحلیلی بر كودتای ارتش در مصر ترجمه: فرزانه راجی به نظر میرسید تنها تاكتیكی كه اخوانالمسلمین در چنته داشت مستقیماً از قاعدههای عمل مبارك اقتباس شده بود. تنها استراتژیای كه به نظر میرسید كه از حكومت در ذهن داشته باشد، تسخیر تمامی نهادهای دولتی بود تا مانع از حضور مخالفان در آنها شود. ناتوانی تمامعیار اخوان المسلمین برای نزدیكشدن به شبهبرنامهای برای تحقق مطالبات عمومی، دستكم در مورد عدالت اجتماعی، نباید شگفتآور باشد، چراكه سیاستهای اقتصادی اخوان ـ كه تحت سلطهی «بورژوازی متدین»ِ تاجرها است ـ شبیه سیاستهای اقتصادی رژیم گذشته است.
محمد قراگوزلوکودتا-انقلاب و انتخابات آزاد! به بهانه ی تحولات مصر تحولات جاری مصر یک بار دیگر سه مقوله ی انقلاب- کودتا و انتخابات را به عرصه ی مباحث سیاسی کشید. تحلیل های فراوانی در اثبات این یا آن جنبه ی مورد نظر پیش آمد و نمونه را خانم نوال سعداوی به آن بخش از تفاسیری که حوادث کنونی مصر(عزل محمد مرسی) را کودتا می خواند تاختند و از وقوع یک انقلاب مردمی در کشور خود دفاع کردند. به نظر نوال سعداوی – که در میان چپ ایران نیز از قرار محبوبیتی دارند-"انقلابیون به ارتش ملی رو کردند و ارتش واکنش نشان داد...پلیس نیز به جای رژیم به مردم خدمت کرد."
دنیز ایشچیچرا غرب از اسلام رادیکال در خاورمیانه حمایت می کند نارضایتی از دیکتاتوری های سکولار در منطقه تحت پوشش مخالفت با "غرب زدگی داخلی" بخاطر مخالفت با دیکتاتورهای دست نشانده سکولار، بعنوان شیوه ای از مبارزه علیه سمبل های غرب در مبارزه ، بعنوان یکی از شاخصه های این مبارزه تبدیل گردیده بود. این اندیشه های عقب مانده، عوض اینکه ارزشهای جایگزین خود را برای دوره بعد از رفتن دیکتاتوری دست نشانده غرب، در ارزشهای نوین، جامعه مدنی، مدرنیت و تمدن، و نهادهای دموکراتیک و حقوق بشری بیابند، آلترناتیو خود را در گذشته های دور عصر مفرغ، در مراجعه به ریشه های تاریخی ارزشی سنتی و قدیمی زندگی چادر نشینی قبیله ای جستجو می کنند.
نوشتهی آلن وودز انقلاب دوم مصر بیانیهی «گرایش بینالمللی مارکسیستی»
ترجمهی آرش عزیزی مرسی سقوط کرده است. جنبش پرشکوه تودهها بار دیگر به تمام جهان چهرهی حقیقی مردم مصر را نشان داده است. معلوم شد این انقلاب، که حتی بسیاری از چپها هم باور داشتند متوقف شده، هنوز ذخایر اجتماعی عظیمی در اختیار دارد.
علیرغم تمام تبلیغات دروغینی که میکوشد انقلاب را به عنوان «کودتا» معرفی کند این خیزش مردمی حقیقی بود که مثل آتش تمام شهرهای کوچک و بزرگ مصر را در برگرفت. این «انقلاب دوم مصر» بود.
در هفتهی گذشته طبق محافظهکارترین تخمینها شاهد حضور ۱۷ میلیون نفر در خیابانها بودیم و خواست اعتصاب عمومی مطرح شد. این بیسابقهترین خیزش مردمی تاریخ بود. از نظر سطح و وسعت بسیار فراتر از انقلابی رفت که مبارکِ دیکتاتور را کمتر از دو سال پیش سرنگون کرده بود.
کوروش گلنامکودتایی نو و ویژه ارتش نه تنها در برابر مردم نایستاد بلکه از خواسته های مردم پشتبانی و پس از پایان مهلت داده شده، رئیس حمهور مرسی را بر کنار نمود. درست است که بر کناری و سپس بازداشت محمد مرسی بنا بر قانون کار نادرستی به حساب می آید ولی رفتار ارتش در برابر سماجت مرسی و برای پیش گیری از درگیری ها و خونریزی ها و پشتیبانی از حق مردم بود.
مهدی هاشمیانقلاب مردم مصر وآینده دموکراسی هنوز صحنه تاریخی کنار رفتن مبارک ازقدرت دراذهان مردم خاورمیانه وجهان محو نشده است، که مصری ها دوباره به خیابان ها آمدند. جمعیتی که این بار به خیابان ها آمد به مراتب از جمعیت انقلابی سال 2011 که مبارک را ازکرسی حاکمیت برکند، بیشتر است. گویی اتفاقی به مراتب مهمتر از برچیدن حکومت مبارک رخ داده بود که مردم چنین کنشی از خود نشان داده اند.
