سهيل آصفی

مدارس ايران سی سال پس از انقلاب بهمن:
طلاب به ارشاد دانش آموزان می روند

خود ضمن اعلام خبر فوق اضافه می کند که“۱۶ درصد مدارس كشور تا حدى با استانداردها فاصله دارند و نيازمند مقاومسازى و ۲۴ درصد مابقى نيازمند تخريب و بازسازى هستند“. وی به وجود مدارس کپری اشاره کرده و گفته است اين نوع مدارس در بسياری از استانهاى کشور شناسايى شده و تعدادی از آنها با كلاسهاى جديد جايگزين شده اند. سی سال پس از انقلاب بهمن در سال ۱۳۵۷ و در حاليکه بسياری از کارشناسان آموزشی شکل گيری يک نظام آموزشی نوين را منوط به روابط نوين توليدی و اجتماعی عنوان می کنند، وضعيت استاندارد مدارس کشور و فضای آموزش و پرورش چگونه است و خيل نوجويان ايرانی در چه هوايی مشق می کنند؟!



kudak-ghaze.jpg
بی بی سی:

کودکی هایی که با جنگ رقم می خورد

نیمی از مردم غزه، که در ماه جاری تهاجم سه هفته ای اسرائیل را پشت سر گذاشتند، کودکان بودند. ناتالیا آنتلاوا، خبرنگار بی بی سی که خود در میان جنگ بزرگ شده، به جستجوی زخم هایی پرداخته که مشاهده خشونت بر نوجوانان به جا می گذارد.

مصاحبه بد پیش می رفت. لارا، جدی و خجالتی، روی یک چهارپایه بلند وسط نشیمن نشست و من نمی توانستم سوالات مناسبی را که می خواستم پیدا کنم یا بر زبان آورم.

چطور می توانید با یک بچه هشت ساله درباره حمله ای که مادر، خواهر و چهار برادرش را کشته است صحبت کنید؟



نگاهی به معضل اعتیاد و بیماری ایدز در ایران:

انکار مسئولین، هشدار کارشناسان!

سهیل آصفی ،شهرگان

معضل اعتیاد و مسائل حاشیه ای آن در ایران، همواره در مرکز توجه جامعه شناسان و کارشناسان آسیبهای اجتماعی قرار داشتهاست. با اینکه انتشار آخرین آمار مبتلایان به ایدز در ایران، نشانگر آنست که موارد ابتلا به این بیماری در جریان رابطه جنسی، افزایش یافته اند و بیشترین تعداد افراد آلوده به ویروس «اچ آی وی»، به گروه سنی ۲۵ تا ۳۴ سال تعلق دارند، اما مساله سرایت بیماری ایدز از راه اعتیاد همچنان به قوت خود باقی است. همهی هشدارها از سوی کارشناسان و رسیدن سن اعتیاد به مرز سیزده سالگی در ایران نیز به نظر میرسد که هنوز سیاستگزاران بهداشتی کشور را نسبت به ضرورت بازنگری در رویکردهای گذشته، به اندازه کافی مصمم نکرده است.



said-madani.jpg
کاوه مظفری

روش و منشِ كار جمعی

گفتگو با سعید مدنی

تصور برخی از جنبش اجتماعی، همان جنبش سیاسی است، بدون آنكه نامش برده شود. به این معنی كه با منطق سیاسی، جنبش اجتماعی را تعریف می كنند، و به دلیل شرایط بیرونی تنها اسمش را عوض می كنند. در حالیكه اصلاً اینطور نیست، منطق جنبش اجتماعی متفاوت از یك جنبش سیاسی است. یك جنبش اجتماعی، این استعداد را دارد كه بر پایه ارزش ها و هنجارهای عام و عمومی استوار باشد؛ در حالیكه یك حزب سیاسی به سختی حاضر است هویت خودش را نادیده بگیرد تا در یك هویت عام تری با دیگران همراه شود. در واقع، یك حزب سیاسی بیشتر بر هویت خودش تاكید دارد. اما یك جنبش اجتماعی، از آنجایی كه رویكردش ایدئولوژیك نیست، می تواند بر ارزش های عامتر تمركز كند. بر خلاف احزاب كه كم و بیش ناگزیر از داشتن یك ایدئولوژی هستند. جنبش های اجتماعی توانسته اند تعادلی میان ارزش های خاص و عام ایجاد كنند.