عباس فرد:
- کارگران در ایران هنوز به باور ،برپائی تشکل کارگری و عمل به آن نرسیده اند.
- وضعیت انفجاری است، انفجار را باید تدارک دیدکه در جهت ظبقاتی معطوف به طبقه کارگر حرکت کند.
- در ایران یک سازو کار پنهان اقتصادی وحود دارد که باید هنگام تحلیل اوضاع طبفه کارگر، آن را به دستگاه تخلیل و آمار و اطلاعات اضافه نمود
- چپ ایران درک صحیحی از برنامه آزادسازی قیمت ها نداردو نتوانست آن را به مطالبه ای عمومی تبدیل کند. این یک برنامه مدرنیزه دولت از بالا است.
- طبقه کارگر ایرائ در سال گذشته عفب کرد کرده و در خود فرو رفته (غرس کرده) و فشرده شده است. طبقه کارگر ایران از نظر سیاسی خواستی ندارد.
- بیانیه تشکل های کارگری بیشتر ضد رژیمی بوده اند تا ضد سرمایه داری..
- چپ سرنگونی طلب از مبارزات طبفه کارگر تصویر اغراق شده گزارش می کند.
- در حوزه فعالین کارگری، آنها در مجامع و کنفرانس هائی ( شرکت در کنفرانس لیبر استارو ...) شرکت می کنند (منهای این که این سازمان ها به کدام نهاد سرمایه داری وابسته اند) که با سازمان یابی قدرتمند کارگران مغایر است.
- فقدان عنصر قدرتمند چپ در کشوربه عنوان قدرت اجتماعی کاملا مشهود است.
بخش اول
بخش دوم
