تقی روزبه وقتی نمایش و بازنمائی جایگزین واقعیت می شود! پیرامون نمایش «معامله قرن» این تجربه و این نوع نزدیک شدن به مسأله و حل مناقشه و معضل تاریخی، یک باردیگر نشان می دهد که فی الواقع ظهورترامپ و ترامپسم نه پاسخی به بحران بلکه خود تجلی عینی خودبحران هست و بهمین دلیل در کل علیرغم خودشیفتگی زایدالوصف ترامپ و ادعاهای توخالی و بزرگش، قادر به حل هیچ مساله مهمی نیست و نمی تواند هم باشد. برعکس هرجا که دست بگذارد جز دامن زدن به بحران و دامن زدن به واگرائی ها و دشمنی ها حاصلی ندارد؛ چرا که اساسا هدف حل واقعی یک معضل براساس منطق و اصول دیپلماسی که طبعا نیازمند گفتگو و مشارکت همه طرف ها و معادله های کمابیش بردبرد هست، نیست. برعکس هیاهو و بهره برداری های سیاسی و دوزدن اصل مسأله و دیکته کردن از بالا اساس شیوه کار را تشکیل می دهد.
ادموند آزادیان هراند دینک: پیشاهنگ حقوق بشر در ترکیه و فراتر* برگردان از انگلیسی: آرسن نظریان به کودکان ارمنی زاده در مدراس ترکیه آموزش داده می شود که آنان توله های یک قوم خیانت کار هستند. بدین شکل آنها در وضعیتی قرار داده می شوند که نوعی نفرت ازخود در خود احساس کنند. خاطره نسل کشی و تاثیرات تاریخی آن با ادامه آزار و تعقیب اقلیتها و کشتار آنان در ۵ سپتامبر ١٩۵۵، اعمال قوانین مالیاتی سختگیرانه بر دارایی های ارمنیان، یونانیان و یهودیان و سپس تبعید اعضای اقلیتها به اردوگاهای کار اجباری در آشکاله در دهه ١٩۴٠، تشدید گردیده است.
حبیب حسینیفردداووس؛ نگرانی سرمایهداران یا نگرانی برای سرمایهداری؟ اینکه خود داووس با ۱۱ هزار جمعیت هر سال سه چهار روز باید ۱۹هزار نفر دیگر را در خود جای دهد و تنها کسی که حاضر باشد بعضاً تا چند ده هزار دلار برای چهار روز اتاق هتل بپردازد و هزینه غذا و نوشیدنی را هم در این همین مقیاس پرداخت کند امکان شرکت در همایش داووس را مییابد، خود حکایت گویایی است از اینکه بحثهای درون داووس تا چه حد فاصله دارد با معضلات و مشکلات مردم عادی جهان، و بهبود و اجتماعیشدن نظام اقتصادی موجود جهان لزوماً به این بحثها اولویت نمیبخشد.
روزنامه لوموند : آیا پوپولیسم (توده گرائی) میتواند دموکراتیک باشد؟ ترجمه از : علی شبان امروزه بحث و جدل درباره ِ مفهومِ پوپولیسم ( توده گرائی ) و نقش آن در پهنه ی سیاسی ِ کشورهای گوناگون و بویژه اروپا بسیار داغ است و میتوان در این باره کتابهای زیادی را روی پیشخوانِ کتابفروشی ها دید. پیش از آنکه مقاله ِ منتشر شده در لوموند را بخوانیم، نگاهی گذرا میاندازیم به کتابی که نویسنده آن کوشیده است این پدیده را جامعه شناسانه بررسی کند و حرفهای تازهای دارد که طبیعتاً میتوان با همه آنها سازگاری نداشت.
تقی روزبهگزارش آکسفام از بحران ها و تبعیض های فزاینده جهانی؛ فریادی که در مجمع سرمایه داران گوش شنوائی برای آن یافت نمی شود! پنجاهمبن نشست نخبگان اقتصادی و سیاسی جهان فردا، سهشنبه در داووس آغاز بکار می کند. ١ در صد مردم مرفه بیش از ۹۰ درصد مردم جهان، یعنی۹‚۶ میلیارد نفر ثروت و دارایی در اختیار دارند ؛ ثروت ۲۱۵۳ نفر میلیاردِرِ جهان به تنهایی بیش از ثروت ۶‚۴ میلیارد نفر (بیش از ۶۰ درصد جمعیت جهان) است.
حسن نادریترامپ مجری سیاستهای برخورد "تمدن"ها در خاورمیانه؟ آیا می توان سیاست حاکم در دولت کنونی آمریکا را پیروی از سیاست سنتی دفاع از منافع امپریالیستی دانست یا زایش ایدئولوژی جدیدی بنام "ترامپیسم" است که در هر شرایط به منافع گروهی از یک طبقه خاص می اندیشد؟ چنانکه از پرخاشگری و تحرکات ترامپ بر می آید، شاید بتوان "ترامپیسم" به معنای ملی گرایی سیاسی- تجاری و یکجانبه گرایانه جنگ طلب دانست،که مشروعیت بین المللی و آینده خاورمیانه را تحت الشعاع قرار می دهد.
