سازمانهای جبهه ملی ایران در خارج از کشور پشتیبانی کامل خود را از تلاش مردم آذربایجان برای نجات دریاچه ارومیه اعلام میدارد. ما ضمن اینکه بی اعتنائی نظام تمامیت خواه و ضد ایرانی جمهوری اسلامی را نسبت به وضعیت این دریاچه و سرکوب اعتراضات بحق مردم شدیدا محکوم مینمائیم، کوشش عناصر تجزیه طلب را برای سوء استفاده از این اعتراضات بسود مقاصد خویش را نیز بعنوان اقدامی تفرقه آمیز و خلاف مصالح ملی مردود میدانیم.

عفو بین الملل، از گروه های مدافع حقوق بشر، اسامی ۸۸ نفری را که می گوید طی پنج ماه گذشته، در بازداشتگاه‌های سوریه جان خود را از دست داده‌اند، منتشر کرده است.

بی بی سی کلیپ‌های ویدئویی را که عفو بین الملل به آن دست یافته مشاهده کرده است که نشان می دهد در میان قربانیان، ده نوجوان نیز دیده می شود که به شدت شکنجه شده اند.

در این ویدئوها، اجساد زندانیانی دیده می شود که بر آنها آثار ضرب و جرح شدید، سوختگی، شوک الکترونیکی و سایر موارد آزار و اذیت دیده می شود.

ما بعنوان یکی از سازمان های سیاسی جنبش دمکراسی خواهی ایرانیان به مردم سوريه اعلام می کنيم که مشارکت جمهوری اسلامی در سرکوب اعتراض مسالمت آمیز مردم سوریه هیچ ارتباطی با مردم آزادی خواه ایران ندارد. ايرانيان پشتيبان مبارزه مردم سوريه اند و آن را در راستای مبارزه ديرپای خود برای بپاداشت آزادی و دموکراسی می دانند.

مردم شهرهای اورميه و تبريز به حق به بی‮توجهی مسئولين نسبت به فاجعه درياچه اروميه به اعتراض برخاسته‮اند. اما حکومتگران به جای چاره‮انديشی برای نجات درياچه اورميه، به سرکوب معترضين توسل جسته‮اند. درياچه اورميه که دومين درياچه آب شور دنيا و بزرگترين درياچه کشور است بر اثر اقدامات ناسنجيده حکومت در حال مرگ است.
ما از حرکت اعتراضی مردم شهرهای اورميه و تبريز حمايت می‮کنيم و خواهان آزادی بازداشت‮شدگان و برنامه‮ريزی برای نجات درياچه اورميه هستيم.

برای توصیف هر چه دقیق تر وضعیت و چگونگی مبارزه و مقاومت زندانیان سیاسی در زندان‌های تحت سیطره جمهوری اسلامی در دهه 60، لازم است دو حوزه از مقاومت و برخوردهای مبارزاتی را از یکدیگر متمایز سازیم. حوزه اول مربوط به مبارزه و مقاومت به هنگام دستگیری و شکنجه در دوره بازجوئی است. اعدام‌ها و چگونگی برخورد انقلابیون به این امر نیز در این حوزه بررسی خواهد شد. حوزه دوم به چگونگی پایداری و ایستادگی زندانیان سیاسی در مقابل انواع شکنجه‌های جسمی و روحی پس از دوران بازجوئی مربوط می‌شود.

پلنوم ششم کمیته مرکزی کومهله زحمتکشان کردستان، مابین روزهای ۱۴ تا ۲۲ آگوست با برگزاری ۸ نشست نیمروزه، کار خود را به پایان برد. پلنوم با یک دقیقه سکوت به یاد جانباختگان جنبش آزادی خواهی کردستان و همه‌ی مبارزان راه آزادی و سوسیالیسم آغاز گردید. از آن جا که پلنوم در آستانه سالگرد یورش جمهوری اسلامی به کردستان قرار داشت، به بیش از سه‌ دهه مبارزات و مقاومت مردم کرستان، ادای احترام نمود و یاد جانباختگان آن را گرامی داشت. در روزهایی که پلنوم به کار خود می پرداخت بمباران و تجاوزات نظامی ترکیه و جمهوری اسلامی و به ویژه کشتار مردم بی دفاع در کردستان عراق توسط جنگنده‌های ارتش ترکیه روی داد که به شدت توسط پلنوم محکوم گردید.

