بهروز مطلب زاده حکایت همچنان باقی است! به یاد ناخدا بهرام افضلی
و یاران قهرمانش اعدام ناخدا افضلی و یارانش نقطه عطف و آغازی بود برای فاجعه ملی قتل عام زندانیان سیاسی ایران در سال ۱۳۶۷. نگاهی گذرا به چرایی و پیشزمینههای این جنایت نابخردانه خالی از فایده نیست.
هنوز، آتشفشان انقلاب بهمن ۱۳۵۷ در جوش وخروش بود. انقلاب پرشکوه مردم ایران، در اولین گام خود توانسته بود با سرنگونی نظام وابسته و تا مغز استخوان فاسد دودمان پهلوی، ضربات خردکننده و نه قطعی و غیرقابل بازگشت، بر ماشین دولتی استبداد در ایران وارد آورد. محافل و نیروهای مدافع حکومت ضد مردمی پهلوی که طی دهههای متمادی با توهین و تحقیر و چپاول مردم، باد کاشته بودند، اکنون در حال درو کردن طوفان بودند.
همنشین بهاربه هنگامِ فریبِ عالمگیر، گفتنِ حقیقت، کنُشی انقلابی است مناقشه اتمی و حرص و جوش نتانیاهو بخش نخست این مطلب شامل توضیحات کوتاهی در مورد فناوری هستهای است که با توجه به مناقشه اتمی (میان ایران و گروه پنج به علاوه یک)، آشنایی نسبی با آن ضرورت دارد. بخش دوم به واکنش آقای نتانیاهو و دوستانش (در قبال گفتگوی جاری و مسائل مربوط به ایران) اختصاص دارد
همنشین بهار۲۲ بهمن ۵۷ و افتادن «ژنرال گاست» در هَچَل فرستادگان آیتالله خمینی دست بردار نبودند. عاقبت «ژنرال گاست» و دیگران را دَم دَمای صبح سوار ماشین کردند و به طرف مدرسه علوی راه افتادند. افسران آمریکایی و کارمندان همراهشان در سفارت آمریکا تحویل معاون ویلیام سولیوان (چارلز دبلیوناس)، و سران ارتش در مدرسه علوی، تحویل حاج مهدی عراقی شدند و از آنجا به خانههای خود رفتند.
همنشین بهارالله قلی جهانگیری و واقعه کوه حاجیلو به الله قلی که فکر میکنم بی اختیار به سالهای دور میروم که انقلابیون میهن ما یک دنیا فروتنی و فرزانگی بودند و خود را نه طلبکار، بلکه خدمتگزار مردم خویش میپنداشتند، انسانهای شریفی که پیشه ای جز مبارزه انقلابی و ضّد بهرهکشانه نداشتند، تابع تعادل قوای بینالمللی یا تعادل جناحهای حاکمیت نبودند و برایشان حل مسائل انسان، بخصوص انسان معاصر و مردم دردمند استثمار شده جامعه ایران اهمیت داشت. آنان برای رسیدن به هدف گرد هر وسیلهای نمیگشتند و نیازی هم به تهمت و افترا نداشتند. اما افسوس...امروز همه چیز «دیگر» شده و چهره آبی عشق را مه گرفته است...
|