کارلوس پِرِز زُتو چهل سال نولیبرالیسم در شیلی برگردان: امید برومند در شیلی واقعن دیگر هیچ سیستم بهداشت عمومی وجود ندارد. این امر پیامدهای اجتماعی جدی برای پیشگیری از بیماری و توانمندی شهروندان دارد. یک سیستم پاداش و اختصاص امکانات دولتی، نیازهای پزشکی افراد را به مثابه اشخاصی جدا و منزوی از یک دیگر در نظر می گیرد. این سیستم نه بر اساس معیارهای اجتماعی یا پیشگیری، بلکه بر حسب تعیین مورد به مورد بر اساس جدولی از بیماری های تکرار شونده، کار می کند. هزینه های بهداشتی دولت دیگر سرمایه گذاری با هدف بهبود تندرستی مردم نیست، بلکه هزینه ها و مخارجی هستند که باید مدام کنترل شوند تا از رشد بیش از اندازه بودجه دولتی جلوگیری شود.
دکتر محمد حسین یحیاییتوسعه میدان عملیاتی ترکیه در مدیترانه آنچه مسلم است ترکیه می خواهد همه لوله های انتقالی نفت و گاز شرق را به غرب ( گاز ایران، نفت و گاز جمهوری آذربایجان، فدراسیون روسیه، حوزه دریای خزر و شرق مدیترانه) در کنترل و اختیار خود داشته باشد، و همزمان خواهان توازن قوا با اروپاست، بدون بازی دادن ترکیه که خود را قدرت منطقه ای می داند و می خواهد نفوذ سیاسی و اقتصادی خود را در منطقه گسترش دهد، بازی های سیاسی و اقتصادی پیش نخواهد رفت و دریای مدیترانه بویژه شرق آن که سال هاست دستخوش اتفاقات ناگوار و گاهی نظامی است به تشنج بیشتر کشیده خواهد شد و انتقال انرژی به اروپا مختل و یا با دشواری صورت خواهد گرفت که پیآمد آن بحران شدید اقتصادی، اجتماعی و سیاسی خواهد شد.
سیلون لِدِر بلَک راک*، قدرتمدار مالی بر بالین بازنشستگان فرانسوی ترجمه بهروز عارفی سرمایه داران بزرگ مالی که از سهم اندک پس انداز فردی در نظام بازنشستگی فرانسه دلسرد شده اند، امیدوارند با رفرم ماکرون-فیلیپ، راه برای شان گشوده شود.
در سال ۲۰۱۹، فینک در گزارش سالیانه به مدیران «موسسه هائی که بلک راک در آن ها سرمایه گذاری کرده»، نوشت: «شرکت، که به خاطر تغییرات زیاد در درون اقتصاد و ناتوانی دولت ها از ارائه راه حل پایا فرسوده شده، بیش از پیش انتظار دارد که موسسات دولتی و نیز خصوصی به مسئله های اجتماعی و اقتصادی اضطراری تر بپردازند (...) باوجود این، یک امر مسلم است: جهان به رهبری شما نیازمند است.»
دنیز ایشچیدونالد ترامپ، یک جنگ تمام عیار به نئوکان ها بدهکار میباشد قطب های قدرت در الیگارشی نئوکان هایی قرار دارد که در وحله اول صنایع نفتی، نظامی و مالی و به دنبال آن رشته های رسانه ای حقیقی و مجازی را تحت کنترل خویش دارند. سالانه هزاران میلیارد دلار باید داخل چرخه های حساب های بانکی این قدرتمداران شده، بعدا، تتمه های بازیافت شده آنها دور و بریان نئوکان ها را تغذیه مینماید.
هوژین عزیز کشتن سلیمانی؛ چگونه قصاب مردم به یک قهرمان ضد امپریالیست تبدیل شد؟ مترجم: مهدی امینی ضد امپریالیستهایی که مدتهاست از وحشیگری رژیم اسد به نام اقدامات عقیدتی چپگرایانه حمایت میکنند، بیرحمانه از یک رژیم وحشی و خشن -ایران- دفاع میکنند بدون هیچ گونه توجهی به حقایق و واقعیتهای تاریخی، بدون در نظر گرفتن واقعیت زندگی میلیونها ایرانی که مورد نقض حقوق بشر و ظلم قرار گرفته اند، بدون در نظر گرفتن واقعیات زندگی روزمره مظلومین تحت دیکتاتوری وحشیانه که بعد از چین بالاترین رقم اعدام مخالفان، هنرمندان، فمینیستها و فعالان حقوق بشررا دارد.
تاریخ مهلک معجون بلشویسم- یهودیت آن گاه که نفرت از کمونیسم، یهودی ستیزی را تغذیه می کرد پُل هانِبرینک* - ترجمه بهروز عارفی اتهام های یهودی ستیزی علیه چپ، از جِرِمی کوربین تا ژان-لوک ملانشون را هدف گرفته است. اکنون، پرچم سرخ را به نفرت نژادی پیوند زده اند، در حالی که در گذشته ای دور، آن را «توطئه یهودی» معرفی می کردند. در اُوکراین، با تکیه براین توهم کشتار ده ها هزار نفر را توجیه کردند حکومت های اروپائی با سکوتی مترادف با همدستی برآن چشم بستند.
|