www.mehdikhatibi.blogfa.com
khatibi_mehdi@yahoo.com
پرواز را به خاطر بسپار
پرنده مردنی است
با احترام
به پر فروغ ترین « فروغ » شعر ایران
شاعری که نامش را نیز حذف کنند ، شعر حک شده اش بر آسمانه ی ادب پر شکوه ایران را نمی توانند، حذف کرد.
در انجماد سکوتی ، کسی صدایم کرد
و در غروب جهان ، یک نفر خدایم کرد
من از سکوت می آیم ، سکوت و خاموشی
به شکل درد ، به شکل جنون ، فراموشی
تمام فاصله ها را دویده ام آخر
به عمق درد نگاهت رسیده ام آخر
« فروغ» من به خدا جای پایت اینجا هست
و روشنای سپید صدایت اینجا هست
اگر چه در قفسی ، شور در پرت باقی است
و عشق ، شوق ، پریدن به دفترت باقی است
تو که فروغ نگاهت به وسعت رویاست
و عاشقانه و مواج و پاک چون دریاست
بیا نگاه کن آخر پرنده ها رفتند
به جست و جوی تو تا آخر خدا رفتند
بیا مرا ببر از این غروب وامانده
که طرح سایه فقط از تنم به جا مانده
من از سکوت می آیم ، سکوت و خاموشی
به شکل درد، به شکل جنون ، فراموشی
تمام فاصله ها را دویده ام آخر
به عمق درد نگاهت رسیده ام آخر
تمام پنجره ها را شکسته می بینم
و عابران زمین را چه خسته می بینم
و رفتنی است پرنده ، حقیقت است ای یار
بیا و بال زدن را به خاطرت بسپار
بهمن 1374 خورشیدی
از دفتر ترانه های آدم و حوا ، دفتر نخست ، انتشارات روزگار ، چاپ نخست 1378 خورشیدی .