دنیز ایشچی"تقسیم" را باور کنیم، "تحریر" را ایمان بیاریم به نیروی تحول گرانه، دموکراتیک، مدرن و سکولار "تقسیم – تحریر" ایمان بیاوریم. پتانسیل های بالقوه آنرا در ایران به بالفعل تبدیل کنیم. ایمان به بنیاد گرائی نیروی "تحریر _ تقسیم" را محور استراتژی سیاسی تحول خویش قرار دهیم. باید تعیین کنیم که چه نیروهای سیاسی حکومتی باید حذف سیاسی شوند، چه نیروهایی باید ایزوله شوند، و بالاخره کدامین نیروها بر اساس پایبندی بر کدامین ارزشهای اساسی و محوری امروزین، باید همگامان ما باشند، و بالاخره پیشگامان و سکانداران جنبش " تقسیم – تحریر " آینده ایران کدامین استراتژی را باید در پیش بگیرند.
دلیل اصلی سقوط "مرسی" چه بود؟ عصر ایران؛ هومان دوراندیش خطای فاحش محمد مرسی و یارانش این بود که پنداشتند هر کس که در جامعه مصر مسلمان است، لزوماً هوادار اسلام سیاسی و اسلامیشدن قانونی- اجباری عرصه عمومی است. حتی رای 33 درصدی مردم مصر به قانون اساسیِ دستکار اخوانیها، موجب تامل این الیت اسلامگرای جامعه مصر در وزن اجتماعی و توان سیاسی طرف مقابل نشد.
به تاریخ پیوستن دولت مستعجل مرسی، ظاهراً محصول کودتای ارتش بود؛ چرا که مرسی رئیس جمهور قانونی مصر بود و هنوز سه سال دیگر از زمان ریاست جمهوریاش باقی مانده بود.
اما چرا اکثریت مردم مصر از کودتا علیه مرسی خشنودند؟
شهباز نخعیپیروزی جامعه مدنی بر جامعه مدینه النبی! قیام گسترده مردم مصر برای نفی و رد حکومت دینی، با واکنش هایی مخالفت آمیز نیز همراه بود. سردار سرلشکر پاسدار فیروزآبادی، رییس ستاد مشترک نیروهای مسلح توصیه می کند که: «مردم برادر و انقلابی مصر پشت سر محمد مرسی رییس جمهوری انقلابی و منتخب ملت صف بکشند»! حسین امیرعبدالهیان، معاون عربی و افریقای وزارت خارجه جمهوری اسلامی نیز در حالی که از حرکت مردم مبارز مصر گیج و منگ به نظر می رسد می گوید: «درحال حاضر محمد مرسی با رأی مردم مصر رییس جمهوری مصر است».
توازن نیروها، نابرابری اراده ها از بن بست درسوریه تا جنگ منطقه ای ترجمه بهروز عارفی - آلن گرش در حالی که مقدمات برگزاری کنفرانس ژنو 2 دربارهء سوریه فراهم می شود، پیروزی نیروهای دولتی در قصیره به کمک حزب الله و نیز تصمیم ایالات متحده برای کمک تسلیحاتی به شورشیان اوضاع نظامی را تحت تاثیر قرار داده است. نمی توان پایان درگیری ها را در آینده نزدیک پیش بینی کرد. برعکس، کشمکش دور تازه ای با چهره ای فرقه گرایانه تر گرفته و در همه منطقه گسترش می یابد.
خورخه مارتین مصر در آستانه - جنبش انقلابی تودهها تنها به نیروی خود میتواند اعتماد کند ترجمهی آرش عزیزی در حالی که این خطوط را مینویسیم، صدها هزار معترض در مصر به حرکت درآمدهاند و یک هدف روشن را در ذهن دارند: پایین کشیدن مرسی از ریاستجمهوری. جنبش «تمرد» که در روز یکشنبه ۳۰ ژوئن دست به سازماندهی گردهماییهای عظیم زد از مردم خواسته از ساعت ۵ دو قصر ریاستجمهوری اتحادیه و قبه و فرمانداریهای مناطق را محاصره کنند و اعلام کردهاند که در ساعت ۷:۳۰ بعدازظهر بیانیهای از قصر قبه اعلام میکنند. این زبانِ قیام است.
محمد قراگوزلوانقلاب نیمه تمام انقلاب نیمه تمام جاری در مصر مانسته گی شگفت ناکی به انقلاب نیمه تمام یا شکست خورده ی بهمن 57 ایران دارد.چندان که می توان سقوط حسنی مبارک را با سقوط شاه مقایسه کرد و عروج جریان اخوان المسلمین را به قدرت یابی تلفیقی از نهضت آزادی با گروه های موتلفه و بازار و اسلامیون سنتی شبیه دانست و با یک قیاس دیگر واندکی تسامح خیزش توده یی فی الحال علیه دولت محمد مرسی را به نوعی در ماجراهای خرداد 60 و شورش علیه خلف وعده ها ی حاکمیت ردیابی کرد.
|