شوربختانه سیاست های غلط مدیریتی از یک سو و بی توجهی مسئولان دولتی از سویی دیگر که با پیاده کردن بی تدبیر طرحهایی به ظاهر عمرانی کار را به جایی رسانده است که یکی از تاثیرگذارترین منابع طبیعی در اقلیم منطقه ای را به سوی نابودی کامل سوق می دهد. دریاچه اورمیه منطقه ای به وسعت شش هزار کیلومتر مربع و نمکی به اندازه ۸ میلیارد تن در آستانه خشکی و زوال کامل است. تاثیرات فاجعه باری که در صورت خشکی این دریاچه به وقوع خواهد پیوست گریبان قریب به ۱۴ میلیون انسان را در آذربایجان و دیگر مناطق خواهد گرفت.
لذا ما امضا کنندگان این بیانیه به عنوان جمعی از شهروندان میانه ای و بخشی از جامعه ای که خود را در حفظ منابع طبیعی و زندگی نسل های کنونی و آینده آن مسئول می‌داند، با اعلام اعتراضمان، آثار و عواقب تخریبی و جبران ناپذیر این بلای زمینی را مجددا یادآور میشویم و خواستار پیگیری مجدد و مجدانه در راستای حل این موضوع حیاتی از سوی دیگر شهروندان و مسئولین هستیم. امید است که این اقدام مفید واقع شود.

ماه های مرداد و شهریور ۱۳۶۷، زندانیان سیاسی در زندان های رژیم اسلامی، به فرمان خمینی، قتل عام شدند. اسرار این جنایت، توسط خانواده های درد مند کشته شدگان و زندانیانی که از معرکه جان بدر برده بودند، بسرعت افشا شد. از آن زمان تا کنون، سران رژیم و افرادی که مستقیما دست در این جنایت داشتند، از آن چه که بر سر اسرای خود آورده اند، سخن نگفته و آن را پنهان داشته اند.
در بیست و سومین سالگرد کشتار زندانیان سیاسی، کمیته مرکزی سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران، یاد رهبران، اعضا و فعالین سازمان و دیگر احزاب و سازمان های اپوزیسیون را گرامی می دارد و به خانواده ها و بستگان دردمند آنان درود می فرستد. مبارزه، برای تشکیل دادگاه صالحه و تلاش برای طرد فرهنگ حذف مخالف، مبارزه ای است که ما در حد خود در آن با امکانات سازمانمان، مشارکت می کنیم.

کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران امروزبا انتشار بیانیه ای گفت که کانون وکلای مرکز ایران باید به حمایت از وکلایی که به دلیل دفاع از زندانیان عقیدتی یا دفاع از اهداف وضوابط حقوق بشر در مخمصه قرار گرفته، آزار و اذیت شده و با اتهامات حقوقی وحتی احکام زندان مواجه شده اند بشتابد. کمپین همچنین تصریح کرده که کانون بین المللی وکلا و گزارشگر ویژۀ سازمان ملل متحد در حوزه استقلال قضات و وکلا، باید در مورد وضعیت وکلای ایرانی که با اینگونه فشارها روبرو هستند وارد عمل شده و از آنان دفاع کند.

