بدون تردید در دوره‌ی کنونی سرمایه بسیار قدرتمندتر شده است و نهادهای بین‌المللی مثل صندوق بین‌المللی پول و سایر نهادها موانع بزرگ‌تری برای سیاست‌های سوسیالیستی ایجاد کرده‌اند و خود اتحادیه‌ی اروپا محافظه‌کارتر شده است. اما مسئله این است که آیا این روند صرفاً نتیجه‌ی جهانی‌شدن است؟ اطمینان کامل در این مورد ندارم. جهانی‌سازی به‌عنوان مقررات‌زدایی تعریف شده است ـ اما تعریفِ دقیق‌تر آن مقررات‌گذاری جهان برای سود است . می‌توان جهانی‌سازی را به‌عنوان دوره‌ی مقررات‌گذاریِ سوسیالیستی هم در نظر گرفت.

در کشمکش های سیاسی امروز کشور، نیروهای اصلاح طلب میانه رو و اعتدال گرا هستند که می توانند بنیادگرایان را به عقب برانند. امروز مسئولیت نیروهای تحول خواه دوگانه است. از یک سو باید مطالبه محور باشند و با خواست هایی نظیر رفع حصر، آزادی زندانیان سیاسی، برگزاری انتخابات آزاد و غیره در کارزار انتخابات شرکت کنند. در کنار این مطالبه محوری باید به کشمکش های سیاسی بی توجه نباشند. همسویی های بین نیروهای تحول خواه و نیروهای اصلاح طلب نه قابل انکار است و نه انکار آن سودی دارد. اتفاقآ این همسویی ها گاه می تواند در عقب راندن بنیادگرایان اسلامی مثمر ثمر باشد.

اميدوارم دوستان ما که سکولار و دمکراتند و در سنگر مبارزه عليه ولايت فقيه قرار دارند، به پرنسيپ های نيروهای دمکرات و سکولار پای بند بمانند و به نمايندگان خامنه ای در نهادهای مختلف و به کسانی که در اعدام فدائی ها، توده ای ها، نويسندگان و فعالين ساير جريان های چپ و دمکرات نقش داشتند، رای ندهند. جای خوشحالی است که شورای مرکزی سازمان به طور روشن اعلام کرد که سازمان ما با اصل ولايت فقيه و سيستم سياسی مبتنی بر آن مخالف است و موضع ما نسبت به انتخابات مجلس خبرگان، عدم شرکت است.