ابوالفضل محققی به نام و یادحمید اشرف و یاد رضا گلپایگانی او به تنهائی بهجرئت میتوان گفت یک سازمان بود.بخش زیادی از بار مسئولیت سازمان را بر دوش میکشد .همهجا حاضر است .خطر میکند وقت میگذارد و خود شخصاً سر بسیاری از قرارها میرود. در تله میافتد هوشیارانه در میرود؛ پشت هر فراری افسانهای تازه میسازد.در کار سازماندهی بیهمتا است و دید سیاسی او نیز تیزبین است .تلاش میکند معقولانه به تحولات سیاسی نگاه کند.اما زمان فرصت نمیدهد . چهرهای که ناتمام ماند.
ع.شریفی گرامی باد یاد و خاطره «حمید اشرف» و همرزمانش در اندیشه رفیق حمید، آنچنانکه از مذاکرات شفاهی او و رفیق بهروز ارمغانی با رهبری سازمان مجاهدین در سالهای ٥۴ و ٥٥ برمی آید «وحدت طلبی» حول شعار «مبارزه با دیکتاتوری شاه» (برگرفته از کتابی از بیژن جزنی تحت همین عنوان)، و رسیدن به جبهه واحد ضد دیکتاتوری اهمیت درجه اول داشت. در برخورد با سازمانهای چپ دیگر، اعتقاد ایشان به استراتژی و تاکتیک یکسان، وحدت عمل در یک پروسه ضمن حفظ سازمان های خود، و سپس در آینده رسیدن به سازمان چپ واحد و حزب چپ ، راهکارهای استراتژیک تفکر رفیق حمید اشرف با دیگر نیروهای جنبش بود.
|