کوهیار گودرزی در تاریخ ٩ مرداد ماه در تهران بازداشت و تاکنون محل و علت بازداشت وی نامعلوم است. مینا جعفری با تائید بازداشت موکل خود نسبت به وضعیت بازداشت وی اعلام نگرانی کرده است. در فردای بازداشت کوهیار گودرزی، مادرش پروین مخترع در شهر کرمان از سوی چهار فرد شخصی لباسی که به خانه‌اش حمله کرده بودند، بازداشت و به زندان مرکزی این شهر انتقال یافت. کوهیار گودرزی پیش از این نیز در ۲۹ آذرماه ١٣٨٨ بازداشت شده بود و مدت یک سال را در زندان‌های اوین و رجایی‌شهر بسر برده بود.

برنامه نظارت از منابع موثق در باره ناپدیدشدن قهری آقای کوهیار گودرزی، عضو کمیته گزارشگران حقوق بشر، احضار آقای علی کلایی، عضو پیشین این کمیته، دستگیری خودسرانه و تداوم بازداشت خودسرانه آقای احمد قابل، پژوهشگر مذهبی و یکی از فعالان ضد مجازات اعدام و اعدام های فراقضایی، آقای سعید جلالی فر، عضو دیگر کمیته گزارشگران حقوق بشر و عضو پیشین جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان، و آقای کیوان صمیمی بهبهانی، 67 ساله، مدافع حقوق بشر و روزنامه نگار، و ادامه آزار و اذیت قضایی علیه خانم شیوا نظرآهاری، عضو کمپین یک میلیون امضا و نیز کمیته گزارشگران حقوق بشر، مطلع شده است.

دادگاه فعالان کارگری و دانشجویی تبریز، روز پنج شنبه 27 مرداد 1390 در شعبه یک دادگاه انقلاب تبریز برگزار شد. شاهرخ زمانی، نیما پوریعقوب، ساسان واهبی وش، محمد جراحی و سید بیوک سیدلر، در تاریخ هفده تا بیستم خرداد 1390 بازداشت شده، حدود یک ماه را در سلول های انفرادی گذرانده و پس از آن و تا لحظه برگزاری دادگاه، در زندان تبریز، زندانی بوده اند.

پروین نودینیان روز ٢٣ اوت ١٩٥٨ در سنندج متولد و پس از اتمام تحصیلات بعنوان معلم مشغول به کارشد.
در جریان اعتراضات و اعتصابات سال ١٣٥٧ پروین یکی از چهره های فعال و شناخته شده ی سنندج بود. او با داشتن ارتباط نزدیک با سازمان زحمتکشان کردستان ایران (کومله) از سال ١٣٥٧ عضو آن سازمان شد.
پروین در سازمان دادن زنان در سنندج نقش مهمی داشت و به یکی فعالین جنبش بنکه ها در سنندج تبدیل گردید.
در سال ١٣٦٠، با تصمیم کومله، پروین همراه همسرش سعید یزدیان، به تهران آمده و در کارخانه ای مشغول به کار شد. فعالیت های سازمانی پروین در تهران تا زمان دستگیری او همچنان ادامه داشت.

برای اینکه نامه هایی که نوشته می شود بتواند مورد استفاده آقای شهید و تیم همکارش قرار بگیرد و به علاوه بتوانند از آن – پس از تحقیق و مطمئن شدن از جزییات موارد مطرح شده- در گزارش خود به آنها بپردازد، فعالان حقوق بشر و افرادی که به هر ترتیبی می خواهند موضوعی را با وی در میان بگذارند باید یک سری اطلاعات و موارد جزیی را در نامه های خود بیاورند تا پیگیری موضوع توسط آقای شهید وتیم همکارش سهلتر شود.

قبل از فرمان فتوای جهاد علیه کردستان در 28 مرداد سال 1358 توطئه حکام اسلامی جدید چندین بار توسط خلق اگاه کرد خنثی شده بود. نوروز خونین سنندج را آفریده، جنگ شیعه و سنی را در نقده زمینه سازی نمودند، ارباب و عشایر را در کردستان تحریک و تطمیع کردند، دستجات اسلامی و مکاتب قرآن را در مناطقی از کردستان تشکیل دادند و روزنامه‌های رژیم آکنده از تبلیغات مسموم کننده علیه کردستان و علیه آزادی های جاری در این منطقه بود.

