آیا تنها حزب توده بود که با افشاگری پیشاپیش کودتای نخست (25 مرداد) مانع از موفقیت آن شد؟ در پاسخ به این پرسش باید گفت به احتمال نخستین گروهی یکه مسئله کودتای در پیش را مطرح کرد یکی از روزنامه های علنی حزب توده (شجاعت) بود، و روزنامهي دیگری یکسال پیش از آن شعار داد: «افسران، درجه داران، سربازان شرافتمند! باید کودتا را به جنگ با کودتاچیان مبدل ساخت.»2 اما این بدین معنا نیست که مصدق خود از برنامهي کودتا کاملاً بی خبر بود.

درباره ی نقش حزب توده در افشای پیشاپیش کودتا و اقدامات بعدی آن حزب کم ننوشته اند. نکتهی مهم این است که در کنار تاریخنگاری رسمی اخیر این موضوع توسط مقامات رسمی حزب توده، و همچنین برخی اسناد محرمانهی حزبی راجع به این رویداد، برخی از فعالان حزبی، پس از بریدن از آن حزب روایت های دیگری نیز در کنار روایت های رسمی منتشر ساخته اند. علاوه براین، هر چندی یکی از شاگردان کیانوری اکاذیب قدیمی و نیز اکاذیب جدیدی را عنوان می کند. ما در زیر با بررسی تاریخنگاری این موضوع می کوشیم، در عین روشن ساختن تضاد و پرتو افکندن بر واقعیات – تا آنجا که میسر است – شیوهی بررسی نقادانه ی قرائت تاریخ را مطرح سازیم.

نخستین روابط بین ترکان و ارامنه در سال ۱۰۱۸ توسط سلجوقیان برقرارشد.این روابط سیصد سال ادامه شداشت.درباره این روابط اطلاعات زیادی در منابع, عربی, فارسی, بیزانس, صلیبی,آشوری و گرجی وجود دارد.در رابطه با ارامنه آثار بسیاری فراوانی را میتوان در غرب یافت, اما متاسفانه به روابط کلان فی مابین سلاجقه و ارامنه اشاره ای نشده است.درپاسخ به سئوال یک دوست در مورد نگاهی کوتاه به وضعیت ارامنه در زمان سلاجقه, برآن شدم تا در این نوشته بسیار کوتاه به نواحی اسکان مردمان ارمنی در آناتولی بپردازم.

در این بحث به جنگ هشت ساله ایران و عراق، قطعنامه ۵۹۸، و سخنان مسئول اول مجاهدین در نشست توجیهی عملیات فروغ جاویدان اشاره شده است.
نشست مزبور که در قرارگاه اشرف تشکیل شده، به بیش از ربع قرن پیش (جمعه ۳۱ تیر سال ۶۷) برمی‌گردد.