س. حمیدی کودکان خیابانی؛ رنج کار و حسرتِ بازی پشت مسجد پارک لالهی تهران چیزی حدود بیست نفر کودک خیابانی گرد آمده بودند تا به دور از هیاهوی چهارراهها بازی فوتبال را غنیمت بشمارند. دختران همین گروه بیست نفره اصرار داشتند تا آنان هم در جایی از بازی فوتبال به حساب بیایند. سرآخر پسرها به این خواست ایشان گردن نهادند با این شرط که عدهای از آنان بر صندلی ذخیره بنشینند و دو نفر هم در دو سوی زمین دروازهبان باقی بمانند. وسایلشان به تمامی در حاشیهی زمین تلنبار شده بود: ذغالی که برای اسفند دود کردن به کارشان میآمد، ظرفی حلبی که با استفاده از ذغال برافروخته، اسپند را در فضای آن میسوزانند، شیشهشوی اتومبیل به همراه مایع شوینده و خلاصه بستههایی از فال حافظ که همگی روی کولهپشتیها انبار میشد تا کاسبی سر چهارراهها برایشان ممکن گردد. هرکسی میتوانست سن این کودکان را پنج تا پانزده سال تخمین بزند. اما خودشان از گذشت این همه سال و ماه بیخبر مانده بودند.
س. حمیدیحیوان دوستی آن هم از نوعی دیگر بچه پولدارهای تهران شیوههای نوتری را در خصوص رساندن غذا به گربهها به کار میگیرند. آنان پیش از رفتن به پارک از "سوپر" بین راهشان برای گربهها میگو یا جگر بستهبندی شدهی گوسفند میخرند. آنوقت جگر و میگو را زیر پای گربههای پارک میریزند و خودشان از این صحنهی انساندوستانه به وجد میآیند و به واقع بیاعتنا به سالمسازی و بهداشت محیط زیست شهری نیاز روانی و فردی خودشان را برمیآورند. ضمن آنکه غذا دادن به گربههای ولگرد هر روز در تهران رشد میگیرد. چنانکه عدهای وظیفهی خود را در آن میبینند که حتا غذای خانگی و طبخ شدهای برای گربهها فراهم ببینند.
یدالله بلدیکودکان کار در آرزوی مدرسه وشادی بمناسبت ۱۲ ژوین روز منع کار کودکان درایران طبق ماده ۷۹ قانون کار، جمهوری اسلامی، کار کودکان زیر ۱۵ سال ممنوع است، اما مشکلات اقتصادی وتوزیع ناعادلانه ثروت ، دهها هزار نفراز کودکان میهنمان ناچار بجای تحصیل در مدارس ؛ روانه بارار کار میشوند، وبرای تامین هزینه های زندگی خود وخانواده، از بام تا شام ودر گرما و سرما به انجام کارهای کوناگون و توانفرسا میپردازند و جسم نحیف و ناتوان خودراخسته و فرسوده میسازند، کودکان آسیب پذیرترین گروه سنی هستند، میزان آسیب پذیری کودکان، به میزان توسعه یافتگی، عدالت اجتماعی و رفاه جامعه بستگی دارد.
|