در جلسه ی نوزدهم محکمه ی نظامی ارتش علیه دکتر محمد مصدق، تشکیل گردیده در ساعت ده و یک ربع روز دوشنبه 9 آذر 1332، علیه متهم ردیف اول، دکتر مصدق، نخست وزیر قانونی، در ادامه ی اعتراض خود به صلاحیت دادگاه سندی را خوانده سپس در اختیار رئیس دادگاه قرار می دهد که برای احدی جای کمترین تردیدی در انجام کودتا در روزهای 25 و 28 مرداد باقی نمی گذارد، جز اینکه ماًموران معذور در بیدادگاه چاره ای جز "امتثال فرمان ملوکانه" دربی اعتنایی به دلائل و مدارک متهم نداشتند.

در حیات ملت ها گاهگاه نقاط عطفی وجود دارد که ممکن است مسیر تاریخ آنها را تغییر داده ودر زندگی آنان اثرات عمیق وشگرف بجای بگذارد . اثراتی که حتی با گذشت دهه ها وبلکه قرن ها هم باقی میماند ونسل های پیاپی را درگیر عواقب خود مینماید . بدون شک در تاریخ معاصر ایران کودتای ۲۸ مرداد ۳۲ یکی از آن نقاط عطف است .

والدین حسین رونقی ملکی، وبلاگ نویس زندانی از ضرب و شتم شدید او توسط ماموران زندان پس از ملاقات روز گذشته خود خبر می دهند. پدر حسین رونقی در گفتگو با کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت که این ضرب و شتم به دلیل نوشتن نامه پسرم به دادستان تهران بوده است. او با اظهار اینکه از این شکنجه ها دیگر خسته شده است خطاب به فعالان حقوق بشر گفت :« اگر می توانند جلوی این رفتارها را بگیرند و یا ما و پسرم را بکشند تا دیگر راحت شویم. آخر اینهمه شکنجه برای چیست.» نامه حسین رونقی ملکی نشان می دهد که دادستان تهران به صورت مستقیم در مرخصی ندادن به وی برای معالجه دست داشته چرا که پزشکی قانونی چندین ماه قبل موافقت خود را با مرخصی او اعلام کرده بود.

جمعی از زندانیان بند ۳۵۰ زندان اوین، بزرگ‌ترین بند زندانیان سیاسی کشور، در نامه‌ای خطاب به دادستان تهران از نقض قوانین و حقوق زندانیان سیاسی نوشته‌اند؛ زندانیانی که گویا قانونی متفاوت و خود وضع کرده درباره آنان اجرا می‌شود، زندانیانی که حتی از حقوق یک زندانی عادی که جنایت‌هایی همچون قتل و تجاوز به عنف مرتکب شده نیز محروم مانده‌اند؛ حقوقی مانند حق دسترسی به تلفن، ملاقات حضوری با خانواده و مرخصی.

چه كسي گفته كه مردم در راهپيمايي سكوت به بسيج حمله كردند و مردم را كتك زدند و اموال عمومي را تخريب كردند؟ راهپيمايي ۲۵ خرداد كه آرام بود. البته معلوم نيست چه كساني در پايان آن موجب آن اتفاقات شدند. ۲۵ خرداد مردم عادي كاملا خودجوش آمده بودند. موسوي بيانيه هم نمي‌داد، مردم مي‌آمدند، يك عده واقعا شبهه داشتند. ساعتش را افراد ديگر معين مي‌كردند. اين آمادگي در تعداد بسياري از مردم تهران وجود داشت و در فيلم‌هاي آن زمان نيز مشخص است كه خانواده‌هاي متدين و زنان چادري و بچه‌هاي كوچك هم حضور داشتند. آنها اعتراض داشتند و معتقد بودند بايد حرف بزنند و از اين‌رو مساله را عادي نگاه مي‌كردند.

