گسترش تجارت الکترونیک ساده تر است. کارت های اعتباری گذشته ناامن بوده؛ اکنون امنیت آنها با تراشه هویتی تعبیه در کارت بازرگان اینترنتی را مطمئن از نبود کلاهبرداری بومی و بین المللی می کند. در بیت کوین، تا انجام معامله، وجه انتقال نمی یابد. خرده فروشان یک قاره صنایع دستی خود را در سطح جهان با ایمیل، خرید آنلاین، ارز دیجیتال می توانند بفروشند.

مدل روسی ِسیاست منتقد مدل غربی ست اما نتوانسته مدل نوئی بعنوان جایگزین عرضه کند که با اقبال متفکران روبرو شود. پناهندگی اکتیویست های مخالف دولت در قرن نوزدهم به صداقت و همبستگی ودیگر ارزشهای انسانی موجود میان روستائیان روس، آری، آما تولید آن در مرتبۀ قدرت و سیاست ناممکن مانده و سیاست روسی در بی هویتی خود به مدل تقلبی و تصنعی غرب بودن اکتفا کرده که دلش با عملش یکی نیست. در دل مدل غربی را نفی میکند و در عمل میخواهد از آن پیشی هم بگیرد.

اینک دُور دورِ ترامپ است و دنیا امروز با رئیس جمهور مذبذب مزاجی که هیچ اعتقاد و باور ثابتی ندارد و همواره مانند مرغ سرکنده به دور خود میپیچد و پرو بال میزند، روبرو است. رئیس جمهور آمریکا کسی است که تصمیمات مهم امنیت ملی را در کانال فاکس و دوستان اعلام میکند و به گفتۀ یکی از مشاوران نزدیکش ترامپ هرگز مایل نیست قراردادها و یا توافق نامه هائی را که پیشینیان او امضاء کرده اند، بخواند زیرا قادر نیست که اشتباهات آنها را تشخیص دهد. (نمونه اش توافق جامع و نهائی هسته ای و یا همان برجام است.) ترامپ فقط گزافه گوئی است که بدلیل نفهمیدن مفاد قراردادها مانند کودکان داد و قال راه میاندازد و بدون آنکه به عواقب و نتایج عمل خود فکر کند، "آنها را پاره میکند".

«قانون ارزش» با آن‌که قطعاً یکی از مهم‌ترین مبانی نظریه‌ی مارکسی در تحلیل سرمایه، سرمایه‌داری، و استثمار است، همیشه با اختلاف‌نظرهایی در میان نظریه‌پردازان مارکسیست، و متهم کردن یکدیگر به کژفهمی و بدفهمی، همراه بوده است (به بحث‌‌های غیرمارکسیست‌ها و یا مارکسیست‌هایی که کل نظریه‌ی ارزش را رد می‌کنند کاری نداریم). بحث اخیر دیوید هاروی و مایکل رابرتز هم ادامه‌ی همین اختلاف‌نظر بین مارکسیست‌هاست.

سرانجام با اشگ و آه دیدار ترامپ را با "کیم یونگ اون" به لغوکشاندند. در مقاله ی "عبارتی پر معنا درمتن خروج از بر جام" روی همین سایت گفته بودم که احتمال لغو این دیدار بعید نیست چرا که ترامپ با همه خشم و سرخ شدن و درشت گوئی و به نمایش گذاردن تهدید ، طوطی پف آلودی بیش نیست پشت آینه و استادان لابی های مختلف سناریو نویس ها و کارگردانان این تاتر هستند.

پهباد Drone پرندهٔ هدایت‌پذیر از دور، هواپیمای روباتی است. هر سیستم ساختار، کارکرد، کاربرد دارد. پهباد روبات پویاست که در آینده با هوش مصنوعی تکمیل می شود. فنآوری پهباد ۴ بخش دارد: پلتفرم، محموله، مخابرات/ ارتباطات، تحلیل داده ها. پلتفرم دارای بدنه، موتور، سامانه ارتباطی، جنگ افزار، لوازم ماموریت سازگار با جو منطقه است. سرعت، مدت پرواز، اطمینان، اندازه، زمان باطری مهمند. موتور آن پیستونی، گرد وانکل، ۲ زمانه، جت است.

ایران بعد از اینکه آمریکا دیکتاتور عراق را در سال ۲۰۰۳ سرنگون کرد، کمک های نظامی به جنگجویان غیر نظامی آنجا فرستاد و از احزاب سیاسی پشتیبانی کرد و عراق را در حوزه حمایت خود گرفت.
در اوایل این دهه بعد از اینکه بهار عربی دولت های سوریه و یمن را آسیب رسانید، ایران جنگجویانی را به کار گرفت و ازمیلیشیای این کشورهاحمایت کرد. در جنگ داخلی دراز مد ت سوریه، ایران از این امکان استفاده کرد ویک زیربنای نظامی در آنجا مستقرکرد.

زوال قدرت اقتصادی را با گذار از تولید صنعتی و خدمات به مالیگرایی و گلوبالیزاسیون، هزینه جنگهای خاورمیانه، کاستی بودجه سالانه، بحرانهای ادواری و ساحتاری سرمایه جهانی می توان رصد کرد. برخی شواهد این زوال بقرار زیرند: افت تولید ناخالص داخلی، برآمدن قطبهای اقتصادی بریکس، اتحادیه اروپا، بحران ساختاری مالیگرایی، کاهش توان رهبری جهان.

هفتاد سال از تاسیس اسراییل گذشت. هفتاد سال از شروع آواره گی فلسطینیان ونابودی کشور فلسطینی گذشت. هفتاد سال ازرسمیت یافتن اشغال وسلطه رژیمی نژادپرست برپایه جداسازی قومی ومذهبی وامتیاز ویژه برای قوم یهود گذشت. رسمیتی که سازمان ملل متحد ودولتهای قدرتمند جهانی واستعمار بریتانیا بر مردمان فلسطین تحمیل کردند. هفتاد سال از ادامه وتشدید آوارگی صدها هزار فلسطینی واخراجشان ازخانه وکاشانه شان گذشت وآوارگی با نام وشناسنامه فلسطینی توامان شد تا جهان چهره کریه استعمار وسلطه واشغال را معنا کند.

عصر ما در دو بُرهِه نفس گیر، هم دقائق اشباع شده از نام مارکس و هم صحنه هایِ خالی شده از نام او را لمس کرده است؛ نامِ مارکس چه آن وقت که در مارش صبحگاهیِ کارگران چینی و در شعار «مائو- مارکس- میهن» تکرار می شد و چه آن وقت که از متون درسیِ نظام شوروی حذف و به جای آن، نام وحوشِ قومی-مذهبیِ جماهیرِ جدا شده قرار گرفت، هیچوقت همان مارکسی نبود که در زیر پوسته نظام سرمایه داری، اقیانوسی از مواد مذاب می دید که فقط لازم بود در پراتیک سیاسی طبقه کارگر گسترش یابَد تا قاره های ساخته شده از امیال بورژوایی را بسوزانَد!

ماه مه امسال مقارن با هفتادمین سالگرد ایجاد دولت اسرائیل است. به این مناسبت، مردم فلسطین یادمان فاجعه سال ۱۹۴۸ را زنده کرده، خواهان اجرای حق بازگشت پناهندگان برپایهء قطع نامه های سازمان ملل متحد می شوند. تظاهرات غزه زیر گلوله سربازان اسرائیلی ، در چارچوب این عدالت خواهی معنی می یابد.