سیا چمانه
کوه! کوه! کوه شاهو!
کوه کولی. کوه آهو!
کوه کلمات خوشبو:
کبک، کبوتر، کوکو.
کوه! کوه شاهو!
کودکان بلوط کو؟
باد چرا
بوی بادام و گریه دارد
شب چرا
دنبال ستاره و خدا می گشت
و تو شال زردت را
چرا
روی تابوت ماه انداختی
کوه شاهو!
کلمات خوشبویت کو؟
کبک کو؟
کبوتر کو؟
کوکو . کوکو!
***
کردانه
تابوت آرزو،
بر شانه های کوه،
آهسته در گذر.
اسبی بریده یال
روی صخره ها
بی زین و بی یراق
شیهه می کشد.
***
هورامان
هورامان! برفِ کاکل، به باد ده!
چوخا به دوش بیفکن!
آن شقایقِ پرِ شالت کو؟
برویم هزار ماسوله
دیلان است.
***
دالاهو
از دالاهو
تا ماه خوشبو
صد دروازهی باد هم باشد
این پلنگ
از نیزارهای روشن رویا گذشته است.
***
سبز باشید
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