کمپین اعتراض سبز در راستای دفاع از خواست عمومی مردم ایران پیرامون آزادی یاران همیشگی جنبش سبز و با همکاری جمعی از هموطنان، در مرداد ماه ۱۳۹۰ اقدام به راه اندازی کارزاری برای شکست حصر غیر قانونی اقایان میر حسین موسوی و مهدی کروبی و خانم‌ها زهرا رهنورد و فاطمه کروبی نموده است. در گام اول این کارزار، نامه‌ای اعتراضی از سوی این کمپین تهیه و تنظیم شده است که پس از جمع آوری امضای ایرانیان در سراسر دنیا، به مراجع حقوقی و دیپلماتیک زیر ارسال خواهد شد.
این نامه که تا به امروز به امضای بیش از ۲۸۰ شخصیت سیاسی، فرهنگی، هنری و اجتماعی و همچنین ۲۱ گروه و تشکل حقوق بشری رسیده است، تا تاریخ دهم سپتامبر ۲۰۱۱ برای کسب امضای علاقمندان در دسترس عموم خواهد بود و پس از آن کمپین اعتراض سبز نهایت تلاش خود را بکار خواهد بست و از تمام ظرفیت های بین المللی و حقوقی ممکن در این مسیر استفاده خواهد کرد تا از طرق مختلف پیگر مطالبات مطرح شده در نامه اعتراضی باشد.

بمناسبت شصت‌و‌ششمین سالروز تأسیس حزب دمکرات کردستان، یاد و خاطره‌ی مؤسسان حزب و در صدر همه‌ پیشوا قاضی محمد را گرامی می‌داریم. در این مناسبت همراه با تقدیر به‌ روان پاک پیشوا قاضی محمد و دو رهبر شهید دیگر حزب دمکرات، دکتر قاسملو و دکتر شرفکندی و تمامی شهدای این حزب درود می‌فرستیم. یکبار دیگر به‌ تمامی خانواده‌ی شهدا، مبارزان، اعضا و هواداران حزب و خلق کرد در کردستان ایران یادروز تأسیس حزب محبوبشان را تبریک می‌گوییم. امیدواریم سال جدید حیات حزب دمکرات کردستان، سال پیشرفت‌ هر چه‌ فزونتر فعالیت حزب و مبارزه‌ی مشروع خلقمان باشد.

‍

جناح های گوناگون درون حاکمیت پی به ضرورت برچیدن بساط این بازی بیهوده و پرهزینه برای نظام در رابطه با فشار بر زنان در مورد بدحجابی برده اند، اما کسی رویش نمی شود که بگوید: ما در چاردیواری خانه خودمان هم نمی توانیم در مورد وضعیت حجاب دختران مان فشار بیاوریم چه برسد به آن که در جامعه بخواهیم با کتک و جریمه و زندان کردن، مردم را باحجاب کنیم. این یک واقعیت است که هر روز دختر فلان مقام مسئول و پسر آن یکی، به خاطر فشار خانواده های خود برای قبول کردن و فرو رفتن در سبک زندگی مادر و پدرهای شان، مجبور می شوند که بروند به خارج پناهنده شوند و یا زیر کاسه و کوزه خانواده می زنند و از آنها دور می شوند. واقعیت آن است که مقامات مسئول حتی از پس کنترل دختران و پسران جوان خانواده خود بر نمی آیند چون اصلا در جامعه امروز دیگر امکان پذیر نیست.

