اگر طبقه کارگر را به مفهوم وسیع کلمه یک نیروی اجتماعی کار بدانیم پس نیازمند فعالیت‌های بنیادی‌تری هستیم چرا که یکی از اشکالات اصلی در جنبش کارگری ما این بود که در سی سال گذشته، کسی مسئولیت مشکلات خاص تحلیل‌ها و سازمان‌دهی‌مان را نپذیرفت. ما نپذیرفته‌ایم تا زمانی که نقدپذیر نباشیم جلب اعتماد بسیار سخت است. چرا که سیاست مطلوب عملی می‌تواند بحث و تحلیل ، اندیشیدن و تدوین استراتژی جدید دموکراتیسم انقلابی را در میان جنبش کارگری توسعه دهد که این کارزاری است جدید در مبارزه.

مبارزات سراسری معلمان در بیست و هفت استان و نزدیک به 140 شهر تاثیر گذار و مفید برای گسترش مبارزه است، هم قطاران برای غلبه به بی برنامه گی و پراکندگی و برای چیره شدن بر برنامه و طرحهای دشمن طبقاتی در تعطیلی تولید و نابودی اشتغال و ایجاد بیکاری میلیونی ، گرسنگی تزریقی و دوندگی 24 ساعته برای لقمه نانی ، تشدید سرکوب و اخراج و حکومت نظامی در موسسات و کارخانجات تولیدی از طریق بسیج و حراست مسلح ، دستگیری و زندانی کردن فعالین کارگری و سازماندهندگان اعتصابات ، و مهمتر از اینها برای غلبه به از خود بیگانگی ، تفرقه و نا آگاهی و رقابت درونی طبقه کارگر، تنها چاره ما وحدت و تشکیلات در اتحادیه و حزب سراسری می باشد.

در هیچ عصری از تاریخ حکومتگران و طبقه‌ی حاکم فقط با سرباز و زندان و ترساندن مردم ستم‌دیده حکومت نکرده‌اند، بلکه کوشیده‌اند اینان را به طرق دیگری نیز به اطاعت از فرامین و قوانین وا دارند. چنان که در اعصار گذشته از دستگاه کلیسا و مذهب و در عصر جدید از سازمان‌های تابعه و بوروکراسی دولتی همچون دستگاه‌های قانون‌گذاری نهادهای آموزشی و صد البته رسانه‌ها و تشکیلات اجتماعی در کنار تاسیسات مذهبی وابسته بهره‌برداری لازم شده است.

طبق آمارهای دولتی سالانه بیش از دو هزار نفر از کارگران ایرانی به دلیل حوادث ناشی از شرایط نامطلوب کار، جان خود را از دست می‌دهند. ضمن آنکه نام تعداد پرشماری از جان‌ باختگان در این آمارهای رسمی انعکاس نمی‌یابد. چون اغلب آسیب‌دیدگان حوادث کارگری پیش از آنکه به اورژانس و یا مراکز درمانی کشور راه یابند، جان می‌بازند. حتا چه بسا در مناطق غیر شهری، جان‌باختگان حوادث کارگری رسانه‌ای نمی‌شوند و از بازتاب در آمارهای دولتی جا می‌مانند.

وضعیت اقتصادی و اجتماعی ایران به سمتی می‌رود که یک فروپاشیدگی اقتصادی در آن مشهود است. از زمان شروع جنگ ایران و عراق اقتصاد ایران بیشتر گرایش به سنت اقتصاد بازاری یا واسطه گری داشته است، این دلال منشی که ساده ترین نوع فعالیت اقتصادی است تمامی ابعاد اقتصاد جامعه را در برگرفته است و بر همین اساس است که امثال بابک زنجانی و گروه پدیده شاندیز در مدت کوتاهی می‌توانند به چنین ثروتی دسترسی پیدا کنند. گزارش زیر نشان می‌دهد که اقتصاد تولیدی ما چگونه در دو دهه گذشته هر روز ضعیف‌تر شده است و نفس‌های آخر خودش را می‌کشد و نیاز به یک جراحی عمیق دارد.