نسرین ستوده، حقوقدان و زندانی سیاسی به مسوولان قوه قضاییه و سرپرست دادسرای زندان اوین اعلام کرده است که در اعتراض به برخوردهای صورت گرفته با فرزندان و خانواده اش در ملاقات هفته گذشته که موجب بازداشت چند ساعته همه آنها شد، از این به بعد از آمدن به ملاقات خودداری می کند.
"طی یک سال گذشته بارها خانواده‌ ام نیز مورد مجازات قرار گرفته‌اند که نمونه‌اش پرونده‌ی همسرم است. بنابراین به نشانه‌ی اعتراض به هتک حرمت خانواده‌ام و مجازات خانوادگی و از آنجایی که این نحوه‌ی ملاقات‌های امنیتی با حضور ماموران وزارت اطلاعات را باعث آسیب بیشتر به فرزندانم میدانم به نشانه‌ی اعتراض تا اعاده‌ی حیثیت کامل از خانواده‌ام و وصل کردن تلفن بند زنان که در عصر ارتباطات حق هر زندانی و کودکانشان است از ملاقات با آنها خودداری می‌کنم".

»  به سرکوب زنانِ ایران و تبعیض علیه آنها پایان دهید! تمام زندانیان عقیدتی را آزاد کنید!
»  موج جدید سرکوب در شمال و شرق سوریه
»  طاقت بیار رفیق
»  بازخوانی زوایای پنهان کشتار زندانیان سیاسی،
»  جهت اطلاع اعضا وهواداران جبهه ملی ایران
»  تجلیل روزنامه نگاران و فعالین مدنی از سعید متین پور و برگزاری روز خبرنگار در زنجان
»  سومین شب آشوب در لندن؛ گسترش ناآرامی به شهرهای دیگر
»  جمهوری اسلامی مسوول جان رهبران جنبش سبز و همه زندانیان سیاسی است
»  « علیه محکومیت کارگران در ایران»
»  از اصلاح‌طلبان خواهش مي‌كنيم در انتخابات شركت كنند
»  رضا خندان: همه آن اتفاقات مقابل چشمان گریان فرزندانم رخ داد
»  توافق رهبران منطقه یورو؛ افزایش بهای سهام در جهان
»  عربستان سفیر خود را از سوریه فراخواند
»  رشته روزنامه نگاری را هم حذف کردند
»  پذيرش تك‌جنسيتي ۴۰ ‌رشته در ۲۰ ‌دانشگاه
»  هشدار به بشار اسد در تماس تلفنی دبیر کل سازمان ملل
»  به یاد سهراب، به یاد ندا
»  درخواست آزادی کارگران زندانی در تبریز
»  یاد دکتر شاپور بختیار، سروش کتیبه و تمام جانباختگان راه آزادی ایران گرامی باد !
»  مرضیه وفا مهر هم چنان در زندان
»  سحرخیز در زندان به دو سال حبس دیگر محکوم شد
»  در اعتراض به دستگیری و تداوم بازداشت فعالان کارگری و دانشجویی تبریز
»  کشتار مردم سوريه توسط رژيم بشار اسد را محکوم می ‮کنيم!
»  شورای امنیت سرکوب غیرنظامیان در سوریه را محکوم کرد
»  دادگاه دکتر محمد ملکی و یادداشت ایشان به دادگاه
»  برای آمنه که درس انسان سازی را به ما آموخت
»  احمد شهید خواستار اجازه سفر به ایران شد
»  اینترنت ملی، طرحی ضد ملی علیه آزادی بیان و اینترنت جهانی
»  بمناسبت بیستمین سالگرد قتل دکتر شاپور بختیار
»  دیدار با خاتمی، لاریجانی و احمدی نژاد
»  رسانه‌ها را نمی‌توان از انتشار خبر منع کرد
»  ساحل خزر زباله دان شده است
»  درخواست نشست فوری شورای امنيت برای بررسی کشتارها در سوريه
»  نامه ی جمعی از زندانیان سیاسی ی دهه ی شصت و بازماندگان قتل عام ۶۷ به احمد شهید